از فرماندهان نیروهای مدافع خلق ‌(ه‌پ‌گ)، فاضل شَوگَر بیان کرد که با کارزار ۱۵ اوت امید به حیاتی نوین رشد پیدا کرد و اشاره داشت که این کارزار نه تنها از جنبه نظامی و مسلحانه بلکه از جنبه ایدئولوژیک، فلسفی، فرهنگی و سازماندهی نیز بسیار اهمیت دارد. 

از فرماندهان ه‌پ‌گ، فاضل شوگر به مناسبت ۴۰مین سالگرد کارزار ۱۵اوت ۱۹۸۴ با خبرگزاری فرات ‌(ANF) مصاحبه کرد. 

قبل از ۱۵ اوت، وضعیت کوردستان چگونه بود‌؟ برای کدام روش از سلاح استفاده شد‌؟ 

قبل از اینکه به پرسش شما پاسخ دهم، در ابتدا ۴۰مین سالگرد جشن رستاخیز، ۱۵ اوت را به رهبر آپو، به تمام خلق ما و گریلاهای آزادی‌بخش کوردستان تبریک می‌گویم. در شخص فرمانده بزرگ، رفیق عگید ‌(ماهسوم کورکماز) یاد تمام شهدای کارزار ۱۵ اوت را با احترام و قدردانی گرامی می‌دارم، در مقابل آنان ادای احترام می‌نمایم. ما قول خود برای پیروزی را دوباره کرده و می‌گوییم که یقینا دشمن فاشیست و قاتل را شکست خواهیم داد. 

اکنون برای اینکه بتوان کارزار ۱۵ اوت را تعریف کرد لازم است بدانیم که آن زمان در کوردستان چه روی می‌داد. زمانیکه به تاریخ بشریت نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که اگر بر موجودیت انسان، تهدید به هر شیوه وجود داشته باشد، بجز مقاومت هیچ راهی باقی نمی‌ماند. خلق کورد نیز بخصوص در این ۱۰۰ سال اخیر در چنین وضعیتی قرار داشت. از تمام جنبه‌ها در میان چرخه قتل‌عام قرار داشت و همه نیز از این وضعیت چشم پوشی می‌کردند. بی‌گمان خلق کورد در مقابل این حملات همیشه مقاومت‌های بزرگی انجام می‌داد، اما از آنجایی که از جنبه ملی، فلسفی و ایدئولوژيک همیشه کاستی‌هایی وجود داشت، در میان خلق کورد یک رهبر استراتژیک به وجود نیامده بود. علیرغم این سطح از مقاومت‌های عظیم نیز متاسفانه قیام‌های خلق کورد پیروز نشده‌اند. پس از این قیام‌ها، خلق کورد در زمانی قرار داشت که دشمن می‌گفت‌: ‌«ما خلق کورد را به خاک سپرده و روی آن خاک را نیز بتن ریخته‌ایم. در چنین زمانی، رهبر آپو مبارزه را آغاز کرد. از جنبه‌های فکری،‌ فلسفی و سازماندهی، خلق کورد را توسعه داد. برای خلق کورد، منطقه و جهان، تاریخ گم‌شده را دوباره به منصه ظهور رساند. این مبارزه با یک گروه از جوانان آغاز شده که بود که هیچکس نمی‌توانست در مقابلش قدعلم کند، این سازماندهی گسترده‌تر شده، انعکاس می‌يافت و در میان خلق به مثابه امید جدیدی دیده می‌شد. باور و اعتقاد به آن افزایش می‌یافت و هرروز بیش از پیش توده‌ای‌تر می‌شد، نیرومند می‌شد. به همین خاطر دشمن این امر را در مقابل خود مثل یک تهدید بزرگ دید. برای اینکه نقشه‌های قتل‌عام‌گرایانه خود را عملی کند، لازم بود که از جنبش آزادی جلوگیری کند. دولت اشغالگر ترکیه، تمام راه‌های کثیف را علیه خلق کورد و جنبش آپویی بکار گرفت. بر همین اساس هم نیروهای گلادیوی ناتو نیز مداخلاتی انجام داده و کودتای فاشیستی ۱۲ سپتامبر  را عملی کردند. در مقابل این امر تنها یک راه وجود داشت و آن نیز جنگ مسلحانه بود. رهبر آپو این امر را  موردی نزدیک دید که به وقوع پیوست. 

