کاراییلان در گفتگو با رادیو دنگه گَل (صدای خلق) اظهار داشت که ارتش ترکیه شروع به استقرار در مناطقی در متینا کرد که هیچ گریلایی وجود ندارد و پ‌د‌ک و دولت عراق راه را برای این امر هموار کردند و تلاش می‌کنند مناطق گریلایی را از این طریق محاصره کنند.

کاراییلان با بیان اینکه اکنون دولت ترکیه در جاده بین بامرنه و کانی‌ماسی شناسنامه‌ها را کنترل می‌کند، گفت: «حتی اگر نچیروان بارزانی از آنجا عبور کند، از او نیز شناسنامه می‌خواهند.»

کاراییلان با بیان اینکه دولت ترکیه سیاست الحاق باشور کوردستان را دنبال می‌کند، گفت: «شاید او اکنون چهره خود را آشکار نمی‌کند، نمی‌خواهد استراتژی خود را آشکارا بیان کند. او به دولت‌های عراق و باشور می‌گوید: "من این کار را علیه حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) انجام می‌دهم، پس به من کمک کنید." آنها در واقع قبلا با حزب دمکرات کوردستان (پ‌د‌ک) در این مورد به توافق رسیده‌اند، آنها با هم هستند. اساساً او اینگونه الحاق را انجام می‌دهد. به عنوان مثال، رهبران احزاب هر سه‌شنبه در پارلمان ترکیه سخنرانی‌های گروهی انجام می‌دهند. دولت باغچلی، رئیس م‌ه‌پ امروز سخنرانی کرد. من پیشنهاد می‌کنم که باشور و مقامات عراقی به آن سخنرانی گوش دهند. همه می‌دانند که دولت باغچلی کسی است که امروز بر دولت ترکیه حکومت می‌کند. او استراتژی را تعیین می‌کند و اردوغان و همدستانش آن را اجرا می‌کنند. اما این دولت باغچلی است که استراتژی را تعیین می‌کند. مثلاً امروز چه می‌گفت؟ او درباره موصل و کرکوک صحبت می‌کرد. او ظاهراً جمله‌ای را به زبان می‌آورد که در آن آتاتورک در مورد موصل و کرکوک صحبت می‌کند، اما در واقع قصد واقعی خود را آشکار می‌کند. ما همیشه می‌گوییم، "آنها می‌خواهند سرزمین‌های میثاق ملی را اشغال کنند، این در دل آنهاست. این اشغال در حال تبدیل شدن به الحاق است." شاید مقامات عراقی و باشور اهمیت چندانی به سخنان ما نمی‌دهند، اما باید به حرف‌های باغچلی گوش دهند و بفهمند که قصد واقعی دولت ترکیه چیست. دولت ترکیه می خواهد باشور کوردستان را ضمیمه کند. همانطور که عفرین را ضمیمه کردند و اکثریت کردها را از آنجا بیرون کردند.اگر باز اینکه نظام خود را تحمیل می‌کنند، می‌خواهند همین کارها را به مرور در باشور کوردستان به تدریج انجام دهند. هدف آنها انجام این کار در سراسر روژاوا است و به هر حال آن را پنهان نمی کنند.

بخش دوم مصاحبه مراد کاراییلان عضو کمیته اجرایی پ‌ک‌ک با رادیو دنگه گَل به شرح زیر است:

*قبلاً به مزدوران (محافظان روستا) فراخوان داده بودید. اما بر اساس اطلاعاتی که به دست ما رسیده است، همچنان مزدورانی در اشغال اراضی باشور حضور دارند. در مورد این موضوع چیز جدیدی می‌توانید بگویید؟

مزدوران کسانی هستند که خیانت می‌کنند، به دشمن کمک می‌کنند یا اسلحه دشمن را برمی‌دارند. دیگر بحث فراخوانی نیست، این را می‌دانم. این یک مسئله تاریخی است. این زخم زخم سیاهی است که تاکنون برای مردم کورد هیچ درمانی نداشته است. به همین دلیل مردم کورد همچنان اسیر هستند و تحت نظام برده‌داری زندگی می‌کنند.

