عضو شورای هماهنگی پاژک آیتن درسیم و عضو مجلس پاژک تکوشین اوزان مهمان برنامه تلویزیونی مدیا هابر بودند و در مورد سکینه جانسز یکی از کادرهای پیشرو و برجسته پ‌ک‌ک صحبت کردند.

آیتن درسیم در ابتدای سخنان خود قتل‌عام ۹ژانویه را محکوم کرد و از تمامی شهدای آزادی در شخص سکینه جانسز با احترام و سپاس یاد کرد و گفت: «به مناسبت این روز بار دیگر عهد می‌بندم که وظایف و مسئولیت‌هایی که آنها به ما سپردند را به خوبی انجام دهم. رفیق سارا ستون تاریخ مبارزات ۵۰ ساله ما است، خط جنبش آزاد زنان کورد است، رهبری آن را اینگونه تعریف کرده و دارای تاریخچه‌ای از این نوع مبارزه است».

آیتن درسیم با بیان اینکه سکینه جانسز با مواضع انقلابی خود همه مردم را رهبری کرد، یادآور شد: «پس از شهادتش، از نپال تا مصر، از آمریکای لاتین تا بسیاری از کشورهای اروپایی، عکس‌های او در راهپیمایی‌ها، کنگره‌ها و کنفرانس‌ها به نمایش درآمد.»

آیتن درسیم با اشاره به اینکه عشق آنها به آزادی، اجتماعی شدن آنهاست، گفت: «یعنی زن شدن ما. به همین دلیل شخصیت رفیق سارا، شخصی نیست. در مراسم تشییع او در اروپا هزاران نفر، صدهاهزار نفر دور هم جمع شدند.شهادت رفیق سارا بار دیگر درسیم را به لرزه درآورد. رفیق سارا با مبارزات خود، خود را بوجود آورد. من قطعاً می‌توانم این پیام را بگویم یا این وظیفه و مسئولیت را به خاطر بسپارم.اما مردم ما، زنان ما آگاه هستند، مخصوصاً درسیم، چون نسل‌کشی تمام نشده است. بله، آنها در نسل‌کشی موفق نشدند، نتوانستند توطئه را هم به پیروزی برسانند و نخواهند توانست . به ویژه مبارزه آزادی زنان که مبارزات خلق‌ها را رهبری می‌کند، همیشه در برابر این فرهنگ نسل‌کشی خواهد ایستاد. نسل‌کشی در درسیم موفق نشد. قتل‌عام انجام شد، اما نتوانستند موفق شوند. مردم درسیم وظیفه مشابهی دارند. صدها انقلابی از آنجا برخاستند و رفیق سارا همان کسی است که انقلاب را در آنجا مجسم کرد. آنجا فرهنگ انقلابی خاص خود را دارد. فرهنگ مقاومتگری دارد. باید مشخص شود. این فرهنگ وجود دارد. همیشه یک قیام وجود دارد، یک عصیان. با این حال، اگر به یک سازمان قوی تبدیل نشوید، نمی‌توانید دشمن را شکست دهید. به همین دلیل است که رهبری گفت: «در کوردستان بدون تشکیلات، حتی یک برگ هم تکان نمی‌خورد». این در مبارزه ۵۰ ساله ما ثابت شده است. ما هم این دوره را دنبال می‌کنیم. آنها واقعاً می‌خواهند درسیم، کوردستان را خالی از سکنه کنند و شهرهای ما در کوردستان را بدون سازماندهی رها کنند. اینها را به چه کسی می‌گوییم؟ به نسل جوان. نسل جوان پیشاهنگ مردم است. برای همه جنبش‌ها اینگونه است. اکنون همه جا جوانان در اثر فشار شدید، میهن، روستا، شهر خود را ترک می‌کنند. ترک میهن یعنی تقویت دشمن. ما این را می‌دانیم. ترک کردن میهن یعنی پذیرش فشار دشمن. زیرا مردم، جوانان، زنان بدون سرزمین خود نمی‌توانند آزاد باشند، میهن نیز بدون مردم نمی‌تواند آزاد باشد.

بله، سخت است، اما مبارزه‌ای وجود دارد که ما با قدرت آنرا انجام می‌دهیم. در شخص رفیق سارا خواستم به مناسبت این روز از این وظیفه یاد کنم.»

