کمیته مطبوعات پژاک به مناسبت سالیاد شهدای رسانەی آزاد؛ رامان جاوید، آرگرش باور، فرات چله، هیرش مهاباد، آرمانج مریوان و ودات آمد که در سال ٢٠٠٨ شهید شدند، بیانیەای منتشر کرد.
متن اطلاعیه کمیته مطبوعات پژاک بەشرح زیر است:
یاد رفقای مطبوعات آزاد را گرامی می داریم
در سال ٢٠٠٨ و در روز جهانی کارگر، تیمی از رفقای کمیته مطبوعات آزاد پژاک در پی حمله هواپیماهای جنگی ارتش اشغالگر ترکیه در کوهستانهای کوردستان قتل عام شدند. این قتل عام در زمانی روی داد که کارگران و زحمتکشان جهان این روز را بعنوان روز جهانی خود جشن گرفته و تنفر و خشم خود را بر سیستم سرمایەداری جهانی اعلام می دارند و اتحاد و مبارزه مشترک طبقه کارگر و زحمتکش را بەعنوان راه رهایی از سیستم انحصارطلب و استثمارگر سرمایەداری و مدرنیته کاپیتالیستی فریاد می زنند. در همان روز دولت ترکیەی کارگزار و نوکر سیستم سرمایەداری و عضو اتحاد ناتو و کاندید عضویت در اتحادیه اروپا، این قتل عام وحشیانه را انجام می دهد، این نیز میزان بی اخلاقی این سیستم حاکم بر جهان را نشان می دهد که هیچ ارزشی برای انسانیت و اخلاق و جامعەی بشری قائل نیست و با وحشیانەترین شیوه و با پیشرفتەترین سلاح و تکنولوژی نظامی به ارزشهای اجتماعی یورش می برد و از هیچ واکنشی ابایی ندارد.
بەعنوان کمیته مطبوعات حزب حیات آزاد کوردستان- پژاک ضمن تبریک ۱ می روز جهانی کارگر به همه کارگران و زحمتکشان جهان و بویژه کارگران و زحمتکشان کورد، از رفقای شهید رسانەی آزاد؛ رامان جاوید، آگرش باور، فرات چله، هیرش مهاباد، آرمانج مریوان و ودات آمد یاد می کنیم و حکومت مستبد و خونخوار ترکیه و سیستم سرمایەداری را محکوم می نماییم.
در سال ٢٠٠٨ دولتهای اشغالگر کوردستان و بویژه دولت های ترکیه و ایران، با همکاری ایالات متحده آمریکا، اروپا و عراق، یک ائتلاف چند شاخه را علیه جنبش آزادیخواهی خلق کوردستان تشکیل داده بودند. طبق توافق امنیتی- دفاعی مابین عراق و آمریکا، می بایست در سال ٢٠٠٨ تمام نیروهای آمریکایی از عراق خارج شده و امنیت و سیاست عراق را به نیروهای عراقی بسپارند. لذا لازم دانستند در صورت خروج نیروهای آمریکا از منطقه، نیرویی باشد که بتواند این خلاء بوجود آمده را پر کند و بهترین انتخاب آنها، دولت اشغالگر ترکیه بود. دولت ترکیه ۵٠ سال است مانند یک اهرم فشار در دستان قدرتهای سرمایەداری و بویژه ناتو و فراتر از همه، دولت آمریکا، نقش ژاندارم سیستم جهانی و مزدوریت آمریکا و اروپا را داشته است. دولت فاشیست و اشغالگر ایران نیز مشابه دولت ترکیه و مانند زغال زیر خاکستر خود را آماده کرده بود تا پس از عقب نشینی آمریکا وارد عراق شود و سلطەی نظامی و سیاسی خودش را کاملا بر این کشور اعمال کند.
