درخواست زنان زندانی از سیپیتی
زنان زندانی در سینجان از کمیته پیشگیری از شکنجه (سیپیتی) درخواست کردند که تحقیقات در مورد زندانهای ترکیه را به دلیل شکنجه زندانیان و نقض حقوق بشر آغاز کند.
زنان زندانی در سینجان از کمیته پیشگیری از شکنجه (سیپیتی) درخواست کردند که تحقیقات در مورد زندانهای ترکیه را به دلیل شکنجه زندانیان و نقض حقوق بشر آغاز کند.
زنان محبوس در زندان سینجان در آنکارا اعلام کردند که حقوق آنها نقض میشود. زنان زندانی برای بررسی نقض حقوق خود در زندان به کمیته اروپایی پیشگیری از شکنجه (سیپیتی) مراجعه کردند. این زنان در درخواست خود به مرگهای رخ داده در زندانهای ترکیه اشاره کردند. در این درخواست همچنین زنان به زندانی شاکر توران که در ۳۰ اوت در زندان بخش L ارزنجان درگذشت اشاره کرده و گفتند: «اگر چه تشخیص سرطان وی قطعی شد اما او آزاد نشد. آیا برای اینکه یک سیاستمدار کورد است باید بمیرد؟ از آنجا که سازمان پزشکی قانونی (ATK) این تصمیم را در مورد توران گرفته است، به وضوح مشخص است که زندانیان سیاسی با تصمیمات سیاسی در زندانها نگهداری میشوند.»
درخواست نامه زنان زندانی ارسالی به کمیته پیشگیری از شکنجه (سیپیتی) به شرح زیر است:
«مرگ در زندانهای ترکیه ادامه دارد. اخیراً در ۳۰ اوت رفیق ما شاکر توران در زندان نوع L ارزنجان درگذشت. شاکر توران ۷۰ ساله به شدت بیمار بود و با وجود اینکه به سرطان مبتلا شده بود آزاد نشد. او به عنوان یک کورد و یک سیاستمدار باید بمیرد تا ثابت کند که به شدت بیمار است. با وجود آنکه دفتر معاینات پزشکی (ATK) وجود سرطان را تشخیص داد، اما باز هم مرخص نشد. ATK گزارشی تهیه کرد که نشان میدهد دستگیری زندانیان یک تصمیم سیاسی است. بر اساس گزارش سال ۲۰۲۲ جمعیت حقوق بشر ( ایهد)، حداقل ۸۱ زندانی در زندانهای ترکیه جان خود را از دست دادند. هیچ وقت تحقیقی در مورد این مرگها صورت نگرفت در حالی که مشکوک بودند. هر گونه مرگ تحت کنترل دولت جرم است. بسیاری از افرادی که جان خود را از دست دادند زندانیان بیمار بودند. این زندانیان به دلیل عقاید، فعالیتهای سیاسی و به ویژه کورد بودنشان هدف قرار گرفتند.
کاربردهای نژادپرستانه و تبعیضآمیز علیه جامعه کورد به سطح فاشیسم رسیده است. حتی درخواستهای کوچک دموکراتیک زندانیان منجر به تحقیق و مجازات غیر منطقی توسط اداره زندان میشود. خود کمیته پیشگیری از شکنجه (سیپیتی) با یک تحقیق محدود در زندانهای ترکیه میتواند به این نتیجه برسد. آمار مرگ و میر زندانیان سیاسی کورد رو به افزایش است. با این حال و با قوانین خاص، اعضای ارگنیکون، حزب الله، مافیا، دزدان، متجاوزین به عنف و افرادی که اطلاعات میفروشند آزاد میشوند. با تصویب آخرین قانون، بسیاری از مجرمان آزاد شدند. با این حال شرایط در زندانها برای کوردها همچنان وخیم است. آخرین قانون باعث شد تا آزادی ۳۱۳ زندانی سیاسی به تعویق بیفتد. این یک مثال عینی است. ۱۴ تن از رفقای ما در زندان زنان سینجان باید دو سال پیش آزاد میشدند اما طبق این قانون در زندان هستند. همچنین ۸۸ زندانی بیمار نیز مشمول این قانون میشوند.
به نظر میرسد سازمان کمیته پیشگیری از شکنجه (سیپیتی) روز به روز منتظر مرگ زندانیان بیمار است در حالیکه هیچ اقدامی انجام نمیدهد. متاسفانه بسیاری از زندانیان دوران محکومیت خود را به پایان رساندهاند و صرفا به خاطر کورد بودن متحمل مجازات انضباطی شدهاند، چرا که پشیمان نیستند و به همین دلیل آزاد نخواهند شد.
در زندانهای ترکیه شکنجه وجود دارد، شیوههای اجرای قانون وجود دارد که به وضوح میتوان آنها را به عنوان تخلف ارزیابی کرد. دهها هزار نفر در زندانهای ترکیه با اعمال نژادپرستانه و فاشیستی روبرو هستند. قتلها و مرگهای سیستماتیک در نتیجه این کاربردها همچنان ادامه دارد. با این قانون جدید، همه امید زندانیان از بین میرود. زندانیانی که به شدت بیمار هستند به حال خود رها میشوند و ملاقات با خانوادههای آنها نیز محدود خواهد شد. بایدکمیته پیشگیری از شکنجه (سیپیتی) تحقیقات مربوط به زندانهایی که حقوق بشر را نقض میکنند آغاز کند. نتایج این گزارش باید با افکار عمومی در میان گذاشته شود و به ترکیه که مسئول تمامی تخلفات است هشدار داده و محکوم شود. ما از شما میخواهیم که اقدامات لازم را انجام دهید.»