مراد کاراییلان عضو کمیته رهبری پ.ک.ک اعلام کرد که بزرگترین و مهمترین نتیجه انتخابات اخیر این بود که تحمیل و زورگویی و اعمال رژیم آ.ک.پ- م.ه.پ- آرگنەکون علیه خلق کوردستان به نتیجه نرسیده و افزود: آنها میخواستند نیروهای انقلابی را نابود کنند، دستاوردها را نابود کرده و بدین سان خلق را بی سازمان نموده و اراده آنان را بشکنند و تسلیم به خود نمایند. این انتخابات نشان داد که آنها به هدف خود نرسیدەاند. درمقابل همه فشارهای فاشیستان؛ دستگیری و زندانی کردنها، قتل عام، انزوا و همەی اشکال تهاجم، یکبار دیگر و با وجود همەی تلاشهای دولت و همەی دزدیها و فریبکاریها و اغفال جامعه برای ممانعت از خلق کورد که نتواند در این انتخابات خواستش را نشان دهد و نتواند مانع انتخابات را رد کند، نتیجەی بدست آمده؛ یک نتیجەی خیلی مهم است. این از لحاظ حفظ روحیه و اراده خلق، یک موفقیت است. این یعنی خودت از هٶیت و آیندەات دفاع میکنی. هیچ کسی نمیتواند از این لحاظ، ارادەی خلق کوردستان را متوقف کند. این یکبار دیگر اثبات گردید.

مراد کاراییلان عضو کمیته رهبری پ.ک.ک جواب سوالات رادیو صدای میهن را داد. تمام این مصاحبه بەشکل زیر است:

