ریاست مشترک شورای اجرایی کنفدرالیسم جوامع کوردستان (ک‌ج‌ک) با ادای احترام به مقاومتی که توسط زندانیان سیاسی در زندان‌ها در تاریخ ۲۷ نوامبر ۲۰۲۳ آغاز شده و در حال حاضر با کنش‌های بایکوت ادامه دارد، گفت: «موضع زندانیان سیاسی و پیامی که با مقاومت خود می‌دهند باید از سوی جامعه به خوبی درک شود. در حالی که انزوای مطلق علیه رهبر آپو در امرالی ادامه دارد و ده‌ها هزار زندانی سیاسی برای رفع انزوا مقاومت می‌کنند، نمی‌توان تصور کرد که جامعه نسبت به آن بی‌تفاوت بماند و طبق روال عادی زندگی کند. چرا که زندان‌ها به ویژه نظام امرالی برای از بین بردن امید جامعه به آزادی و آینده ساخته شده است. بنابراین، سیاست‌های اتخاذ شده علیه زندانیان، به‌ویژه انزوای مطلق علیه رهبر آپو، اساساً نسل‌کشی علیه جامعه است. آینده جامعه تنها با حذف این نظام نسل‌کشی ساخته شده توسط حاکمان به دست می‌آید. بنابراین جامعه نمی‌تواند نسبت به واقعیت زندان‌ها و مقاومت زندانیان سیاسی بی‌تفاوت بماند.»

در بیانیه ک‌ج‌ک خطاب به همه مردم کورد، مردم ترکیه و نیروهای دموکراسی آمده است: «از همه کسانی که با دولت فاشیست آک‌پ-م‌ه‌پ طرف نیستند و مخالف فاشیسم و طرفدار آزادی، دموکراسی و قانون هستند دعوت می‌کنیم تا از مطالبات زندانیان سیاسی صیانت بعمل آورند و یک موضع مشترک علیه سیستم انزوا-شکنجه اتخاذ کنند.»

بیانیه ک‌ج‌ک به شرح زیر است:

زندانیان سیاسی در کوردستان و ترکیه از ۲۷ نوامبر ۲۰۲۳ در برابر ستم فاشیستی، انزوا و اقدامات نسل‌کشی مقاومت می‌کنند. اقشار حساس جامعه به ویژه خانواده‌های بازداشت‌شدگان در همبستگی با زندانیان سیاسی دست به کنش‌های مختلفی می‌زنند و تلاش می‌کنند صدای زندانیان را به گوش مردم برسانند و در دستور کار عمومی قرار دهند. ما با احترام به این مقاومت بسیار معنادار زندانیان درود می‌فرستیم. به همین مناسبت، یاد و خاطره مقاومت بزرگ زندان ۱۴ ژوئیه و مقاومت‌کنندگان آن را که در پیشرفت و پیروزی مبارزات آزادی کوردستان نقش اساسی داشتند، با احترام و سپاس گرامی می‌داریم. ما یک بار دیگر یاد و خاطره همه شهدای انقلاب و دموکراسی را در شخصیت آنها گرامی می‌داریم. بار دیگر اعلام می‌کنیم که قطعاً برای مبارزات آزادی‌خواهانه‌مان که در خط مقاومت شهدای ما شکل گرفته است، پیروز خواهیم شد.

