فواد بریتان، رئیس مشترک جامعهی دموکراتیک و آزاد روژهلات کوردستان (کودار) در راستای ۹امین سالگرد کودار به اهمیت آن اشاره کرد و اعلام کرد: کودار؛ سازمانی چتر مانند است که توان گردآوری تمامی اقشار و طبقات اجتماعی را بدون هیچ تبعیضی دارا می‌باشد.
فواد بریتان، رئیس مشترک کودار طی دیداری که با آژانس ما داشتند سالروز تاسیس کودار و و وضعیت سیاسی و اجتماعی و سازمانی سال ۲۰۱۴ را که منجر به تاسیس این سازمان گردید ارزیابی نمودند و گفتند: در آن سال‌ها کوردستان در وضعیت خاصی بسر می‌برد. از یک طرف در شمال کوردستان مرحله‌ی چاره‌یابی دمکراتیک مطرح بود و از طرف دیگر دولت و رژیم اشغالگر ایران چنین وضعیتی را بر نمی‌تابید. در روژهلات کوردستان دولت فاشیست ایران بمانند دولت اشغالگر ترکیه در مقابل ما سیاست نفی و نابودی را در پیش گرفته بود و ما هم جهت پاسداری از کرامت خلقمان و خون شهدای راه آزادی و دستاورد‌های خلقمان که حاصل جان فشانی‌های زیادی می‌باشد، اقدام به تاسیس کودار نمودیم. در حالی که رژیم ایران می‌خواست ما را در زندان‌ها از بین ببرند، تاسیس کودار جوابی بود برای مبارزات آزادیخواهانه‌ی خلق کورد ادای دینی بود برای شهدایی که در این راه جان خود را فدا نمودند.
وی بدین صورت کودار را تعریف می‌کند؛ می‌خواستیم سازمانی را تشکیل دهیم که جامعه بتواند خود را در ابعاد دمکراتیک و کنفدارل سازماندهی کند. سازمانی که بتواند اتحاد دمکراتیک تمامی اقشار و طبقات جامعه در خود جایی دهد و این اقشار حضور فعال خود را در آن حس نمایند. خارج از اختلافات حزبی و فکری تمامی احزاب و گرایش‌های سیاسی و طبقاتی، دوسداران محیط زیست، آکادمسین‌ها و جنبش‌های زنان و پیشگامان زنان می‌توانند و لازم است در چارچوب چنین سیستمی جای گرفته و در این مبارزه نقش برجسته‌ای داشته باشند، لذا تنها مدلی که می‌توانست چنین وظیفه‌ی خطیری را باز نماید مدل کودار بود. کوداربمانند پروتو مدلی است جهت سازماندهی جامعهی خود بنیاد. سعی نموده در چارچوب پارادایم و گفتمانی نوین فعالیت نماید.
ریاست مشترک کنگره‌ی جامعهی دمکراتیک و آزاد روژهلات کوردستان؛ فواد بریتان به این موضوع اشاره نمودند که کودار، سازمانی چتر مانند است که توان گردآوری تمامی اقشار و طبقات اجتماعی را بدون هیچ تبعیضی دارا می‌باشد و مدلی فرا حزبیست جهت سازماندهی و اراده‌مند نمودن جامعه با مشارکت مستقیم جهت سازماندهی است که در این راستا حوزه‌های دفاع مشروع و محیط زیست و آزادخواهی زن را در راس اهداف خود قرار می‌دهد.