انزوای تحمیلی بر عبدالله اوجالان رهبر خلق کورد ادامه دارد. آیا هیچ پیشرفتی در این زمینه هست؟
انزوای رهبر آپو ادامه دارد. علیرغم پروسه انتخابات و وقایع گوناگون در ترکیه، آنچه بەطور سیستماتیک ادامه دارد، انزوای رهبر آپوست. بعضاً مقامات ترکیه نظراتشان درباره رهبر آپو را به موضوع سیاسی روز در ترکیه مبدل میکنند. همچنین بر ادامەی این تجرید سنگین نیز تاکید دارند. این سیستم انزوا در هیچ جای جهان و در هیچ قانونی علیه هیچ کس وجود ندارد. در هیچ کشوری چنین چیزی وجود ندارد. حتی در قوانین ترکیه نیز چنین موضوعی وجود ندارد. خلاصه اینکه آنها همەی قوانین و موازین اخلاقی ترکیه را نقض کرده و مصرانه بر این انزوا تاکید دارند.
این مبارزات که با موضع رهبر آپو در این سیستم شکنجه پاگرفت و موضع خلقمان در دفاع از رهبر آپو، سیاست انزوای دشمن را بی تاثیر نموده است. هدف این شکنجەی روانی و انزوای سنگین چه بود؟ این انزوا برای نابودسازی و حذف جنبش آزادی، حذف دستاوردهای خلق کورد، تضعیف خلق کوردستان و تسلیم آنها اعمال میشود. این هدف این انزوا بوده است ولی تا به امروز بی نتیجه مانده است. یعنی دستاوردهای خلق کورد هنوز پابرجاست، امروزه جنبش آزادی در همه ابعاد مبارزاتیش درحال رشد است و خلقمان در سخت ترین شرایط از خواست و مطالباتش دفاع می نماید. در آخرین مورد، در انتخابات چند روز پیش، خلقمان بەروشنی این حقیقت را نشان داد. یعنی ارادەای مقاوم و مبارز را بەنمایش گذاشت. نتوانستند ارادەی خلقمان را بشکنند و به هدف مورد نظرشان نرسیدند. بەهمین دلیل انزوا باطل گشته است، اما اشغالگران ترک و فاشیسم آ.ک.پ و م.ه.پ بر این انزوا اصرار دارند.
قطعاً نتایج مبارزات که حول رهبر آپو انجام میشود تنها در کوردستان قابل دیدن نیست، بلکه همزمان افکار و دیدگاههای رهبر آپو بحث روز جهان است و بیش از پیش مورد توجه است. بدیل رهبر آپو به امیدی بزرگ برای خلقهایی که بەدلیل مدرنیتەی سرمایەداری تحت ستم اند تبدیل گشته است. این نشاندهندەی آنست که مدرنیتەی سرمایەداری بی بدیل نیست و همزمان این حقیقت را آشکار نموده که سوسیالیسم دموکراتیک و مدرنیتەی دموکراتیک یک بدیل قدرتمند است. لذا نتیجه اینست که عمق نفوذ رهبر آپو و بدیل پیشنهادیش، به امیدی برای همه ستمدیدگان مبدل شده است. این نیز نشان میدهد که سیاست حذف و نابودسازی که توسط دولت اشغالگر ترک اعمال میشود، به نتایجش نرسیده است.
ما در ماه می هستیم که به ماه شهیدان نامگذاری شده است. در این باره چه می‌خواهید بگویید؟
در ۴۶امین سالیاد شهادت رفیق حقی قرار و با یاد او، یاد همه شهیدان ماه می و همه شهدای انقلاب را گرامی میدارم و با احترام سر تعظیم دربرابر خاطرات و فداکاریهایشان خم میکنم. بەمناسبت این ماه، من پیمانی را که به شهیدان دادەام دوباره میکنم. ما تا آخرین نفس به راهشان ادامه میدهیم و پرچمی را که برای ما بەجا نهادەاند، با اهتزاز بلند نگه میداریم. ما مجاهدت آنان را به پیروزی میرسانیم و بدین سان در تاریخ مبارزاتمان، آنان را به شخصیتهای همیشه زنده مبدل میکنیم. ما تا آخرین نفس به این تعهداتمان پایبند خواهیم بود.
در ماه می و در مبارزات عدالتخواهانەی ترکیه نیز شهدای مهمی داریم. بدین سبب یاد همه شهدای انقلاب ترکیه از دنیز گزمیش تا ابراهیم کایپاک کایا را گرامی میدارم و سر تعظیم در برابر مجاهداتشان خم میکنم. در واقع مبارزەای که اکنون در جریان است، ادامه مبارزەی این قهرمانان است و در مبارزەی آزادیخواهی کوردستان نیز نمایندگی می شوند.
اهمیت حقیقت شهیدان
حالا برای همه جنبشهای انقلابی، مبارز و اجتماعی، نقش و جایگاه شهیدان مهم است. در کوردستان برای ما و حرکتمان این نقش و جایگاه از مهم، مهمتر است. از همان آغاز تاسیس این حرکت تاکنون، شهیدان همەی ثروت ما هستند. شهیدان به محرک جنبش مان تبدیل گشتەاند. حقیقت شهدا همواره سرچشمەی الهام حرکتمان و منبع نیرو و روحیەی مبارزاتی حزبمان بوده است. شهیدان در انقلاب ما نقشی اینقدر پررنگ دارند، لذا برای ما حقیقت شهیدان از سایر جریانات متفاوت است. بعد معنوی آن برایمان بسیار باارزش است، بسیار عمیق و بهادار است. این نیز دو دلیل دارد:
* میهن و خلقمان در معرض حذف و نسل کشی قرار دارد و همه چیز خلق و سرزمینمان مورد انکار قرار گرفته است. حتی نام وطن مان نیز ممنوع است، دفاع از خود نیز، جرم تلقی میشود، چه دفاع از مملکت باشد، چه دفاع از شخصی باشد. میخواهند ویژگیهای هویتی و فرهنگی و ملی مان را حذف کنند. لذا در چنین مملکتی، انجام مبارزه انقلابی، امری ساده نیست و بسیار حساس است. مشکلات و موانعش فراوان است. اگر با فرهنگ ایثار با آن روبرو نشوی، نمیتوانی انقلاب در راه آزادی، خلق و مملکت آزاد را پیش ببری. این از این.
* دلیل دوم و مهمتر، دیدگاه و خط مشی رهبر آپوست. از همان آغاز رهبر آپو با اهمیتی فوق العاده به شهیدان می نگریست. میدانیم که رهبر آپو با سه مرحله زندگی و تولدش را تحلیل میکند. دومین پروسه تولد رهبر آپو با یاد شهیدان شروع میشود. یعنی این سرآغاز تولد دوم است. تاسیس و ایجاد حرکت آزادیخواهی، مبارزەی ایدئولوژیک و تاسیس و بنیانگذاری. این یعنی آغازی برای دفاع از یاد و خاطرات شهیدان.
برای بزرگداشت شهیدان جنبش انقلابی
رهبر آپو ابتدا ماهر چایان را میشناسد که یکی از پیشاهنگان انقلاب ترکیه بوده است. سپس که ماهر چایان با ١٠ رفیق دیگرش شهید شدند، رهبر آپو برای گرامیداشت آنها در دانشکده علوم سیاسی آنکارا یک اعتصاب دانشجویی را سازمان داد. بەهمین دلیل دستگیر و زندانی شد. در زندان ماماک زندانی میشود. دنیز گزمیش، یوسف اصلان و حسین اینان نیز در آنجا اعدام میشوند. در آن هنگام رهبر آپو نیز در آنجا بود. بەهمین روی رهبر آپو با یک ارادەی عظیم از آن زندان بیرون میاید. در پی تحقیق و تدقیقی که در آن زمان در زندان انجام داد، بر مبنای گرامیداشت شهیدان، تصمیم به جلوبردن جنبش انقلابی گرفت. پس از آزادی از زندان، با رفقا حقی قرار و کمال پیر آشنا شد. به منزل آنان میرود، تحلیل و ارزیابی هایش را با آنان درمیان میگذارد، با آنها زندگی کرده و فعالیت میکند، با آنها بحث و بررسی میکند و سپس در راه آزادی کوردستان، مبارزه گروهی ایدئولوژیک را درپیش می‌گیرد.

