کژار با اشاره به کارنامه‌ی مملوء از خشونت و سرکوب و جنایت حکومت جمهوری اسلامی در برخورد با زنان و خلق‌های آزادیخواه ایران، به کشتار مخالفان و اعدام زندانيان در دهه ۶٠ و قتل عام دسته جمعی آنان در پاييز ۶۷ و ربودن و کشتار فعالان سياسی و فرهنگی در قتلهای سياسی زنجيره‌ای و ترور مخالفان سياسی در داخل و خارج از کشور، حمله به دانشگاها و کوی دانشگاه و کشتار دانشجويان معترض، سرکوب جنبش های اعتراضی در چند سال اخیر در ایران را یادآور شد و گفت که با وجود تمام سرکوب‌ها و جنایات این حکومت؛ ما هر روز شاهد نا فرمانی مدنی مردم و گردهمايی‌ها و تظاهرات اقشار مردم از بازنشسته‌ها، معلمان، پرستاران و کارگران گرفته تا مبارزه زنان دردانشگاه‌ها و خيابانها با عدم رعايت حجاب اجباری و با درگيرشدن با حجاب‌بانان حکومتی هستيم. کژار می‌افزاید: «بياييم در اعتراض به سرکوب سيستماتيک و تبعيض رژيم جمهوری اسلامی و در همبستگی با مردم ايران و جنبش"زن، زندگی، آزادی – ژن، ژيان، ئازادی" و در حمايت از آزادی‌خواهان، نهادها و تشکلهای زنان، دانشجويان، کارگران، دادخواهان و از فعالان رفع ستم ملی، حقوق بشر، محيط زيست و جامعه‌ی کوئير (+LGBTQIA)، گردهم آييم تا صدايشان را به گوش جهانيان برسانيم.»

متن بیانیه کژار به صورت زیر است:

«کارنامه سياه رژيم جمهوری اسلام پس از به قدرت رسيدنش که با حمله نظامی به شهرهای کردستان و ترکمن صحرا و با اجباری کردن حجاب زنان آغاز و در نفی آزادی‌های بدست آماده در انقلاب بهمن ۵۷ و کشتار مخالفان و اعدام زندانيان در دهه ۶٠ و قتل عام دسته جمعی آنان در پاييز ۶۷ ربودن و کشتارفعالان سياسی و فرهنگی در قتلهای سياسی زنجيره ای و ترور مخالفان سياسی در داخل و خارج از کشور، حمله به دانشگاها و کوی دانشگاه و کشتار دانشجويان معترض، سرکوب جنبش های اعتراضی ( نارضايتی و نافرمانی مردم ناشی از شرايط فاجعه بار سياسی، اقتصادی، اجتماعی و اختلاف فاحش طبقاتی و نابرابری و تبعيضهای شديد اجتماعی (قومی- مليتی، دينی - مذهبی، جنسی- جنسيتی) و افزون شدن فقر، گرسنگی، بیخانمانی، بيکاری که در سراسر ايران) در سال های ،۸۸ ۹۶ و ۹۸ فراگرفته بود، ادامه داشت. در سال گذشته پس از کشته شدن ژينا ( مهسا) امينی با خيزش جنبش "زن، زندگی، آزادی" حکومت اسلامی دست به سرکوب وحشيانه‌ای زد، حمله نظامی به شهر‌های کردستان و سيستان- بلوچستان و به قتل رساندن يا زخمی کردن معترضان با گلوله‌های نظامی و ساچمه‌ای، گردآوردن نيروهای سپاه ، بسيج و نيروهای ضدشورش و عوامل چماقدارش برای ربودن، دستگيری، زخمی کردن و کشتن معترضان در شهر های بزرگ و کوچک ايران و انتقام از مدارس دخترانه با مسموم کردن آنان با گازهای شيميايی، اخراج و بازنشسته کردن استادان معترض دانشگاه‌ها و استخدام عوامل نزديک به حکومت، دستگيری و اخراج دانشجويان و امنيتی کردن دانشگاه‌ها، ممنوع‌الکار و ممنوع‌التصوير کردن هنرمندان و سينماگران معترض، پافشاری بر رعايت حجاب اجباری و ايجاد جرايم گوناگون در يک قانون جديد، استخدام گروه‌های حجاب بان در متروها و مراکز خريد و پلمب کردن مجتمع‌های تفريحی، رستورانها ، کتابفروشی‌ها و فروشگاه‌ها بخاطر عدم رعايت شئونات اسلامی و در نهايت حملات خشونت‌آميز، زن‌ستيز و تجاوزگر جمهوری اسلامی و فشار و سرکوب و تحقير مهاجران و پناهندگان افغانستانی تا حدی که با دستورالعمل ابلاغی جديد از شورای عالی امنيت ملی، حضور، اسکان و اشتغال اتباع افغانستان در ١۶ استان ايران ممنوع شده است و ...

