دوم اسفند سالروز وفات عبدالرحمن شرفکندی متخلص بە هژار موکریانی است، نام هژار برای همیشە در دل خلق کرد زندە می‌ماند

 

امروز بیست و ششمین سالروز وفات استاد عبدالرحمن شرفکندی شاعر، نویسنده و مترجم فاخر کردستان معروف به استاد هژار است. او که میراثی گرانبها از خود بر جای گذاشته در دوم اسفندماه ۱۳۶۹ بر اثر بیماری در تهران درگذشت اما نامش هنوز بر زبان‌ها جاری است.

عبدالرحمن شرفکندی متخلص به هژار، ستاره درخشان تاریخ ادبیات کردستان.

 

او متولد سال ۱۳۰۰ در شهر مهاباد است.

 

عبدالرحمن شرفکندی که مادرش را در دو سالگی از دست داد، در کتابی به نام "چیشتی مجیور" زندگی پر فراز و نشیب خود را بازگو کرده. این کتاب به عنوان یک شاهکار ادبی کردی بارها چاپ شده است.

 

او که علاقه وافری به ادبیات داشت، الفبا را نزد پدرش فرا گرفت.

 

عبدالرحمن شرفکندی که اشعارش در دوره نوجوانی ورد زبان‌ها و نقل مجالس شده بود، به فعالیت سیاسی و اجتماعی هم علاقەمند بود.

 

او یکی از فعالان "جمعیت احیای کرد" موسوم به "ژ-ک" بود و در دوره برپایی جمهوری کردستان در مهاباد از سوی پیشوا قاضی محمد، عنوان شاعر ملی را دریافت كرد.

 

استاد هژار پس از فروپاشی جمهوری مهاباد مانند بسیاری از همرزمان خود به جنوب کردستان آواره شد و پس از سال‌ها، سرانجام در سال ۱۳۵۴ به ایران بازگشت و در شهر كرج سكنی گزید.

 

او در طول حیات خود خدمات بی‌نظیری به ادبیات کردی و فارسی انجام داد. نام هژار با ترجمه کتاب ابو علی‌سینا از عربی به فارسی وارد محافل ادبی ایران شد.

 

 در كنار یک فرهنگ ارزشمند كردی-فارسی، دیوان اشعار "آلکوک" و "برای کردستان" از دیگر آثار مشهور ماموستا هژار هستند.

 

عبدالرحمن شرفکندی دوم اسفندماه ۱۳۶۹ در تهران بر اثر بیماری درگذشت. پیکر او در زاگاهش مهاباد در کنار آرامگاه استاد همن، بخاک سپرده شده است.

 

ماموستا هژار اگر چه برای همیشه چشم از جهان فروبست اما نام و یادش با میراثی که از خود بر جا گذاشته در میان مردم و محافل ادبی هنوز زنده است.