ما در آستانه سالگرد کارزار ۱۵ اوت قرار داریم. چیزی که دلیل شد این کارزار تا به این اندازه معنادار شود و تا به امروز برای تغییرات بنیادین زمینه ایجاد کند، چه بود‌؟ 

‌زمانیکه کودتای ۱۲ سپتامبر عملی شد، با پیشبینی بزرگ خود خیلی زود متوجه این مداخله شد و برای اینکه آن را شکست دهد به خارج از میهن رفت. مبارزه را در آنجا ادامه داد. اما دوباره ابرهای سیاه بروی کوردستان بودند، نقشه‌های کثیف و توطئه‌های بزرگی روی می‌دادند. در چنین وضعیتی، انجام مبارزه در کوردستان به مانند اینکه با سوزن یک چاه کند، دشوار بود. با روی دادن کودتا بسیاری از پیشاهنگان جنبش آزادی دستگیر شدند. مبارزه رهبر آپو در خارج از کشور و مقاومت در زندان‌ها، نقشه‌های دشمن را خنثی کرد، جنبش و خلق کورد را نیز از چنگال نسل‌کشی رهایی بخشید. به‌ویژه مقاومت در زندان‌ شهر آمد به پیشاهنگی رفیق مظلوم، فرهاد، کمال، محمد خیری، عاکیف، علی چیچک آغاز شده و به اوج خود رسیده و دشمن را به زانو درآورد. علیرغم تمام روش‌های غیرانسانی و اعمال شکنجه علیه زندانیان، دوباره نمی‌توانستند اراده و باور آنان را نابود کنند. در زندان‌ شهر آمد، شکنجه‌ای که در تاریخ مثال آن وجود ندارد صورت می‌گرفت. علیرغم تمام موارد، کودتای فاشیستی نمی‌توانست مقاومت رفقا را شکست دهد. این مقاومت در همه جا در میان خلق کورد، امید و جسارت ایجاد کرد. ما می‌توانیم بگوییم که برای جنبش و خلق کورد به آغاز یک حیات نوین مبدل شد. 

