جنگ بسیار سختی در کوه‌های کوردستان در جریان است. گریلاهای آزادی‌بخش کوردستان برای حقیقت و آزادی می‌جنگند. گریلا یک هدف دارد: رهبر خود را آزاد کند و در یک وطن آزاد زندگی کند. برای رسیدن به این رویا، هر نوع فداکاری که لازم باشد انجام می‌دهند.

مردم باید حقیقت و ماهیت انسانی را در زندگی گریلاهای آزادی کوردستان جستجو کنند و بیاموزند. آنها گریلاهای آزادی، برابری و مدرنیته دموکراتیک هستند. آنها چنان فداکاری می‌کنند که تا کنون در دنیا نمونه‌اش دیده نشده است. برای آزادی مردمشان می‌گویند «اگر چیزی بیشتر از جانم می‌داشتم، فدا می‌کردم» یا «بر سنگ قبرم بنویس، من مدیون مردمم هستم» یا می‌گویند «ما آنقدر زندگی را دوست داریم که در راه آن می‌میریم.» هزاران نفر با گفتار، نگرش و عملکرد خود در سنین جوانی هویت جدیدی از شخصیت کورد را می‌سازند.

آنها تا به آخر در پی یک زندگی آزاد هستند

بله، آنها به گونه‌ای زندگی می‌کنند که شایسته آنهاست. از ذهنیتی که پنج هزار سال در سرشان ساخته شده بود دور می‌شوند. آن‌ها زندگی بی‌معنی‌ای را که نظام سلطه به آن‌ها تحمیل کرده، بر نمی‌تابند. زندگی جدید گریلاها تولدی دوباره برای بشریت است. زندگی پر از معنا. به همین دلیل در خستگی و تردید، روزگار نمی‌گذرانند. آنها حساب یک روز یا یک سال را نمی‌کنند و درگیر روزمرگی نمی‌شوند. آنها تلاش می‌کنند تا زندگی آزاد، انسانیت و تاریخ را تا آخر بسازند و این زندگی را خانه همه بشریت کنند. توطئه، خیانت یا اختلاف در این تاریخ جدید مطرح نیست. برای رسیدن به این هدف، تلاش، فداکاری و شجاعت زیادی لازم است. آنها بدون فکر کردن به علایق خود، بدون گفتن اینکه اکنون زمستان و برف است یا تابستان و گرما، زندگی‌ای را می‌گذرانند که ذهن انسان هرگز تصورش را نمی‌کند. از جاده‌ها، رودها، کوه‌ها و دشت‌ها عبور می‌کنند.

هر روز زندگی یک گریلا معنادار است

امید و باور عظیمی را زندگی می‌کنند. مانند روح در اعماق طبیعت می‌وزند و برای مردم به نفس، احساس و ایده تبدیل می‌شوند. آنها شجاعانه در برابر انواع حملات مقاومت می‌کنند و فقط برای آزادی می‌جنگند. اراده‌ای از جنس فولاد دارند؛ این بارها نشان داده شده است. هرگز نباید فراموش کرد که مردم کورد به برکت رهبر آپو و شهدای قهرمان کوردستان به این روز رسیدند. البته این به خودی خود اتفاق نیفتاد. با هزینه بسیار بالایی به دست آمده است. با سختی‌های باورنکردنی، با دردهای طاقت فرسا، با تلاش بسیار، در برابر این همه جان و خون به دست آمده است. سنگ، خاک و جایی نیست که خون پاکی در آن ریخته نشده باشد. در هر وجب از زمین داستان یک مقاومت نوشته شده است. با تفنگ و بمب و اندیشه و کلام و قلم و آواز و اسلحه و گرسنگی و سرما و زخم و جراحت به این حد رسیدند و خانه مردم و تاریخ شدند.

هزاران بریتان، زیلان، کمال، خَیری و مظلوم ظهور کردند

تقدس، تعالی، زیبایی، باور، شور و شوق، جوش و خروش و شادی اینجاست. زندگی اینجاست و به چهار بخش وطن جریان دارد. به من بگویید کدام دشمن در برابر چنین روحیه‌ای پیروز می‌شود. کدام خودفروش می‌تواند این پیوند را بشکند؟ آیا هرگز به تاریخ آن نگاه نمی‌کنید؟ هزاران بریتان، زیلان، کمال، خیری و مظلوم رفته‌اند، می‌روند و خواهند رفت. پیروزی آنها در چشمان آنها منعکس می‌شود. به همین دلیل مردم کورد بسیار خوش شانس هستند که چنین فرزندانی دارند.

زمان، زمان پیروزی است

می‌خواستیم هر چند کوتاه و ناقص، فداکاری‌های گریلاهای آزادی کوردستان را بنویسیم. همانطور که گفتیم این زندگی، زندگی نیست که در چند کلمه بتوان آن را تعریف کرد. حتی یک یا چند کتاب کافی نیست. اما نکته مهم این است که مردم این را به عنوان انسان، احساس کنند. برای اینکه هر چه زودتر پیروز شویم، همه کوردهای باوجدان باید این را ببینند و برای این کار خود را آماده کنند. اکنون زمان آن نیست که بنشینید و تماشا کنید. زمان پیروزی است و هر کاری که می‌توانید برای پیروزی، باید انجام دهید.