بنابە دلایل بسیاری هنوز دشوار است کە در رابطە با پیامدهای قتل حکومتی ژینا امینی و آغاز سرهلدان خلقمان در کوردستان و ایران بە دقت سخن گفت. اما آنچە کە تا کنون می‌تواند مقرون بە درستی قلمداد شود وجود زمینەهای بسیار گستردەای از سرکوب در تمام ابعاد اجتماعی و سیاسی بودە است کە از سوی حکومت تئوکراتیک ایران بر تمام خلق‌های ایران تحمیل شدە است. اما در این میان آنچە کە توجە بسیاری از ناظران را بە سوی خود جلب کردە است کانونی شدن شعار ژن، ژیان ، آزادی [زن، زندگی، آزادی] بە عنوان یکی از شعارهای اصلی رهبر آپو و جنبش آزادیخواهی کوردستان در کف مطالبات خیابانی خلق در روژهلات کوردستان و ایران است کە نشان از طراوت و توان نفوذپذیری آن در میان تودەهای مردم دارد.

طی دو روز گذشتە علاوە بر تکرار این شعار در سراسر کوردستان و ایران، برخی از شخصیت‌ها نیز آن را بە عنوان شعار این برهە از مبارزات بازتکرار کردە و بر کانونی شدن آن در همراهی با مطالبات خیابانی خلق صحە گذاشتەاند. این شعار کە از اصلی‌ترین شعارهای جنبش آزادیخواهی کوردستان است هم اکنون در حال تبدیل بە محور اصلی مطالبات خلق‌های ایران بودە و نشان از طراوت و سرزندگی جنبش نوینی دارد کە با هر گونە منقادسازی و تحمیل سلطە از سوی هرگونە سیستم حاکمیتی شدیدا مخالفت ورزیدە و تحکیم دمکراسی رادیکال را در میان اقشار مختلف پی‌گیری می‌کند. با اینحال این طنین‌اندازی باری دشوار بر گردن جنبش آزادیخواهی کوردستان می‌نهد.

شاید در سال‌های دهه ٢٠٠٠ کە این شعار از سوی رهبر آپو مطرح شد خیل بسیاری بودند کە از اهمیت استراتژیک آن اطلاعی نداشتند، اما دوربینی سمت و سوهای سیاسی و انگشت گذاشتن بر نقاط ضعف و تبدیل آن بە نقطە قوت از جملە ویژگی‌های رهبران سیاسی در بعد استراتژیک محسوب می‌شود؛ امری کە هم اکنون بنیان‌های تمامیت‌گرایانە رژیم را بە لرزە درآوردە است. کاش رهبر آپو می‌توانست در کنج امرالی طنین‌انداز شدن شعارهایش در روژهلات کوردستان و ایران را بشنود.