مقاومت زندان‌ها از هر جهت جنبش آزادی را نیرومند ساخت. اما لازم بود که مقاومت در خارج از زندان هم شروع می‌شد. رهبر آپو بخوبی می‌دانست که اگر نیروی دفاعی ما وجود نداشته باشد، ما نمی‌توانیم در مقابل حملات قتل‌عام‌گرایانه از خلق خود، جنبش و انسانیت محافظت کنیم. زیرا دشمن برای اینکه جنبش را از میان بردارد، تمام روش‌های کثیف و انواع سلاح‌ها را به کار گرفت. کارزار ۱۵ اوت در چنین وضعیتی به وجود آمد که هرکسی باور داشت که حزب کارگران کوردستان ‌(پ‌ک‌ک) پاکسازی شده است. از جهات بسیاری اعتقاد داشتند که دیگر دشمن علیه خلق کورد چرخه قتل‌عام را به راحتی اجرایی خواهد کرد. پس از اینکه پ‌ک‌ک پاکسازی می‌شد، هر نیرویی که عیله آنان مانع می‌شد هم از میان برداشته می‌شد. نیروهای همدست از همان روز اول برسرکار بودند. خط تصفیه‌گر می‌خواست رهبر آپو جنبش را کنترل خود در آورد. افراد بسیاری دیگر عدم اطمینان پیدا کرده بودند. اما رهبر آپو و یک گروه از رفقا که به فکر و فلسفه رهبر آپو باور داشتند، با تدارکاتی بزرگ در روز ۱۵ اوت ۱۹۸۴ در مناطق دِهه و شمزینان، عملیات‌هایی را انجام داده و نیروهای رهایی‌بخش کوردستان ‌(ه‌ر‌ک) را اعلام می‌کنند.این کارزار به پیشاهنگی رفیق عگید ایجاد شده و چیز جدیدی در تاریخ بود. این کارزار هر اندازه که علیه دشمن ایجاد شده باشد نیز بصورت اساسی در نگرش کورد خیانتکار که هزاران سال است، خلق کورد را در فرودستی، فقر و سکوت فرو برده بود را متلاشی کرد و به خلق راه مقاومت را آموخت. باور و امید نوین با حیاتی آزاد و مبارزه ایجاد شد. کارزار ۱۵ اوت، کورد آزادی را که در زیر بتن رفته بود را دوباره بروی زمین کشاند. زد و بندهای بردگی را به تمامی شکست. به همین خاطر این کارزار نه تنها از جنبه مسلحانه و نظامی مهم است بلکه در عین‌حال از جنبه ایدئولوژيک، فلسفی، فرهنگی و سازماندهی نیز بسیار با اهمیت است. آغاز یک حیات نوین است و یا می‌توانیم بگوییم که یک رستاخیز نوین است. 

‌‌‌دولت ترکیه در مقابل این کارزار در چگونه وضعیتی قرار داشت و حکومت در آن زمان برای شکست دادن تاثیرات این کارزار، چه تلاش‌هایی را انجام داد‌؟ 

زمانیکه در منطقه دِهِه این کارزار انجام شد، به مثابه اینکه بروی دشمن یک کاسه آب سرد ریخته باشند به آن شوک وارد شد. پس از اینکه این شوک اولیه را پشت‌سر گذاشت، اینبار نیز به مثابه قیام‌های قبلی برخورد کرده و می‌گفت ما تنها  در ۷۲ ساعت آنان را نابود خواهیم کرد. زیرا تمام جنبش‌هایی که قبلا به وجود آمده بودند، در زمانی کوتاه همه‌شان با قتل‌عام، پاکسازی شده بودند. اما رهبر آپو کاستی‌هایی که در تاریخ رخ داده بودند را دید و دشمن را به خوبی می‌شناخت. جنبش آپوئی از همان ابتدا از تمام دیگر جنبش‌ها متفاوت بود. رفاقت با حقی کاررو کمال پیر، تمام افکار نژادپرستی که تمام خلق‌ها را به دشمن یکدیگر مبدل می‌کند را تهی ساخت. دشمن علیه خلق کورد نسل‌کشی فرهنگی روا می‌داشت، خلق کورد بدون تفکر و بدون ایدئولوژی گذاشته شده بود و شخصیتی برده و سرکوب شده در آن ایجاد شده بود. برای اینکه چنین شخصیتی بتواند مبارزه آزادی را انجام دهد لازم است شخصیتی آزاد در آن شکل بگیرد. برای همین هم رهبر آپو فلسفه شخصیت آزاد را توسعه داد. با آموزش و مبارزه، شخصیت را از زیر خاک بیرون کشید، پر پرواز بخشیده و آن شخصیت را به آسمان برد. مسئله زن را از همان ابتدا متوجه شده، به تفکر سوسیالیسم رئال نزدیک نبود، آن را به بعد واگذار نکرد و خط آزادی زنان را توسعه داد. رژیم فاشیست از این امر بسیار ترسید. به همین خاطر نیز دشمن اشغالگر به حملات بی‌‌حد و مرزی دست زد. 

