فراخوان کژک به مناسبت ۲۵ نوامبر
هماهنگی کژک به مناسبت روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان موضع خود را ابلاغ نمود و برای تقویت تشکیلات و فعالیت‌های مشترک فراخوان داد.
هماهنگی کنفدرالیسم زنان کوردستان (کژک) به‌مناسبت ۲۵ نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان بیانیه‌ای صادر نمود.
کژک اعلام داشت که زنان باید با سازماندهی و دفاع از خود به خشونت مرد-دولت پایان دهند و افزود: «ما با ژن ژیان آزادی، به‌سوی انقلاب زنان گام برمی‌داریم.»
بیانیه کژک به شرح زیر است:
«ما در سایه جنگ، به روز جهانی منع خشونت علیه زنان نزدیک می‌شویم که با ذهنیت مردسالاری درحال انجام است. خشونت به ابزاری برای مدیریت و حفظ قدرت برای همه رژیم‌های دیکتاتوری و نظام‌های مردسالار تبدیل شده است. نظام مردسالار حاکم بر جهان، ما را به سمت خشونت، نسل‌کشی زنان و نابودی طبیعت، نسل‌کشی خلق‌ها، تبعیض جنسیتی، نژادپرستی و جنگ سوق می‌دهد و در نتیجه منجر به نابودی می‌شود. این نیز یک جنگ جوهری و واقعی علیه زنان است. در فلسطین، قره‌باغ و کوردستان، به‌ویژه در روژآوا، کشتار دسته‌جمعی، تبعید و مهاجرت بر جامعه تحمیل می‌شود. زیرساخت‌های زندگی ویران می‌شود، حافظه جمعی و فرهنگی نابود می‌شود. ما این سیاست‌های نسل‌کشی و قتل‌عام را که دولت‌های مردسالار برای منافع خود اجرا می‌کنند، محکوم نموده و می‌گوییم؛ همیشه و در همه‌جا با آن مبارزه خواهیم کرد.
این نسل‌کشی، کشتار و خشونت مبتنی بر سیاست‌های تبعیض جنسیتی، نژادپرستانه و مذهبی در کوردستان به سطح نسل‌کشی کامل رسیده است. انزوا و اسارت ۲۵ ساله‌ی رهبر آپو خالق انقلاب زنان؛ در جزیره امرالی، در باکور، باشور و روژآوای کوردستان ترور زنان پیشرو و کشتار آنان با تکنولوژی جنگ نامتقارن، سیاست‌های جنگ ویژه علیه زنان جوانان، خشونت جنسی، شکنجه و حملات جنسیتی ملموس‌ترین اعمال خصمانه نسبت به زنان در سرزمین ما هستند. در هر چهار بخش کوردستان، نظام حاکم با ذهنیت داعشی و فاشیستی و ظالمانه به زنان حمله می‌کند. به همین دلیل در باکور کوردستان نظام رهبری مشترک، نهادهای زنان، نمایندگان مجلس، شهرداران، روزنامه‌نگاران و فعالان زن، مجرم قلمداد شده و زندانی می‌شوند و از این طریق می‌خواهند جلوی پیشرفت انقلاب زنان را بگیرند. در ترکیه که یکی از کشورهای دارای بیشترین تعداد زندانی است، هم‌اکنون ۱۳ هزار و ۹۷۷ زن و ۲ هزار و ۵۱۱ کودک در زندان‌ها هستند. بر اساس آمار رسمی تا نوامبر جاری، آمار قتل زنان در ترکیه به ۲۳۴ نفر رسیده است. از تجاوز به زن ۸۵ ساله، نوزاد و کودکان گرفته تا تجاوز به حیوانات، یک سقوط و شکست اخلاقی وجود دارد که تجاوز را توجیه می‌کند و عامل آن حاکمیت حزب عدالت و توسعه (آک‌پ) است. این حملات خشونت‌آمیز و نسل‌کشانه، توسط لیبرالیسم به‌مثابه نوآوری و خدمت تعریف می‌شود. رویکردهای خشونت‌آمیز و تجاوزگرانه، نُرم و عادی جلوه داده می‌شود. این حملات که در واقع نسل‌کشی زنان و کودکان نام دارد، کشتار و تجاوز جنسی دسته‌جمعی است، وقتی از جانب زنان به‌عنوان نوآوری و خدمت به زنان تعریف می‌شود؛ نشان می‌دهد که زنان تا چه اندازه از نظر درک و برداشت به داخل نظام موجود کشیده شده‌اند.