تصمیم بە حزب تبدیل شدن، مشخص شد

زمانی کە گروە گسترش یافت و در کوردستان پخش شد، به این معنا که بین جوانان، به ویژه جوانان دانشجو در آنکارا و استانبول خود را سازمان دادند و سپس در سراسر کوردستان پخش شد، انقلابی انترناسیونال، رفیق حقی قرار که در جایگاه دستیاری رهبر آپو قرار داشت. رهبر آپو درباره‌اش گفته بود، ‘او روح پنهان من است’. رفیق حقی قرار بدون درنگ و با اصرار فراوان قبل از همە بە کوردستان آمد و شروع بە مبارزە کرد. او چنین جنگاور با ارزش و مصری بود. بدون شک دوشمن بە همین سبب او را زیر نظر گرفت و مورد هدف قرارش داد، این‌گونه بود که توسط سازمانی به نام سیب سرخی‌ها که تشکیل شده بود، او را شهید کردند. پس از شهادت رفیق حقی قرار، رهبر آپو گفت، ‘شهید بخشیده‌ایم و خون ریخته شده است، دیگر از این راه، راه بازگشتی وجود ندارد’ و به یاد رفیق حقی قرار برنامه‌ی پ.ک.ک بازنویسی کرد و تصمیم خود مبنی بر تاسیس حزب را مشخص کرد.

شهادت وی دوو نتیجەی مهم را در پی داشت

می‌توان گفت که شهادت رفیق حقی قرار دو موضوع اساسی را در پی داشت:

*اول: به سوی جلو حرکت کردن و تصمیم به حزب شدن و ادامه‌ی یاد شهیدان برای انقام گیری. این باعث شد که گروه تصمیم خود مبنی بر حزب شدن را بگیرند. کنگرەی پ.ک.ک در مدت یکسال برگزار شد و پ.ک.ک تاسیس شد. این یکی از جنبەهای آن است.

*دوم: برای این‎کە انتقام رفیق حقی گرفتە شود، ابتدا یگان مسلح کوچکی تاسیس شدند. آن‎ها برای انتقام در حال فعالیت بودند و موفق بە انتقام گیری شدند. یعنی شروع مبارزەی مسلحانە این‎گونە بە عنوان یک ضرورت ایجاد شد. گروە برای حفاظت از خود و گرفتن انتقام دست بە اسلحە بردند این‎گونە جنگ مسلحانە یا مرحلەی حفاظت از خود شروع شد.

حلقەهای شهادت بە دلیلی برای شروع مراحل تبدیل شدند

به سبب این دلایل و به ویژه برای آن مرحله که انسان می‌تواند از مفهوم ‘رفاقت عمیق در روابط گروه’ بگوید. از این رو همه‌ی رفقا خیلی به همدیگر وابسته بودند؛ تمامی رفقا این چنین بودند. زمانی که رفیقی شهید می‌شد، دلبستگی بە وی بیش‎تر می‎شد. این نیز منجر می‎شد تا با هر شهادتی، ریز بینی عمیقی می‎شد. بە ویژە رابطەی رهبر آپو با رفقا، فداکاری از درون او، با هر شهادتی موضع عمیق‎تری و تعهد بیشتری ایجاد می‎شد. برای مثال شهادت مظلوم دوغان و فرهاد کورتای نیز این‎گونە بود. در حقیقت شهادت فرهاد کورتای و آن سە رفیقی کە همراهش بودند در سال‎گرد شهادت رفیق حقی قرار در زندان آمد با آتش زدن پیکرشان اتفاق افتاد. مقاومت بسیار سختی از خود نشان دادند. این روحیە بخش بود. خلاصە این روحیەای کە بە هدفی گرە خوردە و درراە این هدف خود را فدا کردە است، متعهد بە رفاقت و شهدا بودە، مبنای پیشبرد ١٥ اوت و اساس تمامی بە شهادت رسیدن‎ها را بە راەکارهای انجام ندادە تغییر داد. دشمن خواست کادرهای پ.ک.ک را مورد هدف قرار دهد. همانند اکنون کە این هدف را دنبال می‎کند، آن زمان نیز هدف اصلی او همین بود. هر حملەی دشمن، یا خود هر شهادتی بە جای ایجاد ضعف، قوی شدن را بە دنبال داشت. حقیقت شهدا چنین حمایتی را خلق کردە است.

فداکاری رشد می‎کرد

یعنی رابطەی رفاقتی کە رهبر آپو آن را رشد داد؛ آن رابطەای کە ابتدا در بین خود و رفقا ایجاد کردە بود، سپس این رابطە بە بین خود و شهدا تغییر کرد بە نوعی کە این شهدا بودند کە جنبش را قوی‌تر ‌کردند. به سبب این که بیشتر تعهد و عجین شدن ایجاد می‌شد، بیشتر مشارکت اجتماعی ایجاد می‌کرد، روحیه‌ی فداکاری بیشتر رشد می‌کرد. این‌ها بیشتر از سوی رهبری ایجاد می‌شدند. به خودی خود وابستگی رهبری بە شهدا و رفاقت وی با شهدا دلیلی شد کە در جنبش، جوش و خروش، شجاعت و تعهد را بیشتر کرد.