دولت ترکیه برای اینکه تاثیرات این کارزار سیاسی، اجتماعی و غیره را بشکند، از هرگونه روش پلیدی استفاده کرد. دوباره علیه جنبش آزادی و خلق کورد، جنگ غیراخلاقی را ادامه داد. هزاران دستگیری و زندانی به وجود آمدند. شکنجه‌ای که در پوگرم‌ها بدست نازی‌ها انجام می‌شد در مقابل شکنجه‌هایی که در زندان‌های ترکیه انجام می‌شد، دارای سطحی بسیار کمتر بودند. ده‌ها هزار قتلی که عاملانش هنوز هم نامعلوم است توسط دولت به وقوع پیوست. ده‌ها هزار روستا را آتش‌ زده و صد‌ها هزار مهاجر به وجود آمدند. برای خلق کورد تنها دو چیز باقی ماند‌؛ یا مزدوری، تسلیمیت و همدستی و یا کشته شدن، زندانی و مهاجر شدن. بی‌گمان کسانیکه تنزل کرده و تسلیم شدند، وجود داشتند. اما امیدی که جنبش آزادی به دل خلق کورد انداخت از پاکسازی خلق کورد جلوگیری کرد. خلق از نو روح گرفته و زنده شد. از یک خلق مُرده، خلقی که هرروز برای آزدی خود می‌جنگد را به وجود آورد. روحی که این کارزار آفرید، حساب اشغالگری را از دولت ترکیه پرسیده و نیروهای هژمونیک را خنثی کرد. ما یکبار دیگر می‌گوییم در مقابل این سطح از ارتجاع و حملات اشغالگری،‌ با کارزار ۱۵ اوت برای خلق کورد یک تاریخ جدید آغاز شد. در میان دل منطقه بوتان و یا همان منطقه هوری‌ها و مادها، یکبار دیگر قیام آغاز شده بود. یکبار دیگر تاریخ داستان کاوه‌های آهنگر در برابر ضحاک‌ها را به نگارش در می‌آورد. دشمن برای پایان دادن به جنبش، ۷۲ ساعت معیین کرده بود، اما هر روز این جنبش گسترش یافته و امروز ما به ۴۰مین سالگرد کارزار ۱۵ اوت رسیدیم. 

زمانیکه این کارزار عملی شد در کوردستان نیروهایی دیگر هم وجود داشتند. آن نیروها در مقابل این کارزار تاریخی چه برخوردی داشتند‌، موضع آنان چگونه بود‌؟ 

کارزار ۱۵ اوت خوف و وحشت به دل خط همدست و خیانتکار انداخت. زیرا قبل از عملی شدن کارزار، آنان در کوردستان هرگونه که باب میل‌شان بود رفتار می‌کردند. می‌دانستند که این کارزار بیش از همه پاسخی به خط خائن و همدستان دشمن ریشه خلق، بود. به همین خاطر از همان ابتدا آن نیروها می‌خواستند از این جنبش جلوگیری کنند. نمی‌خواستند که این جنبش در کوردستان اشاعه پیدا کند. برای اینکه از این جنبش جلوگیری کنند، تمام راه و روش‌ها را آزمودند. سپس از اینکه جنگ مسلحانه آغاز شد، کسانیکه می‌خواستند این سازماندهی متوقف شود دوباره همان خط بود، به ویژه حزب دمکرات کوردستان ‌(پ‌د‌ک) و خانواده بارزانی سرکردگی این کار را برعهده داشتند. خانواده بارزانی همانگونه که در تاریخ به جمهوری کوردستان در مهاباد خیانت کرد، دوباره با همان نقش در صحنه حضور داشت. همانگونه که فرزندان خلق کورد به مثابه سعید اِلچی، دکتر شوان و غیره را با توطئه به قتل رساند‌؛ در مقابل پیشاهنگان جنبش آزادی نیز با همان روش حملاتی انجام می‌داد. این نقش و کارکرد خود را تا به امروز بی‌وقفه ادامه می‌دهند.