در روژآوا، حدود ۶۰ درصد زنان، فعالانه در سیستم خودمدیریتی حول کنفدرالیسم دموکراتیک مشارکت می‌کنند. تلاش برای انحطاط و شکست این سیستم در حال انجام است. رژیم فاشیستی آک‌پ در ماه اکتبر گذشته با حمله به منابع آب، برق و انرژی این منطقه، نزدیک به ۲ میلیون نفر را از نیازهای اولیه محروم کرد. مبارزه با خشونت علیه زنان هنوز یک وظیفه مهم برای روژآوا، شمال و شرق سوریه است.
در روژهلات کوردستان، دولت ایران که ماهیتا ضد زن است، تهدید به اعدام و فشار بر زنان را افزایش می‌دهد و می‌کوشد از نفوذ شعار «زن، زندگی، آزادی» که در همه جای جهان طنین‌انداز شده است، بکاهد. امسال در ایران ۱۷ زن به دار آویخته شدند و در ماه جولای، وریشه مرادی فعال جامعه زنان آزاد روژهلات (کژار) توسط نیروهای اطلاعات ایران ربوده شد و تاکنون مشخص نیست که وی در کجا نگهداری می‌شود. این نیز به‌خوبی نشانگر آن است که دولت ایران درصدد ایجاد رعب و وحشت در جامعه است.
زنان در باشور کوردستان نیز با حملات مدرنیته سرمایه‌داری روبرو هستند. فضای فکری موجود که اجازه حملات مذهب‌گرایانه و جنسیتی به زنان را می‌دهد، باعث افزایش زن‌کشی، خودکشی، ختنه‌کردن، خودسوزی و حملات مشابه به زنان می‌شود. آنها همچنین در تلاشند تا سطح خشونتی را که هر روز در حال افزایش است، پنهان کنند که این نیز باعث گسترش بیشتر خشونت می‌شود. حملات دولت فاشیست ترکیه در سال جاری در شنگال ادامه یافت، جایی که مبارزه برای بودن علیه کشتار داعش از طریق دفاع از خود و خودمدیریتی انجام می‌شود. این حمله علیه مبارزاتِ زنان شنگال است که خود را از خاکستر خویش بازآفرینی کردند.
نه تنها در میهن ما کوردستان، بلکه در همه جای دنیا به طرق مختلف تلاش می‌کنند تا زنان را هرچه بیشتر در سیستم موجود استحاله کنند. وجهه دیگر سیاست الحاق‌نمودن زنان به سیستم، دادن سهمی از نظام مردسالاری از لحاظ اقتصادی و اجتماعی به زنان و بدین ترتیب سرکوب‌کردن زنان است. توجه کنید، وقتی مبارزه زنان در سطح بین‌المللی توسعه می‌یابد، دیدگاه‌های مختلف، تعارضات ایدئولوژیک را مطرح می‌کنند، جنبه‌های مهم و مشترک را کنار می‌گذارند یا آنها را بدتر می‌کنند. به این ترتیب می‌خواهند که زنان را از مبارزه در برابر حاکمیت مردسالار دور سازند. تنها راه در برابر این وضعیت، مبارزه‌ی متحدانه در برابر این نظام است. توسعه مبارزات زنان در مقابل خشونت، سیاست‌های کشتار زنان و نظام سلطه مردانه که به سطح حمایت و تشکیلات منسجم در سطح جهانی، منطقه‌ای و محلی رسید، نظام را به وحشت انداخت. اندیشه‌ی تفوق مردانه وارد عمل شد و از یک سو سعی در کشاندن زنان به درون ساختار قدرت نظام داشت و از سوی دیگر با افزایش هجمه به زنان و خشونت، سعی در تضعیف مبارزات زنان داشت. این را نیز باید به‌عنوان نگرش و رویکرد خودانتقادی تلقی کرد. روشن است که برای شکست این سیاست‌ها باید روی نقاط اشتراک خود تمرکز کنیم. ما به مناسبت این روز از همه زنانی که برای آزادی زنان مبارزه می‌کنند می‌خواهیم که این وضعیت را دوباره ارزیابی کنند، اتحادی قویتر و پایدارتر ایجاد کنند و مبارزه را با هم رشد دهند. ما می‌گوییم، وقت آن است که دوباره و قویتر روی پاهای خود بایستیم.
بر این مبنا، موضع و فراخوان ما این است:
- به‌عنوان زنانی که می‌گویند «قرن ۲۱ را به دوران آزادی زنان تبدیل کنیم!»، ۲۵ نوامبر روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان را به وسیله‌ای برای تشکیلات قویتر، اتحادها و فعالیت‌های بزرگ و گردهمایی تبدیل کنیم.