در سخت‌ترین وضعیت نوشته است

اکنون رهبر آپو ۲۵ سال است که در زندان امرالی است، آن زندان برای این‌که انسان در آن‌جا هوش خود را از دست دهد و نتواند بیاندیشد، ساخته شده است. به ویژه برای کسی که آن‌جاست، اگر این حرف بجا باشد، زنده زنده کشته شود، از طرف نیروهای توطئه‌گر به این شکل ساخته شده است. یعنی این سیستم از اساس برای این است که فرد نتواند بیاندیشد، به هدف خود ادامه دهد تاسیس شده است. از این رو این نوع از شکنجه‌ی روانی مستمر افزایش می‌یابد. به رهبر آپو بنگرید. رهبر آپو در آن‌جا تشکیلات عظیمی را به سوی پیشرفت برده است. پارادایم جامعه و دمکراتیت- محیط زیستی، برمبنای آزادی زن در آن‌جا تاسیس کرده است.

پژوهش تئوری خیلی بزرگی را در آن‌جا وارد عرصه کرده است. خود، نیرو و قوت قلب آفریده است. اکنون ما آن کتاب‌ها را می‌خوانیم؛ نیرو و قدرت قلب دریافت می‌کنیم. آن کتاب‌ها در چه وضعیت و شرایطی نگاشته می‌شوند، باید هر میهن دوستی به ویژه تمامی رفقا باید در این باره فکر کنند. اکنون آن‌چه برای ما قوت قلب است، نوشته‌های پرسپکتیو رهبر آپوست که در سخت‌ترین شرایط نگاشته شده‌اند. آن‌ها زیر شکنجه‌ی روانی و همچنین در وضعیت تنهایی نوشته شده‌اند. هما‌ن‌طور که مشخص است رهبر آپو مدت ۱۱ سال ابتدایی زندان را در تنهایی بسر برد. سپس چند رفیق دیگه را به آن‌جا بردند. اما باز هم تنهاتر شدند؛ در طول هفته دو بار یکدیگر را می‌بینند.

رهبری و شهید از هم جدا ناپذیر هستند

این جنبشی که رهبر آپو چه در امرالی و چه قبل از امرالی بر اساس وفاداری به شهیدان نگاشته است، نمونه‌ی بزرگ خلاقیت است. بر همین مبنا، ممکن نیست به توان رهبر آپو و شهیدان را از هم جدا کرد. رهبر آپو اکنون دیگر سخن‌گوی شهداست. در حقیقت رهبر آپو‌ و شهدا چنین معنایی دارند. مهم این است، ما از این معنا نیرو بگیریم و. قبل از هر چیز نیز از این مفهوم تعمیق و درک کردن است؛ سپس از آن نیروی کسب کرد. این به این معناست، که انسان از حقیقت نیرو دریافت کند، به نیرو و اراده تبدیل شود، شجاعت کسب کند و نقطه ضعف‌ها را از بین ببرد. انسان این‌گونه می‌تواند از حکومت مرد و برده بودن زن را در مقابل خود عبور کند. آن نیرویی که، در فلسفه‌ی رهبر آپو، کار و فداکاری شهدا کسب می‌شود، سطح خیلی بالایی دارد و افراد شکست ناپذیری خلق خواهد کرد. نقطه‌ی مهم این است که آن را درک کنیم. یعنی این‌گونه می‌توان زن آزاد، مردی آزاد ایجاد کرد؛ لازم است اساس آن بر این ایجاد شود.

شهدا همه چیز ما هستند

خلاصه‌وار، منبع این نیروی آیدولوژیای رهبر آپو شهدا هستند، از این رو شهدایمان منشا نیروی ما هستند. شهدا، دیروز، امروز و آینده‌ی ما هستند.

شهدا همه چیز ما هستند. مایه‌ی ما، موجودیت ما هستند. امروز ما از شهدایمان نیرو می‌گیریم. اوج این چیست؟ اوج این فداکاریست. حقیقت فداکاری از شخصیت مظلوم دوغان‌ها و زیلان‌ها به دست می‌آید، امروز از وجود شخصیت سارا و رکن‌هاست که هنوز هم قدرتمندی در جریان است، اما به شکلی اصلی و قبل از هرچیز در زاپ، آواشین، و متینا، همچنین در باکور کوردستان، تمامی مقاومت‌ دو سال اخیر بر اساس همان تفکر تعمیق یافته است. این مقاومت، که اکنون هم در باکور کوردستان و هم دیگر مناطق دیگر ما پیشرفت کرده است، با فداکاری و ژرفی زیادی پیشرفت می‌کند. به همین دلیل، قربانی بخشیدن و فداکاری، شجاعت، نترسی، و فدایی بودن در اوج خود قرار دارد. این‌گونه از پیش روی دشمن جلوگیری به عمل آمد.

