ک‌ج‌ک: با روحیه‌ی مقاومت و اتحاد، انقلاب کوبانی را حفظ کنیم
ک‌ج‌ک: انقلاب روژآوا با مبارزه و مقاومت متحد خلق‌ها حفظ می‌شود. هر کس که مخالف ناعدالتی است، باید با روحیه مقاومت و اتحاد کوبانی، با قاطعیت از انقلاب روژآوا دفاع کند.
ریاست‌مشترک کنفدرالیسم جوامع کوردستان (ک‌ج‌ک) به‌مناسبت ۱ نوامبر روز جهانی کوبانی و ۲ نوامبر روزجهانی روژآوا اطلاعیه‌ای کتبی منتشر نمود و این روز را به خلق‌های جهان تبریک گفت. ک‌ج‌ک با اشاره به جنگ جهانی سوم مابین نیروهای مدرنیته سرمایه‌داری گفت: «این جنگ به دلیل رقابت بر سر قدرت و سلطه‌گری آغاز شده است. در این میان دولت ترکیه و حکومت آک‌پ-م ه‌پ درصددند تا از فرصت استفاده کرده و انقلاب روژآوا را ساقط کرده و خلق کورد را نیز نابود سازند. تنها راه برای جلوگیری از این برنامه آنها، موضعگیری محکم‌تر از جانب خلق و جریانات دموکراتیک و مبارزه متحد آنان است.»
اطلاعیه ریاست‌مشترک شورای اجرایی ک‌ج‌ک به شرح زیر است:
«پس از پیروزی کوبانی، ۱ نوامبر به عنوان روز جهانی کوبانی اعلام شد، سپس ۲ نوامبر نیز به عنوان روز جهانی روژآوا اعلام شده و به تمام خلق‌های جهان تبریک گفته شد. قطعا انقلابی که در روژآوا پیروز شد، نتیجه یک مبارزه مشترک است. مقاومت و پیروزی کوبانی نیز محصول تلاش و مبارزه مشترک خلق‌ها بود. لذا توسط مردمان جهان از مقاومت کوبانی و انقلاب روژآوا حمایت گردید. به همین مناسبت یکبار دیگر این مقاومت و انقلاب شکوهمند را با تمام وجود تبریک گفته و حمایت قاطع خود را از انقلاب روژآوا اعلام می‌کنیم. در این روز بزرگ به همه وطن‌دوستان و مردمان انقلابی و مبارز روژآوا و کوردستان درود می‌فرستیم. از همه کسانی که از انقلاب روژآوا حمایت کردند، برای آن زحمت کشیدند و برایش مبارزه نموده و قربانی دادند، تشکر می‌کنیم و در وجود شهدای مقاومت کوبانی، یاد همه شهدای انقلاب و دموکراسی را با احترام گرامی می‌داریم. بازهم مراتب سپاسگزاری و تعلق خاطر خود به شهیدان را اعلام می‌داریم. پیروزی انقلاب روژآوا و مقاومت کوبانی با تلاش و فداکاری هزاران همرزم انترناسیونالیست مانند آرین، آوستا، گَلهات، اولاش و لِگَرین محقق شد. یاد آنان و سایر همرزمانشان به‌عنوان نماد این مقاومت و انقلاب همیشه زنده خواهد بود.