پیامی که زندانیان سیاسی می‌دهند بسیار مهم است

موضع زندانیان سیاسی و پیامی که به جامعه می‌دهند بسیار مهم است. در این زمینه نیاز به بررسی و درک دقیق دارد. زندان‌ها عرصه‌هایی هستند که به بهترین شکل وضعیت یک جامعه را منعکس می‌کنند. کسانی که شرور، ظالم و دشمن مردم و ارزش‌های انسانی هستند، ذهنیت خود را به ساده‌ترین شکل در زندان‌ها نشان می‌دهند و آن احساس را ایجاد می‌کنند. این زندانیان سیاسی هستند که این واقعیت را بهتر می‌بینند و لحظه به لحظه با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. در این راستا نباید گفتار، موضع و عملکرد زندانیان سیاسی را جدا از واقعیت اجتماعی دانست. برعکس؛ گفتار، موضع و کردار زندانیان سیاسی بیانگر و بازتاب افکار، انتظارات و آرزوی آزادی جامعه است. مجدداً، مقاومتی که توسط زندانیان سیاسی در شرایط زندان ایجاد شد، معنی‌دارترین پاسخ به ظلم، فاشیسم و ​​نسل‌کشی است. زندانیان با اراده آهنین خود بر انواع ظلم و ستم و شکنجه غلبه کردند و دیوارهای نسل‌کشی را ویران کردند و اراده و مقاومت و عزم جامعه را تقویت کردند. آنها با پافشاری بر موضع آزادی در برابر انواع تسلیمیت، بزرگترین شکست را به دشمن وارد کردند. زیرا پیروزی بیش از هر چیز با آگاهی آزاد، باور و اراده سازمان‌یافته به دست می‌آید. همانطور که هیچ موفقیتی وجود ندارد که مبتنی بر اراده نباشد، هرگز نمی‌توان از راهپیمایی به سوی آزادی مردمی را که پیروزی اراده را به دست آورده است، باز داشت. این واقعیت به چشمگیرترین شکل خود در مبارزات آزادی کوردستان ما تجربه شد. مردم میهن‌دوست کوردستان این واقعیت را به خوبی می‌دانند. مقاومت‌های زندان با اعتقاد راسخ خود به مردم و آزادی، قلعه‌های ظلم و ستم را ویران کردند. در کوردستان این مقاومت در زندان بود که باعث شکست دشمن شد و راه موفقیت را هموار کرد. مبارزه آزادی که خلق کورد را از نو آفرید بر اساس این میراث توسعه یافت. بدون شک زندانیان سیاسی نه تنها در انقلاب کوردستان، بلکه در جنبش سوسیالیستی و انقلابی دموکراتیک ترکیه و همه جا چنین نقش تاریخی ایفا کردند و مسیر تاریخ را تغییر دادند.

بزرگترین موضع مقاومتی در امرالی توسعه یافت

رژیم آک‌پ-م‌ه‌پ خود را در شدیدترین شکل خود در زندان‌ها تحمیل می‌کند. حکومت آک‌پ-م‌ه‌پ که ذهنیت خود را از رژیم فاشیستی ۱۲ سپتامبر گرفته است، سیاست سرکوب، انزوا و شکنجه زندانیان را مانند حکومت نظامی فاشیستی ۱۲ سپتامبر اجرا می‌کند. اما زندانیان هیچ گونه تسلیمیت را نمی‌پذیرند و در برابر فشار سنگین، انزوا و شکنجه سیستم مقاومت زیادی نشان می‌دهند. مقاومتی که بیش از شش ماه از سوی زندانیان آغاز شده برای پایان دادن به انزوای مطلق اعمال شده بر رهبر آپو و تامین شرایط سلامت، امنیت و آزادی وی است. زیرا امرالی جایی است که ظلم، انزوا و شکنجه تشدید شده و بزرگترین موضع مقاومتی در آن شکل گرفت. سیاست دولت فاشیستی آک‌پ-م‌ه‌پ که جامعه را ویران کرده است بر محوریت امرالی است. واضح است که دولت آک‌پ-م‌ه‌پ می‌خواهد با انزوا و شکنجه‌ای که در امرالی ایجاد کرده به نتیجه برسد و از این طریق نظم فاشیستی را برقرار کند. به همین دلیل است که او بر سیاست انزوای مطلق خود بسیار پافشاری می‌کند. زندانیان سیاسی با آگاهی از این موضوع هدف از کنش‌های خود را رفع انزوای مطلق اعمال شده بر رهبر آپو اعلام کردند.

