در ۱۶ می سال ۱۹۹۷ به شیوه‌ای غیرانسانی حزب دمکرات کوردستان - عراق ۸۰ گریلا، روزنامه‌نگار و هنرمند کورد را در هولیر قتل‌عام نمود. علی‌رغم آنکه ۲۵ سال از این جنایت می‌گذرد، اما این زخم هنوز التیام نیافته و زخمی تازه است و از آن خون می‌چکد.

حکومت اقلیم کوردستان در باشور کوردستان پس‌از جمهوری کوردستان در مهاباد بزرگ‌ترین دستاوردی بود که کوردها در سال ۱۹۹۱ به دست آورده بودند، به‌همین دلیل برای کوردهای هر ۴ بخش کوردستان به امیدی تبدیل‌شده بود تا به مرکزی برای مبارزات علیه اشغالگری تبدیل شود.

جنگ داخلی کوردها سبب شد تا دولت‌های اشغالگر کوردستان گردهم آیند و کوردها را به جنگ هم وادارند، این نیز آسیبی بزرگ به دستاوردهای کوردها بود.

از ۱۹۸۳ به بعد دولت اشغالگر ترکیه به بهانه جنگ با پ.ک.ک به باشور کوردستان حمله می‌کند، اما در حقیقت ترکیه تلاش می‌کند رؤیای میثاق ملی را محقق نماید. از ۱۴ می ۱۹۹۷ با شرکت ۲۰۰ هزار سرباز و مزدور دولت اشغالگر ترکیه حمله‌ای تحت عنوان "عملیات چکش" را آغاز نمود که هدف آن پاک‌سازی قرارگاه مرکزی پ.ک.ک در زاپ بود.

گریلاهای آزادی کوردستان مقاومتی تاریخی در مقابل حملات ترکیه انجام داده و ضربات مهلکی به آن‌ها وارد کردند. در این حملات دولت ترکیه تعداد بسیاری از سربازان و مزدوران خود را از دست داد. اما براساس چند خبر که در آن زمان منابعی در ارتش ترکیه آن را منتشر کرده بودند، حزب دمکرات کوردستان (پ.د.ک) از ارتش ترکیه درخواست کرده بود که حملاتی علیه پ.ک.ک در باشور کوردستان آغاز نماید. زمانی‌ که حملات آغاز شد، نظامیان پ.د.ک نیز دوشادوش ارتش ترکیه در باشور کوردستان حمله خود را آغاز نمودند.

پس‌از حملات دولت ترکیه در ۱۴ می هم‌زمان پ.د.ک نیز در ۱۶ می به بیمارستانی در هولیر که گریلاهای مجروح پ.ک.ک در آن جا بودند، مرکز حزب اتحاد ملی دمکراتیک، مرکز فرهنگ مزوپوتامیا، روزنامه ولات و جمعیت اتحاد زنان آزاد کوردستان در هولیر حمله کرد. در این حملات که پ.د.ک علیه این مراکز انجام داد، بیشتر از ۸۰ گریلای مجروح و میهن‌دوست شهید شدند. پس‌از آن نیز عملیات دستگیری و پاک‌سازی سیاسی در هولیر برای چندین ماه ادامه داشت.

درباره این جنایت پ.د.ک یکی از مؤسسین روزنامه ولات و شاهد این جنایت، نیاز حامد با خبرگزاری فرات صحبت کرده و در رابطه با این جنایت پ.د.ک توضیحاتی داد. او به یاد همه شهدای این فاجعه را گرامی‌داشت.

وی گفت، اطلاعات بسیاری از خانه‌هایی که همسایه روزنامه ولات بودند، در این رابطه جمع‌آوری کرده‌ام. وی اعلام نمود:"روزنامه ولات خواننده بسیاری داشت. پ.د.ک و میت ترکیه نمی‌توانستند در مقابل استقبال خلق از این روزنامه خود را کنترل نمایند، به‌همین دلیل به این روزنامه حمله کرده و این قتل‌عام را انجام دادند. تاکنون نیز اطلاعاتی در رابطه با پیکر روزنامه‌نگاران، نویسندگان و گریلاهایی که پ.د.ک آن‌ها را شهید کرده و پیکرهای آن‌ها را ربوده و پنهان نموده ‌است، به دست نیامده ‌است."