با مقاومت مشترک خلق آزاد شد
هنگامی که داعش به کوبانی حمله کرد، خلق‌ها و انقلابیون خاورمیانه و خیلی از مناطق جهان، به ویژه مردم هر ۴ بخش کوردستان برای رهایی کوبانی از یورش داعش دست به‌کار شدند و به این مقاومت پیوستند. بدین شیوه مقاومت بزرگتر شد و داعش شکست خورد و کوبانی آزاد شد. نجات کوبانی از یورش تبهکاران داعش، حفظ انقلاب روژآوا را نیز در پی داشت. زیرا هدف آنان درهم شکستن انقلاب روژآوا با سرآغاز سقوط مقاومت کوبانی بود. اما با مقاومت مشترک خلق‌ها، به این هدف نرسیدند. با وجود حمایت تمام نیروهای ارتجاعی، به‌ویژه حاکمیت فاشیستی آک‌پ-م‌ه‌پ، حفظ کوبانی و نجات انقلاب روژآوا از اشغالگری به‌روشنی نشان داد که مقاومت مشترک خلق‌ها چقدر کارساز و تعیین‌کننده است. پیروزی مقاومت کوبانی به همه نشان داد که هیچ قدرتی فراتر از اتحاد و مبارزه مشترک خلق‌ها وجود ندارد و هیچ تکنولوژی و نیروی مادی از اراده‌ی توده‌ای و آرمان زندگی آزاد مؤثرتر نیست. بدون شک این خواست و آرمان بزرگ همه جهان را از حاکمیت مدرنیته سرمایه‌داری نجات خواهد داد و با ذهنیت مدرنیته دموکراتیک، زندگی آزاد را محقق خواهد نمود.
حکومت آک‌پ-م‌ه‌پ داعش را به کوبانی فرستاد
حکومت آک‌پ-م‌ه‌پ در ترکیه، قدرت اصلی حامی داعش بود. این حکومت آک‌پ-م‌ه‌پ بود که داعش را وادار به حمله به کوردها و روژآوا و ایزدیان و کوبانی نمود. داعش با ذهنیت و رویکرد حکومت آک‌پ-م‌ه‌پ کار می‌کند و مطابق سیاست‌های آنان حرکت می‌کند. اکنون نیز حکومت آک‌پ-م‌ه‌پ داعش را هدایت می‌کند و درصدد احیای آن است. می‌دانیم که پس از آزادی کوبانی، وقتی مشخص شد که انقلاب روژآوا توسط داعش ازبین نخواهد رفت، حکومت آک‌پ-م‌ه‌پ مستقیما وارد عمل شد و حملات اشغالگرانه‌ی خود به روژآوا را آغاز نمود. عفرین و سری‌کانی و گری‌سپی اشغال شدند و تاکنون موج حملات آنان به سایر مناطق روژآوا به‌شدت ادامه دارد.
دولت‌ها و نهادهای بین‌المللی مطابق منافعشان با جنگ غزه برخورد می‌کنند
با یورش جدید حکومت آک‌پ-م‌ه‌پ در ۵ اکتبر ۲۰۲۳ به روژآوا، معلوم شد که هدف آنها نابودسازی است. در این حملات دهها مرکز تولیدی و زیرساخت اقتصادی، بیمارستان، مدرسه، مسجد و عبادتگاه، سد و نیروگاه بمباران شدند و صدها نفر شهید و زخمی شدند. این یک قتل‌عام و نسل‌کشی آشکار است. طیب اردوغان و هاکان فیدان علنا این را اعلام کردند و در مقابل دیدگان مردم جهان آن را انجام دادند! اما دولت‌ها و نهادهای بین‌المللی هیچ موضع خاصی در مقابل این حملات نابودگرانه‌ی علنی نشان ندادند. این نیز به وضوح نشان می‌دهد که دولت‌ها و نهادهای جهانی با حکومت آک‌پ-م‌ه‌پ روابط اقتصادی و سیاسی دارند و به‌خاطر این منافعشان در برابر یورش نابودگرانه‌ی ترکیه به روژآوا سکوت می‌کنند. برخوردی مشابه این در حملات اسرائیل به غزه و مسئله فلسطین نیز دیده می‌شود. دولت‌ها و نهادهای جهانی برخوردی دلسوزانه و عادلانه ندارند و مطابق منافعشان با جنگ غزه برخورد می‌کنند. پیش از همه حکومت آک‌پ-م‌ه‌پ و طیب اردوغان چنین رویکردی دارند. می‌گویند مخالف حملات به غزه‌اند اما خودشان در نهایت بی‌شرمی همان برخورد را با کوردها و روژآوا انجام می‌دهند! این یک بی‌شرمی و ریاکاری بزرگ است و آشکارا این ریاکاری را انجام می‌دهند. ولی این واقعه ماسک حکومت آک‌پ-م‌ه‌پ و طیب اردوغان را از صورتشان برداشت و همگان آنها را بهتر شناختند.
