گریلای ه‌پ‌ژ آیسل وان به مناسبت سالگرد شهادت شهید زیلان با خبرگزاری فرات صحبت کرد.

آیسل وان با بیان اینکه ماه ژوئن ماه بسیار مهمی برای جنبش زنان است گفت: «ماه ژوئن از نظر پیشاهنگی و تاریخچه جنبش زنان، مهم است. ژوئن ماه شهدای زن است. به خصوص سازمان زنان ما، این ماه را به این نام نامگذاری کرده است. زیرا رفقا زیلان، سما یوجه، گولان، زیلان پَپوله و بسیاری دیگر از رفقای عزیز در این ماه به شهادت رسیدند. من به عنوان یک زن مبارز، این ماه را قدرت، باور و عشقی می‌دانم که با آن، رفقا رهبر آپو را درک کردند. وقتی نامه‌های رفیق زیلان و رفیق سما را می‌خوانیم بیشتر به اهمیت آنها پی می‌بریم. آن رفقا رهبر آپو را عمیقا درک کرده و با آن زندگی کردند. رهبر آپو هم گفت یک مبارز آپویی باید رفیق خود زیلان را درست درک کند و همانند او زندگی کند. رفیق زیلان جان خود را برای مقابله با خطری که رهبر آپو را تهدید می‌کرد، فدا کرد. یعنی یک زندگی از نو ساخته شد. رفیق زیلان شخصیت کاملی دارد؛ رهبر آپو سخنان ارزشمند زیادی در مورد شخصیت او بیان کرده است. رهبر آپو می‌گوید رفیق زیلان مانیفست و فرمانده رهرو من است. پیروان بسیاری پس از رفیق زیلان به دنیا آمدند. صدها هزار رفیق، راه رفیق زیلان را ادامه دادند. رفیق سما در سال ۱۹۹۸ با همین هدف عملیات فدایی انجام داد. این رفقا را نه تنها در ژوئن، بلکه در لحظه لحظه زندگیمان به یاد می‌آوریم و خاطراتشان را تعریف می‌کنیم. ما می‌خواهیم همچون آنان زندگی کنیم و آن رفقا را درک کنیم و مانند آنها مبارزه کنیم. رفیق زیلان جانش را فدای رهبر آپو کرد، اما این برایش کافی نبود و گفت ای کاش چیزی بیشتر از جانم بود که فدا می‌کردم. واقعا برای ما مهم است که رفیق زیلان را درست درک کنیم و مثل او زندگی کنیم.»

گریلای ه‌پ‌ژ آیسل وان همچنین با یادی از شهید زیلان پَپوله گفت: «شهید زیلان پَپوله از روژهلات کوردستان از رهروان فرمانده زیلان است. در ۳۰ ژوئن ۲۰۰۶ در روژهلات به شهادت رسید و دشمن در تشییع جنازه وی جنایاتی انجام داد. رفقایی که مدتی پیش او مانده بودند می‌گفتند او واقعاً شبیه یک پَپوله (پروانه) بود. این همان روشی بود که خلق از خود در برابر حملات محافظت می‌کردند. زیلان پَپوله برای معرفی و درک این معنا به خلق، زنان و جوانان تلاش کرد. او بر اثر یک توطئه به شهادت رسید. از آن روز، هزاران تن از پیروان زیلان و زیلان پَپوله به شهادت رسیده‌اند اما راهشان همچنان ادامه دارد.»

در هزاران رفیق و رهرو می‌توان فهمید که حذف نام زیلان غیرممکن است. هر زن و مرد کورد وقت خود را صرف آموزش، آماده‌سازی و زندگی بر اساس خط این رفقا می‌کند. شناخت این رفقا، شناخت رهبر آپو است. وقتی برای یک عملیات یا کاری در کوهستان آماده می‌شویم، از خود می‌پرسیم که چقدر می‌توانیم پاسخگوی رفیق زیلان باشیم؟ چون رفیق زیلان خط تاکتیکی را برای ما مشخص کرد. رفیق زیلان پاسخگوی نیروهایی بود که در آن زمان می‌خواستند جنبش آزادی را از بین ببرند. رفیق زیلان اکنون برای ما روح و اندیشه و ایدئولوژی شده است. رفیق زیلان به این جمله که «زنان کورد نمی‌توانند بجنگند و عملیات انجام دهند» پاسخ داد. او عملیات‌های خود را از هر سو برنامه ریزی می‌کرد و بر اساس آن اجرا می‌کرد. روح رفیق زیلان به همین ترتیب و همین تاکتیک، اکنون در زاپ، آواشین، متینا، خاکورک و به شکل کلی در مناطق حفاظتی مدیا زندگی می‌کند. هر زن کوردی را در این کوه‌ها بنگرید سلاحی برافراشته است و می‌خواهد مانند رفیق زیلان تا آخر با دشمن بجنگد و پاسخ دهد. ما به عنوان ارتش زنان واقعاً به سطح بسیار بالایی رسیده‌ایم. پس از عملیات رفیق زیلان، ذهنیت «زنان نمی‌توانند بجنگند» تغییر کرد. این امر در کوه‌های کوردستان بیشتر دیده می‌شود. هر جوانی باید سعی کند راه زیلان‌ها را بهتر درک کند. ما این قول را می‌دهیم که به عنوان زنان روژهلات کوردستان، رفیق زیلان را بیشتر شناخته و کاری کنیم تا در بین عموم بهتر شناخته شوند؛ این وظیفه ماست و قول می‌دهیم به این وظیفه عمل کنیم. ما بارها و بارها قول می‌دهیم که یاد این رفقا را هم در زندگی و هم در عملیات‌هایمان زنده کنیم.»