آن‌ها فرمانده‌ی ما هستند

اگر امروزه دشمن نتوانسته گریلا را از باکور از بین ببرد، اقلیم‌های محافظتی میدیا و مناطق مقاومتی میدیا را از بین ببرد و در زاپ گرفتار شده است، این از اساس به روح و اراده‌ی و قوت قلب و موضع مرتبط است. آن موضع امروزه از شخصیت‌های انقلاب بیتوشباب، ریبرها، هژارها، سرحدها، بوتان‌ها، زینارها، جومالی‌ها، چاوری‌ها، همچنین در شخصیت رفیق مزگین روناهی‌ها، باگر، آوزم‌ها، نوری و بفرین‌ها، هلبست و فدایی‌ کوبانی‌ها، دلیل زاگروس، نالین‌ها، گوون‌ها، زمانی‌ها، ماهر مظلوم‌ها، روناهی دوریمان‌ها، رزا و حکیم‌ها در بالاترین سطح نمایان شده و ثابت شد. در آخرین شهدای گرامی ما ویان اوزگور، به نمایندگی از تمامی شهدای زاپ و نماینده‌ی مقاومت زاپ در این ماه شهید شد. رفیقی فدایی و عضو نیروی ویژه بود، که در مقاومت و پیروزی بزرگ در مقاومت زاپ / کوه جودی، نقش مهمی ایفا کرد. یعنی این‌ها همگی در اوج تاریخ مبارزه‌ی شهدا قرار دارند، در سطح اوج، نمایندگی روحیه‌ی فدایی و قربانی شدن را برعهده دارند. ما با عشق و احترام یاد تمام شهیدانمان را گرامی می‌داریم. ما ادامه دهنده‌ی راهشان هستیم. آن‌ها فرماندهان ما هستند. امروز آن وظیفه‌ای که، بر عهده‌ی ما قرار می‌گیرد، ما وظیفه‌ی رفاقت خود را در برابر آنان به انجام خواهیم رساند و از مبارزاتشان صیانت خواهیم کرد.

همچنین تمامی شهدای باکور در این چارچوب قرار دارند. برای مثال سال گذشته، یعنی در ابتدای سال در جودی در شخصیت رفیق هارون شرنخ، در بستا در شخصیت رفیق روژبین، در گابار در شخصیت اوریم‌ و هوگر‌، در مردین در شخصیت رفیق جان‌شیر، در درسیم در شخصیت رفیق یاشار، در سرحد در شخصیت رفیق هژار، در جیلو‌ در شخصیت رفیق راپرین‌ با احترام یاد شهدای مقاومت باکور کوردستان را گرامی می‌داریم و بر آن قول و پیمان که به آنان بسته‌ایم، دوباره تجدید میثاقی تازه می‌کنیم.

تمامی شهدا جاویدان هستند

امروز مقاومت در راه شهدا در سطح خیلی مهمی ادامه دارد. آن‌چه که می‌خواهم‌ در این‌جا به آن اشاره کنم این است، که در جنبش ما شهدا بنیاد اصلی هستند، شهدایمان فرماندهان ما هستند. شهدای شجاع ما به ما نیرو می‌بخشند، ما را رهبری می‌کنند، اساس و شالوده را برایمان مشخص کرده و راه را روشن می‌کنند. به این خاطر تمامی رفقایمان، که در صفوف ما شهید شده‌اند جاویدان هستند. ما به عنوان رفقایشان یاد آنان را گرامی می‌داریم و ما یاد آنان را در به اوج رساندن مبارزه‌ی آزادی زنده نگه می‌داریم و به این گونه شهدایمان را جاویدان می‌کنیم. وظیفه‌ی این است تا مبارزه‌ی شهدایمان را با پیروزی شکوهمند کنیم.

در ترکیە و باکور کوردستان انتخابات انجام شد، نتایج این انتخابات را برای خلق کورد چگونە ارزیابی می‎کنید؟

بزرگ‎ترین و مهم‎ترین نتیجە، کە در این انتخابات اخیر بە دست آمد، این بود، کە تحمیل و اعمال رژیم آ.ک.پ-م.ه.پ-ارگنکون بر علیە خلق کورد بە هیچ نتیجەای دست نیافتە است. این بزرگ‎ترین دستآورد است. همان‎گونە کە مشخص است، ائتلاف رژیم آ.ک.پ-م.ه.پ-ارگنکون مدت ٨ سال است در چارچوب 'پلان از بین بردن' بە جنبش ما، خلقمان، هویت و دست‎آوردهای خلقمان، حملە می‎کنند. آن‎ها می‎خواهند از طریق این حملات خواست و ارادەی خلقمان را شکست دهند. یعنی آن‎ها می‎خواستند نیروهای انقلابی را نابود کردە و دست‎آوردها را از بین ببرند و با پرت کردن و تقسیم کردنشان خلق را بی سازمان و بی ارادە کنند. اکنون در این انتخابات مشخص می‎شود، کە این اتفاق رخ ندادە است. آن‎ها در این مورد و این موضوع شکست خوردند.

