زنارین عفرین، یکی از فرماندهان یگان‌های مدافع زنان (ی‌پ‌ژ) به مناسبت ۲۵ نوامبر، روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان، با خبرگزاری فرات صحبت کرد.

وی در ابتدای سخنان خود از زنان جانباخته در جریان مقاومت یاد کرد و بر زنانی که در تمام جبهه‌های نبرد می‌جنگند، درود فرستاد و خاطرنشان کرد: برای پاسداشت تلاش و زحمات این زنان باید بر میزان مبارزه و مقاومت خود بیفزاییم.

زنارین عفرین با یادآوری اینکه جنگ در منطقه، خاورمیانه و در کل جهان هر روز جدی‌تر می‌شود، گفت: «جنگ با روش‌های سیاسی، نظامی، روانی و خاص انجام می‌شود. سردرگمی زیادی وجود دارد. همه جنگ‌ها آگاهانه شروع شده‌اند، عمیق‌تر می‌شوند و برای گسترش آنها تمام تلاش خود را می‌کنند. به همین دلیل نژادپرستی، مذهب و تبعیض جنسیتی را در جوامع رواج می‌دهند و با اینها به خلق‌ها و جوامع حمله می‌کنند. البته زنان اولین قربانیان این حملات هستند.»

زنارین عفرین به حملات ارتش اشغالگر ترکیه به شمال و شرق سوریه اشاره کرد و گفت: «جنگ علیه روژاوا نیز سخت‌تر می‌شود. حملات از زمین و هوا و همچنین با روش‌های جنگ ویژه هر روز در حال افزایش است. به این صورت سعی می‌کنند به خلق ما فشار آورده و در میان مردم ترس ایجاد کنند. این جنگ تنها توسط نیروها و دولت‌های منطقه‌ای انجام نمی‌شود. نقش قدرت‌های هژمونیک بین‌المللی در اینجا بسیار مهم است. زنان بزرگترین قربانیان این جنگ هستند.

در برابر این حملات و فشارها، زنان هوشیاری بالایی ایجاد کردند، ارتش دفاع از خود را سازمان دادند و اراده‌ای بالا از خود به نمایش گذاشتند. حقیقت این است که اساس این حملات ترس از این عزم و اراده است. این ترس؛ اساس حملات به دستاوردهای روژاوا است. بنابراین دولت ترکیه با تمام روش‌های جنگ کثیف حمله می‌کند. او می‌خواهد دستاوردهای روژاوا را که با زحمات و هزینه‌های فراوان ایجاد شده‌اند، از بین ببرد.

نه تنها در روژاوا بلکه در هر جنگ، زنان و کودکان اول از همه مورد حمله قرار می‌گیرند. برای نابودی یک جامعه، سلب اراده و روحیه و تسلط بر جامعه، قبل از هر چیز باید به زنان آن جامعه حمله کرد. از این طریق می‌توان بر یک جامعه تسلط یافت. برای این کار از انواع روش‌های جنگی کثیف استفاده می‌کنند. از تبعیض جنسیتی، مذهب و نژادپرستی به عنوان موثرترین سلاح استفاده می‌شود. آنها می‌خواهند همه چیز در چارچوب سیاست دولت-ملت باشد.»

زنارین عفرین یادآوری کرد که خلق با زور از زادگاه خود در عفرین، سری‌کانی و گری‌سپی آواره شدند و گفت: «هر روز در این مناطق، زنان کشته می‌شوند، ربوده می‌شوند، مورد تعرض و آواره شدن قرار می‌گیرند. این اقدامات علیه زنان از ابتدا ادامه داشته است. هر کاری از دستشان بر می‌آید انجام می‌دهند تا جامعه در ترس باشد، مخصوصا زنان همیشه در ترس باشند. به این ترتیب آسیب‌هایی که به زنان وارد می‌کنند روز به روز بیشتر می‌شود. قطعا وقتی زنان آسیب می‌بینند، کودکان، جامعه و انسانیت آسیب می‌بینند. تنها راه شکست این سیاست، سازماندهی زنان و تقویت دفاعی زنان است. هم زنان و هم جامعه باید از این سیاست آگاه باشند. ما زنان از آن آسیب بزرگی می‌بینیم. هزینه‌های سنگینی می‌پردازیم. هر روز به ما حمله می‌شود. انواع هجمه‌ها به زنان می‌شود. زنان روزانه بمباران می‌شوند. انواع حملات برای اختلاف و تفرقه انجام می‌شود، اما زنان از همه اینها آگاه هستند و باید مسئولیت آن را بر عهده بگیرند.»

فرمانده زنار عفرین اظهار داشت که زنان نباید بیش از این متکی بر ذهنیت مردسالاری باشند و گفت: «باید همه زنان دخیل در این انقلاب نسبت به آن احساس مسئولیت داشته باشند. انقلاب روژآوا انقلاب زنان است و صیانت از آن وظیفه همه زنان است. باید با این رویکرد برخورد کنیم و خود را آماده کنیم. این تنها وظیفه زنان روژآوا نیست بلکه وظیفه همه زنان جهان است.»

ما باید این را بدانیم: «باهم بودنمان ارزشمند است و ما نماینده این مبارزه و فلسفه هستیم. ما باید با این رویکرد برخورد کنیم.»