شما می‌توانید جان ما را بگیرید، اما به هیچ عنوان نمی‌توانید کورد بودن و شرف و کرامتم را از من بگیرید
قبل از هر چیزی سلام و احترامات انقلابی خود و رفقای جنبشمان را تقدیم به خلق انقلابی روژهلات کوردستان و ایران می‌کنم و در مقابل شهدای راه آزادی و خانواده‌های محترمشان ادای احترام می‌نمایم. همچنین سلام و احترامات انقلابی خود را تقدیم به خلق انقلابی روژهلات کوردستان و ایران می‌نمایم که همینک در سنگرهای مقاومت و پایداری در مقابل رژیم اشغالگر مبارزه می‌نمایند. بدان صورت که می‌دانیم اینک در آستانه‌ی ماه اردیبهشت (گولان) قرار داریم که در تاریخ مبازطات خلق کورد بعنوان ماه شهدا شناخته شده است و ماهی است که مالامال از مبارزه و مقاومت و ماهی است که بیشترین و گرانبهاترین قربانیان را از هر چهار بخش کوردستان تقدیم به انقلاب نموده است. در همین ماه مبارز بزرگ خلقمان کاک «سلیمان معینی» توسط خانواده‌ی بارزانی‌ها و با توطئه‌ای ننگین شهید گشته و جنازه‌اش را تحویل رژیم دیکتاتور ایران محمد رضا شاه نمودند. در همین ماه ده‌ها و صد‌ها فرزند مبارز خلقمان در شمال کوردستان جان خود را از دست دادند و شهید شدند. مبارز بزرگ و پیشاهنگ خلقمان شهید«حقی کارَر» که رهبر آپو برای گرامیداشت یاد و خاطره‌ی وی پ.ک.ک را تاسیس نمود و در سایه‌ی مبارزات این رفقا پ.ک.ک به این مرحله رسید. همچنین هنرمند ملی، شهید «مزگین» در این ماه جان خود را فدا نمودند. در این ماه و در روز جهانی کارگران – ۱ می، شش رفیق و پیشاهنگ، رفقای کمیته‌ی مطبوعات که بمانند روزنامه‌نگاران آزاد مبارزه‌ای بی امان را انجام می‌دادند در یک حمله‌ی هوایی شهید شدند. این حمله ابعاد بین‌المللی داشت و با اجازه و با همکاری استخباراتی ایران و آمریکا و ترکیه صورت گرفت که در این حمله‌ی هوایی که سه ساعت طول کشید مرکز کمیته‌ی مطبوعاتی پژاک هدف گرفته شد و شش رفیق پیشاهنگ شهید شدند؛ رفیق رامان جاوید، آرگش باور، آرمانج مریوان، ودات آمد، فرات چَلِ و هِرش مهاباد از جمله شهدای این حمله وحشیانه بودند. همچنین در ۹ گولان (نوزده اردیبهشت) چهار تن از قهرمانان و مقاومتگران خلقمان در زندان «اوین» تهران رفقایمان فرزاد کمانگر، شیرین علم هولی، علی حیدریان و فرهاد وکیلی [همراه با مهدی اسلامیان از حزب تندر] به پای چوبه‌ی اعدام رفتند، آنها سمبل مقاومت و ایستادگی روژهلات کوردستان و ایران بودند. رفقایمان بر اساس فکر و فلسفه‌ی رهبر آپو در روژهلات کوردستان مبارزه نمودند. سمبل تداوم مقاومتی بودند که در زندان آمد و در شمال کوردستان با همان فکر و فلسفه به اوج رسیده بود و شهید مظلوم دوغان در زندان آمد تسلیمیت را قبول ننموده و با به آتش کشیدن بدن خود کینه و نفرتی را که حاصل هزاران سال بود در مقابل سیاست فشار و شکنجه ژنرال‌های دولت فاشیست ترکیه جهت تسلیمیت نشان داد و بدین شیوه صدای خود را به گوش همه‌ی خلق‌های جهان رساند. رفقایمان هم بمانند شهید مظلوم دوغان به این راه ادامه داده و با مقاومت و پایداری خود تبدیل به سمبل آزادی و قهرمانی خلقمان شدند. زمانی که شهید شیرین در زندان اوین به پای چوبه‌ی اعدام بردند، رژیم اشغالگر ایران سعی داشت اراده‌ی مقاومت زندانیان علی‌الخصوص زندانیان زن را بشکند و آنها را از مبارزه باز دارد و سیاست تسلیمیت را بر آنها فرض نماید و درخواست ندامت نمایند. رفیق شیرین می‌گوید: شما می‌توانید جان من را بگیرید، اما نمی‌توانید کورد بودن و شرف و کرامتم را از من بگیرید. همچنین مقاومت رفیق فرزاد کمانگر که درس زندگی را می‌داد برای ما روشنایی بخش راه مبارزه‌مان به سوی آزادی می‌باشد و امروزه هزاران جوان و زن کورد بر اساس راه این شهداه و با الهام گرفتن از مقاومت و مبارزه‌ی شهدای خط مقدم مبارزه و صفوف گریلا مبارزه می‌کنند. همینک در خیابان‌های روژهلات کوردستان و ایران صدای شعار زن، زندگی، آزادی طنین‌انداز است و تبدیل به شعاری جهانی شده است. میلیون‌ها انسان همان شعاری را که شهید شیرین علم‌هولی سال ۲۰۰۹ بر روی زندان این نوشته سر می‌دهند. بدین مناسبت بار دیگر در پیشگاه این شهدا ادای احترام می‌کنیم و احترامات انقلابی خود را برای شهدای ۹ گولان (نوزده اوردیبهشت) و تمامی شهدایی که در این روزها جان خود را فدا نموده‌اند، تقدیم می‌نماییم.