همان‎گونە کە در سال‎های ١٩٢٥ تا ١٩٤٠، وحشی‎گری، ظلم عظیمی و ازبین بردن و ژینوساید جسمانی در کوردستان اتفاق افتاد و تا پس از ٣٠ سال جامعەی کورد نتوانست سرپا قرار گیرد و در ١٢ سپتامبر ١٩٨٠، انجمن نظامی و فاشیست بە قدرت رسیدند. پس از این وحشی‎گری و حملات دولت ترکیە، کە در کوردستان اتفاق افتاد، ١٠ سال سکوت بر کوردستان حاکم شد و هیچ کس قادر نبود سرش را بلند کند. امروز رژیم آ.ک.پ-م.ه.پ نیز تلاش می‎کنند همان کار را انجام دهند. هدف این حملات، کە از سال ٢٠١٥ بر مبنا و چارچوب 'پلان ازبین بردن' آغاز شدە است، بە مانند ١٢ سپتامبر برای خاموش کردن و ساکت کردن خلق است. این نقشە شکست خوردە است. بدون شک ما این را می‎دانستیم، اما در انتخابات اخیر این حقیقت دوبارە ثابت شد. خلقمان خواست و ارادەی خود را بە نمایش گذاشت. علیه تمامی فشارهای فاشیستی، دستگیر و زندانی کردن، کشتار، انزوا و انواع حملات و همچنین با تمامی تلاش‎های دولت و بدون شک تمامی دزدی و تحریف و فریب‎هایش برای جلوگیری از خلق کورد، کە موفق نشوند تا در انتخابات خواست و ارادەی خود را بە نمایش بگذارند و نتوانند از حد نصاب انتخابات عبور کنند، اما آن نتیجەای کە مشخص شدە است، واقعا نتیجەی مهمی است. این برای خلقمان پیروزی برای حفظ خواست و ارادەی خودشان است. بە این مناسبت ادارەی ما بە خلقمان و تمامی آنانی کە در این عصر کار کردەاند، تبریک گفت. بە ویژە، بە خلق محترم بوتان، شرنخ، جولمرگ، وارتو و لیچە تبریک می‌گویم، که نتیجه‌ی بزرگی کسب کرده‌اند. در شخصیت آنان به تمام خلقمان درود می‌فرستم و تبریک می‌گویم‌. در برابر آن همه ظلم و وحشی‌گری و حملات، از خود اراده نشان داده و این نیز به این معناست، که با اطمینان خلق و تصمیم خلقمان تغییر نمی‌کند و از این رو از هویت و آینده‌ی خود صیانت و دفاع خواهد کرد. هیچ کس نمی‌تواند اراده‌ی جامعه‌ی کوردستان را متوقف کند. این یک بار دیگر ثابت شد.

کاستی‌هایی وجود داشت

از طرفی دیگر با اطمینان، ممکن است در کارها کاستی‌هایی بوده باشد. به معنایی دیگر، ممکن است کاستی‌هایی در چگونگی و شکل کار کردن، برنامه ریزی و انتخاب نامزدها وجود داشته باشد، سازمان و بنیادهای مرتبط بر سر این موضوع جلسه برگزار کرده درباره‌ی رویکردها گفتگو انجام دادند. واقعا رویکرد مناسبی نیز وجود داشت و گفتند، ‘ما پیام خلق خود را دریافت کردیم، ما کاستی‎های خود را مشخص می‌کنیم و خود را مورد را نقد قرار می‌دهیم’. مشخص است که همگی مشکل را درک کرده‌اند و درباره‌ی رویکردها در مشکلات با مسئولیت عمل خواهند کرد. یعنی هم نتایج خوب هستند و کاستی‌هایی نیز وجود دارد. آن‌چه برای ما مشخص شده است این بودە کە کاستی‌ها را مورد برسی قرار خواهند داد. آن‌چه مهم است در این چارچوبی که منبعد صورت می‌وذیرد، به شکلی قوی‌تر با آن برخورد شود. برای این نیز باید منبعد هرکسی با مسئولیت وظایفش را انجام دهد، بهتر خود را سازمان دهد، نباید کسی منتظر بقیه باشد، باید همگی خود را مسئول بدانند. این‌گونه باید موضع انقلابی و دمکراتیک اتخاذ شود. خلقمان باید اراده‌ی خود را بیشتر به نمایش بگذارد و با موضع بزرگ‌تری به فاشیزم اجازه ندهد پیروز شود و به نتیجه دست یابد. بر این باور هستم که خلقمان براساس این نتیجه از این به بعد به شکلی خیلی قوی‌تر و پیروزمندانه‌تر پاسخ خواهد داد. در کل این‌گونه به نظر می‌رسد.

