آگر اردِخان مبارز حقیقت از سرحد بود که شخصیتی شجاع و عاقل داشت و به دنبال هویت خود بود. رفیق آگر که به دور از هویت خود بزرگ شده بود، در حین تحصیل در دانشگاه با دانشجویان کورد وطن‌دوست آشنا شد و به جستجوی هویت خود پرداخت. در نتیجه این جستجو به فلسفه و ایدئولوژی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان رسید. او متوجه شد که زندگی آزاد و برابر درون پ‌ک‌ک است و به آن پیوست. شخصیت مهربان و لطیف او با کوه یکی شد. او در هر لحظه خود را در این زندگی خلق کرد و با شجاعت و اراده و هنر رزمی خود به فرماندهی پیشرو تبدیل شد.

آگر اردخان (بوراک اولمز) در سال ۱۹۹۴ در منطقه حنان اردخان متولد شد. بخشی از دوران کودکی او در روستا سپری شد. زندگی در روستا دوران کودکی او را رنگی کرد و سپس برای تحصیل به شهر رفت. سپس درگیری‌های او شروع شد. در دوران دبیرستان، توجه او به تضادهای طبقاتی ایجاد شده توسط سیستم کشیده شد. بی‌عدالتی در نظام باعث شد که او به دنبال عدالت باشد. به دلیل محیطی که در آن بزرگ شد، دور از هویت خود بزرگ شد. این امر تا سال‌های دانشگاه ادامه داشت. وقتی به دانشگاه رفت، با دانشجویان وطن‌دوست آشنا شد و شروع به جستجوی هویت خود کرد. او از نزدیک شاهد آزار و اذیت کوردها به دلیل هویت آنها بود. با مشاهده حملات فاشیستی، جستجوی هویت خود را تشدید کرد. به مرور زمان درک سیاسی پیدا کرد. او وارد جست وجوی آنچه در خارج از این زندگی آفریده شده است و بدون انکار هویت انسانی، می‌تواند زندگی را فراهم کند، شد. می‌دانست که جواب این سوالات را در سیستم پیدا نمی‌کند. او همچنین دریافت که یک جامعه سیاسی اخلاقی فقط در خارج از نظام ایجاد می‌شود و فلسفه آزادی رهبر خلق کورد را شناخت. این زندگی که تحت رهبری پ‌ک‌ک ساخته شده بود روز به روز او را بیشتر جذب می‌کرد. این ایدئولوژی و فلسفه پاسخ تحقیقات او بود. او معتقد بود که نه در این زندگی در نظام، بلکه در کوه تحت رهبری ایدئولوژی عبدالله اوجالان می‌تواند مبارزه کند. با این اعتقاد برای پیوستن به جنبش آزادی به کوه رفت.

هنگامی که او به کوهستان رسید

 در سال ۲۰۱۴ به کوه‌های آزاد رسید. حتی در آغاز، کوه برای او هیجان زیادی داشت. با آموزش‌های جدید سختی‌های زندگی گریلایی را درک کرد. او در این آموزش‌ها واقعیت اجتماعی را ارزیابی کرد، زندگی جدید در کوه شادی و هیجان زیادی را در دل او ایجاد کرد. او با این شور و شوق به زندگی پیوست. او به عنوان یک گریلا در کوهستان تلاش زیادی کرد تا مبارز آزادی و عدالت شود تا بتواند در زندگی گریلایی پیشرفت کند.

یک فرمانده پیشاهنگ

 او در زندگی گریلایی مهارت یافت. همیشه با شور و شوق لحظه اول پیوستن، کار و تلاش می‌کرد. او با احساس مسئولیت به زندگی و رفقایش می‌نگریست و پیروزی در هر کاری را سرلوحه کار خود قرار می‌داد که با این رویکرد توجه رفقایش را به خود جلب می‌کرد. او به آکادمی محسوم کورکماز پیوست تا بیش از پیش در فلسفه آپویی ژرف شود و به یک گریلای مدرنیته دموکراتیک تبدیل شود. در آکادمی شخصیت خود را ارزیابی و مبارزه‌ای قوی برای خود انجام داد. از منظر تاریخی جامعه و میهن خود را بیشتر شناخت و تفکری اجتماعی در شخص خود ساخت. او در آکادمی نه تنها تاریخ و جامعه، بلکه ویژگی‌های جامعه جنسیتی را نیز در نظر می‌گرفت. او به عنوان یک مرد این ویژگی را ارزیابی و در شخصیت خود بررسی کرد. او رویکرد خود را به زنان با این عبارات بیان کرد: «به عنوان یک مبارز رهبر آپو و یک کادر سازندگی زندگی جدید، عرصه‌ای که بیش از همه مورد علاقه من است شناخت حقیقت زنان است. موضوعی که بیش از همه با آن بیگانه بودم، حقیقت زنان است. بنابراین زمانی که من با معیارهای زندگی آزاد که توسط رهبری تعریف شده به رفقای زنم برسم، آزاد خواهم بود.» این را مبنایی برای خود قرار داد. این تعمیق‌های آگر اردِخان توجه رفقای زن او را نیز به خود جلب کرد و روابط او را تحت تأثیر قرار داد. او همیشه بر همراهی خود تکیه می‌کرد و آزادی را اساس خود قرار می‌داد.

 برای اینکه از دشمن حساب بخواهد و در مقابل ظلم ایستادگی کند، پیشنهاد کرد که به بوتان برود تا جوابی بزرگتر به دشمن بدهد. او همچنین می‌خواست وطن‌دوستی مردم بوتان را از نزدیک بشناسد و با جنگیدن در بوتان به یک گریلای مجرب تبدیل شود. او همیشه مبارزی بود که بزرگ فکر می‌کرد. پس از اتمام آکادمی به منطقه متینا رفت.

در منطقه متینا که جنگ سنگینی در جریان بود، برای اینکه بتواند به وظایف تاریخی خود عمل کند، همواره به تعمیق خود می‌پرداخت. در آنجا جنگ با اشغالگران روحیه بالایی به او داد. وقتی به متینا رسید، با اشتیاق فراوان به زندگی پیوست و سخت کار کرد. او با انرژی که از آموزش‌ها گرفته بود می‌جنگید. اراده و قلب آپویی از او فرماندهی موفق و نیرومند در زندگی و جنگ ساخت. آگر اردِخان (بوراک اولمز) در سال ۲۰۱۷ در یک حمله اشغالگران به شهادت رسید. او به عنوان یک مبارز فداکار باغ حیات بشریت، مقاومت را به عنوان میراثی برای تاریخ و همرزمانش به یادگار گذاشت.