در سال ۲۰۱۴ دوازده هزار پیشمرگه حزب دموکرات کوردستان و شش هزار سرباز عراقی از شنگال محافظت می‌کردند. اما با حمله تبهکاران داعش، این نیروها فرار کردند و جامعه ایزدی را در چنگال نسل کشی رها کردند. هزاران نفر کشته شدند، هزاران نفر اسیر شدند و هزاران نفر در گورهای دسته جمعی زنده به گور شدند. در آن زمان تنها کسانی که به فریاد جامعه ایزدی رسیدند گریلاها بودند.

امشه کورکورکی یکی از اعضای جنبش آزادی زنان ایزدی (تاژه) که شاهد لحظات این «فرمان» بود، با خبرگزاری ما صحبت کرد. امشه توجه را به اسارت زنان و کشتار مردان، آوارگی که رخ داد و مبارزان آزادی که شنگال را نجات دادند جلب کرد. وی در عین حال به سیستمی که به رهبری زنان و با اندیشه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در شنگال ایجاد شده است، اشاره کرد.

آنها قرار بود محافظ باشند، اما آنها فراری بودند

امشه کورکورکی از مشاهدات خود در این فرمان اینگونه گفت: «من یکی از آن مادرانی هستم که شاهد فرمان بودم. دختران و زنان ایزدی را در مقابل چشمان ما ربوده و به قتل رساندند. ده‌ها فرمان بر سر ما آمده است، اما این سخت‌ترین فرمان از میان ۷۴ فرمان بود. زیرا تعداد زیادی از مادران، زنان و کودکان به دست تبهکاران داعش افتادند. انگار محافظ داشتیم و راحت می‌خوابیم. اما نیروها و پلیسی که قرار بود از ما محافظت کنند همه فرار کردند و به ما خیانت کردند. آنها همه دانش، فرهنگ و ذهنیت ما را گرفته بودند، اما ما چون سواد نداشتیم نمی‌دانستیم. به خاطر آنها فرمان به جامعه ما تحمیل شد. ده‌ها شهید به ما تحمیل شد تا بتوانیم خلق خود را که در دست تبهکاران هستند نجات دهیم.»

آن جیغ‌ها و فریادها فراموش نمی‌شوند

امشه کورکورکی به لحظات ربوده شدن دختران و زنان ایزدی در مقابل چشمانش پرداخت و گفت: «بسیاری از دختران و زنان خود را از صخره‌ها به پایین پرتاب کردند تا به دست تروریستان نیفتند. از روستای کورا عبدو که یکی از روستاهای عشیره ما کورکورک است صدای جیغ و فریاد بلند بود. تبهکاران با ۷ ماشین آمدند و دخترها را بردند. آنها را از خانه‌هایشان بیرون کشیدند و فرار کردند. ما خودمان را پنهان کرده بودیم، جرات نداشتیم سرمان را بلند کنیم، فکر می‌کردیم لااقل برخی خودمان را نجات دهیم. آن صداها هنوز در گوش ماست. گروه‌هایی از دختران را گرفتند و به دلیل مقاومت، پدران و برادرانشان را با گلوله کشتند. آن دختران از عشیره ما بودند که هنوز از سرنوشت آنها اطلاعی در دست نیست.»

ما فراموش نمی‌کنیم

امشه کورکورکی در ادامه سخنان خود به درد و رنجی که خانواده بارزانی و دولت عراق برای آنها ایجاد کرده است، پرداخت و از نجات آنها توسط رهروان رهبر آپو خبر داد و گفت: «ده‌ها گور دسته جمعی وجود دارد که هنوز کشف نشده است. استخوان‌هایی که از برخی قبرها خارج شده‌اند هنوز در بغداد است. برخی از استخوان‌ها در معرض نور خورشید پراکنده هستند، اما هیچ کس آنها را پیدا نکرده است. این درد بزرگی است که ما تجربه کردیم. دردی که خانواده بارزانی و دولت عراق بر ما تحمیل کردند. ما ۷۴ فرمان را از سر گذرانده‌ایم، هیچکدام به این سختی نبود. البته ما نباید فراموش کنیم که چگونه از سرزمین و فرهنگ خود صیانت کردیم. ۱۲ گریلایی که رهبر آپو فرستاد به داد جامعه ما رسیدند. عراق و آمریکا برای آمدن آنها موانع زیادی ایجاد کردند، اما از مرز گذشتند و آمدند. کم نیستند مبارزانی که از آب شنگال ننوشیدند و شهید شدند. از بچه تا سالخورده را مراقبت کردند و نجاتشان دادند. اندیشه رهبر آپو خلق ایزدی را نجات داد. آنها به ما کمک کردند. ما به کمک آنها جامعه ایزدی را جمع کردیم.»