کودار انتقامی بود در برابر اعدام شهید حبیب الله گلپری پور( باهوز سنه)
در چنین ماهی جامعه دمکراتیک و آزاد روژهلات کوردستان(کودار) تاسیس گشت و اینک در روژهلات کوردستان بمانند سیستمی دمکراتیک مبارزه‌ی خود را ادامه می‌دهد. جامعهی دمکراتیک و آزاد روژهلات کوردستان(کودار) در وضعیتی ویژه و با تلاش و مبارزه تاسیس گشت. سال ۲۰۱۴ بیانگر سپری شدن دو سال از مقاومت گریلا‌های پژاک در کوهستان قندیل بود بر ضد سپاه پاسداران ایران و جیره خواران و جاش‌های رژیم اشغالگر اسلامی ایران سپری می‌شد و در آن مقاومت، گریلا‌هایمان حماسه خلق نمودند و تاریخی را نوشتند و تبدیل به صدایی شدند که همه‌ی دنیا آن را دید و شنید. به گونه‌ای که هیچ مشکلی در ایران بدون کورد‌ها قابل حل و چاره‌یابی نمی‌باشد و به هیچ عنوان نمی‌توانند با فشار و تهدید خلق کورد را تسلیم گرفته و خلق ما را از مبارزه دلسرنمایند. در چنان مرحله‌ای مقاومت قندیل، پیروزی عظیمی بود برای خلقمان در روژهلات کوردستان و مردم بار دیگر با سیاست دمکراتیک یا به عبارت دیگر با راه و روش دمکراتیک سعی نمود تلاش‌هایش را برای چاره‌یابی بیشتر بنماید، به گونه‌ای که بتواند سیاست دمکراتیک را پیشاهنگی نماید. دولت اشغالگر ایران چنین چیزی را بر نتابید و در همان هنگامه رفیق حبیب الله گلپری پور(باهوز سنه) را که در روژهلات کوردستان پیشاهنگی جوانان آپویی را می‌نمود و مشغول به سازماندهی خلقمان بودو دستگیر نموده و به وی حکم اعدام داد. در چنان وضعیتی و در حالتی که رژیم اشغالگر ایران این وضعیت را هضم نمی‌نمود و نمی‌خواست جنبش آپویی به مبارزه خود در روژهلات کوردستان ادامه دهد همراه با دولت اشغالگر ترکیه در یک پیمان دو طرفه را بر ضد جنبش ما و تمامی خلق کورد امضا نمودند. در آن زمان [جنگ قندیل] ایران و ترکیه ورای تمامی اختدلافات فی مابین بصورت هماهنگ شده و در یک اقدامه همه جانبه حملاتی را علیه جنبش ما در روژهلات کوردستان شروع نمودند و هماهنگ با هم عمل می نمودند.
