جوانان کمپ آوارگان شهید رستم جودی (مخمور) در گفتگو با خبرگزاری فرات در مورد پانزدهمین سالروز زبان کوردی گفتند که تنها راه شناخت خود زبان است.

«زبان یک کتاب تاریخ اجتماعی است»

شیلان بوداک زبان را پایه اساسی جامعه دانست و گفت: «قدیمی‌ترین زبانی که ریشه‌هایش را در خاورمیانه گسترانده است، زبان کوردی است. اما در عین حال در میان شاخه‌های زبانی جهان، زبان کوردی به عنوان شاخه‌ای که کمتر به آن توجه شده است، باقی مانده است. روز زبان کوردی روز بسیار مهمی برای خلق کورد است. وقتی می‌گوییم روز زبان کوردی، ابتدا باید مقاومتی که در جریان است را در نظر بگیریم. زیرا مقاومت ما، همه برای توسعه و فراگیری زبان کوردی است. وقتی می‌گوییم زبان مانند پلی بین گذشته و آینده است، منظور این است که مردم از طریق آن هم گذشته خود را می‌شناسند و هم آینده خود را بنا می‌کنند. زبان مانند کتاب تاریخی جامعه است و اگر خلقی زبان خود را بدانند، قدمت و سرزمین و فرهنگ خود را نیز خواهند شناخت.»

بوداک با بیان اینکه زبان فقط توضیح دادن خود یا ابراز احساسات و امیدها نیست، بلکه به عنوان سپری می‌توان با آن از خود محافظت کرد، ادامه داد: «امروزه زبان کوردی در شرایط دشواری است به گونه‌ای که حتی گفتن یک کلمه به زبان کوردی، با فشار مواجه می‌شود و عملاً مورد سوء استفاده قرار می‌گیرد. سازمان ملل روز ۲۱ فوریه را به عنوان روز جهانی زبان مادری اعلام کرده است که هدف آن ترویج تنوع و هماهنگی بین ملل است. اما در عمل، هزاران زبان مورد حمله قرار گرفته‌اند که یکی از آنها زبان کوردی است. زبان کوردی زبان ادبی، فرهنگی و خودنگاری خلق کورد است. رهبر آپو می‌گوید: «زبان کوردی اساس جامعه ما را تشکیل می‌دهد، ما باید از آن صیانت کنیم.» اگر الآن این مسئولیت حفاظت و توسعه را در خود احساس نکنیم، باید بدانیم که یک نقص است. زبان کوردی همواره در این منطقه مورد هجمه و حمله بوده است. اگر زبان ما تا کنون حفظ شده است، به لطف شهدای ما و مقاومت گریلاهایی است که در کوهستان در حال مبارزه هستند. همچنین باید از نویسندگان و روزنامه‌نگاران ما که سال‌ها از این جغرافیای تاریخی صحبت کرده‌اند و از موجودیت زبان کوردی پاسداری کرده‌اند تشکر کرد.»

شیلان بوداک سخنان خود را اینگونه به پایان رساند: «به عنوان یک زن جوان، آرزوی من این است که زبان کوردی بتواند از موجودیت خود در جهان محافظت کند و به عنوان زبانی با شرایط ویژه، توسط دولت‌هایی که می‌توانند از زبان محافظت کنند در نظر گرفته شود. باید این زبان بتواند حضور خود را در جامعه حفظ کند.»

«باید از زبان خود صیانت کنیم»

دلگش اسماعیل هم با بیان اینکه انسان هنگام ارزیابی مسئله زبان باید جنبه‌های تاریخی و وجودی زبان کوردی را به خوبی بشناسد، گفت: «وقتی مردم به تاریخ زبان کوردی نگاه می‌کنند، تاریخی که از ریشه اقوام آریایی سرچشمه می‌گیرد، می‌بینند که با مقاومتی هزاران ساله تا امروز مواجه می‌شوند. زبان مهمترین چیز برای شناخت خلق کورد است. خلق کورد انقلاب خود را به زبان خود انجام داده‌ است، همواره بزرگترین مقاومت خود را در برابر فاشیسم به زبان کوردی مطرح کرده‌اند و این مقاومت تا امروز با موفقیت ادامه دارد. اگر کسی می‌خواهد زبان کوردی را بداند، نباید به شکلی کلی‌نگرانه و با دیدی از بالا به پائین به آن نزدیک شود. خلق کورد به زبان بسیار حساس هستند و با این حساسیت از آن صیانت می‌کنند. در حال حاضر زبان کوردی یکی از چهار زبان قدیمی است که به حیات خود ادامه داده است. در هر نقطه کوردستان به یک گویش صحبت می‌شود، اما در واقع ریشه همه آن‌ها، زبان کوردی است. بسیاری از دولت‌ها می‌خواهند این زبان را از بین ببرند و زبان خود را بر این زبان تحمیل کنند. اما وجود زبان کوردی و درک طبیعی آن اجازه نداده است که این دولت‌ها و ملت‌های فاشیست بر آن تاثیر منفی بگذارند. برای بیان هستی و حقیقت خود باید زبان خود را به بالاترین سطح ارتقا دهیم و بدون اینکه موجب ظلم شویم، از آن صیانت کنیم.»

دلگش اسماعیل در پایان از همه خلق کورد خواست تا از زبان خود صیانت کنند و اصالت و میهن خود را فراموش نکنند و گفت: «برای متحد شدن باید ریشه و طبیعت و جامعه خود را بشناسیم و تنها راه شناخت خود، زبان است.»