در مقر شورای اقلیم کرکوک جنبش آزادی جامعه کوردستان، بەمناسبت روز جهانی کارگر، سمیناری توسط شورای کرکوک جنبش آزادی برگزار گردید. در این مراسم شماری از اعضای شورای جنبش آزادی و سازمان زنان آزادیخواه کوردستان (رژاک) و جوانان وطن دوست و تعدادی از شهروندان حضور داشتند.

مراسم با یک دقیقه سکوت برای ادای احترام به شهدای آزادی کوردستان و کارگرانی که در محل کار جانشان را ازدست دادەاند، آغاز شد.
عمر حاجی حسین سخنران این مراسم در آغاز، به تاریخچه و اهمیت ۱ می اشاره نمود و به ارزیابی دورەی پس از جنگ جهانی اول و بوجود آمدن افکار ضد استثماری در جبهەی کارگران و زحمتکشان و نقش افکار مارکسیستی در انقلاب کارگران پرداخت و گفت: از اول ماه می سال ١٨٨۶ در شیکاگوی آمریکا، کارگران برای بهبود اوضاع کار و زندگی و کاهش ساعات کار روزانه اعتصاب کردند و به خیابان آمدند و قرار شد مطالبات آنان عملی شود، اما چون اجرا نشد، روز ۴ آوریل همان سال کارگران اعتراض کردند و اعتراضشان با خشونت دولتی روبرو شد.
از آن زمان تاکنون روز ۱ می در بیشتر کشورهای جهان با هدف حمایت از مطالبات کارگران جشن گرفته می شود. در کوردستان نیز این روز را گرامی می داریم.
عمر حاجی حسین بعلاوه گفت: کارگران و زحمتکشان با رنج و کارشان، با مقاومت خود، روز اول ماه می را بەعنوان روز اتحاد طبقاتی کارگران جهان تعیین کردند.
نامبرده همچنین به وضعیت کارگران و سندیکاهای کارگری در باکور و باشور کوردستان پرداخت و گفت: در باشور کوردستان، سندیکاهای عراقی می گفتند هر کسی در احزاب طالبانی و بارزانی بوده باشد، حق عضویت در سندیکاها را ندارد و حکومت عراق بیش از ١۵٠ نفر را بەدلیل ارتباط با احزاب کوردی اعدام کرد. در باکور کوردستان نیز خلقهای چپگرا با رهبری عبدالله اوجالان یک سازمان کارگری را تاسیس نمودند که تا سالهای دهه نود جوابگوی خلقهای زحمتکش بود که یک بدیل مناسب در راستای دمکراتیزەکردن جامعه بوده است و ما می توانیم آنرا بەعنوان یک انقلاب سوسیالیستی نوین نام ببریم.
عمر حاجی حسین گفت: چپهای باکور کوردستان به رهبری عبدالله اوجالان، جواب سرمایەداری را دادند که در چهارچوب کنفدرالیسم دمکراتیک مشکلات جوامع و خلقها را می توان حل کرد و این مدل اکنون مایه افتخار بشریت است.
نیز به تفاوت فکر و فلسفەی آپویی با سایر فلسفەهای چپ ازجمله مارکسیسم پرداخت و گفت: آنچه در مارکسیسم به آن پرداخته نشد مسئلەی زن بود. اما در سیستم آپویی به این امر پرداخته شد و براساس برابری زن و مرد، جامعه را بازسازی می کند که این مدل به نمونەی موفقی برای همه مبدل شده است.
در پایان عمر حاجی حسین به خطرات چپها برای نظام سرمایەداری و نیز نقشەهای دولتهای سرمایەداری علیه جنبشهای چپ پرداخت و گفت: احزاب زیادی هستند که برای طبقه کارگر مبارزه می کنند و از سال ١٩۴۵ سازمانهای چپ یک انقلاب در خاورمیانه بەپا کردەاند که این موجب بەخطر انداختن منافع دولت‌هایی مانند آمریکا شد. بەهمین دلیل نظام حاکم حزب چپ دروغین تاسیس کرد و با کمک آن مداخله می کرد. در این راستا در تعدادی از کشورهای عربی ازجمله عراق، سوریه، الجزائر، لیبی و چند کشور دیگر احزاب چپ دروغین درست کردند و درمقابل اینها چندین جنبش انقلابی شکل گرفتند که در راه طبقه زحمتکش مبارزه می‌کردند.