پژاک جهت تاسیس کودار در روژهلات کوردستان و ایران پیشاهنگی نمود
در پاییز ۲۰۱۳ رفیق حبیب الله گلپری پور(باهوز سنه) را اعدام نمود، شهید گلپری پور نماد مقاومت و مبارزه‌ی [جوانان] روژهلات کوردستان و ایران بود. در همان دوران و مباحث زیادی را در درون سازمان انجام دادیم مبنی بر اینکه چگونه می‌توان انتقام شهید حبیب الله گلپری پور را از دولت و رژیم اشغالگر ایران بگیریم، اما انتقامی مبتنی بر ذهنیت کورد کلاسیک نباشد به گونه‌ای که تنها منتهی به زدن چند ضربه و انجام چند عملیات پیکر نیروهای سرکوبگر رژیم ختم شود زیرا کشتن چند نیروی سپاهی نمی‌توانست جوابگو باشد؛ به همین دلیل در همان زمان چنان دیدگاهی وجود داشت که برای پاسداشت یاد و خاطره‌ی رفیق حبیب الله لازم است مبارزه‌ای همه جانبه شروع شود و لازم دیده شد مرحله‌ای قوی از لحاظ سازماندهی شروع شود و بدین صورت و جهت رسیدن به این هدف در روژهلات کوردستان اقدام به حمله‌ای نوین از مبارزه و سازماندهی نمودیم . علل الخصوص سازماندهی در حوزه‌ی جوانان روژهلات کوردستان را در الویت قرار دادیم زیرا رفیق حبیب الله گلپری پور خود نیز در فعالیت‌های مربوط به سازماندهی خلقی جایی می‌گرفت. همزمان با آن در شمال کوردستان رهبر آپو مرحله‌ای نوین در رابطه با چاره‌یابی دمکراتیک مسئله‌ی خلق [کورد] با دولت ترکیه شروع نموده بود همچنین از روژهلات کوردستان خواسته بود در چارچوب سیستمی دمکراتیک کار و فعالیت‌های خود را گسترش داده و بدین شیوه با پیشنهاد نمودن چند نقطه‌ی اساسی بیان نموده بود که با مبنا قرار دادن چاره یابی دمکراتیک اقدام به تغیر و تحولاتی در درون روژهلات کوردستان و ایران بنماینن و مبارزا و سازماندهی خود را در این راستا مستحکمتر نموده و گسترش دهیم. در سایه این نقطه نظرات و دیدگاه‌های ارائه شده جهت گرامیداشت باد و خاطره‌ی شهید باهوز سنه در سال ۲۰۱۴ تصمیم به تاسیس کودار گرفته شده که همان جامعهی دمکراتیک و آزاد روژهلات کوردستان می‌باشد.
به همین دلیل جهت شروع نمودن چنان مرحله‌ای تصمیم گرفته شد که کودار در ماه گولان( اردیبهشت) کنگره‌ی اول خود را برگزار نموده و در ۵/۵/۲۰۱۴ موجودیت خود را علنی کرد.
پژاک بعد از مبارزه‌ای همه جانبه دستاورد‌های زیادی را با خود به همراه آورد. بیساری از رفقا. فرزندان ستمدیده خلقمان در راه بست و گسترش پژاک کار و فعالیت انجام دادند و جان خود را فدا نمودند. به همین دلیل هم پژاک تبدیل به پیشاهنگ تاسیس کودار در روژهلات کوردستان و ایران گشت. توانست پیشاهنگی نموده و کودار تبدیل به نیروی سازماندهی جامعه شود. کودار در همان چارچوب اقدام به مبارزه نموده و توانست فعالیت‌های خود را در روژهلات کوردستان توسعه دهد.
کودار شیوه‌ای نوین در سازماندهی نمودن جامعه و سیاست‌ورزی می‌باشد
مبارزات آزادیخواهانه‌ی خلقمان در روژهلات کوردستان مراحل بسیار خطیری و مفاوتی را طی نموده است. مبارزین و سازمان‌های متفاوت و زیادی جهت سازماندهی خلقمان کار و فعالیت نموده‌اند. احزاب زیاد و جنبش‌هایی تاسیس گشته و پیشاهنگی نموده‌اند و حتی تا به امروز هم آن احزاب فعالیت و مبارزه‌ی خود را ادامه می‌دهند. به همین دلیل در چنان مرحله و وضعیتی لازم بود ما نه تنها نمی‌بایست با شیوه و فرم کلاسیک و در چارچوب حزبی سیاسی پیشاهنگی و فعالیت نماییم؛ بلکه لازم بود مدلی نوین از سازماندهی جامعه را شروع می‌کردیم که بتواند تمامی اقشار و طبقات مختلف جامعه را در درون خود جایی دهد، بگونه‌ای که تمامی این تنوعات بتوانند خود را در سیستمی دمکراتیک دیده و مبارزات خود را تداوم ببخشند.