از آن روز تا به امروز در میان جنبش گریلا‌های آزادی‌بخش کوردستان، تغییرات بسیاری به وجود آمدند. این تغییرات چگونه بوده و چه نتایجی را دربر داشت‌؟

در سال ۱۹۸۴ علیرغم عدم امکانات، جنگی آغاز شده بود. بخاطر اینکه گریلاگری در خاورمیانه یک روش جنگی جدید بود، بی‌تجربگی بسیاری وجود داشت. گریلاها نیرو و باور خود را از رهبر آپو گرفته و به خلق خود تکیه کردند. خلق نیز گریلا را بخشی از جان خود دیده و با تمام موجودیت خود از گریلا صیانت می‌کرد. علیرغم اینکه جنبش آزادی از جنبه مادی، با عدم امکانات روبرو بود، اما تفکر و فلسفه رهبر آپو برای گریلا یک فرصت بزرگ بود. جنبش آزادی کوردستان تمام حملات دشمن را خنثی کرد. دشمن در برابر گریلا شکست خورد، گریلا به کارزای نوین مبدل شد، در هر ۴ بخش کوردستان گسترش پیدا کرد. دختران و پسران کورد در همه جا به سوی کوهستان‌های آزاد شتافتند. 

این کار که به پیشاهنگی فرمانده جاودانه رفیق عگید عملی شده بود، دارای پیروزمندترین تاکتیک‌ها بود. با توسعه آگاهی و تکنولوژی، عصر جدیدی در جنگ شروع شد. لازم بود که گریلا طبق این عصر خود را از نو ایجاد می‌کرد. دیگر با روش‌های جنگی سابق، کاری نادرست بود. گریلا نیز براساس مدرنیته دمکراتیک خود را از نو آفرید. جنبه ایدئولوژيک را ژرفا بخشید، در تاکتیک نیز به قابلیت‌های خود غنا بخشید و از جهت تکنیکی نیز، حرفه‌ای بودن به وجود آمد. امروز گریلاهای آزادی‌بخش کوردستان قابلیت‌ خود از روی زمین را به آسمان‌ها هم ارتقا داد. گریلا در مسئله پنهانی بودن و استتار خود، تعمق پیدا کرد. تکنیک‌های جاسوسی دشمن را در زمین و آسمان خنثی کرد. با روش تونل جنگی و تیم‌های متحرک، امروزه گریلا دشمن را به زانو درآورده است. امروز در سراسر جهان جنگ جریان دارد. جنگ روسیه و اکراین، حماس و اسرائیل قابل مشاهده است، در مقابل تکنولوژی این عصر،‌ هیچکس به راحتی نمی‌تواند ایستادگی کند. اما دولتی که تمام نیروی ناتو از آن پشتیبانی می‌کند، سه سال است که نمی‌تواند یک تپه را از دست گریلاهای آزادی‌بخش بگیرد. این جنگ در تاریخ انسانیت یک عصر نوین است. زیرا دشمن در باکور، باشور و هر ۴ بخش کوردستان، جنگی غیراخلاقی علیه رهبر آپو، جنبش و خلق ما انجام می‌دهد. اکنون ده سال است که علیه رهبر آپو انزوای تحمیلی و نظامی ایزولاسیون را به اجرا درآورده است. ۴۰ماه است که نمی‌گذارند از رهبر آپو اطلاعی دریافت شود. نمی‌گذارند حتی یک سخن رهبر آپو به بیرون از زندان برود. تا به این اندازه از تاثیر رهبر آپو بر جهان می‌ترسند. در مقابل تمام حملات، شکنجه و انزوای امرالی، مقاومت رهبر آپو دیگر از سطحی که بتوان درباره‌اش حرفی زد، فراتر رفته است. یا به عبارت دیگر سخنی که بتواند آن را ابراز و بیان کند وجود ندارد. زیرا هر چه بگویی در مقابل این مقاومت ناقص است و کم می‌نماید. تمام نهادهای اروپایی حقوق‌بشری در مقابل این وضعیت انزوای تحمیلی سکوت می‌کنند. این نیز بدین معناست که نیروهای اروپایی همه همدست انزوای تحمیلی و جنایت دولت اشغالگر ترکیه هستند. تحمیل انزوا علیه رهبر آپو در سراسر باکور کوردستان اشاعه پیدا کرده است. اکنون در کوردستان انزوا تحمیل می‌کنند. تمام روش‌های کثیف و ضد انسانی علیه خلق کورد روا داشته می‌شود. علیرغم تمام حملات نیز به پیشاهنگی زنان و جوانان، خلق کورد هر روز قیام می‌کند. در کوهستان‌های کوردستان علیه گریلاهای آزادی‌بخش کوردستان، هروزه از سلاح‌های شیمیایی، ترموباریک و بمب‌های اتمی تاکتیکی استفاده می‌شود. اما باز هم آن دشمنان هستند که در کوهستان‌های آزاد به بن‌بست رسیده‌اند، حتی نمی‌توانند یک گام به جلو بردارند. گریلا در سطوح جنگی،‌ پیشرفت‌های بزرگی به خود دیده است. به ویژه در سطح عملیات‌های تهاجمی به دشمن و دفاع از مناطق گریلایی به قویترین نیروی زمانه مبدل شده است. همچنین در مورد خنثی کردن تکنولوژی دشمن و تکنولوژی انقلاب در عصر خود را ایجاد کرده است.

