کجک یاد شهدای قتلعام سیواس را گرامی داشت
ریاست مشترک شورای اجرایی کجک به مناسبت ۳۱مین سالگرد قتلعام سیواس-مادیماک یاد «۳۳ جان با شرف» را گرامی داشت و برای گسترش مبارزه متحدانه فراخوان داد.
ریاست مشترک شورای اجرایی کجک به مناسبت ۳۱مین سالگرد قتلعام سیواس-مادیماک یاد «۳۳ جان با شرف» را گرامی داشت و برای گسترش مبارزه متحدانه فراخوان داد.
ریاست مشترک شورای اجرایی کنفدرالیسم جوامع کوردستان (کجک) گفت: «دولت ترکیه همانگونه که میخواهد کوردها را قتلام کند، به همان شکل نیز میخواهد علویان را نیز به قتل برساند. به همین علت سرنوشت تاریخی کوردها و علویان از جنبه تاریخی مشابه هم است. درواقع بخش مهمی از خلق کورد نیز به باورداشت علوی معتقد است.
بیانیه کجک به شرح زیر میباشد:
«در ۲ جولای ۱۹۹۲ بدست نیروهای شبهنظامی، فاشیست، دینگرا، نژادپرست دولت در هتل مادیماک شهر سیواس علیه علویانی که اکثرا روشنفکر، نویسنده و هنرمند بودند قتلعامی انجام گرفت و۳۳ علوی در آتش سوختند و به قتل رسیدند. این قتلعام وحشیانه خارج از انسانیت به مثابه قتلعام سیواس-مادیماک به صفحات تاریخ وارد شد. اکنون در ۳۱مین سالگرد این قتلعام قرار داریم. ما این قتلعام وحشیانه و نگرش مرتجع، نژادپرست و فاشیست که در پشت این نسلکشی قرار دارد را محکوم میکنیم. یاد ۳۳ جان که به شکل وحشیانه آتش زده شدند و به قتل رسیدند را با احترام گرامی میداریم. در شخص آنان، یاد شهدای دمکراسی و انقلاب را یکبار دیگر با احترام، علاقه و قدردانی گرامی میداریم و در مقابل آنان سرتعظیم فرود میآوریم. یکبار دیگر قول میدهیم که در مبارزه آزادی خود، از یاد و خاطره ارزشمند آنان صیانت کنیم. مبارزه خلقها یقینا از این قتلعامها حسابخواهی خواهد کرد، نگرش مرتجع، فاشیست، نژادپرست را شکست داده و حسرت آزادی تاریخ خلقها را عملی خواهد ساخت.
جامعه علوی بدلیل اینکه ماهیت دمکراتیک، جمعی، مدافع آزادی و صلحطلبی خود، همیشه در طول تاریخ به هدف حملات نیروهای فاشیست، مرتجع، استعمارگر، سلطهگر و دولت پرست مبدل شده و نسلکشیهای بسیاری علیه علویان توسط آن نیروها اعمال شده است. در برهه دولت-ملت که اساس آن مهندسی اجتماعی و انسانهای یک شکل است، حملات علیه جامعه علوی از قبل هم دشوارتر شد. اولین حملات نسلکشی علیه علویان ابتدا بدست دولت ترکیه انجام شده است. توسط دولت استعمارگر و قاتل ترکیه بصورتی منظم قتلعام علیه علویان به اجرا در آمده است. قتلعام سیواس نیز یکی از همین موارد میباشد. از راه این نسلکشیها بصورتی منظم خواستند باورداشت و فرهنگ علویان را نابود کنند، جامعه علوی را قتلعام کنند. تمام حملات و نسلکشیهایی که علیه علویان با همین هدف صورت گرفت. بدین صورت حملات علیه علویان و حملات علیه خلق کورد مشابه همدیگر میباشند. دولت ترکیه همانگونه که میخواهد کوردها را قتلام کند، به همان شکل نیز میخواهد علویان را نیز به قتل برساند. به همین علت سرنوشت تاریخی کوردها و علویان از جنبه تاریخی مشابه هم است. درواقع بخش مهمی از خلق کورد نیز به باورداشت علوی معتقد است.
رهبر آپو ارزش بسیاری برای جامعه مظلوم علوی که در تاریخ بارها قتلعام علیه آنها صورت گرفته، قائل بود. هم برای آزادی جامعه علوی و هم بدلیل فشارهای آسمیلاسیون علیه آنان، بسیار کوشش کرد که هویت علویان را مشخص کند. مبارزه جامعه علوی که بخش مهمی از خلق میباشند را بسیار با اهمیت دید، به همراه دیگر خلقها و باورداشتها برای اینکه مبارزه آزادی کوردستان در رفاقت و ائتلاف باشد، کارهای مهمی انجام داد. درواقع قتلعام سیواس در اساس خود برای جلوگیری از همبستگی میان مبارزه در کوردستان و مبارزه جامعه علوی انجام شد. با به قتل رساندن روشنفکران علوی که خود را به مبارزه آزادی خلق کورد نزدیک میکردند، خواستند از این امر جلوگیری کنند. نسلکشی از روی قصد در سیواس انجام شد. زیرا سیواس چنین منطقهای است که هم خلقکورد-علوی و هم خلق ترک-علوی به همراه هم در آنجا سکونت دارند.
برای اینکه جنبش سوسیالیست و دمکراتیک ترکیه و مبارزه آزادی کوردستان به همدیگر نرسند، دولت ترکیه همان روشها را اجرایی کرد، حمله نمود و قتلعام کرد. اما علیرغم این دردهای سنگین که به خلق ما تحمیل کردند نیز دشمنان نتوانستند به اهدف خود برسند، نتوانستند از خواهری و برادری خلقها و مبارزه مشترک جلوگیری کنند. کاملا برعکس این امر، ارتباط میان خلقها گام به گام قویتر شد، به حیات آزاد که حسرت خلق ما میباشد، بیشتر نزدیک شدند. چیزی که برعهده ما میباشد اینست که ارتباط میان خلقها را قویتر کنیم و آزادی خلقها را عملی نماییم. در چنین زمانی که ما یاد قربانیان قتلعام سیواس را گرامی میداریم، مسئولیت تاریخی ما اینست که حول محور الزامات حرکت کنیم، برهمین اساس ارتباط میان خلقها را نیرومندتر کرده، مبارزه متحدانه که براساس خواهری و برادری خلقها و حیات برابر شکل میگیرد را بیش از پیش توسعه دهیم. بر همین اساس ما تمام جنبشهای دمکراتیک را فرامیخوانیم که برای مبارزه خلقها، باورداشتها و ستمدیدگان پیشاهنگی کنند، طبق مسئولیتهای تاریخی خود حرکت کرده مبارزه متحدانه را قویتر کنند. همچنین برای عملی کردن حسرت آزادی تاریخی خلقها بهتر از قبل کوشش نماییم.»