حامد می‌گوید:"به شیوه‌ای بسیار وحشیانه به بیمارستانی که گریلاهای مجروح در آن‌جا بودند و مرکز فرهنگ و هنر مزوپوتامیا که به فرهنگ باشور کوردستان خدمت می‌کرد، حمله نمودند."

حامد اعلام نمود؛"بارها به مرکز روزنامه ولات حتی قبل ‌از قتل‌عام هولیر، هم در سلیمانیه و هم در هولیر حمله کرده بودند. در ۱۳ می ۱۹۹۵ دکتر صالح هورامی که همکار روزنامه ولات بود توسط میت ترکیه با همکاری پ.د.ک ترور شد. علاوه‌بر این‌ها بارها برای آنکه مانع روزنامه شوند به مرکز این روزنامه حمله می‌کردند، اما علی‌رغم همه این حملات روزنامه به مبارزات خود ادامه می‌داد."

حامد در ادامه به اطلاعاتی که منابعی که شاهدان رویداد برای وی گفته بودند اشاره کرد و گفت:"همسایه‌های روزنامه ولات گفتند، میت و پ.د.ک با هم به مرکز روزنامه حمله کردند. حمله ساعت ۱۶:۴۰ با راکت ۱۰۶ میلی آغاز شد و سپس از سلاح سنگین و صلاح سبک علیه روزنامه‌نگاران و دفتر روزنامه استفاده نمودند. حمله تا ساعت ۱۷:۳۰ ادامه یافت و پس ‌از آنکه همه روزنامه‌نگاران شهید شدند، مرکز را غارت نمودند."

نیاز حامد سخنان یکی از شاهدان را تعریف کرده و می‌گوید:"یکی از شاهدان می‌گوید، زمانی‌که وارد مرکز می‌شود می‌بیند که پیکر یک روزنامه‌نگار زن در مرکز است و شهید شده‌است که نام وی رزا بود. سپس از پنجره به اتاق دیگری نگاه می‌کند و یک رفیق دیگر با نام روناهی را می‌بیند که او نیز شهید شده بود. به دلیل حمله وحشیانه پ.د.ک تعداد بسیاری از روزنامه‌نگاران شهید شده بودند، اما چون ساختمان تخریب‌شده بود، جنازه‌ها زیر آوار مانده بودند."

حامد می‌گوید:"این جنایت غیرانسانی پ.د.ک آن‌قدر وحشیانه بود که هرگز از فکر خلق کورد و بویژه مردم هولیر خارج نمی‌شود، چون در مقابل چشم مردم هولیر تعدادی از روزنامه‌نگاران و گریلاهای مجروح و غیرمسلح را قتل‌عام نمودند."

علی‌رغم آنکه ۲۵ سال از این جنایت می‌گذرد اما تاکنون پیکر این شهدا به خانواده‌هایشان تحویل داده نشده و پ.د.ک جنازه‌های آن‌ها را پنهان نموده ‌است. تعدادی از مردم هولیر می‌گویند؛"پس‌از قتل‌عام پ.ک.ک پیکر شهدا را به‌صورت گور دسته‌جمعی در نزدیک فرودگاه کنونی هولیر پنهان نموده ‌است."

به زعم آنکه ۲۵ سال است خانواده و بستگان شهدای قتل‌عام هولیر خواستار مشخص نمودن سرنوشت پیکر فرزندانشان هستند، اما پ.د.ک بسیار بی‌باک در مقابل آه و ناله‌ی مادر شهدا به جنایات خود ادامه می‌دهد. در آخرین مورد نیز سال گذشته ۵ گریلای دیگر را در منطقه خلیفان شهید کرد و پیکرهای آن‌ها را ربود و آماده نیست پیکر شهدا را مانند پیکر شهدای  قتل‌عام هولیر به خانواده‌هایشان تحویل دهد.