فواد بریتان، ریاست مشترک جامعە دمکراتیک و آزاد شرق کوردستان، کودار اعلام نمود: تشکیل جبهە متحد دمکراتیک و مشترک خلقها راهکاری برای برون رفت از بحران موجود است.
در این برهە کە در خاورمیانە جنگی گستردە در انحای مختلف در جریان است، ایران بیش از هر کشور دیگری در مواجهه با مسائل و تهدیدهای دشورا قرار گرفتە است. تا جاییکە روزانە شاهد افزایش نرخ بیکاری، فقر، گسترش و تعمیق نابرابری و نیز افزایش سطح ظلم و ستم رژیم بر طبقات و اقشار متفاوت جامعە، بە ویژە زنان، جوانا، کارگران، معلمان، صاحبان اصناف و هنرمندان هستیم از سوی دیگر شاهد افزایش فشار و ستم بر فعالان حقوق بشری، محیط زیست بودە و انبوه گستردە دستگیریهای معترضین و صدور احکام اعدام برای برخی از دستگیر شدگان، نشان دهندە آغاز مرحلەای جدید در سیاستهای سرکوبگرانە و مرعوب کنندە جامعە از سوی رژیم اشغالگر ایران است.
همزمان، گسترش دامنە اعتراضات و اصرار خلقهای ایران و روژهلات کوردستان بر مطالبات مشروع و دمکراتیکشان نشان دهندە مرحلەای جدید از برخودان و مبارزە معاصر است. بر این اساس در چنین مرحلەای جامعە و جریانهای معترض بە حاکمیت و شرایط موجود، بیش از هر چیز دیگری نیازمند جبهەای دمکراتیک هستند کە بتواند خیزش و اعتراضات را بە نحوی مستقیم هدایت کردە و بتواند تامین کنندە حقوق و مطالبات خلقها باشد.
لازم است کە احزاب و نیروها دمکراتیک مختلف، جبهە دمکراتیک و مشترک خلقها را تشکیل دادە و مرحلەای جدید از اعتراضات مردم و حضور در خیابان را آغاز کنند، چنین امر مهمی نیز تنها راە و مسیر استقرار و تثبیت برابری و آزادی خواهد بود. سیستم کنونی مسلط بر ایران از نگرشی مستبدانە در راستای سرکوب هر چە بیشتر خلقهای تحت ستم در ایران برخوردار بود و همراە با دولتهای راست گرا و مرتجع منتقد، بە ویژە دولت فاشیست ترکیە از ارتباط برخوردار است. حاکمیت ترکیە نیز بر همین منوال در چارچوب سیاستهایی منفعت طلبانە و پراگماتیستی درصدد است تا با استفادە از نقاط ضعف ایران، این رژیم را بە همکاری با خود واداشتە و آن بە درون جنگ بکشاند. اما جنبش آزادی خلق کورد هم اکنون بە یمن اتحاد خلق ق گریلا در بالاترین سطح از آمادگی خود قرار داشتە و میتوان گفت این توطئە از هم اکنون آشکارا خنثی شدە است.
روزانە شاهد آن هستیم کە در خیابانهای ایران راهکارهای جدیدی از مبارزە با پیشاهنگی زنان و جوانان خلق می گردد کە در صورتیکە حاکمیت با آن بە درستی برخورد ننماید و بە مطالبات خلق وقعی ننهد، در آیندە فرصت و امکان جبران و عقب نشینی برای آن وجود نخواهد داشت. تنها راە پیش روی رژیم ایران برای گذار از بحران کنونی، راە حل دمکراتیک برای حل مسئلە کورد و خلقهای دیگر ایران است. جمهوری اسلامی ایران لازم است بدرستی بر این نکتە واقف باشد کە با در پیش گرفتن سیاست اعدام، دستگیری و ارعاب نخواهد نتوانست از مطالبات فعالان سیاسی، کارگری و دیگر معترضان خود را برهاند.