تکوشین اوزان نیز گفت که مبارزه بیش از ۴۰ ساله سکینه جانسز توسط رهروانش ادامه خواهد داشت و گفت: « بدون شک ما پیروز خواهیم شد. او یک راه و روش و یک حقیقت را ایجاد کرد. اکنون به یک حقیقت تبدیل شده است، ما یک حقیقت داریم. کسانی که سعی نمی‌کنند از خود محافظت کنند مجبور می‌شوند تحت حاکمیت دیگران زندگی کنند یا بمیرند. راهی جز این وجود ندارد. شما باید از خود محافظت کنید تا وجود داشته باشید. برای زنان نیز، اگر زنان از خود محافظت نکنند، حفاظت خود را به دیگری بسپارند، آنگاه حق خود برای صحبت کردن را به دیگران تسلیم خواهند کرد. کسانی که می‌توانند از خود محافظت کنند، می‌توانند صحبت کنند، انتخاب کنند، نگرش ارادی نشان دهند. یعنی دفاع از خود به معنی وجود داشتن است. شرکت رفیق سکینه در صفوف پ‌ک‌ک و مبارزات بیش از ۴۰ سال او گامی برای حفاظت از خود و جامعه است.»

تکوشین اوزان به سخنان سکینه جانسز که «زندگی من همیشه جنگ بود» اشاره کرد و گفت: «جنگ رفیق سکینه جنگ همه ماست، ما باید این جنگ را گسترش دهیم و بزرگتر کنیم. ما باید این روش جنگ را ترویج کنیم. البته هر از چندگاهی بیانیه‌هایی داده می‌شود،  عملیات‌هایی انجام می‌شود اما اکنون در میانه جنگ جهانی سوم هستیم. جنگ بسیار بزرگ است، حملات نسل‌کشی بسیار بزرگ است. زنان در کوردستان ، ارمنستان، غزه و افغانستان قتل‌عام می‌شوند. اوضاع در آمریکای لاتین و اوکراین نیز مشابه است. جنگ و کشتار بزرگی وجود دارد. زنان در این جنگ کشته می‌شوند. آنها سعی می‌کنند این کار را انجام دهند. بنابراین ، سازماندهی زنان ، سازماندهی برای زندگی، اکنون باید به عنوان یک اجبار تلقی شود که بدون وجود آن ممکن نیست. یک تجربه عالی از این مسئله در مبارزات پ‌ک‌ک وجود دارد. بنابراین، پیوستن به پ‌ک‌ک، حمایت از پ‌ک‌ک، راهپیمایی سازمان‌یافته و ایستادگی آزادانه زنان در پ‌ک‌ک نه تنها تضمینی برای زندگی آزاد برای زنان کورد، بلکه برای همه زنان جهان است. گسترش این مبارزه حول رهبری، حیات و وجود آن، اگر برای وجود زنان نباشد، ممکن نیست. در واقع، آزادی رهبری، آزادی ماست، آزادی زنان است. بنابراین باید ارتباط با رهبری بهبود یابد، نظام امرالی شکسته شود و رهبری آزاد شود. به یاد رفقا، سکینه، فیدان دوغان و لیلا شایلمز، بیایید بجنگیم، دفاع از خود را افزایش دهیم، ساختارهای سازمان یافته بسازیم و در این راه پیروز شویم. این درخواست من از همه زنان است. فعالیت‌های بسیاری در آینده انجام خواهند شد. فعالیت‌هایی در کوردستان ، خارج از میهن ، اروپا ، در بسیاری از نقاط جهان برگزار می‌شود. من خواستار مشارکت گسترده در این فعالیت‌ها هستم. من از همه زنان می‌خواهم برای یک مبارزه طولانی مدت، یک مبارزه انقلابی قوی و راهپیمایی در راه رفیق سکینه به صفوف پ‌ک‌ک بپیوندند. همه در این مبارزه می‌توانند کارهای زیادی انجام دهند. دستاوردها می‌توانند واقعا بزرگ و دائمی باشند. بر این اساس ، من می‌خواهم یک بار دیگر وفاداری خود را به یاد این رفقا تکرار کنم. نه فقط محکوم کردن، بلکه می‌گوییم که فاشیسم و ​​ایدئولوژی کشتار زنان و خلق‌ها را شکست خواهیم داد. در شخص رفقایمان سکینه جانسز ، فیدان دوغان و لیلا شایلمز، با احترام، عشق و قدردانی در برابر زنان آزاد سر تعظیم فرود می‌آورم.»