استان سیستان و بلوچستان با میانگین امید به زندگی ۵۰.۷ سال، پایین‌ترین نرخ در ایران را دارد. این میزان حتی از برخی کشورهای آفریقایی مانند چاد نیز کمتر است که نشان از بحران جدی در شرایط زندگی و بهداشتی این منطقه دارد.
بر اساس گزارش کمپین فعالین بلوچ و اعلام رسانه‌های دولتی، استان سیستان و بلوچستان با میانگین امید به زندگی تنها ۵۰.۷ سال، با بحرانی جدی در این زمینه روبرو است. این رقم در مقایسه با میانگین کشوری ۷۷.۳۳ سال (۷۸.۵۴ سال برای زنان و ۷۶.۲۲ سال برای مردان) به طور چشمگیری پایین‌تر است. نکته قابل تامل این است که امید به زندگی در این استان حتی از کشور چاد با میانگین ۵۳.۶۸ سال نیز کمتر است.
عوامل متعددی در کاهش امید به زندگی در سیستان و بلوچستان نقش دارند. فقر و محرومیت، که حدود ۳۰ درصد از خانوارهای استان را درگیر کرده است، یکی از مهم‌ترین این عوامل است.
علاوه بر این، تصادفات جاده‌ای ناشی از نامناسب بودن زیرساخت‌های ارتباطی و عدم دسترسی مناسب به خدمات بهداشتی و پزشکی نیز در کاهش میانگین عمر در این استان تاثیرگذار هستند.
لازم به ذکر است که در سال‌های گذشته، میانگین عمر در سیستان و بلوچستان حتی پایین‌تر بوده و بین ۴۷ تا ۴۸ سال در نوسان بوده است. این آمار هشداردهنده، ضرورت توجه ویژه و اقدام فوری برای بهبود شرایط زندگی و بهداشتی در این استان را نشان می‌دهد.