- برای روشن‌ساختن زندگی مطلوب و عاری از خشونت، کشتار زنان، نسل‌کشی، جنگ و نابودی، مبارزه خود را با اَعمال و ذهنیت نظام مردسالار دائمی کنیم!
- به‌جای محدودکردن مبارزه و مقاومت زنان به روزهای خاص، هر لحظه را به زمانی برای تحقق آزادی زنان تبدیل کنیم.
- انقلاب روژآوا ثابت کرد که تنها راه محافظت از زنان در برابر خشونت دولت-مرد، دفاع از خود است. بیایید دفاع از خود را در هر زمینه‌ای از زندگی توسعه دهیم!
- بیایید با هم و از نو در سطح محلی، منطقه‌ای و جهانی با اقدامات مشترک علیه جنگ و سیاست‌های مذهب‌گرایانه، نژادپرستانه و جنسیتی قیام کنیم!
- علیه کشتار زنان، تجاوز جنسی و سوءاستفاده از زنان توسط نظام مردسالار، مبارزه جهانی و متحدانه انجام دهیم. ما برای آن اصلاحات خنثی‌کننده ارزشی قائل نیستیم و انقلاب زنان را هدف خود قرار می‌دهیم.
- بر اساس علم زندگی و زن؛ ژنئولوژی و ایدئولوژی آزادی زنان، بیایید درک خود را عمیق‌تر کنیم!
- قانون، آموزش و رسانه‌ها که اصلی‌ترین ابزارهای ایدئولوژیک برتری مرد هستند، به عرصه‌هایی تبدیل شده‌اند که هر روز جنسیت‌گرایی، خشونت و نژادپرستی را بازتولید می‌کنند و غارت، بردگی و کشتار زنان را عادی‌سازی می‌نمایند. بنابراین بیایید شبکه‌های جایگزین در زمینه‌های آموزشی، رسانه‌ای، بهداشتی، قضایی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی ایجاد کنیم! به همین دلیل، بیایید روند ساخت کنفدراسیون جهانی زنان دموکراتیک را تسریع کنیم!
- در مقابل درکی که زنان را بر اساس نقش اجتماعی‌شان تعریف می‌کند، آنها را به کار در خانه و برای خانواده محدود کرده و این را «طبیعت زنانه» معرفی می‌کند، بیایید یک انقلاب اجتماعی مبتنی بر قرارداد اجتماعی ایجاد کنیم!
از کوردستان تا فلسطین، از افغانستان تا ارمنستان ما به جنگ، یورش، نسل‌کشی و سیاست‌های کشتار زنان پایان می‌دهیم. با درک اینکه شرط اولیه‌ی صلح؛ آزادی است، ما مبارزات صلح رادیکال را رهبری خواهیم کرد. مبارزه زنان برای آزادی، تضمینی برای «دموکراسی عمیق» است که حدود آن توسط دولت‌ها تعیین نمی‌شود، بلکه توسط خلق‌ها تعیین می‌شود. ما به عامل تحقق دموکراسی مبدل می‌شویم که خلق، زنان و محرومان آرزوی آن را دارند. ما مواضع مردانی را که می‌خواهند خود را از دام نظام مردسالار رها کنند مهم می‌دانیم، کسانی که حول محور شعار «زن، زندگی، آزادی» حرکت می‌کنند، تلاش دارند الگوهای سلطه مردانه را بشکنند و با خط آزادی زنان قدم بردارند. ما تغییر مردان را بخشی از آزادی زنان می‌دانیم. به‌مناسبت این روز، ما از شهدای مبارزات آزادی زن و تمام زنانی که توسط خشونت مرد-دولت به‌قتل رسیده‌اند، با احترام و سپاس یاد می‌کنیم. ما به‌عنوان جنبش آزادی زنان کوردستان می‌گوییم که حفاظت از خود و تشکیلات خود را تقویت خواهیم کرد و نسل‌کشی زنان را متوقف خواهیم کرد.
در برابر تمدنِ طبقاتیِ دولتی و نظام مردسالار، ما پیشروانِ مقاومتِ مدرنیته‌ی دموکراتیک خواهیم بود. ما آن فرمول جادویی را پیدا کرده‌ایم که می‌تواند جهان را تغییر دهد. ما زندگی بدونِ زن، زندگی بدون آزادی را نمی‌پذیریم.»