سیستم و حاکمیت ایران هم اکنون بدین دلیل کە شکاف وسیعی میان خود و خلق ایجاد کردە است، در مقابل دو انتخاب قرار گرفتە است. یا جنگ یا دگرگونی عمیق و دمکراتیک. بدون تردید منبع مسائل و مشکلات کنونی ایران در فقدان ویژگیهای دمکراتیک، حذف خلق کورد و دیگر خلقها و چشم پوشی از مطالبات آنان است. این سیاست و برخورد رژیم تا کنون هیچگونە دستاوردی غیر از تراژدی، قتلعام و تعمیق بحرانها بە دنبال نداشتە است. امروزە کورد در تمام منطقە بە پیشاهنگ همپیمانی دمکراتیک با خلقهای دیگر تبدیل شدە است و منبع این قدرت نیز بە نگرش و رهیافت دمکراتیکی بر می گردد کە پیگیری می کنند. لازم است بر این نکتە واقب بود کە تجزیە کوردستان در گذشتە بە همان اندازە کە باعث ایجاد جغرافیایی بحرانی در خاورمیانە شدە است، در مقابل هم اکنون ایجاد ائتلافها و همپیمانیهایی دمکراتیک و راە حل دمکراتیک مسئلە کورد و خلقهای تحت ستم دیگر در ایران، بە همان اندازە می تواند بە راە حلی برای بحرانها و مشکلات منجر شود. البتە حل مسائل مهم و دشواری مانند مسئلە خلقهای ایران و بە ویژە خلق کورد، بدون گشودن در داد و ستد و وجود ایستاری درست و صحیح امکان پذیر نخواهد بود. خلق کورد و جنش آزادیخواهانە خلق کورد، از پروژە و نقشە راهی مناسب و اصولی کە میتواند ایران را بە مرحلەای برساند کە بە نمونەای دمکراتیک در منطقە تبدیل شود، برخوردار است.
چنین رویکردی مبتنی بر رویکرد ملی گرایانە یا بر اساس اضمحلال دولت و تجزیە جغرافیای سیاس نیست، بلکە در واقع کورد نیازمند در پیش گرفتن چنین رویکردی نیست. کورد، بلوچ و دیگر خلقهای ایران گزینە دمکراسی را انتخاب کردەاند، اما برخی از گروهها و جریانات راهکار دمکراتیک و پروژە واقعی برای خمدت بە خلق و عموم مردم را بە کنار گذاشتە و آمادە هستند کە خیزش عمومی خلق در ایران و کوردستان و خط دفاع مشروع را بە قربانی راهکارهای جنگ طلبانە و اقتدارگرایانە خود تبدیل کنند. چنین امرای نیز بە معنای تداوم سیستم مرتجع داخلی و امپریالیسم خارجی است. خط برخودان ومقاومت مردمی نە مانند جنگ طلبی داخلی بودە و نە همراە با خط جنگ داخلی خواهد بود. سیستم و مدل روژآوای کوردستان بە روشنی نشان میدهد و اثبات می کند کە کورد بە دنبال تجزیە طلبی و تعمیق بحران ها بر نیامدە بلکە در راستای دست یابی بە راە حلی دمکراتیک، از صراحت برخوردار بودە و در این بارە صداقت دارد.
دیگر زمان آن فرا رسیدە است کە جمهوری اسلامی این نکتە را بفهمد کە با راهکارهای محافظەکارانە، ترس و تردید نمیتواند مسائل و مشکلات را حل کند، بدین شیوە صرفا فرصتها را برای از دست دادن دست یابی بە راە حل دمکراتیک از دست دادە و حلقە محاصرە را حول خود تنگتر می کند. ایستار تمرکزگرایانە دولت و مسیر ملی گرایانە برخی از گروههای ناراضی د مخالفان رژیم، هیچیک نمیتواند بە دستیابی بە راە حل منجر شود و گذار از هر دو سیاست و ایستار، لە نکات مهم حل مسائل هستند. لازم است جمهوری اسلامی ایران خود را از سیاست فشار، سرکوب، دستگیری، شکنجە، ممنوعیت و بەدار کشیدن، ایجاد ارعاب و گسترش فضای امنیتی و میلیتاریزە کردن جامعە بە دور نگاە دارد کە تمامی این موارد علیە سیاستهای دمکراتیک هستند. بە هر اندازە دولت از ایستارها و سیاستهای امنیتی گذشتە دور و پشیمان شود، بە همان اندازە میتواند اعتماد خلقها و گروههای مختلف را کسب کند. همین مسئلە نیز بە نوبە خود می تواند زمینە و فرصتی را برای حل مسائل و مشکلاتی ایجاد کند کە سالیان درازی است تداوم یافتەاند.اما هم اکنون بە دلیل فقدان ارادە و جسارت حاکمیت برای دستیابی بە راە حل دمکراتیک مسائل. راە دیگری برای مبارزە ءمومی و خیزش در خیابان برای خلق باقی نماندە است.