امروزه می‌بینیم که مانند روز اول، به خلق کورد خیانت می‌شود. کسانیکه برای این همدستی و خیانت پیشقدمی می‌کنند نیز بی‌شک، پ‌د‌ک و خانواده بارزانی هستند. رفتار پ‌د‌ک در برابر تغییرات و مبارزات گریلایی چگونه خواهد بود‌؟

خط خیانتکار و همدست در تاریخ خلق کورد به مثابه کرم درخت است. با چهره‌ای پنهان در هر مقاومت بزرگترین نقش منفی را ایفا کرده است. از ابتدای جنبش آزادی تا امروز، آنان همیشه در کنار دشمن جای گرفته و جلوتر از دیگران به ما حمله کرده‌اند. کسانیکه در ابتدا به ما حمله کردند گروه استرکا سور بودند. رفیق حقی کارر بدست آن خائنان و نوکران شهید شد. اما رهبر آپو با روش خود، نقاب تمام این نیروهای خائن و نوکر را انداخت و آنان را افشا کرد. در میان خلق کورد رفتار خیانتکاران لعنت شد. تمام نیروهای خیانتکار پاکسازی شدند. خانواده بارزانی نیز از زمان بنیانگذاری پ‌د‌ک تا کنون دارای چنین وضعیتی است. رهبر آپو ده‌ها بار برای خانواده بارزانی نامه فرستاد، آنان را فراخواند. رهبر آپو گفت که به ما حمله نکنید، اگر به چیزی احتیاج دارید که بخاطر آن به ما حمله می‌کنید، ما حاضریم برایتان فراهم کنیم، بیاید در کنار هم مبارزه کنیم. اما خانواده بارزانی هیچوقت خود را به اتحاد ملی نزدیک هم نکرد. همیشه علیه اتحاد ملی کار می‌کرد، در کنار دشمنان جای می‌گرفت. زیرا از قبل با یکدیگر پیمان‌نامه بسته بودند. نقشی را که برعهده گرفته بود،‌ تصفیه و پاکسازی جنبش‌های کورد بود. قسم خورده بودند که نمی‌گذارند هیچکس علیه دولت فاشیست ترکیه یک گلوله هم شلیک کند. این امر در محتوای نامه‌ ارسال شده ملامصطفی بارزانی برای نخست وزیر ترکیه وجود دارد. از جهت دیگر هم روابطشان با جهود و اسرائیل ریشه‌دار است. اگر به تاریخ بنگریم، در تمام قیام‌های کوردها، آن‌ها در کنار دشمنان جای گرفتند. این موارد بصورت مدرک در تاریخ کوردستان مستندسازی و ثبت شده است. کسانیکه قبل از همه در کوردستان، تبهکاری، مزدوری و یا جاش‌یتی کردند این خانواده بودند. دست آنان به خون فرزندان خلق کورد آلوده شده است. پیشاهنگان بسیاری از خلق کورد به دست آنان به قتل رسیده است.