من از آنها خواستم که حداقل به باشور کوردستان نیایند. دولت ترکیه در اشغال باشور کوردستان با مشکلات جدی مواجه است، این بدیهی است. به همین دلیل او می‌خواهد سربازانی پیدا کند تا برای او بجنگند. او می‌خواهد با توسعه سربازان مزدور در ترکیه به این مهم دست یابد و همچنین می‌خواهد کوردهای باکور و باشور را به جنگ همدیگر وا دارد. در این زمینه با توجه به اطلاعات جدیدی که دریافت کردیم؛ از بدلیس، مردین، چولیگ، سِرت، درسیم (تا جایی که من می‌دانم در درسیم دهکده زیاد نیست)، موش، جولمرگ و شرنخ، مزدوران را می‌آورند. حالا ۱۵۰۰ مزدور به باشور کوردستان آورده‌اند. بنابراین قصد دارند این روزها تعدادشان را به ۱۵۰۰ برسانند. آنها آنچه را که به باشور آوردند در متینا، آواشین و زاپ مستقر کرده و به جنگ خواهند برد. خیلی از آنها هم به آنها خدمت می کنند، یعنی کار می‌کنند. جاهایشان را می‌سازند، مواضع‌شان را می‌سازند، کسانی که از قاطرها می‌فهمند با قاطرها برایشان آب و آذوقه می‌آورند. پس آنها نوکر هستند. کشورشان اشغال می‌شود و آنها در خدمت اشغالگران هستند. این پست‌فطرتی زیاد چیز خیلی بدی است. دشمنی می‌آید و به وطن شما حمله می‌کند و شما به او کمک می‌کنید و خدمتگزار او می‌شوید. این برده‌داری است. بدون شک دولت ترکیه برای آمدن آنها به باشور کوردستان و شرکت در جنگ علاوه بر حقوق، اندکی پول اضافی به آنها می‌دهد. به این ترتیب آنها به قول خودشان سیاست «سگ را به جان سگ انداختن» را اجرا می‌کنند.

دولت ترکیه دیگر نمی‌تواند کوردها را به دو قسمت تقسیم کند و آنها را مجبور به حمله به یکدیگر کند

این سیاست دولت ترکیه است. در دوره عثمانی هم همینطور بود الان هم همینطور است. برای همین است که می‌بینید از باکور مزدوران را می‌آورند، همچنین چند نفر از باشور را پیدا می‌کنند. حالا آیا پ‌د‌ک از هر نظر به آنها خدمت نمی‌کند؟ ببینید چند نفر را از روژاوا با خود بردند، می‌بینید که در هتل‌های استانبول و آنکارا به آنها غذا می‌دهند. این افراد نیز پول دریافت می‌کنند. بعد می‌گویند ما جبهه ملی کوردستان سوریه (ENKS) هستیم. دولت ترکیه به هر کجا که می‌رود، ابتدا همکارانی را به خدمت می‌گیرد که به مردمش خیانت کرده‌اند. در دوره عثمانی این کار را کرد و اکنون نیز چنین می‌کند. در طول تاریخ، هر جنبشی که برای آزادی کوردستان قیام کرده است، تنها از دولت ترکیه شکست خورده است. کوردها بیشتر در همه آنها نقش دارند. این حقیقت نشان می‌دهد که چرا کوردها تاکنون برده بوده‌اند. این یک آینه است، یک عکس از آنچه اتفاق افتاده است. امروز اکثر کسانی که برای جنگ با ما تدارک دیده‌اند کورد هستند. آنها خودشان نمی‌توانند جنگ را به این خوبی پیش ببرند، می‌خواهند با استفاده از کوردها علیه ما با روش‌های مختلف به نتیجه برسند.

اما این بار دولت ترکیه آن نتیجه را نخواهد دید. چرا؟ اکنون آگاهی به وجود آمده است. افکار و ذهنیت رهبر آپو گسترش یافته است و زنان و جوانان کورد اکنون متوجه حقیقت شده‌اند. به همین دلیل، دولت ترکیه دیگر نمی‌تواند مردم کورد را به دو قسمت تقسیم کند و مانند گذشته آنها را مجبور به حمله به یکدیگر کند. ما می‌دانیم که این مزدوران و آنهایی که در دولت ترکیه هستند کم هستند. ما اکثریت هستیم من معتقدم فراخوانی که شما از من پرسیدید و فراخوانی که هفته گذشته دادم قطعاً بر روی خانواده مزدوران و فرزندان آنها نیز تأثیر گذاشته است. آنها به این راحتی نمی‌آیند. البته آنها سختی‌هایی دارند. آنها باید قیام کنند، باید از این کار دست بردارند. آنها باید از این خیانت و کثیفی پاک شوند. باید موضع بگیرند. شاید عده‌ای موضع گرفته باشند. هر از چند گاهی می‌شنویم که برخی افراد چنین نگرش‌هایی را در خود ایجاد می‌کنند، اما در تحلیل نهایی، کسانی هم هستند که چنین برخوردهایی را انجام می‌دهند.

این یک موضوع مبارزه اجتماعی است. ما باید با این موضوع مبارزه کنیم. میهن‌دوستان، زنان آزادیخواه، جوانان کورد، هر کس که طرفدار دموکراسی و میهن‌دوست است باید با جاسوسان، مزدوران و خائنان مبارزه کند. فقط با یک فراخوان نمی‌توان این کار را کرد، مبارزه لازم است. من همه را به مبارزه دعوت می‌کنم. باید در خانه، خیابان، همه جا با آن مبارزه کرد. در خانه مزدوران هم باید مبارزه وجود داشته شود. ما باید افرادی را که در این راه مرتکب اشتباه و کاستی می‌شوند اصلاح کنیم. اساس ایدئولوژی رهبری آپو چیست؟ بیایید جامعه کوردی سقوط کرده را بلند کنیم و شخصیت کورد را بازآفرینی کنیم. انقلاب رستاخیز بر همین اساس صورت گرفت. پس بیایید کسانی را که در راه اشتباه هستند به راه راست بیاوریم. بیایید برای این تلاش و مبارزه کنیم. این مبارزه باعث توسعه و شکست این سیاست دشمن خواهد شد.

