نوژیان آمد روژهلات، با قیاس خیزش کنونی با اعتراضات قبلی، آنرا تا حدودی متفاوت دانسته و با ذکر عبارت "زن، زندگی، آزادی" نوشته که از این قیام صدای روحیه قیام سوم اسفند ١٣٧٧ در پی واقعه ربودن رهبر آپو به گوش می‌رسد.

او اعتراضات علیرغم سرکوب را پرشکوه خوانده و اخلاقی بودن موضع جامعه برای اعتراض به اقدام غیراخلاقی در برابر شلیر رسولی در مریوان را یادآور می‌شود که پیامش این بود: "تعرض به زنان، تعرض به اجتماع است".

عضو کژار به واقعه قتل ژینا در میانه سوگواری برای شلیر پرداخته و عصیان زنان را تاریخی توصیف می‌کند. نوژیان آمد به ابراز همبستگی زنان سایر بخش‌های کوردستان با زنان روژهلاتی نیز جلب توجه کرده و به جوانان کورد اشاره می‌کند که در شهرهای مختلف با سنگ‌های در مشت خود در برابر مأموران مسلح از خود دفاع می‌کنند و تاکنون چندین شهید و صدها زخمی بر جا گذاشته اند.

او با تأکید بر لزوم قرائتی صحیح از بطن اعتراضات، تصریح می‌کند باید چنان درسی به حکومت اشغالگر ایران داد که مجبور شود قوانینش را تغییر دهد.

عضو کژار خاطرنشان می‌کند مبارزات زنان کورد محدود به این نیست. اکنون در کوه‌های کوردستان و همچنین حوزەهای سیاسی و اجتماعی ترکیه و سایر نقاط نیز زنان کورد در حال مبارزه‌اند. در این ماه یکی از پیشگامان شرق کوردستان به نام روژدا کوتول در جنگ زاپ شهید شد. او در راه دفاع از زنان همه جهان با عزت به شهادت رسید. 

نوژیان آمد روژهلات، سرازیر شدن زنان به خیابان‌ها را امری اتفاقی نمی داند و درباره پیشینه مبارزات زنان کورد به علم زن‌شناسی و ایئدلوژوی رهایی زن در جنبش زنان آپویی اشاره می‌کند که تحت چتر کنفدرالیسم زنان کوردستان موسوم به ک.‌ژ.ك خود را از لحاظ سیاسی و دفاعی سازمان داده‌اند.