"انقلاب زن باید لحظه به لحظه روزامد شود" | یادداشت

زنان کورد در یک جامعه مدرن با اصالت خود، انقلابی درون انقلاب انجام دادند. از این نظر می‌توان گفت که آنها با موضع و مبارزه خود پیشگامان رنسانس در خاورمیانه بودند. این امر هر حوزه زندگی را تحت تأثیر قرار داد.

◼️ انقلاب نوزدهم ژوئیه روژاوا وارد نهمین سال متوالی خود می‌شود. از لحاظ اجتماعی در این سال‌ها تغییر و تحولات بزرگی رخ دادند. به ویژه مشارکت زنان در زمینه‌های دفاعی، فرهنگی، سیاسی، آموزشی، اقتصادی و اجتماعی، نشانگر انقلاب بود. قهرمانی و ایثارگری زنان در روژاوا امید به آزادی را به وجود آورد و مورد استقبال زنان جهان قرار گرفت.

شکی نیست آنچه که موجب تأثیرگذاری و جلب توجه بیشتر جهان شد، نقش فعال زن در انقلاب روژاوا بود.

زنان کورد در یک جامعه مدرن با اصالت خود، انقلابی درون انقلاب انجام دادند. از این نظر می‌توان گفت که آنها با موضع و مبارزه خود پیشگامان رنسانس در خاورمیانه بودند. این امر هر حوزه زندگی را تحت تأثیر قرار داد.

در روژاوا، یک زن نه تنها یک مادر، بلکه یک مدافع، سیاستمدار، معلم، مدیر و یک اقتصاددان است. زن با خروج از ابژگی به سوژه بدل شد. در همه امور جامعه دیدن اثر انگشت، رنگ و زیبایی زنان امکان‌پذیر است. رنگ‌های سیاه و مات اکنون رنگین‌کمان هستند.

وقتی که زن سرزنده و آگاه باشد موجب نشاط زندگی و بقای جامعه شده و آنرا در مقابل آفت‌ها حفاظت می‌کند. در مقابل، اگر زن به یک شیء تبدیل شود، تمام ارزش‌ها ابزاری شده و راه بر بیماری‌های سرطانی باز می‌شود.

البته که بیان این وضعیت به معنای پیروزی قطعی انقلاب و آزادی زن نیست. انقلاب زن به گونه‌ای است که هر روز نیاز به توسعه، سازماندهی و ایجاد حافظه دارد. زیرا سیستم غالب هرگز نمی‌خواهد که زن اراده داشته باشد و آنرا تهدیدی علیه خود می‌داند. به همین دلیل، ما باید هر لحظه مبارزه را تقویت کنیم، سیستم خود را پیش ببریم و درک خود از آزادی را عمیق‌تر کنیم.

نمی‌خواهند که ما نیروهای رهائی‌بخش باشیم

مدرنیته سرمایه‌داری، انقلاب زن را بیش از هر زمان دیگری دشمن خود می‌داند و تمام تلاش خود را می‌کند تا این انقلاب به نحوه ثابت زندگی و فرهنگ تبدیل نشود. این کار را به صورت جنگ‌های علنی و گاه گنگ و ضمنی انجام می‌دهد. به وضوح در حملات به زنان عفرین می‌توان وضعیت را مشاهده کرد. دولت فاشیست ترکیه در این جا از آزادی زنان انتقام می‌گیرد. با حمله به زنان به بی‌رحمانه‌ترین روش‌ها از جمله قتل، تجاوز، آدم‌ربایی و شکنجه، خشم خود از انقلاب زن را بروز می‌دهد. آنچه در عفرین روی داد، ادامه شیوه برخوردهای سالیان گذشته در زندان‌های شهر "آمد" و با چریک‌های زن کورد است.

دولت فاشیستی ترکیه به همان اندازه که دشمن خلق‌هاست، دشمن زن نیز هست. برای جلوگیری از تأثیرگذاری زنان کورد بر جهان، وحشیانه حمله می‌کند. روشن است که قدرت‌‌های مدرنیته کاپیتالیستی این وضع را نمی‌بینند و نقش سه میمون را بازی می‌کنند. این یک سیاست آگاهانه است. آنها نمی‌خواهند که زنان، نیروی رهایی‌بخش داشته باشند.

هدف آنها استفاده از زنان بر اساس منافع خود و بهره‌برداری از کار و نیروی آنها مانند برده است. برای همین چشمشان را بر اقدامات حکومت ترکیه می‌بندند و راه بر جنایت علیه زنان را باز می‌‌کنند.

این بسیار خطرناک است چون به این شکل می‌خواهند که زنان را به خود محتاج کنند. جنگ کثیفی علیه زنان انجام می‌دهند. بخوبی می‌دانند که زنان پایه و اساس جامعه هستند و اگر زن را اسیر کنند درهای اشغال بطور خودکار باز خواهند شد.