ه‌پ‌گ در باکور کوردستان از کسی کمک یا کمک مالی جمع‌آوری نمی‌کند!

*ما از جاهای مختلف اطلاعاتی دریافت می‌کنیم مبنی بر اینکه عده‌ای از طرف پ‌ک‌ک-ه‌پ‌گ درصدد جمع‌آوری پول هستند. چه فکری در این باره دارید؟

خوشحالم که این سوال رو پرسیدی، در این زمینه می‌خواهم یک هشدار و فراخوان به همه مردممان بدهم. نیز اگر رفقای ما گوش می‌دهند به این نکته توجه کنند:

بله، می‌شنویم که افرادی هستند که تحت عنوان پ‌ک‌ک یا ه‌پ‌گ از مردم پول جمع‌آوری می‌کنند. این نوع اطلاعات از یک جا نمی‌آید، بلکه از جا‌های زیادی می‌آید. مردم ما و همه میهن‌دوستان ما باید این واقعیت را به وضوح بدانند: ما به عنوان پ‌ک‌ک یا ه‌پ‌گ از هیچکس در باکور پول، کمک و غیره دریافت نمی‌کنیم. ما جمع‌آوری نمی‌کنیم. بله، ما نیاز داریم، اما برای خنثی کردن توطئه‌های دشمن، تصمیم گرفته‌ایم که هیچ یک از رفقای ما از طریق افراد خاصی پول جمع‌آوری نکنند، یعنی کسی را مأمور کمک یا جمع‌آوری پول نکنند. چنین اتفاقی نخواهد افتاد. همه باید این را بدانند. با وجود این، کسانی که برای جمع‌آوری پول و مطالبه آن می‌آیند، به احتمال زیاد عواملی هستند که تحت مدیریت سازمان استخباراتی ترکیه (میت) هستند و به آن منصوب می‌شوند. شاید برخی از آنها افراد منافع شخصی یا تشکیلات تبهکاری باشند و ممکن است چنین کارهایی را به نفع خود انجام دهند. مردم ما باید نسبت به این افراد حساس باشند. آنها نباید به کسی کمک کنند و نباید گرفتار چنین ترفندهایی شوند.

البته اگر یک فرد میهن‌دوست گریلا را دید و متوجه شد که گریلا نیاز به کمک دارد، خودش می‌تواند کمک کند. برخی از رفقا ممکن است واقعاً به کمک نیاز داشته باشند، و من می‌دانم که آنها نیاز دارند. اما ما برای خنثی کردن ترفندهای دشمن دست از جمع‌آوری کمک می‌کشیم، آن را لغو می‌کنیم. در واقع قبلاً نیز نبود، اما شاید برخی از واحدهای ما هر از گاهی آن را جمع‌آوری کنند. دشمن می‌خواهد با این کارها مردم ما را خسته کند، نام جنبش ما را خدشه‌دار کند و همچنین مردم ما را غارت کند. برای جلوگیری از این امر، ما در حال حذف چنین روش‌هایی هستیم. اما همانطور که اشاره کردم؛ اگر کسانی هستند که شخصا گریلا را دیده و به چشم خود می‌بینند که رفقایشان نیاز دارند، بدون شک هر میهن‌دوستی باید در زمان نیاز به رفقایش کمک کند. اما اگر مستقیما باشد، اگر به چشم خودش ببیند، آنوقت می‌تواند. جدای از این، هیچ کس نباید گرفتار چنین ترفندهایی شود. ما با گفتن "برو برای ما پول جمع کن" کسی را از طرف خود منصوب نمی‌کنیم. هیچ کس نباید گرفتار این ترفندها شود و همه باید مراقب این موضوع باشند.

گریلا در حال انجام جنگی بزرگ است

*جنگ در چند سال گذشته با همین سرعت در مناطق حفاظتی مدیا ادامه دارد. همچنین اخیراً حملات ارتش اشغالگر در باکور کوردستان افزایش یافته است. درگیری شد و شما در برنامه قبلی ما اعلام کردید که شهدا دارید. در مورد مبارزات گریلا در باکور به طور کلی به چه چیزی می‌خواهید اشاره کنید؟