زمانی که از حزب سیاسی بحث به میان می‌آید می‌دانیم که حزب دارای فکر بوده و بیانگر نوعی از سیاست است و بیشتر اقشار و طبقات خاصی از جامعه را مورد خطاب قرار می‌دهد. لازم بود ما سازمانی را بنیاد می‌نهادیم که نه تنها قشر و طبقه‌ی خاصی را مورد خطاب قرار نمی‌داد بلکه لازم بود تمامی جامعه را خطاب نموده و تبدیل به فرمی از سیاست نوینی می‌شد برای تمامی بخش‌های درون جامعه و بدین صورت جامعه بتواند خود را در آن دیده و بدین شیوه بتواند در چارچوب سازماندهی نمودن جامعه به شیوه‌ای دمکراتیک جایی گرفته و نقش و جایگاه مختص به خود را باز یابند.
همچنین ما همواره در مبارزاتمان از رویا و اتوپیاهایی بحث می‌نماینم و جهت رسیدن به این رویا‌یمان که همانا آزادی کوردستان است از چگونگی به واقعیت رساندن این رویاها حرف می‌زنیم. اما ما در راستای رسیدن به این رویا‌هایمان نتوانسته‌ایم پیکر و ساختاری را ایجاد نماییم. نتوانسته‌ایم در درون آن سیستمی جایی بگیریم که رویا‌هایمان را واقعیت می‌بخشد. به همین دلیل هم لازم بود در چنان مرحله‌ای و در چنان وضعیتی سیستمی را بنیاد می‌نهادیم که دارای چنان توانی باشد که خلقمان را به رویا‌هایش برساند. لذا مهم در چارچوب سیستمی دمکراتیک اقدام به فعالیت و مبارزه می‌نمودیم. همزمان ما در پروژه‌هایمان و کار وفعالیت و مبارزه‌مان سعی نموده‌ای که دولت را ملزم نماییم قدمی مثبت در رایتای چاره یابی مسئله‌ی کورد در منطقه بردارد. در حوزه‌ای که دولت وجود دارد تمامی عرصه را برای خلق‌های تنگ نموده و اجازه نمی‌دهد خلق‌ها احساس هویت نموده و ارادمند شوند و بار اراده‌ای آزاد مبارزه نمایند. دولت تمامی عرصه‌های جامعه اشغال نموده. مهم بود ما دولت را مجبور به عقب‌نشینی نماییم و عرصه را برای خلق و انجام سیاست دمکراتیک و فعالیت‌های ملی باز نماییم. جهت این مهم تلاش‌هایمان را مضاعف نمود و پروژه و فرم مبارزات خود را بصورت دولت + دمکراسی گسترش دهیم. در تلاش بودیم دولت را مجبور نماییم که در چارچوب سیاست دمکراتیک قدم بردارد، یا اینکه تبدیل به مانعی نشود در برابر قدم‌هایی که خلق در این راستا بر می‌دارد. به همین دلیل هم لازم دیدم ما مرحله‌ای از سازماندهی خلقی را شروع نماییم. در چنان مرحله‌ای همراه ب رفقایی که از لحاظ فکر و فلسفی آموزش دیده بودند و در چارچوب افکاری نوگرایانه و در چارچوب تفکری که بتواند خود را به اقشار مختلف جامعه برساند از باورمندان یارسان گرفته تا مذاهب سنی و شیعه و تمامی تنوعات جامعه از جمله سوران و گوران و آذری‌ها و کرمانج‌ها و خلقمان در لرستان. می‌خواستیم سازمانی را گسترش دهیم که در چارچوب سیستمی دمکراتیک و کنفدرال خود را سازماندهی نماید. سازمانی که بتواند اتحاد تمامی اقشار و طبقات احتماعی را ایجاد نماید و در خود جایی دهد و بگونه‌ای که این تنوعات بتواند خود را در آن بیابند. بدور از تفاوت‌های حزبی و فکری، تمامی احزاب و گرایشات سیاسی و اقشار و طبقات اجتماعی از جمله اکولوژیست‌ها، آکادمسین‌ها و جنبش زنان. پیشاهنگان زنان بتوانن در درون این سیستم جایی گرفته و نقش آنها در مبارزه و فعالیت‌هایشان در درون جامعه دیده شود. به همین دلیل هم تنها مدلی که بتوانت چنین وظیفه‌ای را بر عهده بگیرد، کودار می‌باشد. کودار پروتو مدل سازماندهی جامعهی خود بنیاد می‌باشد که دارای اسلوبی نوین و در جارچوب طرح و برنامه‌ای نوین اقدام به کار و فعالیت نموده است.
