ک‌ن‌ک: شنگال باید سرنوشت خود را تعیین کند، باید حمایت‌ها را افزایش دهیم

ک‌ن‌ک در سالگرد فرمان(نسل‌کشی) شنگال چنین گفت: «مردم شنگال باید بتوانند از خود محافظت کنند و سرنوشت خود را تعیین کنند. شنگال باید به یک موجودیت خودگردان تبدیل شود.» ک‌ن‌ک همچنین خواستار افزایش حمایت‌ها شد.

شورای اجرایی کنگره ملی کوردستان (ک‌ن‌ک) به مناسبت دهمین سالگرد فرمان ۳ اوت ۲۰۱۴ شنگال بیانیه‌ای منتشر کرد.

در این بیانیه آمده است:

«شنگال، سرزمین باستانی جامعه ایزدی ما، عمدا مورد هدف تبهکاران داعش قرار گرفت. همه اشغالگران کوردستان از این حمله تروریست‌های داعش راضی بودند. ترکیه، ایران و حتی اداره بغداد و رژیم شوونیستی دمشق، بیش از حد راضی بودند. داعش نماینده افکار و احساسات ضد کورد این مراکز اشغالگر شد. داعش خود برده نظام‌های استعماری در کوردستان شد. آنها با این حمله اساساً می‌خواستند همه دستاوردهای کوردها در باشور و روژاوای کوردستان را شکست دهند و یک بار دیگر یوغ استعمار را بر دوش کوردها بگذارند و همچنین با تعصب اسلامی، باور ایزدی را خدشه دار کنند. به همین دلیل دستور کشتار خلق ایزدی ما را صادر کردند. تبهکاران داعش، شنگال را اشغال کردند و شروع به نسل‌کشی مردم ایزدی ما کردند. مردان را کشتند، زنان و کودکان را اسیر کردند و آنها را به دنیای سیاه و واپسگرایانه اسلامی خود بردند. هزاران زن از مردم ایزدی ما به اسارت درآمدند و در بازارهای کثیفشان فروخته شدند. آنها مرتکب تجاوز بی‌سابقه‌ای به زنان شدند. کسانی که از ترس درنده‌خویان داعش فرار کردند با بدبختی و مشکلات فراوان خود را به نقاط و مناطق دیگر کوردستان رساندند. کوه شنگال با بلندای خود به پناهگاه مردم ایزدی تبدیل شد. این نتیجه غم انگیز عملیات نسل کشی بر مردم ایزدی ما، کوردستان و جهان است.

کوردها و کوردستانی‌ها از سراسر جهان به فریاد مردم ایزدی خود رفتند. مخصوصاً گریلاهای ه‌پ‌گ، نیروهای ی‌پ‌گ و ی‌پ‌ژ قهرمانی و از خودگذشتگی زیادی نشان دادند؛ به سرعت وارد عمل شدند و از حملات تاریک‌پرستان جلوگیری کردند. از جبهه غیرنظامی و از جبهه نظامی، کوردها و کوردستانی‌ها بسیج شدند و از یک سو با داعش جنگیدند و از سوی دیگر مردم آواره را نجات دادند. نیروهای بشر‌دوست خارجی نیز در این زمینه فعال بود و حمایت بزرگ و گسترده‌ای از کوردها هم از نظر نظامی و هم از نظر کمک‌های بشردوستانه صورت گرفت. نیروهای ملی کوردستان از مردم ایزدی ما دفاع کردند و حماسه بزرگی خلق کردند. داعش با بسیج و همکاری نیروهای داخلی و خارجی متوقف شد و در وهله اول شنگال و سپس سایر نقاط کوردستان از دست داعش آزاد شد.

اگرچه شنگال امروز از چنگ داعش پاکسازی شده و تعداد زیادی از مردم ایزدی ما در سرزمین آبا و اجدادی خود سکنی گزیده‌اند، اما همچنان جراحات ۳ اوت ۲۰۱۴ در جان آنها ادامه دارد. تعداد زیادی از زنان ایزدی که ربوده شده‌اند هنوز در تاریکی هستند. به دلیل این حادثه تلخ، زن ایزدی به نماد تلاش و مبارزه با راست گرایی اسلامی، تعصب و ذهنیت سیاه تبدیل شده است و این موضوع باید با همه اهمیتی که دارد در دستور کار قرار گیرد. همچنین، تعداد زیادی از مردم ایزدی ما در زندگی دشوار آوارگی به سر می‌برند‌؛ تا کنون بسیاری از مردم شنگالی در کمپ‌ها به سر می‌برند و به شنگال برنگشته‌اند. باید راه‌ها برای بازگشت شنگالی‌ها باز شود و تلاش‌های ملی و بین المللی برای بهبود زندگی آنها تقویت شود.

متأسفانه نیروهایی که قرار بود از شنگال محافظت کنند، نیروهایی که در آن زمان در شنگال بودند و مسئولیت حفاظت از شنگال را بر عهده داشتند -نیروهای دولت عراق و نیروهای حزب دمکرات کوردستان- آن نیروها از شنگال محافظت نکردند و آن دلیل آمدن این بلای بزرگ بر سر مردم ایزدی ما بود. آن نیروها از شنگال محافظت نکردند، شنگال و مردمش را بدون اینکه حسابی پس بدهند به داعش تحویل دادند. همانها حالا دارند برای شنگال نقشه می‌کشند. مسئولان باشور از حزب دمکرات کوردستان و دولت بغداد چهار سال پیش در ۹ اکتبر ۲۰۲۰ بدون اینکه از مردم شنگال بپرسند توافق کردند و می‌خواهند بار دیگر شنگال و مردم شنگال را بدون حفاظت و بدون اراده رها کنند. جالب اینجاست که دولت ترکیه از این توافق بیشتر خوشحال بود. همانطور که دولت ترکیه در اشغال شنگال با داعش همکاری کرد، در قرارداد ۹ اکتبر هم دست دارد. مردم شنگال و نیروهای دفاعی شنگال این توافق را قبول ندارند و در مقابل آن می‌ایستند. باید اراده مردم شنگال را مبنا قرار داد و نباید برنامه‌های مختلف سیاسی بر آنها تحمیل شود. مردم شنگال به دلیل هویت ایزدی خود صدها سال است که با حملات وحشیانه روبرو بوده‌اند. این وضعیت نشان دهنده این واقعیت است که لازم است شنگالی‌ها بتوانند از خود محافظت کنند و خود را رهبری کنند. به همین دلیل، شنگال را باید دارای اداره خودمدیریتی و مستقل در کوردستان دانست.

در سالگرد این حادثه غم انگیز که برای مردم ایزدی ما اتفاق افتاد، قلب کوردها همچنان شکسته و زخمی است. التیام این زخم‌ها و دردها نیاز به اتحاد بزرگ ملی و میهنی کوردها و کوردستانی‌ها دارد.

ک‌ن‌ک امیدوار است که خاطرات تلخ این نسل کشی که بر سر مردم ایزدی ما آورده شد، دلیل اتحاد داخلی باشد و کوردها و همه اجزای کوردستان با هم همکاری کنند و سرزمین ما کوردستان را از یوغ استعمار نجات دهند و آزادی کامل را به مردم ما بدهند.»