تلاش برای صدور فتوای ضد زن در مساجد

علاوه بر این، جنگ روانی و پنهانی علیه زنان انجام می‌شود. زنان به قتل می‌رسند، در معرض خشونت جسمی قرار می‌گیرند و حقوق آنها توسط رسانه‌ها و تحت نام رعایت حساسیت‌های عمومی از بین می‌رود. مثلا؛ جنگ روانی بزرگی علیه مفاد قانون زنان، مصوبه در اداره خودمختاری منطقه جزیر براه انداختند. مردان برای صدور فتوایی علیه زن از چهل مسجد آب کشیدند. آنها سعی می‌کنند زنان را اسیر کرده و قوانین ارتجاعی را با تهدید خانواده‌ها به اجرا درآورند. سرسختی بزرگی در این رابطه وجود دارد. حتی برخی از زنانی هم هستند که از این تلاش‌های مردان حمایت می‌کنند. در مقابل، روشن است که ما باید شبانه روز برای افزایش آگاهی، سازماندهی و ایجاد حافظه اجتماعی تلاش کنیم. آموزش، آگاهی و تحول، مهمترین گام‌ها به سوی آزادی است. فقط افراد آزاداندیش می‌توانند زندگی و روابط را تغییر دهند، بنابراین اندیشه مهم است.

مجادله از طریق سازمان‌یافتگی میسر است

مسئله دیگری که آن را مهم می‌دانم سازماندهی است. علاوه بر آگاهی، سازماندهی بسیار مهم است. زنان در مناطقی موفق به دفاع از خود هستند که سازمان‌یافته باشند. در این مکان‌ها زنان اعتماد به نفس پیدا کرده و مبارزه ترقی می‌کند. سازمان‌یافتگی ما همچنین روی مردان تأثیر زیادی دارد و فشار ایجاد می‌کند. هنگامی که هزاران زن مشارکت می‌کنند، زنان دیگر نیز توانمند می‌شوند و این راه را برای تحول در مردان باز می‌کند.

در ابتدای انقلاب، "یگان‌های مدافع زنان" (ی.پ.ژ) و "نیروهای دفاع اجتماعی"(ی.پ.ج)، چندان مورد توجه قرار داده نشدند. اما وقتی که هزاران زن به این نیروها پیوستند، تغییر بزرگی در جامعه ایجاد شد. زنان شهامت گرفتند تا زندگی خود را عوض کنند و این به آنها امکان می‌داد در انقلاب شرکت کنند.

نهادینه شدن به عنوان بخشی از سازمانیافتگی بسیار مهم است. در این رابطه، خانه زنان، دهکده‌های زنان و اماکن مسکونی برای محافظت از زنان در معرض خشونت، مراکز زنان و شوراهای عدالت ایجاد شده‌اند. همەی اینها باعث شد روش جدیدی برای محکوم نبودن زنان به سیستم مردان پیدا شود و زمینه برای بحث و تکاپوی زنان جهت رفع مشکلاتشان را شکل گرفت.

اما نباید فراموش شود که تشکل‌ و نهادینگی مردان بسیار قوی بوده و در مناطقی که مردان بر ارتجاع در همه زمینه‌های زندگی تسلط داشته باشند، مبارزه برای انسان دشوار است. با این وجود، با مبارزه می‌توان از سلطەی مردان جلوگیری کرد. بنابراین، سازماندهی زنان برای دستیابی به نتایج در مبارزه ضروری است.

بدون دفاع ممکن نیست

دفاع نیز یکی از موضوعات مهمی است که همیشه باید تقویت و نوسازی شود. دفاع از خاک، فرهنگ، بدن، روان و حقوق، ضروری است. به عنوان مثال در عفرین دیدیم که بدون حفظ سرزمین نمی‌توان از آزادی دفاع کرد. نه زن و نه مرد نمی‌توانند آزادانه زندگی کنند در حالیکه تحت اشغال قرار دارند. زیرا دشمن همه چیز را به دست می‌گیرد. بنابراین دفاع از خاک و سرزمین، دفاع از آزادی است. زن باید از اهمیت دفاع آگاه باشد. زن تا زمانی که قدرت دفاعی‌ خود را تقویت نماید می‌تواند از آزادی‌اش محافظت کند. زنان مانند گلبول‌های سفید خون هستند که بدن را از میکروب‌ها تمیز می‌کنند. اگر آن دیوار ضعیف باشد، جامعه با بیماری‌های جدی روبرو خواهد شد. این زنان هستند که نسل بعدی را می‌آورند و تربیت می‌کنند. وقتی که زن آزاد باشد، انسان‌های آزاد پرورش می‌دهد اما زن عقب‌مانده، جامعه‌ای عقب مانده و آسیب‌پذیر ایجاد می‌کند.

نقش زن در دفاع به وضوح در جنگ علیه داعش آشکار شد. فعال بودن نقش زن باعث شد که علیرغم همه سختی‌ها انقلاب روژاوا حفظ شود. از این نظر، مادران شهدا بزرگترین قدرت انقلاب هستند.

می‌توان گفت که نقش تعیین‌کننده زنان با انقلاب ١٩ ژوئیه ٢٠١١ به وضوح پدیدار شد. انقلابی که زن در آن پیشگام نباشد، پایدار نخواهد ماند. ما در این سال‌های کوتاه به نتایج بسیار خوبی رسیده‌ایم، اما انقلاب هنوز در معرض خطر بزرگی است. به همین دلیل است که ما زنان باید آماده دفاع از خود و جامعه خود باشیم. اگر هر روز انقلاب را تجدید نکنیم، خودمان را روزامد نمی‌کنیم و نمی‌توانیم با خطرات روبرو شویم. برای بقای انقلاب، دوراندیشی، سازمان‌یافتگی و دفاع، از آب و نان مهم‌ترند. ◻️


* فوزا یوسف عضو شورای ریاست مشترک حزب اتحاد دمکراتیك (پ.ی.د) است.

مترجم: آرش نظامی

منبع: ozgurpolitika