شهید گوون دوزا (جانسل دورسون) در خانواده‌ای اهل آگری و در کوجاعلی به دنیا آمد. گوون دوزا، جوانی که در اهدافش روشن بود، در دوران دانشگاه با جنبش آزادی آشنا شد. گوون در بسیاری از میدان‌های مبارزه شرکت کرد، در سال ۲۰۱۶ با اعتماد و باوری بسیار، به صفوف گریلاها پیوست. او به عنوان یک زن مبارز نقش پیشاهنگی را در جنگ بر عهده گرفت و عملیات‌هایی انجام داد که ضربات سنگینی به دشمن وارد کرد. شهید گوون پس از تجربیات گریلایی در زاگرس، در سال ۲۰۱۷ با پیشنهاد خود وارد کار یگان ویژه شد.

گریلا گوون که با کار و رنج موفق خود، تمام رفقایش در نیروهای ویژه را پیشاهنگی می‌کرد، پیرو راه زیلان ها و سما ها شد. او به جستجوی خود ادامه داد تا فلسفه رهبر آپو را بهتر درک کند و آن را اساس زندگی خود قرار دهد. گوون با ایستار نظامی و ایدئولوژی خود هر روز خود را توسعه داد و به ویژه با ایستادگی در خط آزادی زنان، به گریلای یژا استار تبدیل شد. گریلا گوون دوزا که تا آخرین نفس در برابر حملات دولت ترکیه مقاومت کرد، در ژوئیه ۲۰۲۲ به همراه رفیقش وُرین قَساسه ولات(راکیپ کوشلو) به کاروان شهدا پیوست.

 باید بدانند که میهن ما چگونه اشغال شده است

گریلا گوون دوزا قبل از شهادت در دفتر خاطرات خود افکار خود را در مورد رهبر آپو و پ‌ک‌ک با این جملات بیان کرد: «زمانی که به جنبش آزادی پیوستم، تمرکزم را بر این گذاشتم که رهبر آپو و فلسفه او را از نزدیک بشناسم. رهبری از ما چه می‌خواهد، از مردم و جوانان ما چه می‌خواهد؟ هدف من همیشه پاسخ دادن به این سوالات و مشارکت مناسب بوده است. من هم نیاز داشتم معنی رفاقت با رفقایم را بفهمم. چیز دیگری که می‌خواستم ابتدا یاد بگیرم این بود. برای رسیدن به اهدافم باید وارد یگان ویژه می‌شدم.

انسان در نیروهای ویژه روح آپویی را بیشتر زندگی می‌کند. به عبارت دیگر، اینجا جایی است که اهداف رهبری محقق می‌شود. بنابراین متوجه شدم که اینجا همان جایی است که من دنبالش بودم. من اینجا قدم برداشتم تا انقلابی شوم. من این فرصت را داشتم که خودم، مردمم و میهنم را بهتر بشناسم. هر یک از ما باید ظلمی که در سرزمین و میهن ما انجام می‌شود را بشناسیم و بتوانیم بر این اساس گام‌های انقلابی برداریم. تنها در این صورت است که به حمله و اشغالگری دشمن پاسخ خواهیم داد. برای شناخت دشمن خود، بسیار مهم است که بدانید وطن شما چگونه مورد حمله و اشغالگری قرار گرفته است. کسانی که دشمن خود را نمی‌شناسند نمی‌توانند از اشغالگری جلوگیری کنند و با آن مبارزه کنند. در صفوف فدایی فهمیدم که برای خلق کورد چه باید کرد. واقعیت کوردستان اشغال شده جلوی چشمم بود. می‌دانستم که این وظیفه من است که این حقیقت را به درستی دریافت کنم و میلیون‌ها نفر به ما امید دارند.

برای این کار مبارزه و کار لازم است. وقتی این را بفهمم، می‌توانم حقیقت رهبر آپو را بهتر درک کنم و به اهدافم برسم. در مقابل ما حقیقت رهبری است، حقیقت مردم مظلوم. این به افراد امکان می‌دهد وارد جستجوهای بسیار جدی شوند. اگرچه من مانند دیگران به این روند پاسخ ندادم، اما احساس انتقام من از دشمن روز به روز بیشتر شد. برای من راه رفتن روی خط فدایی یعنی اینکه باید ضربات سنگین‌تری به دشمن بزنیم. ما باید با احساس انتقام به دشمن نزدیک شویم. برای شکست دادن دشمن خود باید خود را از هر نظر ارتقا دهیم. تمام تلاش من این است که خودم را در عرصه نظامی توسعه دهم و ضربات بزرگی به دشمن وارد کنم.»