همانطور که گفتید در باشور کوردستان، یعنی مناطق حفاظتی مدیا، جنگ دائمی و شدیدی در جریان است. در حال حاضر جنگ بزرگ و سختی در زاپ در جریان است. ما به صورت روزانه بیانیه می‌دهیم. دشمن از انواع سلاح‌ها استفاده می‌کند. از گاز شیمیایی و سلاح‌های ممنوعه استفاده می‌کند، از سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی استفاده می‌کند. او می‌خواهد با بیل‌های مکانیکی که از قونیه آورده است برای حفاری برخی نقاط در برابر تونل‌ها استفاده کند. آنها کار گسترده‌ای انجام می‌دهند، جنگ شدیدی وجود دارد. این را هم بگویم: حرفه‌ای بودن در گریلا‌ها نیز رو به بهبود است. سطح حرفه‌ای بودن و روحیه فداکاری گریلاها در مناطق حفاظتی مدیا عمیق‌تر شده است. مثلاً در این جنگ تعداد کمی از رفقا به شهادت می‌رسند. ما در واقع به هنگام شهادت‌ها، مشخصات شهدا را اعلام می‌کنیم. ما شهید دیگری نداریم. به خصوص در جنگ زاپ مثلاً در دو ماه گذشته این همه سلاح استفاده شد اما شهید نداشتیم. زیرا حرفه‌ای بودن بهبود یافته است. این ثابت می‌کند که یک نیروی حرفه‌ای می‌تواند ضربات بزرگی را بدون دریافت خسارت به دشمن وارد کند. امروز گریلا این کار را می‌کند. جنگ بزرگی وجود دارد.

در روزهای اخیر تلاش‌های اشغالگران در متینا افزایش یافته است. به عنوان مثال، شب گذشته دشمن روستای بازه و اطراف آن و همچنین نقاطی مانند قَسروك و دِرگله را تصرف كرد. رفقا هم عملیات‌هایی انجام می‌دهند، اما دشمن چگونه این کار را می‌کند؟ او معمولاً مناطقی را اشغال می‌کند که رفقای ما در آنجا حضور ندارند. اینک در متینا از چنین تاکتیکی استفاده می‌کند. به عبارت دیگر، او از مسیر هوایی و یا زمینی به جاهایی می‌آید که می‌داند رفقای ما در آنجا نیستند. وسایل نقلیه آنها در حال حاضر از دروازه مرزی سَرزَره عبور می‌کند و آنها می‌توانند به راحتی به هر کجا که می‌خواهند بروند. از این نظر، این راه از سوی پ‌دک و دولت عراق باز شده است. خلاصه در متینا از هر دو تاکتیک استفاده می‌کند. اول، مکان‌هایی را هدف قرار می‌دهد که هیچ رفیقی وجود ندارد و آن مکان‌ها را اشغال می‌کند. او به این ترتیب یک محاصره ایجاد می‌کند. بگذارید این را هم بگویم: دولت ترکیه اکنون در جاده بین بامرنه و کانی‌ماسی ایست بازرسی و کنترل شناسنامه انجام می‌دهد. حدس می‌زنم حتی اگر نچیروان بارزانی از آنجا عبور کند، از او نیز درخواست شناسنامه می‌کنند. نچیروان بارزانی در یکی از ملاقات‌های ما سال‌ها پیش به من گفت که قبل از سال ۲۰۰۵ به ترکیه رفته، در جایی نشسته بوده، ماموریت هر کسی روی میزشان نوشته شده بود، از او پرسیده شد که وظیفه‌اش چیست و او گفت که نخست‌وزیر است، اما کسانی که این سوال را مطرح کردند گفتند قبول نمی‌کنیم، در باشور هم نمی‌توانی نخست‌وزیر باشی و اینگونه مشکل درست کردند. چرا اینطور برخورد می‌کردند؟ زیرا به گفته آنها نظام کوردی و نخست‌وزیری نمی‌تواند وجود داشته باشد. در واقع در آن زمان دولت ترکیه حساب می‌کرد که پ‌ک‌ک به جنگ مسلحانه ادامه نخواهد داد و به همین دلیل به باشور حمله می‌کرد. مثلاً در دهوک هم تحمل پرچم باشور کوردستان را نداشتند و می‌گفتند ما این تکه پارچه‌ها را پایین می‌آوریم. از این رو شروع به اعمال فشار بر باشور کوردستان کردند، اما وقتی دوباره گریلاها شروع به جنگ کردند، دست کشیدند و دوباره به ما حمله کردند.