خلقمان؛ خلقی سیاسی بوده و به صورت سیاسی فکر می‌کند؛ لازم است سازماندهی خود را ایجاد نماید
ما دارای جامعه‌ای هستیم که مدام دارای دیدگاه سیاسی مختص به خود بوده؛ دارای تفکرات سیاسی و گفتمان خاص خود بوده. به عبارت دیگر می‌داند چگونه و به چه شیوه‌ای عمل نماید. اما متاسفانه نتوانسته‌ایم این گفتمان سیاسی را سازماندهی نماییم. جامعهی ما سیاسی فکر نموده و سیاسی برخورد می‌نماید اما نتوانسته در راستای اهدافی که دارد خود را سازماندهی نموده و ساختار خود را در چارچوب تفکراتی که دارد سازماندهی نماید. به همین علت هم کودار در چنان مرحله‌ای ظهور نمود و وارد عرصه‌ی سیاسی شد. کودار این مسئله را مطرح نمود که ؛ من می‌خواهم افکار سیاسی خود را سازماندهی نمایم و افکار سیاسی درون جامعه را سازماندهی نمود و بسط و گسترش دهم.
در اساس می‌خواهیم در این مرحله که خلقمان از سال گذاشته تا بحال به پا خواسته و در چارچوب سرهلدان و انقلاب زن زندگی آزادی با پیشاهنگی زنان و جوانان شروع نموده سازماندهی نماییم. انقلابی که بر روی هر چهار بخش کوردستان و جهان تاثیر نهاده و مهم است ما خواسته‌های خود را در درون یک ظرف[ یک طرح منسجم] ارائه داده و به جامعه عرضه نماییم. بدین شیوه تقدیم به کسانی که مخاطب مسئله‌ی کورد و خلقمان نماییم و در راستای رسیدن به این مسئله مبارزه و فعالیت کنیم. ما بر این عقیده‌ایم که به چه میزان سازماندهی نمودن جامعه توسعه پیدا نماید به همان اندازه اقشار و طبقات جامعه بدون فرق و جدایی می‌توانند به همدیگر نزدیک شده و هر یک دارای خواسته و پلان و پروژه‌ای باشد که جامعه از ما می‌خواهد، می‌توانند آینده خلقمان را رقم زده و آرزو و رویا‌هایی را که از آن سخن به میان آوردیم به شیوه‌ای صحیح تحقق نمایند.
