کمیتهی اکولوژی کنفدرالیسم جوامع کوردستان (کجک) در رابطه با ریزش معدن در لجک ارزینجان بیانیهای مکتوب منتشر کرد.
کجک اعلام کرد: «هر دو قتلعام منطقهی لجک ارزینجان، به طور واضح سیاست نسلکشی حکومت حزب عدالت و توسعه (آکپ)-حزب حرکت ملی (مهپ) در رابطه با رانتخوری را نشان میدهد. برای تامین مالی جنگ علیه خلق کورد، خاک طبیعی کوردستان و ترکیه را به شرکتهای همکار و بینالمللی تقدیم میکند. حکومت فاشیستی راه را برای نسلکشی طبیعت و انسان باز میکند. در تمام مدت حکومت خود با بهانهی ‘به خاطر جامعه’ و برای رانتخوری خود از طریق قانون معادن که ۲۱ بار آن را تغییر داده است، راه را برای غارت و بیقانونی و تخلفات باز کرده است. حکومت آکپ فاشیست نه تنها در لجک، بلکه در دیگر نسلکشی و قتلعام اتفاق افتادە در دیگر معادن در سوما و البیستان و زلزلهی ۶ فوریه و تمامی نسلکشیهای طبیعی دیگر که اخیرا افزایش یافته است، مقصر و مسئول تمامی آنهاست.»
شرایط قتلعام مهیا شد
در بیانیهی کمیتهی اکولوژی کنفدرالیسم جوامع کوردستان (کجک) خاطر نشان شده است:
«به دست شرکت کانادایی آناگلد که شرکت خانوادهی اردوغان است و چلیک هولدینگ شریک آنهاست و این قتلعام اتفاق افتاد، نه تنها فقط امروز، بلکه از روز تأسیس آن، مسئول چندین جنایت است. با وجود اینکه در معادن از سیانید استفاده میشود، فعالیتهای این شرکت که بر روی خط گسل زلزلهی چولیگ-یدیسو انجام شده است، از همان روز اول تهدید بزرگی علیه طبیعت و جامعه ایجاد کرده است و زندگی را از بین میبرد. این تهدید، از روزی که تأسیس شده است تا کنون با گزارشهای ارزیابی اثرات بر اطراف (CED) که امکان تولید را فراهم کرده است، رفته رفته ظرفیت تولید خود را افزایش داد و در نتیجه در آگوست ۲۰۲۳ بدون گزارشهای (CED) برای تولید مستمر مورد حمایت قرار گرفت و این شرایط را برای قتلعام کنونی را فراهم کرد. از همان روز تأسیس، پیشنهادات جنبشهای اکولوژی و سازمانهای حقوق بشر و هشدارهای خلق نادیده گرفته شد و بر ایجاد این قتلعام اصرار شد. این شرکت معدنی که در کنار رود فرات تأسیس شد، باعث قتلعام شد. اگرچه در ۲۱ ژوئن ۲۰۲۲، ۲۱۰ متر مکعب سیانید به رودخانه فرات در شهر ایلیچ ریخته شد، اما سطح خطر و حقایق آن را پنهان کردند. امروز نیز همان اتفاق در حال وقوع است. صحنههایی که توسط خلق از صحنه جنایت گرفته شده و قتلعام را گزارش میدهند؛ مورد توجه قرار نگرفت و از شرکتی که حامی دولت است و به عنوان یک کارگاه جنایتکار فعالیت میکند، محافظت شد.
حکومت آکپ-مهپ در صدد است تا قتلعام را پنهان نماید
با وجود جدی بودن خطر، شرکت را مقصر و مسئول اعلام نمیکنند و از آن محافظت میشود، این خطر و تهدید با اطلاعات نادرست پنهان میشود و بدین ترتیب پروندهی جنایی شرکت حامی سنگینتر میشود. هرچند، چند روزی از این حادثه میگذرد اما هنوز از کارگران مفقود شده هیچ خبری اعلام نمیشود. همچنین گفته میشود که مانند زلزلهی ۶ فوریه، تعداد افراد کشته شده در این قتلعام که دولت مسئول آن است نیز پنهان میشود. حکومت آکپ-مهپ در صدد است تا قتلعام را پنهان نماید و اجازه ورود احزاب سیاسی و انجمنهای زیست محیطی و سازمانهای مردمنهاد و رسانه و مطبوعات آزاد را به منطقه نمیدهد. کسانی که میخواهند این حادثه را بررسی کنند به جای مسئولین این جنایت، آنها دستگیر شدهاند.
