ارن کسکین: عدم مجازات یکی از دلایل اساسی دست زدن به خشونت است

ارن کسکین اعلام نمود که یکی از دلایل اساسی برای حملات جنسیتی، خصوصا در کوردستان، حمایت‌های دولت از انجام دهندگان این حملات بر زنان و کودکان و عدم مجازات آنهاست. در اینجا مرتکب جرم شوند چون احساس می‌کنند که از آزادی بیشتری برخوردارند.

ارن کسکین ریاست مشترک سازمان حقوق بشر ÎHD که در حال کار بر روی پرونده تجاوز به دختر ۱۵ ساله منطقه کرجوس است، در رابطه با شدت خشونت و سرکوب‌ها بر زنان و کودکان با خبرگزاری فرات نیوز گفتگو کرد.

آمار منتشر شده نشان دهنده واقعیت نیست

ارن کسکین اعلام نمود که از سال ۱۹۹۷ تا کنون، وکالت و دفاع از زنان، کودکان و زنان ترنسی را که مورد شکنجه قرار گرفته و یا دچار آزار و آذیت جنسیتی شده‌اند، را بر عهده داشته و در این باره اظهار داشت که شاهد موارد فراوانی از تجاوز و تعدی به زنان و کودکان هستیم، اما چون در مورد آن هیچ کس حرف نمی‌زنند، واقعیت و شمار این تجاوزها معلوم نیست.

کسکین در بخش دیگری از گفتگوی خود با خبرگزاری فرات اظهار داشت که در مدت ۲۳ سال ۷۵۸ زن ترنس به دفتر حقوقی وی و مراجعه کرده‌اند اما این تعداد، نشان دهنده کل واقعیت نیست. آمار تجاوز و تعدی علیه زنان و کودکان منتشر نمی‌شود. این زنان یا می‌ترسند یا خجالت می‌کشند، خود را قربانی احساس کرده و بر این باور هستند که هیچ کس از آنها حمایت نمی‌کند. زیرا ذهنیت مرد نظامی و فئودال از چنان حاکمیت و فرادستی بر زنان برخوردار است که بسیاری از زنان تا آخر عمر خود در رابطه با خشونت مرد بر زنان و کودکان چیزی نمی‌گویند.

سیاست دولت عدم مجازات است

ارن کسکین در بخش دیگر ازسخنان خود اظهار داشت که یکی از مهم‌ترین دلایل خشونت جنسی سرچشمه‌های خود را از دولت می‌گیرد و دولت از آن حمایت می‌کند. عدم پیگرد و مجازات از جمله این مسائل است. برای نمونه به پرونده‌هایی بنگرید که از سال ۱۹۹۷ در ایجا گشوده شده‌اند، علیرغم وجود شواهد فراوان در طول این سال‌ها، غیر از دو جاش هیچ مردی به دلیل اعمال خشونت علیه زنان و کودکان مجازات نشده است. در این باره کسکین افزود که تا کنون پرونده‌هایی در دادگاه حقوق بشر اروپا به موفقیت دست پیدا کرده‌اند، اما در مجموع سیاست دولت بر اساس عدم پیگیری و مجازات مردانی است که مرتکب جرم شده‌اند.

خشونت بدست دولت و زبان اعمال می‌شود

ارن کسکین با اشاره به موضوع تعدی به ایپک ار نیز گفت: یک افسر ارتش به ایپک ار تعدی کرده و به عنوان مدرک حتی نامه‌ای نیز از خود هم برجا گذاشت و خودکشی کرد. چرا؟ چون یک افسر پلیس آزاد شد. ما بدون مدرک ادعا نداریم که قتل زنان سیاست است. علاالدین چاکیجی در مقابل چشم فرزند، همسرش را کشت و آکنون آزاد است و به راحتی می‌تواند همه را تهدید کند. این ارعاب و تهدید دیگران، مردان دیگر را برای دست زدن به چنین کارهایی تشجیع می‌کند. این مسئله نشان می‌دهد که از طریق دولت و زبان این خشونت را گسترش می‌دهند.

زنان در جنگ‌ها هدف نخست هستند

ارن کسکین در بخش دیگری از گفتگوی خود اعلام نمود که افزایش جنگ‌ها در کوردستان و خصوصا ازدیاد حملات جنسیتی با حمایت دولت صورت می‌گیرند. ارن کسکین در این باره اظهار داشت که در تمامی جنگ‌ها یک گروه برای سرکوب و شکست گروه مقابل؛ تلاش کرده است که هویت گروه مقابل را پاک کند. نقض حقوق زنان در کوردستان نیز در این راستا است. در کوردستان شاهد جرم و جنایت علیه زنان هستیم و کسانیکه مرتکب جرم می‌شوند خود را آزاد احساس می‌کنند. زیرا این افراد اینگونه تصور می‌کنند که آزاد هستند، و در هر صورت تحت پیگرد قانون قرار نمی‌گیرند. آزادی موسی اورهان حاوی این پیام بود.

کسکین در بخش دیگر از سخنان خود با اشاره به خشونت علیه زنان اظهار داشت که هیچ زمانی مانند این دوره زنان با خشونت و شکنجه مواجه نشده‌اند. پیش از این نیز شاهد اعمال خشونت و شکنجه بر زنان بودیم، اما بعد از آنکه وزیر کشور به نوعی اعمال خشونت‌ها را مشروعیت بخشیده است، شاهد افزایش خشونت‌ها هستیم. پیش از این نیز خشونت وجود داشت اما اکنون خشونت‌ها علیه زنان آشکار بوده و این مسئله مایه خطر است.

کسکین در بخش دیگری از گفتگوی خود با خبرگزاری فرات اظهار داشت که در ترکیه هیچ قانونی برای ممانعت از خشونت علیه زنان و کودکان وجود نداشته و در این رابطه اظهار داشت که یکی از این قوانین، قوانین معروف به قوانین استانبول است که دولت راه را برای عدم اجرای آن باز کرده است.

کسکین که اکنون در حال کار بر روی پرونده استثمار و بهره‌گیری جنسیتی در منطقه کرجوس الیح است، اعتراض خود را علیه تصمیمات پشت پرده نشان داده و اظهار داشت:  با تصمیمات پشت پرده می‌خواهند که وکلا را از فرایند محاکمه خارج کنند. اما در این رابطه بزرگترین مسئولیت بر دوش وکلا قرار می‌گیرد. زیرا وکلا هستند که واقعیت را برملا می‌کنند. به منظور آنکه پرونده مورد تحقیق و تفحص قرار نگیرد، تصمیمات در پشت پرده گرفته می‌شوند. نخست پرونده را از وکلا مخفی نگاه می‌دارند و بعد آن را به افکار عمومی اعلام می‌کنند. در پرونده قادروا نیز همین کار را کردند، در پرونده ایپک ار نیز اینگونه عمل کردند و اکنون تلاش می‌کنند که در پرونده کرجوس نیز به همین شیوه رفتار کنند.