شما از مقاومت گریلاهای باکور سخن گفتید. مانند فصل ما در ابتدای فصل عمل‌گرایی سال قرار داریم. به این مناسبت درمورد مبارزه‌ی باکور چه نظری دارید؟

ابتدا با عشق و احترام به تمامی رفقایی که در باکور کوردستان مبارزه می‌کنند، درود می‌فرستم. مبارزه‌ی ما نه تنها در باکور کوردستان، امروزه در مرحله‌ای تاریخی بسر می‌برد. همان‌گونه قبلا نیز گفته‌ بودیم، ۸ سال است که مبارزه‌ی سختی در جریان است، اکنون نیز مسئولین آ.ک.پ-م.ه.پ و عده‌‌ای که خود را کارشناس جنگ معرفی می‌کنند، به بهانه‌ی پیروزی می‌خواهند برای خود تبلیغ کنند. آن‌ها می‌خواستند پیروز شوند، اما موفق نشدند. برنامه‌یشان این بود که مناطق حفاظتی میدیا را به طور کلی از بین ببرند و همزمان تمامی گریلاهای باکور را نابود کنند، تا حتی یک گریلا در باکور کوردستان باقی نماند. همچنین می‌خواستند رهبر خودمدیریتی را از بکشند و از این طریق دست‌آوردهای خلق کورد در روژآوا را از بین ببرند. برنامه‌ی این را داشتند که خودمدیریتی جامعه‌ی ایزدی در شنگال را نابود کنند. برنامه داشتند تا اراده‌ی خلقمان در مخمور را شکست دهند، زیرا در آن‌جا اردوگاه پناهنده‌گی تجسم اراده است و خود را تسلیم نمی‌کند، آن را نیز مور هدف قرار دادند.

دروغ می‌گویند، آن‌ها پیروز نشده‌اند

همه‌ی آن‌ها را مورد هدف قرار داده‌اند؛ مدت ۸ سال است تمامی درآمد ترکیه را صرف این اعمال کرده‌اند هرچند این‌همه حمله انجام می‌دهند، اما نتیجه‌اش چیست؟ کدام هدفشان بدست آمده است؟ وجود گریلا در باکور، مناطق حفاظتی میدیا و دست‌آوردهای خلق کورد مشخص هستند. این به چه معناست؟ این مشخص می‌کند که آن‌ها دروغ می‌گویند و درحقیقت پیروز نشده‌اند.

درست است؛ قربانی داده‌ایم، بعضا در برخی جاها متضرر شده‌ایم، شاید بعضا در جاهایی نیز دست‌آوردی نیز به دست آورده باشند، اما در کل به هدفشان نرسیدند. اما اکنون طوری خود را نشان می‌دهند که گویا به هدفشان رسیده باشند. رژیم آ.ک.پ-م.ه.پ می‌خواهد‌ از این مضوع به عنوان کارت انتخابات سود ببرد. از این رو حقیقت مشخص است. دو سال است در تلاش هستند تا زاپ را اشغال‌کنند، هنوز هم‌نتوانسته‌اند پیشروی کنند و برای این‌که نمی‌توانند از حضور گریلا در زاپ جلوگیری کنند هر روز حمله می‌کنند. نمی‌توانند از طریق این حملات به نتیجه برسند. مقاومت گریلا امروزه در همه جا ادامه دارد. بر این باور بودند که با تکنولوژی خودشان در مدت دو هفته به نتیجه برسند، اما دو سال است نتوانسته‌اند در زاپ، آواشین و متینا موفق شوند. شاید در برخی مناطق حضور داشته باشند اما در بیشتر مناطق گریلا وجود دارد و اکنون درحال جنگ با هم هستند. واقعیت این است. اما مدام این حقیقت را وارونه می‌کنند.

اکنون این برای گریلاهای کوردستان نیز صحت دارد. گریلای باکور امروزه در عصر مهمی قرار گرفته است. فداکاری و شجاعت بزرگی وجود دارد در واقع رفقایمان در وضعیت خیلی سختی در میدان فداکاری عظیمی انجام می‌دهند. این حقیقتی که در راه پیروز، در راه رهبر آپو و راه شهدا مبارزه می‌کنند، با عشق و فداکاری بزرگی برای آزادی خلق کوردستان و منطقه مبارزه می‌کنند، این از سطح پیشرفتەی رفقا خبر می‌دهد. از این رو لازم است موضع رفقا را ارج بنهیم. اما در عمل مقدار کاستی وجود دارد. ما تمامی رویدادهای شهادت در سال‌های اخیر را مورد برسی قرار می‌دهیم‌ و با برسی‌هایمان خیلی از جنبه‌های شهادت‌ها را مشخص می‌کنیم. بدون شک لازم است این رویدادها را مورد برسی قرار گیرد و با انجام راه‌کار انقلابی جلوی کاستی‌ها را گرفته و اجازه نخواهیم داد کاستی‌ها باقی بمانند.

