روزنامه‌نگار بِریوان بَرگارَیی با بیان اینکه خانواده بارزانی صدها تن از فعالان مخالف خود را قتل‌عام کرده است، گفت: «حزب دمکرات کوردستان (پدک) که سال‌هاست با کشاندن دشمن به باشور امنیت را مختل می‌کند، باید محاکمه شود.»
بِریوان بَرگارَیی که در بسیاری از راهپیمایی‌ها و اعتراضات علیه حملات اشغالگرانه دولت ترکیه شرکت کرده و خواستار تحریم کالاهای ترکیه شده بود، در ۱۳ اکتبر ۲۰۲۰ توسط پدک دستگیر شد. بِریوان بَرگارَیی که به مدت یک سال و ۷ ماه در زندان بود و در ۱۰ مه ۲۰۲۲ آزاد شد، در مورد وضعیت زندانیان بهدینان و شکنجه‌های اعمال شده توسط پدک با خبرگزاری فرات (ANF) صحبت کرد.
بِریوان بَرگارَیی که یکی از کسانی است که به دلیل فعالیت‌های روزنامه‌نگاری خود در باشور کوردستان دستگیر شده است، اظهار داشت که بسیاری از روزنامه‌نگاران، فعالان، آزادی‌خواهان و مردم میهن‌دوست که به دلیل مخالفت با اشغالگری به دولت ترکیه اعتراض کردند توسط پدک دستگیر شدند.
بِریوان بَرگارَیی با جلب توجه به نگرش پدک نسبت به فعالان و خبرنگاران گفت: «همه می‌دانند که دولت‌ها همیشه از آزادی‌خواهان و کسانی که می‌خواهند حقیقت و جنایات را افشا کنند می‌ترسند. بدون شک حکومت پدک همواره سعی می‌کند با ارعاب این افراد آزادی‌خواه یا از راه‌های دیگر آنها را ساکت کند. من نیز در سال ۲۰۲۰ دستگیر شدم. همانطور که مشخص است از سال ۲۰۱۹ بدین سو روزنامه‌نگاران و فعالان مورد بازداشت قرار گرفته‌اند. در آن سال ۸۰ نفر از جمله روزنامه‌نگاران، فعالان و مردم میهن‌دوست توسط پدک دستگیر شدند.
به ویژه کابینه مسرور بارزانی آزادی‌ها را محدود کرده و سعی در خاموش کردن صدای آزادی دارد. به خصوص در بهدینان واقعا نیز هیچ حس آزادی باقی نمانده است. همه کسانی که مخالف اشغالگری ترکیه بودند دستگیر شدند. من نیز به دلیل تحریم کالاهای ترکیه دستگیر شدم. ما سال‌هاست که به مردم هشدار می‌دهیم که کالاهای ترکیه سمی است و دولت ترکیه می‌خواهد کوردها را از طریق آنها نابود کند. خانواده بارزانی از سال ۱۹۸۰ تاکنون صدها فعال و روشنفکر را به قتل رسانده است. پدک غیرنظامیان را به شهادت رساند و فعالان و روزنامه‌نگاران را در شِلادزی دستگیر کرد.
شیروان شیروانی و دوستانش بخاطر اینکه سعی داشتند این حقایق را افشا کنند و ما که فقط به اشغال ترکیه واکنش نشان می‌دادیم، توسط پدک دستگیر شدیم. همه زندانیان بهدینان بر اساس سناریو به اسارت درآمدند و سخنانشان تحریف شد.
وقتی دستگیر شدم، علت آنرا نمی‌دانستم. بعد متوجه شدم که موضوع انتقاد از حکومت اقلیم کوردستان و تحریم کالاهای ترکیه است. من دستگیر شدم زیرا در مقابل اشغالگران ایستادم که سرزمین‌های ما را بمباران می‌کرد و شهروندان ما را هر روز به شهادت می‌رساند. هیچ چیز در مورد حقوق بشر در زندان‌های پدک وجود ندارد. قوانین و مقررات بین‌المللی نادیده گرفته شده است.»
من را در یک مکان با تبهکاران داعش قرار دادند تا "اعترافچی" بشوم
بِریوان بَرگارَیی در ادامه سخنان خود با اشاره به وضعیت بد زندان‌های پدک گفت: «اغلب می‌گویند زندان‌های باکور و روژهلات کوردستان بد است، اما من می‌گویم بدترین زندان‌ها زندان‌های پدک است. حقوق بشر در زندان‌های پدک نقض می‌شود. در حالی که تبهکاران داعش که در شهادت پیشمرگه‌ها نقش داشتند مورد احترام بودند، ما مردم آزادی‌خواه تحت شکنجه قرار می‌گرفتیم. همچنین در حالی که تبهکاران داعش ساعت‌ها در زندان‌های پدک از تلفن استفاده می‌کردند، ۶ ماه به من اجازه تماس تلفنی را ندادند. دولت ترکیه دشمن مردم کورد است، اما پدک فاشیست‌تر از دولت ترکیه و بدتر با کوردهای آزادی‌خواه برخورد می‌کند. به خاطر کوردبودنم زندانی شدم. من به اتهام اخلال در نظم و آرامش اقلیم کوردستان دستگیر شدم، اما پدک که سال‌هاست با کشاندن دشمن به سرزمین‌های باشور امنیت را مختل می‌کند، باید محاکمه شود.