دولت ترکیه در واقع باشور کوردستان را اشغال نمی‌کند، بلکه سیاست الحاق را دنبال می‌کند. شاید او اکنون چهره خود را نشان نمی‌دهد، نمی‌خواهد استراتژی خود را آشکارا فاش کند. او به دولت‌های عراق و باشور می‌گوید: "من این کار را علیه پ‌ک‌ک انجام می‌دهم، پس به من کمک کنید." آنها در واقع قبلاً با پ‌د‌ک در این مورد به توافق رسیده‌اند، آنها با هم هستند. اساساً او اینگونه الحاق را انجام می‌دهد. به عنوان مثال، رهبران احزاب هر سه‌شنبه در پارلمان ترکیه سخنرانی‌های گروهی انجام می‌دهند. دولت باغچلی، رئیس م‌ه‌پ امروز سخنرانی کرد. من پیشنهاد می‌کنم که باشور و مقامات عراقی به آن سخنرانی گوش دهند. همه می‌دانند که دولت باغچلی کسی است که امروز بر دولت ترکیه حکومت می‌کند. او استراتژی را تعیین می‌کند و اردوغان و همدستانش آن را اجرا می‌کنند. اما این دولت باغچلی است که استراتژی را تعیین می‌کند. مثلاً امروز چه می‌گفت؟ او درباره موصل و کرکوک صحبت می‌کرد. او ظاهراً جمله‌ای را به زبان می‌آورد که در آن آتاتورک در مورد موصل و کرکوک صحبت می‌کند، اما در واقع قصد واقعی خود را آشکار می‌کند. ما همیشه می‌گوییم، "آنها می‌خواهند سرزمین‌های میثاق ملی را اشغال کنند، این در دل آنهاست. این اشغال در حال تبدیل شدن به الحاق است." شاید مقامات عراقی و باشور اهمیت چندانی به سخنان ما نمی‌دهند، اما باید به حرف‌های باغچلی گوش دهند و بفهمند که قصد واقعی دولت ترکیه چیست. دولت ترکیه می خواهد باشور کوردستان را ضمیمه کند. همانطور که عفرین را ضمیمه کردند و اکثریت کردها را از آنجا بیرون کردند. اگر باز اینکه نظام خود را تحمیل می‌کنند، می‌خواهند همین کارها را به مرور در باشور کوردستان به تدریج انجام دهند. هدف آنها انجام این کار در سراسر روژاوا است و به هر حال آن را پنهان نمی‌کنند.

جنگ سختی در باکور در جریان است

در مورد باکور کوردستان؛ بسیاری از حملات در اینجا نیز انجام می‌شود. برخی از ارگان‌های مطبوعاتی به ویژه از ترکیه و باشور کوردستان چگونه می‌خواهند وضعیت را به تصویر بکشند؟ ابتدا، آنها می‌خواهند اشغالگری ترکیه را نرم جلوه دهند. به نظر می‌رسد وظیفه ویژه برخی ارگان‌های رسانه‌ای در باشور این است که این اشغال را نرم جلوه دهند. با این حال، آنها می‌خواهند اشغال و الحاق کنند، اما سعی می‌کنند آن را نرم کنند. دیگری این است؛ آنها می‌خواهند اینطور به نظر برسد که پ‌ک‌ک اکنون فقط در باشور می‌جنگد. هم مطبوعات وابسته به آک‌پ-م‌ه‌پ در ترکیه و هم برخی مطبوعات در باشور کوردستان سعی دارند آن را اینگونه نشان دهند. اما حقیقت اینطور نیست. ما همه جا با این دولت استعمارگر-قاتل در حال جنگ هستیم. جنگی که ما به راه انداخته‌ایم یک جنگ ایدئولوژیکی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و نظامی است. بله، همه چیز نظامی نیست، اما جنگ نظامی همه جا هست. دولت ترکیه فقط زمانی به جنگ باکور اشاره می‌کند که شهدا داشته باشیم. از آنجایی که ارتباطات فنی را متوقف کردیم، نمی‌توانیم اخبار را به موقع دریافت کنیم. اطلاعات با کمی تاخیر می‌رسد. به همین دلیل زیاد در دستور کار نیست، اما در باکور کوردستان جنگ سختی در جریان است.

به عنوان مثال، مقامات ترکیه ترازنامه سال گذشته را ارائه کردند که طی آن آنها در طول سال ۳۱ هزار حملات در ترکیه و باکور کوردستان علیه ما انجام دادند. ببینید اینجوری اعلام کردند، بنابراین جنگ بسیار شدیدی بین ما وجود دارد. حمله دائمی علیه ما وجود دارد و در برابر آن مقاومت وجود دارد. این حملات در زندان‌ها، در خیابان‌ها و در کوه‌ها رخ می‌دهد. همه جا هست به خصوص مردم ما در سایر نقاط باید این حقیقت را به خوبی ببینند. یک جنگ همه‌جانبه علیه دولت نسل‌کش ترکیه وجود دارد. به عنوان مثال، در درسیم، جودی و بسیاری از نقاط دیگر، دولت ترکیه میلیاردها پول برای ساختن جاده‌ها در همه جا هزینه کرد و در آن مکان‌ها ایستگاه‌های پلیس ایجاد کرد. بنابراین آنها قلعه‌ای برای محافظت از خود در آنجا ساختند. زیرا آنها نمی‌توانند در آنجا از خود محافظت کنند. به طور خلاصه، تلاشی در باکور وجود دارد. آنها می‌خواهند ما را شکست دهند، ما مقاومت می‌کنیم، می‌خواهیم آنها را ناکام بگذاریم و در نهایت می‌خواهیم آنها را شکست دهیم. چنین مبارزه‌ای وجود دارد.

