ساکنین شنگال به دلیل فرمان قتل‌عام سال ۲۰۱۴ که با خیانت حزب دموکرات کوردستان (پ.د.ک) اجرا شد، مجبور به ترک زادگاه خود و مهاجرت شدند. ده‌ها هزار نفر از این مهاجران در کمپ‌های آوارگان باشور کوردستان اسکان داده شدند و در ۹ سال گذشته در این کمپ‌ها مانند اسیر بوده‌اند.

بر اساس اطلاعات ساکنین شنگال، طی یک هفته گذشته بیش از ۵۰۰ خانوار شنگالی به محل زندگی خود بازگشته‌اند. ازجمله روستاها و شهرک‌هایی که اکثریت اهالی آنها به املاک و منازل خود برگشته‌اند، ناحیه تل‌قصب واقع در جنوب شرقی شنگال است که همه ساکنان آن ایزدی بودند.

۳ خانواده اهل ناحیه تل‌قصب که در کمپ کبرتو زندگی می‌کردند به خانه‌های خود بازگشتند و گفتند جلوی دیوار خانه‌یشان بهتر از مال و خانه دیگران است.

ساکنانی که به سرزمین خود بازگشته‌اند با ANF صحبت کردند.

خیرو الیاس گاریس بیان کرد که در سال ۲۰۱۴ به‌دلیل یورش داعش به کمپ کبرتو در دهوک گریختند و گفت: ما بازگشت به سرزمین خود را اساسی می‌دانستیم. حالا این خانه‌ای که آمدم مال من نیست، مال همسایه‌ام است. اما من هم گفتم که بهتر است به سرزمین خود برگردیم.

مادری به نام غزال علی نیز درباره بازگشتش می‌گوید: قبلاً این خانه ما بود و از بازگشت به آن خیلی خوشحال شدیم. در کمپ نیز دوباره خانه‌خراب شدیم؛ چادر ما را آتش گرفت و تمام وسایل‌مان خاکستر شد. آن روز برای ما مانند روزی بود که داعش به ما حمله کرد، اما خدا را شکر می‌کنیم که زنده و سلامت هستیم. ما جلوی دیوار خانه‌یمان باشیم برایمان بهتر است.

دایه غزال علی به ارگان و نهادهای مربوطه گفت: به کسانی که بازگشته‌اند کمک کنید تا بقیه نیز بتوانند برگردند. چون الآن خانواده‌های زیادی هستند که منازلشان خراب شده و زندگی در آنها ممکن نیست. هرچند منزل ما توسط داعش سوزانده شده بود، اما ما دوباره آن را می‌سازیم.

الیاس گاریس یکی از اهالی شنگال بر امنیت شنگال تاکید کرد و گفت: اکنون ترس و خطری درکار نیست و همه ساکنان شنگال آرام هستند و زندگی عادی آنها ادامه دارد. ما از کسانی که هم‌اکنون در کمپ‌ها هستند می‌خواهیم که هرچه سریع‌تر برگردند و با هم شنگال خود را بازسازی کنیم.