بنابر گزارشهای سازمانهای حقوق بشر از شهريور سال پيش تا کنون شمار کشته‌شدگان دستکم ۷۵۵ تن که دست کم ۱۰۰ تن زن ۱۰۳ تن کودک ، ۴۱ تن با مرگ «مشکوک» و دستکم ۵۲ تن در اثر شکنجه جان خود را از دست داده اند. بنا بر اين گزارش ها ٢٠ تن از اين معترضان محکوم به اعدامند و ۶۰۰ نفر هم يا چشمشان را از دست دادند يا آسيب چشمی ديده‌اند. امسال نيز ما شاهد قتل‌های مشکوکی در بين سينماگران معترض، کيومرث پوراحمد ، داريوش مهرجويی و همسرش وحيده محمدی‌فر و نيز جلال مقدم و تهديد هنرمندان بوديم که خاطره قتلهای های سياسی زنجيره ای پس از ۲۵ سال را زنده می‌کند.

اما جنبش " زن، زندگی ، آزادی" گرچه در اثر سرکوب خشن و جنايتکارانه حکومت فروکش کرده است ولی ما هر روز شاهد نا فرمانی مدنی مردم و گردهمايی‌ها و تظاهرات اقشار مردم از بازنشسته‌ها، معلمان، پرستاران و کارگران گرفته تا مبارزه زنان دردانشگاه‌ها و خيابانها با عدم رعايت حجاب اجباری و با درگيرشدن با حجاب‌بانان حکومتی هستيم.

هم‌ميهنان آزاده و آزادی‌خواهان

بياييم در اعتراض به سرکوب سيستماتيک و تبعيض رژيم جمهوری اسلامی و در همبستگی با مردم ايران و جنبش"زن، زندگی، آزادی – ژن، ژيان، ئازادی" و در حمايت از آزادی‌خواهان، نهادها و تشکلهای زنان، دانشجويان، کارگران، دادخواهان و از فعالان رفع ستم ملی، حقوق بشر، محيط زيست و جامعه‌ی کوئير (+LGBTQIA)، گردهم آييم تا صدايشان را به گوش جهانيان برسانيم و خواهان:

- آزادی فوری بی‌قيد و شرط همه زندانيان سياسی- عقيدتی، منع جرم‌انگاری فعاليت سياسی و صنفی و مدنی

- لغو فوری صدور و اجرای هر نوع مجازات مرگ، اعدام، قصاص و ممنوعيت هرگونه شکنجه جسمی و روانی باشيم.

ژن، ژيان، ئازادی – زن، زندگی، آزادی

سرنگون باد رژيم جمهوری اسلامی ايران

مبارزه، برابری، همبستگی، رهايی

زمان: شنبه ٩ دسامبر،٢٠٢٣ ساعت ١۴

مکان: Ku'damm Eck

Ku'damm/ Joachimsthaler Str.

U- Bahn Kurfürstendamm

 برگزارکنندگان:

کانون پناهندگان سياسی ايران - برلين

جامعه ی زنان آزاد شرق کوردستان (کژار) - برلين

کميته دفاع از زندانيان سياسی ايران – برلين

کميته پشتيبانی از مبارزات دموکراتيک مردم ايران- برلين»