انترناسیونالیست ویان گفت که مبارزه زنان در روژاوا نشان داد که زنان می‌توانند رهبری و سازماندهی کنند و گفت: «از حقوق زنان محافظت می‌کند، راه را به جامعه نشان می‌دهد، نشان می‌دهد که جامعه بدون آزادی زنان نمی‌تواند آزاد باشد و در نتیجه برای زنان جهان در حال ایجاد یک مدل جدید است.»

ویان متولد و بزرگ شده در بریتانیا، زنی با تبار اروپای شرقی است. ویان ۲۹ ساله به مبارزه برای حقوق و آزادی زنان پیوست و تصمیم گرفت از تجربیات و توان خود در این راه استفاده کند. مبارزات آزادی زنان در شمال و شرق سوریه بر اندیشه ویان تأثیر گذاشت و دیدگاه جدیدی برای او ایجاد کرد.

این سفر برای ویان نیز تحولی درونی به همراه داشت. قدرت حمایت و عزم و اراده زنان باعث شد ویان قدرت خود را کشف کند و فعالانه در مبارزه برای حقوق زنان شرکت نماید.

مبارزات آزادی زنان در شمال و شرق سوریه نیز توجه ویان را به خود جلب کرد. داستان ویان نشان دهنده عزم زنان برای تقویت مبارزه برای حقوق زنان است.

او در سال ۲۰۲۳ به شمال و شرق سوریه آمد. او به مناسبت ۸ مارس در مورد علت آمدن خود به شمال و شرق سوریه و جنبش زنان کوردستان با خبرگزاری فرات (ANF) صحبت کرد.

من می‌خواستم انقلاب را در منطقه انقلاب بشناسم

ویان با بیان اینکه قبل از آمدن به شمال و شرق سوریه یکی از اعضای سازمان‌های فمینیستی بوده است و در مورد علت آمدن به شمال و شرق سوریه می‌گوید: «در مورد روژاوا از دوستانم زیاد شنیدم، آنها به من گفتند که مقاومت در روژاوا چقدر منحصر به فرد و موثر است. ما با دوستانمان که مدت زیادی به روژاوا نرفته بودند رابطه داشتیم. به همین دلیل نمی‌توانستیم در مورد جزئیات صحبت کنیم. ما اطلاعات زیادی در مورد واقعیت نداشتیم. ما از آنها حمایت کردیم، اما از جزئیات انقلاب اطلاعی نداشتیم.

قبل از آمدن به روژاوا از جزئیات انقلاب اطلاع چندانی نداشتم. من در سال ۲۰۲۳ به روژاوا آمدم. دوران احساسی بود زیرا تغییری در زندگی من ایجاد کرد. من قدرت زنان را دیدم. قدرت زنان در روژاوا بر کشور من که در آن متولد و بزرگ شدم تأثیر گذاشت. من با چشمان خودم دیدم که چگونه زنان از ملیت‌های مختلف دور هم جمع شدند و خود را سازماندهی کردند.»

در معرض تاثیر جامعه پذیری

ویان اعلام کرد که وقتی به میدان انقلاب آمد، دید که زنان شمال و شرق سوریه نه تنها در عرصه نظامی، بلکه در هر عرصه اجتماعی پیشرو هستند و سخنان خود را اینگونه ادامه داد: « تصاویری از زنان در رسانه‌های جهانی منتشر شد که اسلحه در دست دارند و می‌جنگند. در اروپا این تصاویر تعیین کننده بود، اما وقتی به روژاوا آمدم دیدم که زنان نه تنها اسلحه در دست دارند بلکه در هر حوزه‌ای از جامعه سازماندهی شده‌اند و سطح ارتباط آنها با مردم بسیار بالاست. اولویت ساختن یک جامعه جدید را دارند. گفتگوهایشان با مردم قوی بود. هرجا رفتم شاهد مبارزه زنان شمال و شرق سوریه بودم. آنها آموزش جامعه را وظیفه و مسئولیت خود می‌دانند. آنها در یک مبارزات بزرگ در هر لحظه از زندگی‌شان قرار دارند. مشارکت آنها در سازمانهای کمونها و شوراها بسیار مؤثر بود. دیدن اینکه زنان با مردم یکی شده‌اند جای خوشحالی است».

او تقویت قدرت زنان را وظیفه‌ای برای خود قرار داده است

ویان با اشاره به اینکه مبارزات زنان در روژاوا به امیدی برای زنان جهان تبدیل شده است، گفت: «مبارزات زنان در روژاوا امیدی برای زنان جهان است و آنها نشان داده‌اند که به عنوان یک زن می‌توانیم رهبر باشیم. می‌توانیم خودمان را سازماندهی کنیم. از حقوق زنان حمایت می‌کند، راه را به جامعه نشان می‌دهد، توضیح می‌دهد که جامعه بدون آزادی زنان نمی‌تواند آزاد باشد و در نتیجه الگوی جدیدی برای زنان جهان ایجاد می‌کند. من وظیفه خود می‌دانم که مبارزات زنان را در شمال و شرق سوریه بیشتر تقویت کنم».

من انقلاب روژاوا را انقلاب خود می‌بینم

ویان با اشاره به اینکه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان رهبر مبارزات زنان است، گفت: «رهبر آپو در را به روی زنان باز کرد تا بتوانند خود را بشناسند، خود را سازماندهی کنند. او به زنان قدرت داد تا به جلو حرکت کنند و خود را متحول کنند. ماموریت رهبری را به زنان و جوانان داد. من به عنوان یک زن انترناسیونالیست خوشحالم که در این انقلاب هستم. زیرا این انقلاب یک انقلاب زنان است و من آن را انقلاب خود می‌بینم. زیرا من آن را نه تنها انقلابی برای روژاوا می‌دانم بلکه آن را به عنوان یک انقلاب برای همه مردم جهان می‌بینم. من با مردم ارتباط برقرار می‌کنم، می‌خواهم مردم را از نزدیک بشناسم، آنها می‌خواهند تجربیات خلق‌ها را دریافت کنند، من برای این مهم ارزش قائل هستم، بنابراین به راحتی می‌توانم بگویم که من یکی از اعضای این انقلاب هستم.»

مبارزه برای زنان جهان ادامه خواهد داشت

ویان به مناسبت ۸ مارس روز جهانی زن خطاب به زنان جهان گفت:« ما هرگز نباید از ریشه خود دور شویم. ۸ مارس تاریخ زنان است، تاریخ سازماندهی زنان، تاریخ اعتصاب زنان کارگر است. من معتقدم که مبارزه را ادامه خواهیم داد، از زنان شمال و شرق سوریه گرفته تا زنان ابیا یالا، از زندانیان سیاسی تا زنان اروپا، امسال مبارزه را افزایش خواهیم داد. ما مبارزه را تا آخر برای آزادی زنان جهان ادامه خواهیم داد.»