برای جلوگیری از مشارکت در گریلا‌ها از روش‌های جنگ ویژه استفاده می‌شود

دولت ترکیه از همه ابزارها در جنگ باکور استفاده می‌کند. می‌توان گفت که جنگ بر روی سه پایه انجام می‌شود: اطلاعات، فناوری و جنگ روانی. آنها اطلاعات را تقویت کرده‌اند، می‌خواهند جاسوسی را عمیق کنند و می‌خواهند ابزارهای اطلاعاتی مانند دوربین را گسترش دهند. مثلا الان فقط با پهپادها با ما نمی‌جنگند. اکنون دولت ترکیه به دوربین‌های زمینی اهمیت زیادی می‌دهد. او روی چیزهایی مانند دوربین‌های تله‌ای و نظارتی تمرکز می‌کند. باز هم اگر در جایی گروهی از رفقا را شناسایی کند، حتی اگر دو رفیق باشند، ابتدا هواپیما و هلیکوپتر می‌فرستد. آنجا را با توپ و غیره و سلاح‌های سنگین مختلف می‌زند. بعد به آنجا می‌روند و بعد بی‌شرمانه به هم تبریک می‌گویند. شما همیشه از راه دور با تکنیک جنگیده‌اید. هیچ فداکاری نکرده‌اید! به عبارت دیگر او از هزاران سرباز، مزدور، مامور، کنترا و این همه فناوری علیه دو نفر استفاده می‌کند. دولت ترکیه اکنون چنین جنگ نامتعادلی را علیه ما به راه انداخته است.

به عنوان مثال، دولت ترکیه رسماً هروئین و مواد مخدر و غیره را در همه جا توزیع می‌کند تا جوانان شرکت نکنند. آنها می‌خواهند جوانان را به مواد مخدر عادت دهند. می‌خواهند آنها را به فحشا عادت دهند. همه اینها فقط برای جلوگیری از میهن‌دوستی و پیوستن آن جوانان به صفوف گریلا است. به این ترتیب جنگ علیه ما یک جنگ روانی، یک جنگ اجتماعی، یک جنگ فرهنگی است. به این ترتیب جنگی همه‌جانبه و سخت در جریان است.

گریلاهای دوران جدید باید بر این اساس سبک جدیدی را دنبال کنند. رفقایی که در باکور هستند و روی این موضوع تمرکز می‌کنند در واقع آگاه هستند. اینگونه نیست که در دوره جدید، گریلا برای توسعه یک سبک جدید تغییر انجام نداده باشد. تغییر رخ داده است. اما همچنان ادامه سبک قدیمی وجود دارد. بنابراین این تغییرات کافی نیست. بله، رفقا به استتار توجه می‌کنند. در این زمینه پیشرفت‌هایی وجود دارد، اما طبق اطلاعاتی که به دست ما رسیده است، اطلاعات دشمن در هر سه رویداد اخیر دخیل است. در حادثه گلی‌داخ درگیری مختصری وجود دارد. ظاهرا فقط رفیق شیخموس شهید شد. با این حال، در بوتان، درگیری‌ها در پیروسا و ماوا مدت زیادی به طول انجامید. مشخص است که دشمن در حال انجام کارهای اطلاعاتی گسترده است. تحت تعقیب قرار داده‌اند. زیرا طبق اطلاعاتی که به ما رسیده بود، دشمن آن مکان‌ها را زیر نظر داشته است. واضح است که این سبک اجرا کافی نیست. باید این سبک را به یاد این شهدای گرانقدر قهرمان به سبکی موفق تبدیل کنیم. همه این رفقا، رفقای برجسته‌ای هستند. آنها ارزش‌های این مردم هستند. آنها فداکارترین پسران و دختران کوردستان هستند. میهن‌دوستان ما هم باید این را بدانند و رفقای ما هم باید این را بدانند. همه رفقای ما در باکور کوردستان فداکاری می‌کنند. اکنون ممکن است در مناطق حفاظتی مدیا در ۲۴ ساعت شبانه روز یک جنگ مداوم در اطراف تونل‌ها وجود داشته باشد، اما مقاومتی که رفقای ما در باکور انجام می‌دهند به اندازه جنگ‌های تونل معنادار و مهم است. با این حال رفقا باید به این موضوع توجه داشته باشند. آنها باید تلاش، فداکاری بیشتر و نوآوری بیشتری را داشته باشند. ما می‌خواهیم در این زمینه نوسازی را عمیق‌تر کنیم. به خصوص پس از این آخرین شهادت‌ها، باید به درستی از یاد و خاطره این قهرمانان صیانت کرده و گریلای باکور کوردستان را به مسیری هدایت کنیم که مورد اصابت قرار نگیرد و هدف اطلاعات و فنون دشمن قرار نگیرد. روشن شده است که تغییر بسیار بیشتری در سبک عملیات مورد نیاز است. همه ما در این زمینه مسئولیت داریم. رفقای آنجا هم وظایفی دارند و ما هم همینطور. ما از این موضوع آگاه هستیم. اما قطعا باید تغییر موفقیت‌آمیزی در نحوه عملیات و روش‌های خود ایجاد کنیم. این تغییر نباید یک طرفه باشد، تغییر باید بر اساس بسیاری از جنبه‌ها باشد.

