هیمن مامند، روزنامه‌نگار و فعال بیان کرد که خانواده بارزانی در جنایات بسیاری دست داشته است و گفت: «خانواده بارزانی نگران شکایت‌هایی هستند که علیه آنها در خارج از کشور تشکیل شده است. آنها می‌دانند که دوره تاریکی در پیش است.»
شب ۲۴ مارس ۲۰۲۰، نیروهای آسایش (امنیتی) هولیر به منزل خبرنگار و فعال هیمن مامند یورش بردند و بدون هیچ مدرک و حکم قضایی مامَند را بازداشت کردند. هیمن مامند که تا ۷ آوریل ۲۰۲۰ با وجود همه فشارها در زندان بود، یکی از روزنامه‌نگاران سرشناس استان هولیر و کوردستان است. «هیمن مامند» که در سال‌های اخیر بارها توسط نیروهای آسایش بازداشت شده است، بارها مورد هوچیگری و تهدید حکومت حزب دمکرات کوردستان (پ‌دک)، استانداری هولیر و پلیس هولیر قرار گرفته است.
هیمن مامند در مورد مشکلاتی که روزنامه‌نگاران، فعالان و مردم مخالف پ‌دک در مناطق تحت کنترل پ‌دک با آن روبرو هستند و آزار و اذیتی که با آن مواجه بودند، با خبرگزاری فرات (ANF) صحبت کرد.
مامند که به دلیل اوضاع سیاسی شهر هولیر و اشغالگری دولت ترکیه مجبور به ترک شهر هولیر شده بود، در این باره اظهار داشت: «من اهل هولیر و اجدادم هم هولیری هستند. اما به دلیل شرایط سیاسی و اشغال شهر هولیر توسط خانواده بارزانی و دولت ترکیه، چهار سال است که در سلیمانیه زندگی می‌کنم. من مجبور شدم از هولیر خارج شوم. بارها از سوی خانواده بارزانی و همدستانشان تهدید و دستگیر شدم. در سال ۲۰۱۷ توسط نیروهای امنیتی پ‌دک ربوده شدم و در سال ۲۰۱۹ با شکایت متین بارزانی برادرزاده نچیروان بارزانی به مدت یک هفته در بازداشت بودم و سپس در این پرونده به دو سال زندان محکوم شدم.
من تقریباً دو ماه را در سال ۲۰۲۰ در زندان پ‌دک گذراندم. دوازده پرونده علیه من توسط مسرور بارزانی و دادستانی اقلیم گشوده شده است. دو پرونده من به نتیجه رسید و به ۴ سال زندان محکوم شدم. به من هم مجازات اضافه دادند. من ۴ سال است که نمی‌توانم به شهر «هولیر»، شهر پدری و مادری و شهر خاطراتم بروم. در سال ۲۰۲۰ رو ۲۴ آوریل ساعت ۹ شب به خانه‌ام هجوم آوردند و سپس به مدت ۱۰ روز در بازداشت ماندم. پس از آزادی در مصاحبه‌ای تاکید کردم که به مقاومت خود در برابر بی‌عدالتی و ظلم ادامه خواهم داد. تنها ۲۵ ساعت پس از آن مصاحبه، نیروهای پ‌دک و خانواده بارزانی به خانه من حمله کردند. در حالیکه بر اساس تصمیم وزارت حکومت اقلیم کوردستان «پس از غروب آفتاب امکان حمله به منزل مظنون وجود ندارد.» ولی آنها یورش کردند و همچنین مادرم را در این یورش شکنجه کردند. حتی الان هم نمی‌توانم به هولیر بروم. زیرا دولت ترکیه هولیر و بهدینان را شهرهای متعلق به ترکیه می‌بیند.»
آزادی قطعاً در نهایت پیروز خواهد شد
مامند با ارزیابی همکاری خانواده بارزانی با دشمنان مردم کورد، گفت: «همه می‌دانند که خانواده بارزانی یک خانواده قبیله‌ای است، آنها به دموکراسی و آزادی اعتقاد ندارند، زیرا آنها دیکتاتور هستند و تنها وظیفه آنها اینست که رهنمودهای دشمن را انجام دهند. خانواده بارزانی در طول تاریخ ده‌ها قتل‌عام مرتکب شده است. مثلاً فاخر مِرگَسوری و شهادت خانواده حَمَد آخا. همچنین شهادت کارمندان مجله ولات در سال ۱۹۹۷. حتی اکنون نیز پیکر این شهدا مفقود هستند. باعث خوشحالی است که فعالان اروپایی مانند مَکی آمِدی و قدیر نادر و برخی دیگر از دوستان پرونده بسیار موثری در ۳۳۲ صفحه تهیه کرده‌اند. در این پرونده درباره خانواده بارزانی ۲۵ شکایتی که در دادگاه‌های آمریکا ثبت شده است، وجود دارد. این شکایت‌ها باعث نگرانی خانواده بارزانی شد. زیرا آنها می‌دانند که آینده تاریکی در پیش‌رویشان است و دیگر نمی‌توانند صدای آزادی را خاموش کنند.
چند روز پیش با دوستم شیروان شیروانی صحبت کردم، او سرحال و خوشحال بود. وی در سخنان خود به تروریست بودن مسرور بارزانی اشاره کرد. بله مسرور بارزانی تروریست است، او متهم به کشتن دوست و همکارم سردشت عثمان است. مسرور بارزانی هرگز در خدمت کوردستان نبوده است، برعکس در خدمت اشغالگران و خاندان بارزانی بوده است. پیش‌بینی می‌کردیم در صورت روی کار آمدن مسرور بارزانی آزادی‌ها محدود می‌شود و متأسفانه اینطور بود. بر اساس گزارش عفو بین‌الملل، وزارت امور خارجه آمریکا، مرکز مترو و ده‌ها گزارش دیگر، آزادی اندیشه و مطبوعات در این کابینه به سطح صفر رسیده است. هولیر و بهدینان محل ناآرامی برای خبرنگاران است. زندان همیشه جای قهرمانان و نیک‌اندیشان بوده است. بدون شک دوستانم با سربلندی، با تجربه‌ای جدید، مقاوم‌تر از زندان بیرون خواهند آمد و برای نابودی اشغالگران تلاش خواهند کرد. آزادی در نهایت پیروز خواهد شد.»
