هنر کوردی را در شخصیت خود می‌دید و رشد خود را یک وظیفه می‌دانست. او سخت کار کرد و با هدف تحقق رویاهای آینده، خود را توسعه داد. بچه‌هایی که با انقلاب بزرگ شده‌اند و انواع دردها و شکنجه‌ها را دیده‌اند و نیروی خود را از انقلاب کوردستان می‌گیرند، از نظر فکری و هنری بسیار پیشرفت می‌کنند. کمال خلیل جمعه اهل شهر کوبانی است و ۲۲ سال سن دارد. کمال جمعه دانشجوی دپارتمان پزشکی دانشگاه روژاوا است. جمعه درباره آرزوها و هنرش با آژانس ما صحبت کرد.

هنر خود را خود توسعه داده است

کمال جمعه با اعلام اینکه هنر نواختن تنبور را از ۱۸ سالگی آغاز کرده است، گفت: «تنبور برای من ساز مهمی است و جایگاه ویژه‌ای در زندگی من دارد. این هنر را از ۱۸ سالگی شروع کردم. حتی قبل از آن، من تنبور را دوست داشتم. هر وقت گروهی دور هم جمع می‌شدند من در آن جمع می‌خواندم و همه صدایم را دوست داشتند. همچنین، بدون اینکه کسی به من نشان دهد، خودم آن را یاد گرفتم. در ابتدای یادگیری، صدای تنبورم خیلی خوب نبود. با این حال سخت کار کردم و خودم را در نواختن تنبور ارتقا دادم. همچنین فرصت‌های من بسیار محدود و سختی‌ها زیاد بود. یکی از این دشواری‌ها تحصیلات من بود. اما با این وجود سعی کردم در اوقات فراغت خود در خانه تمرین کنم. بعضی از دوستانم هم درس تنبور می‌خواندند و من هم از آنها چیزهایی یاد می‌گرفتم.»

کمال جمعه به رابطه موسیقی و کلام اشاره کرد و گفت: «دو بار روی صحنه بدون زدن تنبور، خواندم. همچنین برعکس، گاهی اوقات بدون خواندن، تنبور می‌زدم. با گذشت زمان احساس کردم که ارتباط قوی بین این دو وجود دارد و در چنین شرایطی احساس کمبود می‌کردم. می‌توان گفت موسیقی بدون کلام و کلام بدون موسیقی وجود ندارد. یعنی هر دو مکمل یکدیگر هستند. من در جشنواره بهار دانشگاه روژاوا با یک آهنگ فولکلور شرکت کردم. من بسیار خوشحالم که به لطف انقلاب روژاوا، هنر و رویاهای خود را محقق می‌کنیم و خود را در هنر و فرهنگ خود توسعه می‌دهیم.»

کمال جمعه با اشاره به اینکه تنبور در فرهنگ مردم کورد از جایگاه ویژه و مهمی برخوردار است، سخنان خود را با این جملات به پایان رساند: «وقتی کوردی تنبور می‌نوازد، درد، داستان و مقاومت زیادی آشکار می‌شود. دلیل این امر این است که مردم کورد رنج‌های زیادی را دیده‌اند و کشتارهای زیادی علیه مردم کورد صورت گرفته است. من همچنین از نسل جدید و جوانان می‌خواهم که خود را در هنری که دوست دارند توسعه دهند و هرگز از رویاهای خود دست نکشند.»