راهپیمایان آزادی: ما فرزندان دایه تایبَت هستیم، پیروز خواهیم شد!
در راهپیمایی بزرگ آزادی در سلوپی، پیامهایی داده شد: «ما فرزندان دایه تایبَت هستیم. ما رفقای سِوه-ها هستیم. ما پیروز خواهیم شد.»
در راهپیمایی بزرگ آزادی در سلوپی، پیامهایی داده شد: «ما فرزندان دایه تایبَت هستیم. ما رفقای سِوه-ها هستیم. ما پیروز خواهیم شد.»
راهپیمایی بزرگ آزادی که توسط سیاستمداران و نمایندگان سازمانهای تودهای دموکراتیک برای آزادی جسمانی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و راهحل دموکراتیک مسئله کورد راهاندازی شد، در ششمین روز خود ادامه دارد. یکی از شاخههای راهپیمایی امروز وارد منطقه سلوپی شهر شرنخ شد. راهپیمایان به مناسبت سالگرد زمینلرزه ۶ فوریه که مرکز آن در مرعش بود، نوارهای مشکی روی پیشبند خود بسته بودند. مادران صلح با گل از راهپیمایان استقبال کردند.
راهپیمایان در خیابان دوم در مرکز شهر، دست در دست مادرانی که یکی یکی در آغوش گرفته بودند، راهپیمایی کردند. راهپیمایی تا سازمان منطقهای دَم پارتی در سلوپیه ادامه یافت. مردمی که در مسیر راهپیمایی قرار داشتند نیز با تشویق و بالا بردن انگشتانشان به نشان پیروزی از راهپیمایی حمایت کردند. علاوه بر این، مادران در راهپیمایی مکرر ترانه میخواندند.
در مقابل ساختمان حزب برای جانباختگان زلزله یک لحظه سکوت برگزار شد. اونور دوشونمز، نماینده پارلمانی دَم پارتی جولَمِرگ، با یادآوری اینکه سالگرد زلزله است، گفت: «دولت ۳ روز اول در منطقه زلزلهزده نبود.» دوشونمز با اشاره به مراکز همبستگی که در جریان زلزله ایجاد کردند، گفت: «کسانی که به سیاستهای قیوم عادت داشتند نیز قیومانی به مرکز همبستگی ما منصوب کردند. کسانی که میخواهند صلح، خواهری-برادری و راهحل به این سرزمینها بیاید، باید از ما حمایت کنند.»
دوشونمز با بیان اینکه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان ۲۵ سال است در انزوا به سر میبرد، گفت: «۳۵ ماه است که هیچ اطلاعی از وضعیت وی دریافت نمیشود، به همین دلیل راهپیمایی میکنیم، ما برحق هستیم، موفق میشویم، قطعا پیروز خواهیم شد. فرزندان دایه تایبَت هستیم. ما رفقای راه سِوه- ها هستیم. ما آزادی آقای اوجالان را تضمین خواهیم کرد و آزادی به این سرزمینها خواهد آمد.»
سکینه دَمیر: رهبر آپو باید آزاد شود
سکینه دمیر، مادر سِوه دَمیر، که در جریان حملات نسلکشی در سلوپی به قتل رسید، گفت: «من به این راهپیمایی که برای آزادی، صلح، اتحاد، زندانها و رهبر (عبدالله اوجالان) برگزار میشود درود میفرستم. ما قطعا موفق خواهیم شد.» دایه دَمیر درخواست کرد که مادران ترک نیز در راهپیمایی شرکت کنند و گفت: «امروز آنها هم باید با ما راهپیمایی میکردند، مادران پلیس، سربازان و محافظان روستا نیز باید در کنار ما میبودند، همانقدر که دلم درد میکند، دل مادران سربازان نیز درد میکند. این راهپیمایی، راهپیمایی آنها هم هست. آنها نباید از راهپیمایی آزادی بترسند. این انزوا باید برداشته شود. جنازه از زندانها بیرون نیاید. رهبر آپو باید آزاد شود.»
مادر دمیر با دعوت به گفتگو برای حل مسئله کورد گفت: «خون با خون پاک نمیشود. خون با آب پاک میشود. ما صلح میخواهیم. این راهپیمایی برای این است که صلح به این سرزمینها بیاید. فرزندم شهید شد، نمیخواهم بچههای دیگران بمیرند. باید دروازه امرالی باز شود، انزوا برداشته شود، بگذار سر میز گفتگو بنشینند.»
ژیان اورمانلی و رِناس نادر اونوک نامزدهای ریاست مشترک شهرداری سلوپی از دَم پارتی نیز ضمن خوشامدگویی به مردم اعلام کردند که انزوا با راهپیمایی شکسته خواهد شد.
پس از پایان سخنرانیها، مادران صلح، روسری سفید را که نماد صلح است، بر گردن راهپیمایان گذاشتند. از سوی دیگر، دستکشها و کفههایی را که برای رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان بافته بودند به دست راهپیمایان رساندند.
بیانیه با سردادن شعار «زنده باد مقاومت زندانها» پایان یافت.