در این اواخر در مردین و بستا جنگ سخت و دشواری اتفاق افتادند. مشخص شد تعدا زیادی سرباز کشته شده‌اند. درباره‌ی این دو رویداد و درباره‌ی جنگ و خسارات ناشی از آن، شما چه نظری دارید؟

در باگوک در ۲۷ آوریل تا ۵ می حملات عملیات‌های آ.ک.پ-م.ه.پ انجام شدند. بر علیه این اپراسیون رفقا ۳ عملیات انجام دادند. براساس گزارش رفقا در این عملیات‌ها ۸ سرباز کشته شده‌اند و رفیق باهوز چیا شهید شده است. همچنین در بستا پس از انتخابات ۱۴ می یعنی در ۱۵ و ۱۶ می، حمله‌ی اپراسیون انجام شد؛ روز ۱۶ می جنگ شد. درباره‌ی نتایج این جنگ هنوز اطلاعات قطعی بدست نیامده است. آنان از ۵ کشته سخن می‌گویند. اما براساس اطلاعات ابتدایی که به دستمان رسیده است آمار کشته‌های آنان بیش از ۵ نفر است. همچنین از ۵ شهید سخن می‌گویند، اما آن‌چه تاکنون مشخص شده است، ۲ رفیق ما شهید شده است. مطمئنا زمانی که همه چیز به طور قطعی مشخص شد، آن را منتشر می‌کنیم. نباید بی آن‌که اطلاعاتی دقیقی وجود داشته باشد نمی‌توان درباره‌ی سخنان آ.ک.پ-م.ه.پ نظر داد.

قبل از هر چیزی می‌خواهم بگویم که مسئولیت سربازانی که در جنگ کشته شده‌اند و همچنین شهادت رفقای ما، برعهده‌‌ی آ.ک.پ-م.ه.پ است. همان‌طور که می‌دانیم به خاطر

 زلزله‌ی ۶ فوریه‌ی ما در ۹ فوریه ما عدم فعالیت را اعلام کردیم. این موضع توقف عملیات‌هایمان هنوز هم ادامه دارد. با این وجود اما حملات دولت ترکیه ادامه دارد. آ.ک.پ-م.ه.پ برنامه‌های انتخاباتی خود را بر مبنای دشمنی و کشتار کوردها قرار داده‌اند. به خودی خود آنان اعلام می‌کنند که چقدر کورد کشته‌اند. یک وزیر دفاع دارند، ارقام خیالی اعلام می‌کند و دروغ می‌گوید. این ارقام صحت ندارد. اکنون می‌گویند چیزی حدود ۳۰ و چند هزار از ما را به شهادت رسانده‌اند. پس این افراد چه کسانی هستند؟ همگی دختر و پسران کوردها هستند. به طور واضح قتل و عاملان را تایید می‌کنند و آن را مبنای تبلیغاتشان قرار می‌دهند. به این معنا که در مقابل ما چنین حکومتی قرار دارد، که با چنین قتل و عامی درصدد است تا حکومتش را همیشگی کند. چرا؟ به این دلیل که در این جامعه قبلا چنین تفکر و فهمی غالب شده است؛ بر این اساس پروپاگاندا صورت گرفته است؛ به عنوان این‌که ما دشمن ترکیه هستیم، به عنوان این‌که ما ترکیه را تجزیه می‌کنیم، چنین سخنانی به کار می‌برند، درایتی چنین حرف‌هایی صحت ندارد و قبلا درمورد آن سخن گفته‌ایم. می‌خواهیم ترکیه را دمکراتیزه‌ کنیم. در ترکیه اتحاد خلق‌ها را به پیش ببریم. براساس آزادی و برابری خلق‌ها، نه براساس تبعیض، می‌خواهیم خواهری و برادری حقیقی، اتحاد و دمکراسی را پیش ببریم. براساس آزادی خلق کورد با اراده و هویت خود زندگی کند، ما طرفدار اتحاد خلق‌ها هستیم. کسانی که تبعیض قایل می‌شوند، آن‌ها هستند. سربار این‌ها ما را تبعیض‌گر نشان می‌دهند، بر اساس خودشان برما تهمت می‌زنند. این‌گونه می‌خواهند که بر اساس ریختن خون فرزندان کورد و ترک، حکومت خود را بنیان نهند. از این رو بار دیگر اعلام می‌کنم؛ درباره‌می جنگ‌هایی که گفته شده است، به ویژه جنگ‌های ماه سپتامبر به بعد، مسئولیت تمامی خسارات جانی در مراحل قبلی نیز، فقط و فقط حکومت آ.ک.پ-م.ه.پ است.

آن‌ها می‌خواهند با کشتار به نتیجه برسند. آن‌ها را روانه کرده و باعث کشته شدنشان می‌شوند؛ سپس به مراسم خاکسپاریشان رفته و تبلیغات می‌کنند. اما تو‌ در قبال آن مسئولی، در این وضعیت چرا آن‌ها را روانه‌ی آن‌جا می‌کنی! هم مسئولیتش بر گردن اوست و هم بر اجسادشان اشک دروغین می‌ریزند و به سیاست می‌پردازند. بدون این‌که خجل شوند و از خود شرم کنند، چنین دورویی انجام می‌دهند. مسئول همگی آنان طیب اردوغان است و نه هیچ کس دیگر. باید این به همین شکل فهمیده شود.