اهمیت سازماندهی

گولان فهیم، رئیس مشترک جامعه‌ی دمکراتیک و آزاد روژهلات (کودار)، در برنامه هلی ۳ شبکه تلویزیونی آرین، فعالیت های ژن، ژیان، آزادی در روژهلات کوردستان و ایران، حملات نیروهای دولتی علیه فعالان را ارزیابی کرد.

گولان فهیم گفت: در زمانی که از انقلاب ژن، ژیان، آزادی صحبت می کنیم، می بینیم که سیاست نسل کشی علیه زنان در حال انجام است. این سیاست نسل کشی علیه زنان انقلابی و رهبران زن انجام می شود. قدرت های حاکم که با تفکری مردانه در مورد زنان تصمیم می گیرند بار دیگر در پاریس بە ترور دست زدند. و اوین گویی و عبدالرحمن قزل و میر پرور را به شهادت رساندند و در باکور کوردستان سوە و پاکیزه و فاطمه، در باشور کردستان، هوال زیلان و در روژاوا کوردستان هوال ژیان به شهادت رسیدند نیروهایی با ذهنیت مردانه و جنسیتی از این سیاست قتل عام حمایت می کنند و بسیاری از زنان انقلابی را به ترور می کنند. گولان فهیم با اشاره به قیام روژهلات کوردستان و ایران که ۴ ماه است ادامه دارد، گفت: سوسیالیسم در ویژگی جامعه ایران وجود دارد. جامعە ایران فرهنگ اجتماعی دارد. همیشه مبارزه برای توسعه جامعه و پاسداری از ارزش های جامعه است. بنابراین دولت ایران نمی تواند بگوید که موضوع فقط بخشی از جامعه است.

ایران، موزاییک خلقها نیاز به یک سیستم دموکراتیک وجود دارد

گولان فهیم در خصوص گسترش فعالیت ها در سراسر ایران گفت: مردم فارس، بلوچ، آذری و کورد همه ملت هایی هستند که بخشی از این نظام هستند، مخالفت های خود را دارند و همیشه جنگیده اند، این چه ارتباطی با ایران دارد؟ در ایران نظامی حاکم دارد که دموکراتیک نیست، به همین دلیل است که ما از ایران دموکراتیک صحبت می کنیم، ایران موزاییک همان ایران خلقها و ملیتیهای مختلف است. چندین خلق و ملت متفاوت در آن زندگی می کنند. اگر نظام و ذهنیت دموکراتیک بر این اساس وجود نداشته باشد، جامعه همیشه در بحران خواهد بود. گولان فهیم در خصوص واقعیت کشور ایران گفت: در نظام ایران تصمیمات مطلق است، قوانین مطلق وجود دارد، تصمیمات صادر می شود و کل جامعه باید مطابق آن عمل کند، جامعه را در نظر نمی گیرد. ایران زمینه را برای ایجاد دمکراسی ایجاد نمیکند تا خلق بتوانند در آن خود را ابراز کنند، اما خلق همه روشهای دموکراسیسازی را مبنا قرار دادند، خواست دموکراسی و آزادی است، آنها حقوق خود را میخواهند، عدالت میخواهند، بر این اساس مردم می‌جنگند. اگر رویکرد مردم و جوانان مبتنی بر علاقه یا قدرت بود، خلق می توانستند از خشونت استفاده کنند. اما خلق این کار را نکردند.

گولان فهیم رئیس مشترک کودار با بیان اینکه با وجود فشارها و حملات، انقلاب روژهلات کوردستان همچنان ادامه دارد، گفت: ممکن است اعتراضات در همه جا مانند گذشته اتفاق نیفتد. اما تحولاتی در رنگ های مختلف وجود دارد. این بدان معنا نیست که تظاهرات مسالمت آمیز است و دولت به نتیجه رسیده است، جامعه از همه فشارها و هجمه ها آگاه است و جامعه می داند که ممکن است سختی ها بیشتر شود، مقاومت نشان می دهند، مبارزه می کنند و تلاش می کنند تا این انقلاب را به پیروزی برسانند. دلیل این امر بر اساس تعمیق معضلات اجتماعی است، این معضلات عمیق اجتماعی که ناشی از سیاست دولت ایران است، باعث بروز نارضایتی در جامعه می شود و نارضایتی خود را از نظام ایران ابراز کرده و در آن شرکت می کنند. در تظاهرات با شعار ژن، ژیان،آزادی حمایت از همه بخش های جامعه باعث ایجاد تغییرات بسیار جدی خواهد شد. گولان فهیم در رابطه با انبوهی از نگرش ها و فعالیت هایی که تاکنون در جامعه انجام شده است نیز گفت: هنرمندان برای این انقلاب آثار غنی بسیاری تولید کرده‌اند.

نویسندگان می خواستند با درک و نوشته های خود از این انقلاب حمایت کنند. شورای معلمان که حتی قبل از انقلاب هم موضع داشتند، به ویژه در این جریان موضع خود را در برابر نظام نشان دادند و در انقلاب شرکت کردند. معلمان دینی که بیش از همه به جایگاه خود نیاز داشتند در چنین زمانی جایگاه بسیار ارزشمند و ارجمندی از خود نشان دادند. زیرا این امر در ایران اهمیت ویژه ای دارد. چون ایران سیاست خود را تحت نام اسلام و آخوندهای مذهبی انجام می دهد، از طریق آنها خود را به جامعه تحمیل می کند و آن را تحت فشار قرار می دهد. اساتید ومعلمان دینی بیان کردند و گفتند ما با مردم هستیم، پشت مبارزه مردم هستیم و اگر عقب هم نباشیم، خودمان رهبری می کنیم، این بیانگر ارزش بزرگی در این انقلاب است. ما معتقدیم که این امر منجر به تغییرات بسیار جدی خواهد شد. گولان فهیم در پایان سخنان خود به اهمیت پیشبرد مبارزه و راه حل در اندیشه و فلسفه آپویی پرداخت.

تجربه قبلی مبارزه با این تظاهرات گسترده تر بود. قدرت مقاومت جامعه در صف مقدم قرار گرفتە. شجاعت شکوفا شد. بسیاری از تابوهایی که برقرار شد، مردم آنها را حذف کردند. از این به بعد مهم این است که سطح افرادی که به آن رسیده اند باید بر اساس خود سازماندهی باشد. آنها باید خود را در محدوده نیازهای اجتماعی خود سازماندهی کنند. از نظر اقتصادی، آموزشی و دفاعی، جامعه بدون نیاز به دولت نیاز به سازماندهی خود دارد.