در این ۳ سال اخیر مقاومتی تاریخی در مناطق حفاظتی مدیا و باکور کوردستان به وجود آمده است. پیشاهنگ این مقاومت یعنی گریلاها علیرغم اینکه هم در مقابل حملات اشغالگرانه دشمن و هم در مقابل خیانت پ‌د‌ک مبارزه می‌کنند، چگونه می‌توانند تا به این اندازه تغییرات و پیشرفت‌های بزرگی در جنگ را ایجاد کند‌؟ 

از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۴‌؛ در باکور کوردستان، هفتانین، متینا، آواشین، زاپ،‌ خاکورک و دیگر مناطق، ما جنگی بسیار سخت و دشوار را انجام می‌دهیم. اکنون ۹ سال است که در هر ۴ بخش کوردستان ما در میان جنگی بی‌وقفه قرار داریم. برای اینکه از شرافت و کرامت خلق خود دفاع کنیم. با تمام وجود می‌جنگیم. دولت ترکیه با تمام نیرویش به ما حمله می‌کند. بی‌شک شهادت‌های رخ دادند اما با خون شهدایمان از خاک کوردستان دفاع کرده و دشمن به همین خاطر تاکنون پیروز نشده است. در تمام مناطقی که دشمن می‌خواست به آن وارد شود هنوز هم در میان گریلا و دشمنان، جنگ وجود دارد. نتیجه این ۹ سال جنگ اخیر اینست که فاشیسم آک‌پ-م‌ه‌پ به آستانه فروپاشی و شکست رسیده است. علیرغم اینکه تمام سلاح‌ها پیشرفته روز حمله می‌کند و استفاده از سلاح‌های شیمیایی دوباره نمی‌تواند از پس فدائی‌های رهبر آپو برآید. در این اواخر با همبستگی دولت ترکیه-پ‌د‌ک-داعش می‌خواهند،‌ به نتیجه برسند. اگر که پ‌د‌ک به دولت ترکیه کمک نمی‌کرد و راه را برایش هموار نمی‌کرد، دولت ترکیه از مدتها قبل به شکست خود اعتراف کرده بود. در این ۹ سال اخیر، ده‌ها رفیق را شهید کردند. می‌خواهد مانع خط گریلا  شود و مناطق گریلایی را محاصره کند. بدلیل اینکه ما فرزندان همین خاک هستیم، ارتش تریکه نمی‌تواند در کوهستان‌های کوردستان در مقابل گریلا روی پا به ایستد. اکنون پ‌د‌ک به بخشی از نقشه‌های نسل‌کشی کوردها تبدیل شده است. دولت ترکیه هرچه دستور بدهد، پ‌د‌ک عینا همان را انجام می‌دهد. در واقع حزب ما هر روز در اینباره بیانیه می‌دهد. پ‌د‌ک و خانواده بارزانی به سخنگوی مهره فاشیست اردوغان و باغچلی تبدیل شده است. نهاد پاراستن ‌(نهاد استخباراتی پ‌د‌ک) به بخشی از میت ‌(سازمان استخباراتی ترکیه) مبدل شده. مطبوعات وابسته به پ‌د‌ک دیگر مطبوعات جنگ ویژه رژیم آک‌‌پ-م‌ه‌پ هستند. به عبارت دیگر به تمامی اراده خود را به دولت ترکیه تسلیم کرده‌اند. با تمام نیرو می‌خواهند، حزب کارگران کوردستان ‌(پ‌ک‌ک‌) را نابود کنند، می‌خواهند علیه حزب ما سیاهنمایی کنند. اما با مبارزه ۵۱ ساله ما خلق کورد دیگر آگاه شده است، به حقایق و نادرستی‌ها وقوف پیدا کرده است. در مدارک تاریخی زمانیکه از خانواده بارزانی بحث به میان می‌آید در میان صفحات با روسیاهی و بی‌شرفی از آنان نام برده می‌شود. باید خلق ما ‌(به ویژه خلق در بهدینان‌) در همه جا در مقابل خانواده بارزانی قیام کند، راه منتهی به خانه بارزانی را مسدود کند. اجازه ندهد که خانواده بارزانی یکبار دیگر، میهن را به تبهکاران داعش و اشغالگری ترکیه بفروشد و با خون فرزندان کورد، جیب‌های خود را پُر کند.