شنگال را با ایده‌های رهبری ساختیم

امشه کورکورکی به نظریات رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان اشاره کرد و با بیان اینکه شنگال خود را با فلسفه آزادی سازماندهی می‌کند گفت: «تا زمانی که زنده‌ایم فراموش نمی‌کنیم که مدیون رهبر آپو هستیم، این اندیشه اوست که ما را نجات داد. با وجود گذشت ۱۰ سال ما فرمان و شهدای خود را به یاد داریم و بر اساس ایده‌های رهبری به پیش می‌رویم. ما به عنوان یک جامعه گرد هم آمده‌ایم و می‌دانیم با خود چه باید بکنیم. آسایش، ی‌ب‌ش، ی‌ژ‌ش و مؤسسات و دفاتر ما تأسیس شد. مجلس خودمدیریتی شنگال تأسیس شد. این واقعیت وجود دارد که اگر یک مجلس خودمدیریتی وجود داشته باشد، همه چیزهای ما متحد و هماهنگ می‌شود. بعد از فرمان ما هنوز زندگی می‌کنیم. با فلسفه رهبر آپو ما شنگال را بازسازی کردیم. اما این بار با قدرت و دانش خود بر اساس تفکر رهبر آپو زندگی می‌کنیم. هنوز عده‌ای هستند که این ایده را برای خود مبنا نمی‌دانند، من در گوشه و کنار کوردستان و در شنگال به آنها می‌گویم، اگر این فکر نباشد، هیچکس نمی‌تواند از خود محافظت کند و از ظلم خلاص شود.»

تاژه پاسخی در برابر فرمان است

امشه کورکورکی با بیان اینکه با جنبش آزادی خود همه بازی‌های پلید و سیاسی را ناکام می‌گذارند گفت: «بسیاری از تشکل‌های زنان ما تحت رهبری جنبش آزادی زنان ایزدی (تاژه) تأسیس شده‌اند که یکی از آنها سازمان زنان جوان است. جامعه جنبش زنان اساس خود را بر اساس تفکر رهبری بنا کرد. تأسیس تاژه پاسخی به همه نسل کشی و جنایات علیه زنان بود. جنبش زنان در برابر عقب ماندگی جامعه ایستاده است. مثلاً ازدواج‌های در سنین پایین، یعنی فرمان؛ برای پایان دادن به این ازدواج‌ها مواضع تاژه قوی بود. در هر خانه و خیابانی که کمبود، مشکل و درگیری وجود داشته باشد، جنبش زنان تلاش می‌کند تا آنها را بیابد و همه مشکلات را حل کند. در عین حال، روابط دیپلماتیک تاژه نیز در سطح جهانی وجود دارد و بسیار قوی است. امروز تاژه قدرت برای همه زنان و منبع آزادی است.»

زنان با تفکر پیشرو از خود و جامعه خود صیانت می‌کنند

امشه کورکورکی با اعلام اینکه امروز به لطف رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان زنان پیشاهنگان جامعه شده‌اند، گفت: «جنبش آزادی زنان مدیون رهبر آپو است که امروز این ایده قوی را به ما داده است. تا زمانی که با این فلسفه زندگی می‌کنیم، زنده هستیم و تکیه گاه همه زنان خواهیم بود. ما به عنوان یک زن تحت انقیاد بودیم و سطح دانش و قدرت بالایی نداشتیم. مرگ یا بردگی پیش روی ما بود. تحصیل و دانش جلوی ما نبود. اما امروزه با ایده رهبری، زنان از جامعه و سرزمین خود محافظت می‌کنند. زنان با ایده و فلسفه رهبر آپو قدم‌های بزرگی برداشته‌اند.»

تنها راه زندگی، در مسیر تفکر رهبر آپو است

امشه کورکورکی عضو جنبش آزادی زنان ایزدی در پایان سخنان خود انزوای شدید تحمیل شده بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان را محکوم کرد و از همه زنان خواست از رهبری حمایت کنند و گفت: «انزوای شدید بر رهبری وجود دارد. همه زنان ایزدی و همه زنان کوردستان و جهان باید این انزوا را محکوم کنند. رهبری ما را نجات داد و چشمان ما را به روی زندگی باز کرد. تا زمانی که رهبر خود را آزاد نکنیم، نباید متوقف شویم. رهبری به ما فکر داد تا خودمان و جامعه خود را آموزش دهیم و از آن صیانت کنیم. ما هم باید حامی او باشیم. این اندیشه آزاد است که همیشه با دشمنی ظالمان همراه است. آنها سعی می‌کنند تفکر آزادیخواهی را به شدت مجازات کنند. من از همه زنان درخواست دارم که پشتیبان رهبری باشند. همه باید ایده‌های رهبری را درک کنند و خود را با این اندیشه تربیت کنند و در برابر ظلم سر فرود نیاورند. اندیشه رهبر آپو یک فرصت طلایی برای همه زنان است که باید از آن استفاده کنند. در پایان به همه آزادیخواهان و در راس آنها رهبر آپو درود می‌فرستم.»