جاسوسی هیچ سودی برای کسی نخواهد داشت!

مثلاً دشمن می‌داند که گروهی در منطقه هستند. او ماه‌ها آنها را دنبال می‌کند تا منطقه پایه و حتی مختصات دقیق آن را مشخص کند. در هر دو مکان - که ممکن است در گلی‌داح نیز وجود داشته باشد - دشمن نقاط دقیقی ایجاد کرده است. به خصوص در پیروسا و ماوا، دشمن با نیروی فنی و هوایی به مواضع رفقای ما ضربه می‌زند. اگر ابتدا آنها را از هوا نزنند، هرگز نمی‌توانند به رفقای ما حمله کنند. می‌دانند اگر بیایند می‌میرند. آنها عزم این را ندارند که مستقیماً از زمین بیایند. قبل از رفتن با تکنیک آن مختصات را زدند.

اگر مختصات مکان گروهی از رفقا توسط دشمن مشخص شده باشد، اینجا اشکال دارد. به عبارت دیگر اطلاعاتی را در مورد رفقا برای دشمنش جمع‌آوری می‌کرد. سبک عمل و حرکت نباید اجازه دهد که این اتفاق بیفتد. ما نباید اجازه دهیم این اتفاق بیفتد. ما باید بر این نواقص غلبه کنیم.

دشمن در حال فعالیت است. او ضعف انسان‌ها را گرفته، و جاسوس‌ها را سازمان می‌دهد. برای همین دنبال می‌کند و زیر نظر می‌گیرد. ضمناً این را هم بگویم: ما تقریباً گروه‌هایی را می‌شناسیم که در هدف قرار دادن این رفقا نقش داشتند. ما اطلاعات خود را روشن می‌کنیم و از آنها نخواهیم گذشت. این را باید دانست. ما خون این رفقای ارزشمند را روی زمین باقی نمی‌گذاریم. این وظیفه ماست. این جنبش خون رفقایش را بر زمین نگذاشته و تنها نخواهد گذاشت. از هیچ کس نخواهیم گذشت که بر روی خون قهرمانان این میهن به ساختن زندگی برای خود، صاحب خانه یا ثروتمند شدن می‌پردازند. هیچ کس حتی نباید چنین چیزی را در خواب ببیند. این برای آنها باقی نمی‌ماند! در این مورد پاسخگو خواهند بود. البته این به کناری، اما موضوع اصلی که در اینجا روی آن تمرکز می‌کنیم، سبک عمل ماست. به عبارت دیگر، باید تغییری در سبک عمل ایجاد شود.

مبارزه علیه عوامل و جاسوس‌ها باید توسعه یابد

*در مورد مبارزات اجتماعی و همچنین مبارزه گریلا که در این مرحله از مبارزه شکل گرفته است، چه می‌توانید بگویید؟ چگونه میهن‌دوستان به طور خاص می‌توانند از وظایف خود صیانت بعمل آورند؟ همچنین، زنان و جوانان چگونه باید به انجام وظایف دوره خود برسند؟

به عنوان گریلا، ما بر کمبودهای خود تمرکز می‌کنیم. بدیهی است که در مسیر عملیات ما نواقص و اشتباهاتی وجود دارد و نیاز به بازسازی بیشتر است. اما محافل میهن‌دوست ما نیز نواقصی دارند. بسیاری از محافل پاک و صادق ما خود را به گوشه‌ای اختصاص می‌دهند و هرگز خود را آشکار نمی‌کنند. رفقا مجبور می‌شوند بروند و روی چیزی که در معرض دید هستند تمرکز کنند و متاسفانه اغلب تحت نظر هستند. بنابراین در این زمینه می‌توانم بیان کنم که میهن‌دوستان ما نیز نواقصی دارند. به عنوان مثال، اگر چنین میهن‌دوستان قوی وجود داشت، یک نفر می‌توانست با فراهم کردن زیرساخت‌های کار گریلا به مدت یک سال، نقش خود را در یک منطقه ایفا کند. در این دوره، میهن‌دوستان در مناطقی که گریلاها در آن مستقر هستند، وظایف واقعاً مهمی دارند. چهره‌های جدید مورد نیاز است. آنها نباید خود را آشکار کنند. رفقا هم نباید آن را فاش کنند. میهن‌دوستان ما نباید خود را مردم عادی ببینند. از آنجایی که او کورد است و مدعی میهن‌دوستی است، باید تمام تلاش خود را برای ایفای نقش انجام دهد. ببینید، مردم ما، حیوانات و همه چیزشان سوختند و دولت از آنها محافظت نکرد. اگر که می‌خواهند چنین دولتی دیگر وجود نداشته باشد و نیاز به تغییر دارد، پس همه باید به وظایف و مسئولیت‌های خود عمل کنند. در بسیاری از زمینه‌ها کمبودهایی در این زمینه وجود دارد.

