صالح اهل حما برای فرزندانش به روژاوا آمد

صالح اهل حما که در سال ۲۰۱۵ به منطقه رمِلان در شمال و شرق سوریه نقل مکان کرد، گفت: «ما در روژاوا زندگی‌ای پیدا کردیم که بتوانیم در آن نفس بکشیم. برای امنیت فرزندانم جایی بهتر از روژاوا پیدا نکردم.»

بسیاری از مردم سوریه به امید زندگی بهتر به شمال و شرق سوریه مهاجرت کردند. صالح حسن خدر اهل شهر حمای سوریه یکی از آنهاست. صالح اهل روستای شریا حماه و پدر ۸ فرزند است. صالح ۵۷ ساله است و ۲۶ سال است که مشغول خدمت است. او به همراه همسر و دخترش در تعاونی کشاورزی کار می‌کند.

صالح در سال ۱۹۹۸ در طرطوس ساکن شد و تا دو سال اول بحران سوریه در طرطوس کار می‌کرد. با بحران سوریه، شرایط زندگی به طور فزاینده‌ای دشوار می‌شد. پس از آن در سال ۲۰۱۴ به روستای خود در شریا بازگشت. به دلیل بمباران شدید روستا فقط ۹ روز در آنجا ماندند. از سر درماندگی به اردوگاه ادلب رفته و در آنجا ساکن شدند. صالح توضیح داد که زندگی اردوگاه در ادلب با زندگی طرطوس تفاوتی نداشت و گفت: «به هر کجا که می‌رفتیم درها به روی ما بسته بود. به دلیل شرایط بد نتوانستیم زندگی کنیم. پسرم در روژاوا بود و در سال ۲۰۱۵ به منطقه رملان در روژاوا آمدیم. در سال ۲۰۱۶ در گلخانه به کارم ادامه دادم. ما به اینجا آمدیم زیرا خواهان یک زندگی امن و آرام هستیم. شرایط کار هم اینجا وجود دارد. فرصت کار به طور کامل فراهم است.»

کاشت گلخانه‌ای در حال گسترش است

صالح با بیان اینکه قبل از راه‌اندازی گلخانه سبزیجات در رمِلان، محصولات وارداتی به درک، گری لگه و رملان وارد می‌شد، ادامه داد: «وقتی کاشت محصولات گلخانه‌ای در شمال و شرق سوریه ایجاد شد، واردات بسیار کم شد. برای اینکه مردم وضعیت اقتصادی بهتری داشته باشند، باید کاشت گلخانه‌ای انجام شود. هیچ هورمونی در محصولات ما وجود ندارد. ما از روش‌های طبیعی و ارگانیک برای رشد محصولات خود استفاده می‌کنیم و در این راه ساختن جامعه‌ای سالم را به عنوان یک عنصر مهم در نظر می‌گیریم. با کاشت گلخانه‌ای، سبزیجات مقرون به صرفه‌تری را در مقایسه با محصولات موجود در بازار برای مردم تولید می‌کنیم. به این ترتیب مردم ما در بعد اقتصادی نیز با مشکل چندانی روبه‌رو نمی‌شوند.»

زندگی که انسان بتواند در آن نفس بکشد

صالح با بیان اینکه از حضور خانواده خود در روژاوا خوشحال است، گفت: «ما به دنبال یک زندگی آرام بودیم که بتوانیم نفس بکشیم و این زندگی را در روژاوا پیدا کردیم. برای امنیت فرزندانم جایی بهتر از روژاوا پیدا نکردم. من سبزی‌های سالم را در گلخانه‌ها میکارم و در نتیجه به مردم خدمت می‌کنم. این مرا خیلی خوشحال می‌کند. ما ۶ خانواده در این تعاونی مشغول به کار هستیم. ما با کمک به یکدیگر زندگی آرامی را در گلخانه‌ها داریم.»