جامعە دمکراتیک و آزاد شرق کوردستان، کودار، پیش از این نیز نقشە راە دمکراتیک و پروژە عملی خود را در راستای دمکراتیزاسیون در ایران ارائە کردە است. در این پروژە خواهان دگرگونی عمیق در ایران و آزادی خلقها بر اساس ایستارهای مردمی و دمکراتیک شدە است. مبحث اساسی پرژە ما بر اساس سازماندهی و آزادی خلقها قرار گرفتە است. کودار نە تنها شرایط کنونی جامعە و حاکمیت را قبول ندارد، بلکە بە دنبالەروی از نیروهای خارجی نیز نمیپردازد. ما ایجاد و سازماندهی جبهە دمکراتیک و مشترک خلقهای ایران را بە عنوان اخلاقی ترین و سیاسی ترین رویکرد و راە حل قلمداد می کنیم. خواهان پیشبرد سیاست دمکراتیک بر اساس محلی بودە و در این چارچوب، کورد نە فقط نقش پیشین و سنتی خود را کە بر اساس موجودیتی سیاسی، بلکە از طریق پیشبرد هویت و سیاستی نوین، نشان دادە و بە پیشاهنگ استقرار جامعەای دمکراتیک و آزاد تبدیل می شود.
در این مرحلە مسئلە دیگری نیز برای خلق کورد حایز اهمیت است و آن هم وضعیت رهبر آپو ست. تداوم سیاست شکنجە و تحمیل انزوای تشدید شدە بر رهبر آپو بە هیچ نحوی مایە پذیرش نیست. خلق کورد خواهان حذف این سیاست و بستە شدن زندان امرالی است. لازم است کە هر میهن دوست کوردی، هر انسان آزادیخواەی کە آزادانە فکر می کند، در مقابل وضعیت رهبر آپو موضعگیری کند. همچنین لازم است کە سیاستهای در پیش گرفتە شدە علیە رهبر آپو محکوم شدە و بە نحوی هر چە بهتر و گستردەتر افکار عمومی جهانی از موضوع وی اعطلاع پیدا کند. صیانت از وی، دوستی از روی مبانی احساساتی، نتیجە چندانی را بە دنبال نخواهد داشت. فلسفە رهبر آپو، فسلفە عملی کردن دانش است. حتی در صورت اطلاع از چند کلمە دربارە آزادی و انسانیت و کاربرد آن در عرصە عمل، از دانستن هزاران کلمە و جملە و عدم عمل بە آن بهتر است. رهبر آپو با این فلسفە، کوردستان را مجددا احیا کردە و فرد کورد را بار دیگر بە مرزهای انسانیت و آزادی برکشاند. خاستگاە انقلاب ژن، ژیان، آزادی کەهم اکنون تمام جهان را فرا گرفتە است و در سطح جهانی نیز از حمایت همگانی برخوردار است، همان فلسفە رهبر آپو است کە توانستە است جامعە را از گرداب و باتلاق بیگانگی از خود کە محصول دست بیگانگان است نجات دهد.
از همین رو است کە هر انسان برخوردار از وجدانی، با آگاهی از تهدیدهای فرا روی سلامت و حیات رهبر آپو و دیگر زندانیان سیاس، لازم است تمام نیرو و تلاش خود را برای ازادی آنها بکار بگیرد و در جارچوب شعار زمان صیانت از رهبر آپو است، اعتراضات و خیزش خود را ادامە دهد.
در پایان با توجە بە اینکە هم اکنون در ایران وضعیت استثنایی حاکم بودە و این حاکمیت نمیتواند همانند گذشتە سیاستهای ضد انسانی و خلقی خود را ادامە بدهد و نیز با علم بە اینکە سطح و نحوە مشارکت عمومی خلق میتواند آیندە ایران را تعیین بکند، لازم بە نظر می رسد کە هر شهروند ایرانی از تمام فرصتها و تواناییهای خود برای رسیدن بە آزادی و پیروزی استفادە نماید، بە منظور ممانعت و حذف تهدیدهای فرا روی مسیر خیزش و قیام، لازم است تمام اقشار و طبقات و بخشهای مختلف جامعە، بە ویژە زنان و جوانان بە معترضان پییوندند.
بار دیگر بە تمام مبارزانی کە در راستای ایجاد جامعەای ازاد و دمکراتیک در ایران، کوردستان و منطقە تمام تلاشهایشان را بکار گرفتەاند، درود می فرستم. بدون تردید با تداوم و اعتلای سطح مبارزە میتوان بە آزادی و آرامی دست یافت.