آمریکا و اروپا برای جلب رضایت دولت اشغالگر ایران، آسمان عراق را به روی هواپیماهای جنگنده دولت اشغالگر ترکیه باز کردند و درمیان سکوت کشورهای بەاصطلاح دمکراتیک و آزادیخواه اروپا، به مرکز خبررسانی و انتشارات حزب حیات آزاد کوردستان حمله کردند. در این حمله جنایتکارانه هواپیماهای ارتش اشغالگر ترکیه، حداقل ۶ رفیق کمیته مطبوعات پژاک با اسامی رامان جاوید، آگرش باور، فرات چله، هیرش مهاباد، آرمانج مریوان و ودات آمد به کاروان شهیدان آزادی کوردستان ملحق شدند.
همزمان در سال ٢٠٠٨ آمریکا و اتحاد ناتو برای رضایت بیشتر دولت فاشیست ترکیه و تحت کنترل قرار دادن بیشتر حاکمیت آ.ک.پ، به منطقه زاپ و مناطق حفاظتی مدیا و گریلاهای آزادی کوردستان حمله کردند. از آن زمان تاکنون و در مدت ١۵ سال، دولت ترکیه باوجود بکارگیری سلاح شیمیایی و اتمی و فناوری نظامی ناتو، نتوانسته اراده و مقاومت گریلاهای آزادی کوردستان را در این منطقه شکست دهد و مناطق زاپ و آواشین و متینا به دوزخی برای دولت اشغالگر ترکیه و گورستان نظامیان این ارتش فاشیستی مبدل شده است.
اول ماه می روز جهانی کارگران و زحمتکشان جهان را در حالی تبریک می گوییم که طبقه کارگر و زحمتکش جهان بیشتر از سالهای پیش زیر فشار و استثمار مطلق سیستم فاسد و ناعادلانه سرمایەداری له شده است. یکی از دولتهای اشغالگری که هیچ ارزشی برای رنج و زحمت طبقه کارگر و زحمتکشان قائل نیست، رژیم حاکم بر ایران است. این رژیم هرچند که خود را یک حکومت جمهوری و اسلامی نشان می دهد، اما در جوهر یک سیستم بورژوایی مطیع و نوکر سیستم جهانی سرمایه است و بەدلیل برخورد فرصت طلبانه و سودپرستانەی حاکمانش، وضعیت زندگی طبقه کارگر ایران را به قهقراء کشانده است. در چنین وضعیتی سیستم جهانی بدون هیچ توجهی به اوضاع زندگی و سلامت و حفظ جان و کرامت کارگران و زحمتکشان ایران و محکوم نمودن رژیم ایران بدلیل نقض همەجانبەی حقوق و آزادی های طبقه کارگر این کشور، به روابط تجاری و مالی خود با این رژیم ادامه می دهد. حتی در مقابل آن همه نقض حقوق بشر و بی احترامی به ارزشهای انسانی و دستگیری و شکنجه و زندان و مجازات بی اساس علیه شهروندانش، هیچ واکنشی نشان نمی دهند. لذا سازمانهای حقوق بشری که توسط سازمان ملل ایجاد شدەاند، فرمالیتەاند و نمی توانند در حد مطالبات اقشار محروم و زحمتکش باشند و تنها به رفتارهای منفعت جویانەی دولتها مشروعیت می بخشند.
بەعنوان کمیته مطبوعات پژاک در روز جهانی کارگر یاد رفقای شهید رسانەی آزاد؛ رامان جاوید، آگرش باور، فرات چله، هیرش مهاباد، آرمانج مریوان و ودات آمد را گرامی می داریم. این رفقا فرزندان با شهامت و زحمتکش و مبارز واقعی میهن و خلقمان بودند. امروزه فکر و فلسفەای که این رفقایمان آن را نمایندگی می کردند به ابزار مبارزاتی دورانساز در راه آزادی خلقهای ایران و روژهلات کوردستان مبدل شده است. شرم و بی آبرویی برای سیستم جهانی سرمایەداری و فاشیسم آ.ک.پ- م.ە.پ و دولت اشغالگر ترکیه و همکاران و مزدورانش.