روزنامهنگاران در بسیاری از مراکز در سراسر جهان به دلیل سیاست جنگ هدف قرار میگیرند. رژیمهایی که میخواهند جنایات خود را پنهان کرده و حقیقت را تحریف کنند، سیاستهای خشونتآمیز علیه روزنامهنگاران را ترویج میکنند.
دولت اشغالگر ترکیه در ۲۳ اوت خودروی روزنامهنگاران کورد متعلق به شرکت رسانهای چتر پروداکشن را در نزدیکی منطقه سید صادق از توابع استان سلیمانیه با پهپاد مسلح هدف قرار داد. در نتیجه این حمله هوایی روزنامهنگاران گلستان تارا و هیرو بهاالدین به قتل رسیدند و رِبین بکر مجروح شد.
این حمله به خاک عراق مستقیماً دولت عراق را مقید میکند و آن را مسئول میداند. با این حال، پس از این حمله هیچ اظهارنظر جدی از سوی دولت عراق صورت نگرفت و هیچ اقدامی علیه مسئولین این حمله و تروریسم صورت نگرفت. بدیهی است که حکومت عراق هیچ گامی بر علیه این حملات بر نمیدارد، این گواه همکاری دولت ترکیه، پدک و عراق است. روزنامهنگاران، مردم کورد و مردم عراق به نوبه خود از دولت عراق انتظار دارند که گامهای مهمی در برابر این ترور و حملات بردارد.
متن کامل بیانیهی روزنامهنگاران کوردستان (روژین) به شرح زیر است؛
«در دنیای امروز که به دلیل گسترش سیاست جنگ، جوامع بیش از هر زمان دیگری نیازمند دسترسی به اطلاعات و اخبار هستند، فشارهای رژیمهای توتالیتر بر رسانهها در حال افزایش است. بر اساس دادهها و آمار گزارشگران بدون مرز، بسیاری از دولتها در سراسر جهان از طریق سیاستهای فشار، دستگیری، بازداشت و کشتار روزنامهنگاران از حق داشتن اطلاعات آزاد جامعه جلوگیری میکنند.
دولت ترکیه یکی از کشورهایی است که روزنامهنگاران را تحت فشار قرار میدهد، آنها را دستگیر میکند و مانع از انجام کارشان میشود. در همین راستا و در ۲۳ اوت، دولت ترکیه خودروی روزنامهنگاران کورد متعلق به شرکت رسانهای چتر پروداکشن را با هواپیماهای بدون سرنشین و راکت در نزدیکی منطقه سیدصادق استان سلیمانیه هدف قرار داد. در نتیجه، روزنامهنگاران گلستان تارا و هیرو بهادین شهید و رِبین بکر مدیر تولید این شرکت به شدت مجروح شد.
این حمله بلافاصله به دنبال توافقنامه «همکاری نظامی، امنیتی و مبارزه با تروریسم» که بین دولتهای عراق و ترکیه در ۱۵ اوت به امضا رسید، انجام گرفت. این حمله به خاک عراق، مستقیماً دولت عراق را پاسخگو کرده و او را مسئول میکند. این در حالی است که پس از این حمله هیچ اظهارنظر جدی از سوی دولت عراق صورت نگرفت و هیچ اقدامی علیه مسببین این حمله و تروریسم صورت نگرفت. از آنجایی که دولت عراق هیچ اقدامی در برابر این حملات انجام نمیدهد، این اثبات کننده همکاری دولت ترکیه-پدک و دولت عراق است. روزنامهنگاران، خلق کورد و مردم عراق به نوبه خود از دولت عراق انتظار دارند که گامهای مهمی در برابر تروریسم و حملات اشغالگرانه بردارد.
در گذشته هم، حملات علیه روزنامهنگاران به شکل فشار، شکنجه، دستگیری و کشتار، با دورههایی از افزایش سیاستهای جنگی همزمان بوده است. به دلیل سیاست جنگ، روزنامهنگاران در بسیاری از مراکز در سراسر جهان هدف قرار میگیرند. رژیمهایی که میخواهند جنایات خود را پنهان کرده و حقیقت را تحریف کنند، سیاستهای خشونت آمیز علیه روزنامهنگاران را ترویج میکنند. گزارش ۲۰۲۳ فدراسیون بین المللی روزنامهنگاران این واقعیت را تأیید میکند. طبق این گزارش ۱۲۰ روزنامهنگار و کارمند رسانه در سراسر جهان کشته شدهاند. در نتیجه همین سیاست، مقامات ایرانی در ۲۳ جولای، روزنامهنگار کورد پَخشان عزیزی را به اعدام محکوم کردند.
در هر جای دنیا که روزنامهنگاری کشته شده است، مشخص است که تلاش برای پنهان کردن حقیقت وجود دارد. بنابراین، کشتن یک روزنامهنگار، کشتن حقیقت و پنهان کردن جنایات است. در عین حال نادیده گرفتن حق مردم در دریافت اخبار و اطلاعات است.
روزنامهنگاران گلستان تارا و هیرو بهادین نیز به دلیل افشای اتحاد و جنایات کثیفی که علیه کوردها در منطقه صورت گرفته هدف قرار گرفتند و کشته شدند. سیاستهای جنگی و گسترش اشغالگری دولت ترکیه در باشور کوردستان، علاوه بر کشتار روزنامهنگاران، باعث کشتار غیرنظامیان، تخلیه روستاها، آتش زدن جنگلها و بحران اقتصادی میشود. هدف قرار گرفتن دو روزنامهنگار زن که این اتفاقات را پوشش میدهند، سرپوشی بر این جنایات است.
ما به عنوان «روژین» و «ابتکار روزنامهنگاران کورد» اعلام میکنیم که روزنامهنگاران برای رساندن حقیقت به جامعه با تمام خطرات و تهدیدات مواجه و از جان خود مایه میگذارند. واضح است که فشار، کشتار، تعرض و دستگیری روزنامهنگاران به نتایجی که مخالفان ارائه اخبار و اطلاعات دقیق میخواهند، نخواهد رسید. ما میخواهیم به جای ساکت کردن روزنامهنگاران به سیاست جنگ پایان دهند.
درخواست ما از عموم مردم این است که روزنامهنگاران را تنها نگذارند و از حق دریافت اخبار و اطلاعات آزاد صیانت کنند.
ما همچنین از سازمانهای زنان میخواهیم که بدانند هر روزنامهنگار کشته شدهای زبان و صدای آنها بوده است و باید از روزنامهنگاران صیانت کنند. به منظور مبارزه قانونی علیه دولتهای جنایتکار در عرصه بین المللی، از رسانههای بینالمللی و سازمانهای حقوق بشری میخواهیم که در برابر هرگونه حمله به روزنامهنگاران به مسئولیتهای خود عمل کنند.
ما همچنین از دولت عراق و نهادهای بین المللی میخواهیم:
- امنیت روزنامهنگاران و شرایط مناسب برای انجام کار آنها را تضمین کنند.
- حق دریافت آزاد اطلاعات برای جامعه باید محفوظ بماند.
- قاتلان روزنامهنگاران باید محاکمه شوند.»