موفقیت حزب چپ سبز در شمال کوردستان و ترکیه؛ باعث درهم شکستن جبهه‌ی فاشیسم و دیکتاتوری در منطقه می‌شود
اینک مبارزه‌ای که در شمال کوردستان با شعار زن، زندگی، آزادی بسط یافته و بدان صورت که صدای شعار زن، زندگی، آزادی در روژهلات کوردستان توانست ابعادی جهانی پیدا نماید. زمانی که رهبر آپو سیستم کنفدرالیسم دمکراتیک را بمانند مدلی نوین برای هر چهار بخش کوردستان پیشنهاد نمود و امروزه تبدیل به مدلی در سطح جهان گشته و از آن بحث و گفتگو می‌شود و بمانند فلسفه و شیوه‌ای از حیات و مبارزه بدان می‌نگرند. این مدل هم در روژهلات کوردستان در قالب کودار بسط یافته و در روژآوای کوردستان به صورت سیستم خودمدیریتی دمکراتیک شکل گرفته، که همه‌ی این‌ها حاصل این تفکر و سیستم دمکراتیکی است که رهبر آپو در عرصه‌ی سیاسی ارائه نمودند، به گونه‌ای که اینک سیاست را بار دیگر به عرصه‌ی خلقمان در شمال کوردستان برگردانده است. امروزه جنبشی به مانند ه.د.پ و جنبشی به مانند حزب چپ سبز پیشاهنگی سیاست نوین در شمال کوردستان را می‌نماید. این جنبش در برگیرنده‌ی مدلی است که توان نمایندگی اقشار و طبقات مختلف از جمله سوسیالیست‌ها و دمکرات‌ها و چپ و فمنیست‌ها و تمامی جنبش‌های آزادیخواهی چون زنان و اکولوژیست‌ها و گروه‌های باورمند و اتنسیته‌های باورمندی چون علوی‌ها و سنی و شیعه را در میانه‌ی چنان سیستمی در خود جایی داده است. به شیوه‌ای که توان ارائه خواسته‌های خود را داشته و در راستای رسیدن به آنها مبارزه می‌نمایند. کودار نیز در روژهلات کوردستان و ایران پیشاهنگی چنان مدلی را می‌نماید. لذا هدف و درخواستش هم این است که پیمان‌نامه‌ای دمکراتیک در بین خلق‌های ایران ایجاد شود.
در شمال کوردستان و ترکیه شاهد انتخاباتی سراسری هستیم. این انتخابات می‌تواند سرنوشت خلقمان را در سایر بخش‌های دیگر کوردستان رقم بزند. شاهد انتخاباتی هستیم که ده‌ها سال است جنبش آپویی و خلقمان در شمال کوردستان برای آن مبارزه می‌نمایند و فداکاری می‌کند، و اینک در میانه‌ی این مبارزات جایی گرفته است. در صورتی که بتواند موفقیت بزرگی کسب نماید، بدون شک تاثیرات این انتخابات می‌تواند بر روی سایر بخش‌های کوردستان را مشاهده نمود. در شمال کوردستان شکست جبهه‌ی فاشیسم و اشغالگری و دیکتاتوری تاثیر مستقیمی بر مقاومت روژآوای کوردستان نهاده و موقعیت سیاسی را که در شمال و شرق سوریه با پیشاهنگی سیستم خودمدیریتی ایجاد گشته تقویت نموده و از آن محافظت می‌نماید و این هم می‌تواند بر روی جهان تاثیر بگذارد.
همزمان موفقیت‌های شمال کوردستان بر روی روژهلات کوردستان هم تاثیر خواهد نهاد. باعث می‌شود تا زمینه‌ای فراهم شود که ما هم بدان شیوه که در شمال کوردستان کورد و ترک و لاز و چرکس و تمامی آن مللی که وجود دارند جبهه‌ای را بر ضد فاشیسم تشکیل داده‌اند، همراه با تمامی اقشار و طبقات، احزاب و طرف‌های سیاسی و تمامی تنوعات داخلی ایران از جمله کورد و آذری و بلوچ و گیلک و مازندرانی و فارس و عرب همه باهم بمانند شمال کوردستان به شیوه‌ای متحد بر ضد جبهه‌ی فاشیزم جمع شویم. بدان صورت هم می‌توان در روژهلات کوردستان و ایران آن را سرمشق قرار داده و بسط و توسعه دهند.
لازم است ما در ایران تشکیل جبهه‌ای بمانند حزب چپ سبز را برای خود بعنوان یک الگو مبنا قرار دهیم
دستاورد‌هایی که در شمال و روژهلات کوردستان ایجاد می‌شوند، آن تفکراتی که بعنوان افکاری نوین تعریف می‌کنیم اگر بتوانند وظایف و مسئولیت خود را به جای آوریم و بر اساس واقعیتی که از خود و انقلاب وجود دارد عمل نماییم، می‌توانیم تاثیرات جهانی ایجاد نموده و بر روی سایر بخش‌های کوردستان هم تاثیر بگذاریم. همچنین می‌توانیم برای تمامی تنوعات و ملل و تمامی انسان‌های آزادیخواه تبدیل به نقطه‌ی امید شویم.