موضع زندانیان سیاسی و پیامی که با مقاومت خود می‌دهند باید از سوی جامعه به خوبی درک شود. در حالی که انزوای مطلق علیه رهبر آپو در امرالی ادامه دارد و ده‌ها هزار زندانی سیاسی برای رفع انزوا مقاومت می‌کنند، نمی‌توان تصور کرد که جامعه نسبت به آن بی‌تفاوت بماند و طبق روال عادی زندگی کند. چرا که زندان‌ها به ویژه نظام امرالی برای از بین بردن امید جامعه به آزادی و آینده ساخته شده است. بنابراین، سیاست‌های اتخاذ شده علیه زندانیان، به‌ویژه انزوای مطلق علیه رهبر آپو، اساساً نسل‌کشی علیه جامعه است. آینده جامعه تنها با حذف این نظام نسل‌کشی ساخته شده توسط حاکمان به دست می‌آید. بنابراین جامعه نمی‌تواند نسبت به واقعیت زندان‌ها و مقاومت زندانیان سیاسی بی‌تفاوت بماند.

مردم باید از خواسته‌های زندانیان سیاسی صیانت کنند

بی شک بیش از هر چیز مردم میهن‌دوست کوردستان باید از زندانیان سیاسی و مقاومت آنان صیانت کنند. مردم کورد باید قویاً از مقاومت زندانیان سیاسی صیانت بعمل آورند، آن را آرمان خود بدانند، با آن ادغام شوند و با کنش‌های خود مقاومت زندانیان را گسترش دهند. دولت آک‌پ-م‌ه‌پ ده‌ها هزار انقلابی، میهن‌دوست و دمکرات را که در محدوده نسل‌کشی کوردها مبارزه کرده‌اند، زندانی کرده است. هدف از این کار این است که مردم کورد را بدون رهبر، سازماندهی نشده و غیر فعال رها کنند. بنابراین، هدف از آن این است که مردم کورد و مبارزات آنها برای آزادی اسیر شوند. درست مانند گذشته، امروز نیز حکومت آک‌پ-م‌ه‌پ می‌خواهد امید مردم کورد به آزادی را از طریق زندان از بین ببرد و ذهنیت و سیاست استعمارگر و نسل‌کشی را در کوردستان مسلط کند. دولت آک‌پ-م‌ه‌پ، امرالی را در مرکز این سیاست استعماری نسل‌کشی قرار داده است. آنها می‌خواهند با ادامه نظام نسل‌کشی امرالی و تحمیل انزوای مطلق بر رهبر آپو، نسل‌کشی کوردها را انجام دهند. زندانیان سیاسی با آگاهی از این واقعیت، برای پایان دادن به انزوای مطلق اعمال شده بر رهبر آپو موضع مقاومتی اتخاذ کردند. این بدان معناست که زندانیان سیاسی به نمایندگی از مردم ابتکار عمل را به دست می‌گیرند و در خط مقدم مبارزه قرار می‌گیرند. مردم ما باید این موضع شریف را عمیقاً درک و احساس کنند. نمی‌توان صیانت کردن از زندانیان سیاسی را تنها به بستگان زندانیان واگذار کرد. مردم باید از خواسته‌های همه زندانیان سیاسی صیانت کنند و برای تحقق این امر به انجام کنش بپردازند.

نیروهای دموکراتیک انقلابی باید در مقابل انزوای مطلق اعمال شده بر رهبر آپو وارد عمل شوند و بر این اساس از مطالبات و مقاومت زندانیان سیاسی صیانت کنند. این باید مبتنی بر توسعه بیشتر مبارزه متحد حول مقاومت زندانیان باشد. باید با ادغام مبارزه برای دموکراسی با جنبش جهانی آزادی، ابتکار عمل بیشتری در دموکراتیزه کردن ترکیه داشته باشند. باید مردم را به سازماندهی و کنشگری بر این اساس سوق دهند.

چهار سال است که انزوای مطلق بر رهبر آپو تحمیل شده و اطلاعی از وضعیت رهبر آپو دریافت نمی‌شود. بیش از شش ماه است که هزاران زندانی سیاسی در زندان‌ها علیه این انزوای مطلق کنش اعتراضی انجام می‌دهند. به عنوان بخشی از کنش‌هایشان، آنها با خانواده‌هایشان ملاقات نمی‌کنند و در دادگاه حاضر نمی‌شوند. در فضایی که سیاست‌های انزوای مطلق وجود دارد و ده‌ها هزار زندانی سیاسی از حاضر شدن در دادگاه یا ملاقات با خانواده خود را منع کرده‌اند، اساسی‌ترین وظیفه سیاست دموکراتیک و جامعه این است که این واقعیت را ببینند و بدون تردید از آن صیانت کرده و مبارزه را گسترش دهند.