در پی همه‌پرسی، ۵۱ درصد از خاک باشور کوردستان از دست رفت. اکنون مناطق پدک مملو از سربازان ترک است و آنها هر روز روستاها را بمباران می‌کنند و شهروندان را به شهادت می‌رسانند. در زندان‌های پدک به شخصیت ما توهین شد و تحت شکنجه‌های جسمی و روحی قرار گرفتیم. وقتی دستگیر شدم، ۱۵ روز در سلول انفرادی بودم. آنقدر کوچک بود که در نفس کشیدن مشکل داشتم. سپس من را نزد تبهکاران و قاتلان داعشی بردند. هدفشان این بود که اراده من را بشکنند و من را «اعترافچی» کنند.
برای اینکه آثار زخم‌های شکنجه روی من دیده نشوند مرا از هیئت مخفی کردند
۱۰ روز در زندان اعتصاب غذا کردم. آنها از اقدام من می‌ترسیدند، به خصوص که پرونده من در مطبوعات منتشر شد. بعد از ۴۰ روز اعتصاب غذا، مرا کتک زدند و روی ما آب سرد ریختند. رنگ دستانم به خاطر دستبند تغییر کرده بود و آثار شکنجه روی آنها دیده می شد. زمانی که هیئت حقوق بشر از زندان‌ها بازدید کرد، پدک مرا از آنها پنهان کرد تا آثار شکنجه من را نبینند.»
من روح رفاقت را در زندان دیدم
بِریوان بَرگارَیی با تاکید بر روابط رفاقتی در زندان گفت: «در زندان با دو نفر از اردوگاه مخمور آشنا شدم که به دلایل سیاسی دستگیر شدند. آنها به من نیرو و روحیه دادند به ویژه در زمان اعتصاب غذا و شکنجه، کمک زیادی به من کردند و مواظب سلامتی‌ام بودم. از طریق آن دو نفر با روحیه رفاقت آشنا شدم. خیلی خوشحالم که قبل از من از زندان بیرون آمدند.
پدک آسیب بزرگی به پرونده کوردها وارد کرده است
دولت اشغالگر ترکیه در صدد نابودی کوردها است. به دلیل غذاهای ترکیه، بیماری‌ها در بین مردم در حال افزایش است. علاوه بر این فیلم‌ها و سریال‌های ترکی به طور مداوم از شبکه‌های تلویزیونی پخش می‌شود. حکومت باشور کوردستان با برنامه‌های تلویزیونی خود آموزش دولت اشغالگر ترکیه را به هر خانه‌ای می‌آورد و از این طریق می‌خواهد هویت و فرهنگ کوردها را از بین ببرد.
پدک با رسانه‌های خود مردم را ناامید و جوانان را سست اراده کرده است. عشق به وطن و خاک را در بین مردم کمرنگ کرده است. به طور سیستماتیک سعی در نابودی ملت کورد و تاریخ کورد دارد. همه کانال‌های پدک در خدمت دولت اشغالگر ترکیه هستند و سعی در تخریب فرهنگ کوردی دارند. بنابراین خانواده بارزانی لطمه بزرگی به آرمان کوردها وارد کرده است. اگر خانواده بارزانی نبود، کوردها در سراسر کوردستان از حقوق خود برخوردار بودند. خانواده بارزانی برای حفظ منافعش علیه کوردها می‌جنگند. وقتی می‌خواهیم واقعیت‌ها را فاش کنیم، هدف حکومت می‌شویم. ما به عنوان ملت کورد باید متحد شویم و با ظلم مقابله کنیم.
در پرونده بهدینان مشخص شد که در کشور عدالت و قانون وجود ندارد، دادگاه‌ها در دست طرفین بوده و در تعیین سرنوشت زندانیان تأثیر زیادی داشته است. تا روز جلسه اجازه ملاقات با وکلایمان را ندادند. به دادگاه گفتم که بی‌گناه هستم و افتخار می‌کنم که دستگیر شدم چون از حقوق مردم دفاع کردم و در مقابل اشغالگران واکنش نشان دادم. نمایندگان کشورها و نهادهای مختلف نیز در جلسه ما حضور داشتند. من در دادگاه گفتم نباید از این حکومت بترسیم.»
