رناتو فرانتزیتا، نماینده بین‌المللی کنفدراسیون کارگری COBAS در ایتالیا، که در هیئت اروپایی برای ملاقات با رهبر آپو حضور داشت، گفت: «مدل کنفدرالیسم دموکراتیک آقای اوجالان تنها راه حل در برابر سرمایه‌داری است.»
هیئت بین‌المللی در چارچوب کمپین «می‌خواهم با عبدالله اوجالان ملاقات کنم» که توسط پلتفرم آزادی و صلح اروپا آغاز شده است، به ترکیه آمد تا با رهبر آپو که ۲۶ سال است در زندان فوق امنیتی نوع F امرالی در انزوا به سر می‌برد، ملاقات کند.
در این هیئت ۳۹ نفره متشکل از نمایندگان مجلس، آکادمیسین‌ها، حقوقدانان، سندیکالیست‌ها و روزنامه‌نگاران، رناتو فرانتزیتا، نماینده بین‌المللی کنفدراسیون کارگری COBAS که در پالرمو ایتالیا فعال است و به رهبر آپو شهروندی افتخاری اعطا کرده است نیز حضور داشت.
فرانتزیتا در گفتگو با خبرگزاری فرات (ANF) تاکید کرد که پارادایم کنفدرالیسم دموکراتیک رهبر آپو، تنها راه حل در برابر سیستم سرمایه‌داری، لیبرال و مردسالارانه است.
«رد اوجالان توسط دولت ایتالیا یک خیانت بود»
رناتو فرانتزیتا اظهار داشت که نقش دولت ایتالیا در روند توطئه بین‌المللی علیه رهبر آپو، او را به مسئله کورد علاقه‌مند کرده است. فرانتزیتا این وضعیت را به صراحت یک خیانت دانست و اینگونه بیان کرد:
«از نظر ما، رد اقامت عبدالله اوجالان در کشور، حتی با وجود حضور کمونیست‌ها در دولت ایتالیا، یک خیانت بود. زیرا به ویژه وزیر دادگستری وقت، موظف بود به اوجالان وضعیت حمایتی بدهد اما این کار را نکرد. در واکنش به این خیانت و بی‌شرفی، در نتیجه مبارزه‌ای که با دوستانمان انجام دادیم، در سال ۲۰۱۵ تصمیم گرفتیم به آقای اوجالان در پالرمو و اورلاندو شهروندی افتخاری اعطا کنیم.»
«سرباز ترک در جریان کوبانی اسلحه روی صورتم گذاشت و مانع عبور ما از مرز شد»
فرانتزیتا با اشاره به اینکه در سال‌های ۲۰۱۴-۲۰۱۵، زمانی که حملات داعش به کوبانی رخ می‌داد، با هیئتی از پالرمو برای مشاهده تحولات به شهرستان پرسوس از توابع رحا رفته بود، خاطرنشان کرد که سربازان ترک مانع عبور آنها از مرز شدند و حتی اسلحه روی صورت او گذاشتند.
فرانتزیتا اظهار داشت که در آن زمان، پروژه خواهری-برادری و دوستی بین پالرمو-پرسوس-کوبانی با پیشگامی شهرداری پالرمو برای گشایش یک کریدور کمک‌های بشردوستانه به کوبانی آغاز شده بود، اما او تنها پس از آن توانست برای یک کنفرانس به کوبانی برود.
«کنفدرالیسم دموکراتیک تنها راه حل عملی در برابر سرمایه‌داری است»
فرانتزیتا با بیان اینکه از ایده‌ها و پارادایم توسعه‌یافته توسط رهبر آپو، بسیار تحت تاثیر قرار گرفته است، گفت: «من ایده کنفدرالیسم دموکراتیک آقای اوجالان را که آزادی زنان و خواهری-برادری خلق‌ها را در رهنمود کمون در اولویت قرار می‌دهد، تنها راه حل برای بحران عمیق سرمایه‌داری می‌دانم. از این نظر، مدل کنفدرالیسم دموکراتیک را تنها راه حل عملی برای مشکلات در سراسر جهان می‌دانم.»
«انقلاب روژاوا فرصتی برای خاورمیانه است»
فرانتزیتا با تاکید بر اهمیت روندی که در ترکیه آغاز شده است و با در نظر گرفتن تحولات در خاورمیانه، ارزیابی کرد که فراخوان رهبر آپو و پایان دادن به روش مبارزه مسلحانه توسط حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) یک جنبش انقلابی است. فرانتزیتا خاطرنشان کرد که به ویژه «فراخوان صلح و جامعه دموکراتیک» یک شانس بزرگ برای خاورمیانه است و گفت:
«همانطور که در انقلاب روژاوا دیدیم، مدل سکولار ایجاد شده در تفکر آقای اوجالان، که تحت رهبری مبارزه زنان و شامل همه خلق‌ها است، به ویژه در برابر بنیادگرایی مذهبی، چه جهادی و چه صهیونیستی، که در خاورمیانه شکل گرفته است، یک شانس است. از این نظر، انقلاب روژاوا مدل مهمی برای زندگی خواهرانه-برادرانه خلق‌ها ارائه می‌دهد. در اینجا، ساختار مشترک زندگی کوردها، ترک‌ها، عرب‌ها و ارمنی‌ها یک راه حل ایجاد می‌کند.
از این نظر نیز، همانطور که قبلا اشاره کردم، ساختار کثرت‌گرای کنفدرالیسم دموکراتیک یک راه حل مهم در برابر سیستم لیبرال سرمایه‌داری است. رهنمود رهایی زن، که آقای اوجالان آن را برای توسعه جامعه ضروری می‌داند، نیز یک رهنمود بسیار صحیح و مهم است.
من فکر می‌کنم که آقای اوجالان به این دلیل توسط سیستم زندانی و در انزوا نگهداری می‌شود که یک پادزهر در برابر سیستم سرمایه‌داری، لیبرال، مردسالارانه و بنیادگرایی مذهبی در خاورمیانه ایجاد کرده است. در دوران مدرن، تضاد هم با دولت-ملت و هم با طبقه بورژوازی وجود دارد. یک جامعه صحیح باید یک ساختار کمونال باشد که توسط مردم اداره شود و در آن به جای استثمارگران، استثمارشوندگان نباشند. ما باید مردسالاری، سرمایه‌داری و دولت را از بین ببریم.»
«برای صحبت از صلح واقعی، اوجالان و همه زندانیان سیاسی باید آزاد شوند»
رناتو فرانتزیتا با تاکید بر اینکه اگر واقعا از صلح واقعی صحبت شود، همه زندانیان سیاسی، به ویژه رهبر آپو، باید آزاد شوند، اینگونه اظهار داشت:
«ما شاهد تلاش یک‌جانبه جنبش کورد در مورد این روند هستیم. اما از طرف دولت ترکیه، نمی‌توانم محتوای زیادی ارائه دهم زیرا هنوز گام مشخصی برنداشته‌اند. اگر واقعا می‌خواهیم از یک روند صلح صادقانه صحبت کنیم، همه زندانیان سیاسی، از جمله عبدالله اوجالان، صلاح‌الدین دمیرتاش، فیگن یوکسَک‌داغ و همه زندانیان سیاسی، باید آزاد شوند.»
