از ۲۰ جولای ۲۰۲۳، تحصن برای آزادی جسمانی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در اردوگاه آوارگان شهید رستم جودی (مخمور) برگزار میشود. هر هفته تحصن با گروه جدیدی ادامه مییابد. اعضای گروه ۷۹مین تحصن برای آزادی درباره هدف و اهمیت این کنش با خبرگزاری فرات (ANF) صحبت کردند.
«ما با اراده رهبری و شهدا تا پایان به راهمان ادامه خواهیم داد»
حَلیم ایشلَک مادر شهید دلوان ایشلک که ۱۷ دسامبر در منطقه کویه از توابع هولیر در حمله هوایی ارتش اشغالگر ترکیه به شهادت رسید، در ابتدای سخنان خود انزوای تحمیلی بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان را محکوم کرد و گفت: «تا رفع انزوای تحمیلی بر رهبری، ما به تحصن خود ادامه خواهیم داد. توهین بزرگی به رهبری میشود. چرا این توهین انجام میشود؟ چون در مقابل بیعدالتی و ظلم به مردم ایستاد. ما هر کاری که لازم باشد برای رهبرمان انجام خواهیم داد. چرا جهان در برابر این انزوا سکوت کرده است؟ رهبر ما فقط میخواهد مردمش را از ظلم نجات دهد. دولت ترکیه در مقابل چشم همه دنیا قتلعام میکند، اما هیچکس صدای خود را علیه آن بلند نمیکند. ما باید از رهبر خود دفاع کنیم. ما با اراده رهبر و شهدای خود تا پایان به راهمان ادامه خواهیم داد.
من قتلعام اخیر روزنامهنگاران در منطقه سیدصادق را محکوم میکنم. دولت ترکیه، بارزانی و پدک متحد میشوند و روزنامهنگاران را قتلعام میکنند. سال گذشته من و پسرم برای تهیه لباس عروسی برای پسرم به رانیه رفتیم. وقتی به کویه رسیدیم، خودروی ما با همکاری میت و پدک مورد حمله هوایی قرار گرفت و پسرم در این حمله به شهادت رسید. آنها چه حقی دارند که چنین حملاتی انجام میدهند؟ زنان به ویژه مورد حمله قرار میگیرند، بیشتر روزنامهنگاران زن هدف قرار میگیرند. این حق را از کجا میآورند؟ تا زمانی که ما زندهایم، پیگیر آرمان رهبر و شهدایمان هستیم.»
«ما برای همه نوع کنشی برای رهبری آماده هستیم»
کنشگر شیرین شرنَخی نیز هدف از کنش خود را شکستن انزوا در امرالی عنوان کرد و گفت: «ما به عنوان اهالی اردوگاه آماده هستیم تا هر نوع کنشی برای رهبری برگزار شود. هر اتفاقی هم بیفتد، میراثی که از رهبری برای ما به جا گذاشته است را تا پایان دنبال خواهیم کرد. ما مصمم هستیم که این انزوا را بشکنیم. ما به عنوان مردم کورد با اندیشههای رهبری زندگی میکنیم و ایدههای او را عملی خواهیم کرد. ما سال ۲۰۲۴ را سال آزادی رهبر آپو خواهیم ساخت. هر چه دولت ترکیه آشفتهتر میشود، هر چه به انقراضش نزدیکتر میشود، انزوای علیه رهبر ما را شدیدتر میکند. امیدواریم هر جا که کنشها برای رهبری برگزار میشود، قویتر شود. مردم کورد باید سرشان را بالا بگیرند و در مقابل این انزوا سکوت نکنند. هزینه هر چه باشد، ما هزینه برای رهبر خود را خواهیم پرداخت. حق ملاقات رهبر با وکیل و خانواده باید ادا شود. هر اتفاقی هم بیفتد، ما این انزوا را خواهیم شکست.
قبل از هر چیز از مردم کورد درخواست میکنم که در هر کجا که هستند برده، نوکر و جاسوس دشمن نباشند. دنبال پول نروند. از رهبری و شهدای خود صیانت کنند. تا کی ساکت و مطیع باشیم؟ ما نباید ظلم را بپذیریم. مردم کورد باید خود را بیشتر تقویت کنند و اتحاد خود را تشکیل دهند.»
«ما باید صدای خود را به همه جا برسانیم»
میکائیل اسماعیل اورَماری، یکی دیگر از متحصنین برای آزادی نیز گفت: «مردم کورد باید صدای خود را برای رهبری بلند کنند، صدای خود را به همه جا پخش کنند و رهبر را از زندان آزاد کنند. رهبری ما مردم کورد را بیدار کرده است، پس ما مدیون ایشان هستیم. ما باید رهبری خود را آزاد کنیم و از آن زندان بیرون بیاوریم.»