زمانی که رهبر آپو شروع به مبارزه نمود و سیستم کنفدارلیسم دمکراتیک در شمال و روژهلات کوردستان بسط و گسترش یافت، بدین صورت آن را تعریف کرد؛ «به چه میزان اهداف تو مقدس باشند، لازم است به همان شیوه ابزار و شیوه‌های رسیدن به آن نیز پاک ومنزه و درست باشند.» به همین دلیل به این نتیجه رسیدند که چاره‌یابی این مشکلات از طریق دولت امکان‌پذیر نمی‌باشد، دولت نه تنها موجب چاره‌یابی نمی‌شود بلکه خود دولت منبع تمامی مشکلات و بلایایی است که امروزه جامعه را با آن روبرو می‌کنند. دولت عرصه‌ی سیاست جامعه را تنگ نموده و هر گونه ظلم و ستم را روا می‌دارد. دولت دارای ذهنیتی تک‌گرایی می‌باشد. بدان شیوه در شمال کوردستان دولت فاشیستی ترکیه از سیاست تک زبان و تک پرچم و تک ملت و تک فرهنگ پیروی می‌نماید. در روژهلات کوردستان هم ایران بعنوان دولتی اشغالگر از همان ذهنیت حرف می‌زند. نه تنها دولت اشغالگر ایران از این ذهنیت حرف می‌زند بلکه تمامی آن جنبش‌هایی که خود را اپوزیسیون می‌دانند و از دمکراسی دم می‌زنند، آنها هم بدان شیوه دارای همان ذهنیت می‌باشند. هر چند از تغییرات در ایران بحث می‌کنند، اما تنوانسته‌اند از سیستم پادشاهی وتفکرات 'انسان کراوات‌زده' خود را رهایی بخشند. اگر هم در آینده روژهلات کوردستان و ایران سیاست و حاکمیتی را ایجاد نماید در آن صورت هیچ تفاوتی با حاکمیت موجود نخواهد داشت. به همین دلیل هم خلق ما لازم است این مسئله را به خوبی دیده و بتواند خود پیشاهنگی خود را بر عهده بگیرد و آینده و مدل سیاسی خود را رقم بزند و بصورت فعالانه نقش و تاثیر خود را مشخص نماید. زمان آن تفکرات به سر آمده که می‌گفتند سیاست خطرناک است و بایستی خود را بدان نزدیک نکنیم و این کار ما نیست و مربوط به کسان دیگری است. سیاست عرصه‌ای برای محافظت از آن ارزش‌هایی است که بدست می‌آوری. سیاست عرصه‌ای است جهت حفاظت از وجود خود و جهت پاسداری از شرافت و کرامت و هویت خود. به همین دلیل هم در این مرحله و در سال ۲۰۲۳ که مصادف است با صدمین سال معاهده‌ی لوزان و با توجه به مرحله‌ی نوینی که در شمال و سایر بخش‌های کوردستان ایجاد می‌شود، اگر بتوانیم با مسئولیت‌پذیری حرکت نموده و بدان صورت که ما آن را بعنوان سال فینال تعریف می‌نماییم عمل کنیم، بدین ترتیب می‌توانیم امسال را تبدیل به رنسانسی برای خلق‌های خاورمیانه و خلق‌های صلح‌جو و خلق‌های تحت ستم و همچنین سال آزادی فیزیکی رهبر آپو نماییم. به همین دلیل هم در پایان بار دیگر یاد تمامی شهدای ماه گولان (اردیبهشت) را با احترام و قدردانی گرامی می‌داریم و امسال هم بار دیگر عهد و پیمان خود را با آنها نو نموده و سعی می‌کنیم دستاورد‌های خلقمان را در روژهلات کوردستان چندین برابر توسعه دهیم و سعی و تلاش می‌کنیم که همراه با خلقمان بتوانیم آینده‌ای روشن را رقم بزنیم.