ناتو شریک نسل‌کشی در روژآواست
می‌بینیم که خطر و تهدیدات علیه انقلاب روژآوا همچنان ادامه دارد. انقلاب روژآوا در معرض تهدید و یورش نیروهای مدرنیته سرمایه‌داری قرار دارد. آنها درصدد نابودی این انقلاب و سرکوب آرمان و مبارزه برای زندگی آزادند. دولت ترکیه و حکومت آک‌پ-م‌ه‌پ با ذهنیت ضدِ کورد خود، خواستار حذف و نابودی انقلاب روژآوا و نسل‌کشی خلق کورد هستند. اما قدرت‌های مدرنیته سرمایه‌داری نیز در پشت این سیاست و حملات ایستاده‌اند و از آن حمایت می‌کنند. زیرا انقلاب روژآوا میدان زندگی آزاد است و توسط مبارزات مشترک خلق‌ها به‌وجود آمده است. دولت‌ها نمی‌خواهند چنین منطقه و تجربه‌ای وجود داشته باشد و لذا در مقابل حملات دولت ترکیه به روژآوا چیزی نمی‌گویند و حتی از آن حمایت می‌کنند. دولت ترکیه با حمایتی که از آمریکا و ناتو و اروپا کسب می‌کند و با سلاح‌هایی که از آنان می‌گیرد، به روژآوا حمله کرده و پروسه نسل‌کشی را دنبال می‌کند. لذا این قدرت‌ها در نابودسازی روژآوا شریکند و نمی‌توانند نقش خود را انکار کنند.
این شرایط، زنده‌کردن روحیه‌ی مقاومت کوبانی را از ما می‌خواهد
اتفاقات تاکنونی این حقیقت را اثبات کرد که انقلاب روژآوا تنها با مبارزه و مقاومت مشترک خلق‌ها حفظ می‌شود. می‌بینیم که قدرت‌های جهانی در کشمکش و جنگ‌اند. جنگ سوم جهانی مابین قدرت‌های مدرنیته سرمایه‌داری در جریان است. این جنگ به‌دلیل تشدید اختلافات و اقتدارگرایی درحال وقوع است. در این راستا دولت ترکیه و حکومت آک‌پ-م‌ه‌پ درصدد است تا از این وضعیت به‌عنوان فرصتی برای نابودسازی انقلاب روژآوا و نسل‌کشی کوردها استفاده نماید. می‌خواهد با این رویکرد و حملات به هدفش برسد. تنها راه برای جلوگیری از وقوع این امر، موضعگیری قاطعانه خلق و تمام نیروهای دموکراتیک است تا با اتحاد و مبارزه مشترک، ایستادگی کنند. باید این را عملی کرد. شرایط فعلی این را می‌طلبد که همان روحیه اتحاد و همگرایی و مقاومت کوبانی را زنده کنیم و آن را تداوم ببخشیم. باید با این نگرش و مسئولیت تاریخی از ۱ نوامبر روز جهانی کوبانی و ۲ نوامبر روز جهانی روژآوا یاد کنیم. مخصوصا خلق روژآوا و کوردستان، خلق‌های خاورمیانه و جهان و زنان و جوانان و سوسیالیست‌ها و نیروهای دموکراتیک و همه کسانی که مخالف بیعدالتی هستند، باید با روحیه مقاومت و اتحاد کوبانی، با قاطعیت از انقلاب روژآوا دفاع کنند.»