در مقابل جنگ همه جانبه علیه گریلا و خلق کورد، موضع گریلاهای آزادی کوردستان از اکنون به بعد چیست‌؟

امروزه جنبش آزدی نقش و رسالت بسیار عظیمی را برعهده گرفته است. نقش آزادی تمام جوامع تحت ستم را عهده‌دار است. گریلا نیز این امر را نقش و رسالت خود می‌داند و به خود باور دارد که نقش تاریخی‌اش را پیروزمندانه ایفا کند. چشم تمام انسانیت به مقاومت رهبر آپو و گریلاهای آزادی‌بخش کوردستان می‌باشد. دشمن ما می‌داند که اگر نیروی ما شکست بخورد، امید خلق ستم‌دیده هم می‌شکند و به همین علت با تمام نیروهای هژمونیک، نهاد و سازمان‌های به اصطلاح  حقوق بشری از دولت اشغالگر ترکیه حمایت می‌کنند. برای اینکه گریلای آزادی‌بخش کوردستان این وظیفه خود را هرچه زودتر به پیروزی برساند و انزوای تحمیلی علیه رهبر آپو از میان برداشته شود، باید تمام جوانان به کوهستان‌های آزاد بیایند. باید تمام خلق کورد، خلق‌های خاورمیانه و جهان، جنبش‌های انقلابی، جنبش‌های زنان، کارگران،‌ هنرمندان و تمام افراد آزادی‌خواه و دمکراسی‌خواه در پیرامون رهبر آپو یک حلقه را ایجاد کنند.

در پایان پیام شما برای خلق کورد چیست‌؟

ما اینکه چگونه به این روزها رسیدیم در بالا بیان کردیم. رهبر آپو چگونه مبارزه را از نیست آغاز کرد و به این روزها رساند را هرکسی می‌داند. خلق کورد را از نسل‌کشی رهایی بخشید، به خلقی مبارز مبدل کرد. تفکر آزادی در میان انسانیت از نو ساخت. برای اینکه ما اهداف تاریخی خود را عملی کنیم، رهبر آپو را بصورت جسمانی آزاد کنیم، خود را آماده کرده و در حال تدارکات هستیم. ما نیز به عنوان مبارزان رهبر آپو، در هر شرایطی که قرار داشته باشیم، اگر همه‌جا هم علیه ما فروپاشد، ما دوباره انقلاب خلق کورد را ادامه داده و با رهبر آپو بروی خاکی آزاد خواهیم زیست. ما دوباره سالگرد کارزار ۱۵ اوت را به همه تبریک می‌گوییم. یاد تمام شهدای کوردستان را با احترام و قدردانی، گرامی می‌داریم. قول خود برای پیروزی دوباره کرده و می‌گوییم‌؛ زنده‌باد روح ۱۵ اوت، زنده‌باد رهر آپو.