هماهنگی  جامعه زنان کوردستان (ک‌ژک) به مناسبت سالگرد حمله تبهکاران داعش به شنگال در ۳ اوت ۲۰۱۴ بیانیه‌ای منتشر کرد. ک‌ژک اعلام کرد که زنانی که تشکل‌های خود را در همه عرصه‌های زندگی تقویت کنند ضامن شنگال و مردم ایزدخان خواهند بود.

بیانیه هماهنگی ک‌ژک به این شرح است: «در دهمین سالگرد حمله نیروهای ارتجاعی داعش به شنگال، در شخصیت نوژیان ارهان، بریوان شنگالی، آرین شنگالی، دایه گوله، دایه ارزان، جیلان، مام زکی، دلشیر هرکول، اوین دِرک، عگید جویان، نوژین سِرت، هلین مردین، برخودان، زردشت، سعید حسن، دژوار فقیر، دلگش روژهلات، گَنجو هولیر و پیر چَکو، یاد و خاطره همه رفقا و شهدای نسل‌کشی را که در این جنگ افتخاری به شهادت رسیدند با احترام و سپاس گرامی می داریم. آنها به عنوان درویش و عدوله معاصر، نه تنها شنگال، بلکه کهن‌ترین فرهنگ و ارزش‌های انسانی خاورمیانه را نیز از قتل‌عام نجات دادند. امید زندگی آزاد را بالا بردند. ما تعهد خود را برای تحقق یک شنگال خودمدیریتی که با اراده خود بر خود مدیریت می‌کند، تجدید می‌کنیم، که معنی‌دارترین پاسخ ما به این شهدای ارزشمند است.

داعش که محصول و اثر قدرت‌های سلطه‌گر جهانی است، به ارزش‌های انسانی حمله کرد و خواست همه چیز را به نام زندگی سلاخی کند. این نیروها که در سال ۲۰۱۴ به شنگال حمله کردند، می‌خواستند با قتل‌عام مردم ایزدی ما، سلول‌های بنیادی خاورمیانه و جغرافیای مزوپوتامیا، همه چیز را به نام زندگی نابود کنند.

زنان شنگال بذر امید به زندگی آزاد را در سراسر جهان کاشتند

زنان شنگال بیشترین آسیب را از این حمله چندش‌آور دیدند، هزاران زن و کودک به عنوان غنایم جنگی در بازارها فروخته شدند، هزاران نفر به قتل رسیدند، هزاران نفر به مسیرهای مهاجرت کشیده شدند و هنوز هم سرنوشت هزاران نفر نامعلوم است. حمله داعش در سال ۲۰۱۴ نشان داد که هر مردمی که خوددفاعی و سازماندهی ندارند با قتل‌عام روبرو هستند و این خطر همیشه در نزدیکی آنها است. بر اساس این حقیقت، همه مردم شنگال به ویژه زنان، از حوادث و تاریخ پس از قتل‌عام عبرت گرفتند و به نیروهای خوددفاعی و خودسازماندهی خود پی بردند. زنان با گرفتن قدرت و شجاعت از ایدئولوژی رهبر آپو، ایستادند و مقاومت کردند و دیدند که فرمان (نسل‌کشی) و قتل‌عام تقدیر نیست. آنها با گردهم آوردن اندیشه‌های رهبر آپو و اندیشه هزاران ساله ایزدی شروع به ساختن زندگی آزاد کردند. زنانی که خودسازماندهی و اراده خود را با جنبش آزادی زنان ایزدی (تاژه) به نمایش گذاشتند، خوددفاعی و خودسازماندهی را با یگان‌های زنان شنگال (ی‌ژش) تامین کردند. زنان در مواقع لزوم با سنگ در دست مقابل تانک‌ها می‌ایستادند و خندق‌های حفر شده را با دست پر می‌کردند و در مواقع لزوم اسلحه به دست می‌گرفتند تا از شنگال و خود دفاع کنند. زنان شنگال با ساختن پروژه ملت دموکراتیک رهبر آپو در تمامی ابعاد زندگی توانستند بذر امید به زندگی آزاد را در سراسر جهان بکارند.