من می‌خواهم به همه میهن‌دوستان، رفقای زن و رفقای جوان فراخوان بدهم: آنها فعالیت‌های اجتماعی مختلفی را در محدوده جنبش قیام انجام می‌دهند. اما بیشتر مردم شهرها این نوع کارها را انجام می‌دهند. امروزه نقش و وظیفه جوانان تعریفی جامع است. زنان و جوانان پیشگامان انقلاب ما هستند. اما این وظیفه مشترک همه میهن‌دوستان است که به مبارزه با جاسوسی بپردازند. هیچکس نباید اجازه جاسوسی را در روستای خود بدهد و اگر هست باید برای افشای آن تلاش کنند. همه باید نسبت به جاسوس‌های زنده و بی‌جان در محله خود حساس باشند. عوامل بی‌جان چه کسانی هستند؟ عوامل بی‌جان دوربین هستند. دوربین‌های تله‌ای در شهرها، محله‌ها، اطراف روستاها، همه اینها عامل هستند. وظیفه همه میهن‌دوستان این است که تمام دوربین‌های اطراف خود را مختل کنند. دوربین یک طرف را می‌بیند. سپس شما از طرف دیگر بروید و بشکنید و نابود کنید. وظیفه همه میهن‌دوستان، جوانان ارزشمند و همه مبارزه با جاسوسان است. ما باید با عوامل زنده، علیه دوربین‌ها، علیه دستگاه‌های شنود، و علیه دستگاه‌های نظارتی مبارزه کنیم.

فراموش نکنید؛ اگر مقاومت اجتماعی عمیقاً ریشه‌دار در برابر انواع فعالیت‌های اطلاعاتی دشمن نداشته باشیم، نمی‌توانیم از ارزش‌های خود محافظت کنیم و مخفیانه کاری انجام دهیم. ببینید؛ اکنون دوباره به فلسطینی‌ها ضربه وارد می‌شود. ما در حال تماشا هستیم؛ آنهایی که در آنجا بدترین نقش را بازی می‌کنند، عوامل هستند. وگرنه از کجا خواهند فهمید که جنگجو کجاست! بنابراین یک عامل وجود دارد. این مسئله جاسوسی یک مسئله بسیار مهم در مبارزات ملی است. به همین دلیل است که میهن‌دوستان نباید با گفتن «جاسوس هست، به دوستانمان اطلاع بدهیم» اینگونه رفتار کنند. به هر حال رفقا نمی‌توانند همه آنها را بکشند. پس باید او را از روستا اخراج کنید. باید به نحوی او را بدون نقش رها کرد. در غیر این صورت رفقا نمی‌توانند به همه آنها رسیدگی کنند!

و عده‌ای در جامعه تحت فشار قرار می‌گیرند. مثلاً جوان است؛ دشمن او را گول زده و به تور خودش انداخته است. جذب کردن دوباره آنها ضروری است. ما نمی‌گوییم که باید همه آنها را حذف کنیم. تا جایی که می‌توانیم جذبشان کنیم. به عبارت دیگر، همه میهن‌دوستان، روشنفکران و همه کوردهای آگاه مبارزه با جاسوسان را وظیفه خود بدانند.

جوانان حق دارند با هر کسی که مواد مخدر می‌فروشد و استفاده می‌کند، فحشا را سازماندهی می‌کند و به عنوان عامل در محله آنها عمل می‌کند، مبارزه کنند. فراخوان من به جوانان ارزشمند این است که به صفوف گریلا بپیوندند. در این دوره پیوستن به گریلا باارزش‌ترین و شرافتمندانه‌ترین سطح در کار انقلابی است. دشمن گاهی از این موضوع مشارکت به عنوان ماده تبلیغاتی استفاده می‌کند، اما مشارکت وجود دارد و ادامه دارد. بله، در یک سطحی موانعی وجود دارد، اما رفقای جوان باید با تلاش خودشان بر این موانع غلبه کنند و خود را در به گریلا برسانند و مشارکت کنند. رفقای جوان باید بدانند که هر چه بیشتر خود را مبارز کنند - که می‌تواند در عرصه‌های اجتماعی باشد، در مدرسه و یا با پیوستن به گریلا - و هر چه بیشتر در آموزش عمیق‌تر شوند، امید دشمن را بیشتر خواهند شکست. جوانان آینده جامعه هستند. جوانی روح عصر است. بنابراین جوانان کوردستان باید در این مقطع تاریخی از مسئولیت خود صیانت بعمل آورند. این فراخوان من به همه دختران و پسران کوردستان است: در این دوره تاریخی به عنوان جوانان آپویی ارزشمند در خط رهبر آپو نقش و وظیفه داشته باشید و به صفوف گریلا بپیوندید. بر این اساس من از صمیم قلب به همه سلام می‌کنم و برایشان آرزوی موفقیت دارم.