مواد سرطان زا که در اثر فروریختن حوض سیانید با خاک و آب و هوا ترکیب میشوند، این نیز تهدیدی جدی برای کل زندگی و تخریب محیط زیست هستند. قتلعام لجک از نظر تهدید و خطرات، شبیه چرنوبیل است و برای خلقهای منطقه را تهدید میکند و این جنایتی نیست که حکومت آن را پنهان نماید. با در نظر گرفتن جنبههای این فاجعه، امروز بزرگترین تهدید برای خلقهای کوردستان و به طور کل ترکیه، سیاستهای نسلکشی است. سکوت و تلاش دولت برای پنهان کردن حقیقت نه تنها فاجعه را افزایش میدهد، بلکه راه را برای فجایع دیگر هموار میکند. به همین دلیل، حفاظت از زندگی در برابر غارت و نابودی حکومت فاشیستی آکپ-مهپ، فقط با یک مبارزه سازمانیافته و آگاهی و مشارکت امکانپذیر است.
دو قتلعام تجربه شد
دو قتلعامی که در لجک علیه طبیعت و جامعه رخ داد، بالاترین سطح تخریب زیست محیطی در خاورمیانه است، نه تنها برای خلقهای ترکیه و کوردستان، بلکه برای کل جهان به مانند یک شبکهی جنایت و تهدیدی عظیم است. آکپ از نظر غارت و رانتخواری در حدی است که از تاریخ و فرهنگی مانند حسکاف و زئوگما عبور میکند که از روز رسیدن به حکومت تا کنون به بهانهی امنیت، در حال سد سازی است، از سیاستهای آبی به عنوان سلاحی علیه کوردستان و کشورهای همسایه استفاده میکند. جنگلها را آتش میزند، از سیاست ضد کشاورزی و دامداری بهره میبرد، با بهرهگیری از سیاستهای غارتگری، تخریب کامل اکولوژی و اجتماعی و فرهنگی انجام میدهد. با این اعمال که نشانهی ذهنیت فاشیستی و نسلکش است، زندگی را تهدید میکند، باعث فقر، مهاجرت و خشکسالی میشود. دهها هزار پروژهی براساس غارت انجام داده است که بزرگترین تهدید برای زندگی اکولوژی و اجتماعی در کل کشور بهویژه کوردستان است.
مبارزات آزادیبخش کوردستان علیه حکومت فاشیستی که از تخریب و نسلکشی اکولوژی به عنوان یک استراتژی جنگی استفاده میکند، به مبارزهی خلق برای حیات مرتبط است. نه تنها ۹ جانی کە در لجک (ایلیچ) زیر آوار ماندند، بلکە این فاجعه همزمان نسلکشی کامل ذهنیت فاشیستی آکپ-مهپ علیه جامعه و طبیعت است. لازم است بیش از هر زمان دیگری از زندگی در برابر تخریب و خشونت این ذهنیت محافظت کنیم، از سرزمین و آب و خاک و هوای خود محافظت کنیم و خود را برای این امر سازماندهی کنیم. پیشگیری از قتلعامهای اکولوژی مانند لجک، جلوگیری از قتلعامهای اجتماعی و فرهنگی است. جلوگیری از این قتلعامها تنها با افزایش مبارزهی اکولوژی امکانپذیر است. با اتحاد خلق و زنان و جوانان و اقشار جامعه و به ویژه اکولوژی و انجمنهای زیست محیطی، جنبشهای کارگری و دمکراتها میتوانیم جلوی این سیاستها را بگیریم که مبتنی بر جنگ و سود و غارت است و طبیعت و جان ما را میدزدد. بیایید فریاد طبیعت را مانند نشانهی قیامت بدانیم و در این راستا حرکت کنیم.»