باید از دستاوردها صیانت شود

شنگال خودمدیریتی معنی‌دارترین و بزرگ‌ترین پاسخ به فرمان‌ها (نسل‌کشی‌ها) و کشتارها است. یعنی نابود کردن نقشه‌های کثیف شنگال. کشورهای غربی، دولت ترکیه، دولت عراق و بارزانی‌ها از ترس این حقیقت، توطئه‌ای به نام قرارداد ۹ اکتبر امضا کرده‌اند و بردگی و کشتار مردم ایزدی ما را تحمیل می‌کنند. با این توافق، آنها قصد دارند از طریق قانونگذاری، ایزدی‌ها را با نسل‌کشی روبرو کنند. آنها تلاش می‌کنند با این توافق و قوانین جعلی کاری را انجام دهند که نتوانستند با داعش انجام دهند. اما یک واقعیت وجود دارد که فراموش می‌کنند: شنگال همان شنگال قدیمی نیست. مردم ما باید به این توطئه که هنوز هم پابرجاست و قرار است با طرق و روش‌های مختلف عملی شود، با تقویت بیشتر ادعای زندگی آزاد و صیانت از فرهنگ، زبان، باورداشت و ارزش‌های خود پاسخ دهند. باید از دستاوردهای خود صیانت کند و آنها را تقویت و گسترش دهد.

در دهمین سالگرد قتل‌عام، مبارزه برای پاسخگویی از نیروهای دخیل در این قتل‌عام باید ادامه یابد. این قتل‌عام باید در سطح بین‌المللی و در خاورمیانه به عنوان جنایت نسل‌کشی شناخته شود و داعش و شرکای آن، نیروهایی مانند جمهوری ترکیه و حزب دمکرات کوردستان (پ‌دک) به خاطر این جنایت نسل‌کشی محاکمه شوند. ابتدا پ‌دک باید پاسخگو باشد که چرا با وجود قدرت نظامی‌اش در شنگال، مردم ما را به دست داعش رها کرد و باید در دادگاه محاکمه شود. همچنین دولت فاشیست ترکیه باید هم به خاطر حمایتش در قتل‌عام ۲۰۱۴ و هم برای کشتارهایی که پس از آزادسازی شنگال از دست داعش انجام داد، پاسخگو و محاکمه شود. همه مردم ما به ویژه زنان و محافل دموکراتیک باید این وضعیت را به دادگاه بکشانند و پرونده‌های مربوط به کشتار باید به دادگاه‌ها ارائه شود تا مجازات لازم صورت بگیرد. نیز دولت عراق که در جریان حملات هیچ مقاومتی در برابر داعش از خود نشان نداد، باید به مردم شنگال احترام بگذارد و قدرت و اراده مردم ما یعنی اراده خودمدیریتی را به رسمیت بشناسد.

سازمان زنان ضمانت شنگال است

در دهمین سالگرد قتل‌عام، ما از همه مردم خود به ویژه جوانان و زنان و مردم دمکراتیک می‌خواهیم که از شنگال و دستاوردهای آن صیانت کنند، آنها را بیشتر تقویت کنند و با خیانت پ‌دک که بر خط مشی همدستی و همکاری اصرار دارد و برای سربازان دشمن در کوردستان پیشقدمی می‌کند مبارزه کنند، و تلاش‌ها برای افزایش سطح آگاهی خلق را تسریع بخشند. سخت کوشی برای ساختن یک پارادایم دموکراتیک، زیست محیطی و آزادی‌خواهانه زنان به معنای ایستادن در برابر قتل‌عام و فرمان‌ها است. انتقام این قتل‌عام با سازماندهی و دفاع زنان امکان‌پذیر است. زنانی که سازماندهی‌های خود را در همه عرصه‌های زندگی تقویت کنند، ضامن شنگال و مردم ایزدخان ما خواهند بود.»