نظام امرالی که ۲۶ سال است ادامه داده می‌شود و ۴ سال انزوای مطلق بر رهبر آپو تحمیل می‌شود هیچ جنبه قانونی، انسانی، اخلاقی و وجدانی ندارد. در امرالی قبل از هر چیز قانونی در کار نیست و از میان برداشته شده است. حقوقدانان، وکلا و مدافعان حقوق بشر باید با این امر مخالفت کرده و کنش انجام دهند. این اساسی‌ترین الزام قانون است. در حالی که قانون به طور کامل در امرالی از بین رفته است، انتظار قانون، عدالت و دموکراسی در جای دیگر غیرواقعی است. این واقعیتی است که به اندازه کافی ثابت شده است که این امر نمی‌تواند در ترکیه به نتیجه برسد. سرچشمه همه بی‌قانونی‌ها در ترکیه در بی‌قانونی موجود در امرالی است. قانون در امرالی از میان برداشته شده است و بی‌قانونی بر کل کشور تحمیل شده است. وکلا و نهادهای حقوقی با مشاهده این واقعیت باید با انزوای مطلق و قانون‌گریزی در امرالی به عنوان الزام قانون مخالفت کرده و در کنار واکنش دموکراتیک و موجه جامعه بایستند.

همه باید با انزوای مطلق مخالفت کنند

از سوی دیگر، هرکسی که دموکرات، آزادی‌خواه، باورمند و صاحب وجدان است و خود را اپوزیسیون واقعی می‌داند باید در مقابل انزوای مطلق اعمال شده بر رهبر آپو بایستد و از خواسته‌های زندانیان سیاسی صیانت بعمل آورد. نظام امرالی و انزوای مطلقی که در امرالی بر رهبر آپو تحمیل شده است، نه تنها سیاستی است که علیه مردم کورد تدوین شده است، بلکه سیاستی است که علیه جامعه ترکیه و دموکراتیزه شدن ترکیه تدوین شده است. ذهنیت و سیاست دولت آک‌پ-م‌ه‌پ بر اساس دشمنی با کوردها و نسل‌کشی کوردها است. این سیاست نه تنها به مردم کورد آسیب می‌رساند، بلکه در درجه اول به جامعه ترکیه آسیب می‌رساند. بدیهی است که دولت آک‌پ-م‌ه‌پ با این سیاست چه وضعیتی را برای ترکیه و جامعه ترکیه به ارمغان آورده است. واضح است که در صورت تداوم این سیاست عواقب بسیار بدتری پیش خواهد آمد و همه از این امر متضرر خواهند شد. اصلی‌ترین چیزی که ترکیه به آن نیاز دارد، دموکراسی‌سازی است. این می‌تواند با دموکراتیک شدن مسئله کوردها اتفاق بیفتد. بنابراین، آینده ترکیه در گرو راه‌حل سیاسی دموکراتیک مسئله کورد است. همه کسانی که در کنار حکومت آک‌پ-م‌ه‌پ نمی‌ایستند و طرفدار آزادی و دموکراسی هستند باید این واقعیت را ببینند و در مقابل انزوای مطلق اعمال شده بر رهبر آپو بایستند و بر این اساس از خواسته‌های زندانیان سیاسی صیانت کنند.

بر این اساس، از مردم کورد، مردم ترکیه، نیروهای دموکراتیک، از همه کسانی که با دولت فاشیست آک‌پ-م‌ه‌پ طرف نیستند و مخالف فاشیسم و طرفدار آزادی، دموکراسی و قانون هستند دعوت می‌کنیم تا از مطالبات زندانیان سیاسی صیانت بعمل آورند و یک موضع مشترک علیه سیستم انزوا-شکنجه اتخاذ کنند و به مبارزه متحد بپیوندند.»