زینب جلالیان، زندانی سیاسی کورد محکوم به حبس ابد، با وجود نیاز فوری به عمل جراحی و ابتلا به بیماری‌های چشمی، کلیوی و گوارشی، کماکان از درمان تخصصی محروم است. انتقال‌های او به مراکز درمانی همواره با دستبند و پابند و تحت تدابیر امنیتی شدید همراه بوده است.
زینب جلالیان، تنها زن زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد در ایران، در حالی هجدهمین سال از دوران محکومیت خود را در زندان یزد سپری می‌کند که با وجود وضعیت بحرانی سلامت، از دریافت درمان‌های تخصصی محروم مانده است.
منابع نزدیک به خانواده این زندانی سیاسی تأکید کرده‌اند که جلالیان نیاز فوری به عمل جراحی دارد و پزشکان متخصص بر ضرورت انجام هرچه سریع‌تر این عمل تأکید داشته‌اند. با این حال، مسئولان زندان تاکنون اقدامی برای انتقال او به بیمارستان انجام نداده‌اند.
شرایط انتقال‌های پزشکی این زندانی سیاسی همواره با محدودیت‌های شدید همراه بوده است. هر بار که برای معاینه یا درمان به مراکز درمانی منتقل می‌شود، با دستبند و پابند و تحت تدابیر امنیتی غیرضروری همراه است. گارد زندان در این انتقال‌ها با رفتارهای خشونت‌آمیز و تحقیرکننده با او برخورد کرده و در آخرین مورد حتی با اسلحه او را تهدید کرده است. این فشارهای جسمی و روانی وضعیت سلامتی او را به شدت نگران‌کننده کرده است.
زینب جلالیان در سال ۱۳۸۶ دستگیر و در سال ۱۳۸۸ ابتدا به اعدام محکوم شد که این حکم بعداً به حبس ابد تغییر یافت. او بارها از شکنجه‌های جسمی و روانی در دوران بازداشت از جمله شلاق زدن به کف پا و تهدید به تجاوز گزارش داده است.
این پرونده بارها توسط نهادهای حقوق بشری مورد توجه قرار گرفته و نگرانی‌های جدی درباره وضعیت سلامتی جلالیان ابراز شده است. خانواده او و فعالان حقوق بشر خواستار رسیدگی فوری به وضعیت پزشکی وی هستند.
