روزنامه‌نگار استرک گولو، در مورد گلستان تارا که در ۲۳ اوت در سلیمانیه بر اثر حمله ارتش اشغالگر ترکیه به شهادت رسید با خبرگزاری فرات (ANF) گفتگو کرد.

استرک گولو گفت: «من در سال ۲۰۰۱ با رفیق گلستان تارا آشنا شدم. ما با هم در آکادمی مطبوعاتی شهید غوربت‌اَلی اَرسوز بودیم. وقتی او را دیدم تحت تأثیر وفاداری او به رفقایش قرار گرفتم. زنی ساده بود، دلسوز وطنش بود، او زندگی را دوست داشت. خوشحال بود و برای خودش اهداف مشخصی داشت. رفاقت با او ​​خیلی زیبا بود، رفاقت با او به هیچ عنوان کار سختی نبود. او زن خودساخته‌ای بود.

رفیق گلستان تارا اهل اِلح بود. او در عرصه میهن‌دوستی و قهرمانی رشد کرد. او یکی از موفق‌ترین شاگردان دانشکده مطبوعات بود. او به عنوان یک روزنامه‌نگار زن، مسئولانه عمل می‌کرد و فردی سخت کوش بود. وقتی داشت متن می‌نوشت، حتی اگر تمام دنیا دور او می‌چرخیدند، از نوشتن دست بر نمی‌داشت. هرچند که شرایط زندگی برایش سخت بود، اما رفیق گلستان دست از کار و تلاش برنداشت. او جستجوی حقیقت را وظیفه اصلی خود در زندگی می‌دانست. همواره در حال مطالعه وقایع رخ داده در تاریخ خلق کورد و زنان کورد بود و می‌خواست این وقایع را برجسته کند.

همواره به دنبال حقیقت بود، خودش بدل به حقیقت شد

۲۳ سال است که گلستان را می‌شناسم. مثل رودخانه‌ای طویل در کوردستان بود که پیوسته جاری بود. او حتی یک لحظه متوقف نشد و همیشه حقیقت را دنبال می‌کرد. به نظر من گلستان تارا خودش به حقیقت تبدیل شد. زیرا برملا کردن حقیقت در کوردستان بسیار دشوار است. مخصوصاً در این راه اگر زن باشی، سختی کار دوچندان می‌شود. زیرا حملات دشمن همیشه علیه زنان بوده است. آنها همیشه با روزنامه‌نگاران دشمن بوده‌اند. از این رو هجمه‌ها علیه روزنامه‌‌نگاری و علیه قلم و دوربین روزنامه‌نگاران بود. رفیق گلستان همیشه سپری در برابر این حملات بود. او با قلم خود در مقابل حملات ایستاد. همواره می‌خواست آرمان زنان را پیش ببرد. او می‌خواست جبهه مقاومت زنان در کوردستان را معرفی کند. گاهی با عکس، گاهی با صدا و گاهی با متن این کار را می‌کرد. او چنان روحیه والایی داشت که می‌توانست همه سختی‌ها را با آغوش باز بپذیرد. مردم این شعار را در وجود رفیق گلستان می‌دیدند: «کار بی پایان بدون چشمداشت.»

او به هر چهار بخش کوردستان و به ویژه به همه کودکان کوردستان عشق زیادی داشت.»

این رویداد صدا و مقاومت زن را نشان داد

استرک گولو با اعلام اینکه گلستان تارا به عنوان یک روزنامه‌نگار زن در باشور کوردستان کارهای بزرگی انجام داده است گفت: «گویش سورانی را نیز یاد گرفت. او می‌خواست حقیقت انقلاب را در روژاوا کردستان نشان دهد. می‌خواست همگان ببینند که حملات و مقاومت در برابر این حملات از دِرک تا شهبا چگونه است؟ او سعی کرد این را با صدای زنان، مقاومت زنان و رهبری زنان نشان دهد. رفیق گلستان می‌خواست پرونده خلقی فرودست را در دستور کار همه دنیا قرار دهد. او می‌خواست این کار را با نمایش حقیقت در کوردستان انجام دهد. با وجود هجمه‌های زیاد و فشارهای بزرگ، رفیق گلستان به طور مستمر در این زمینه، در عرصه رسانه، فعالیت می‌کرد. او به عنوان یک انقلابی باورمند و کسی که به حقیقیت و به پیروزی اعتقاد دارد، راه حقیقت را پیمود.»

استرک گولو با بیان اینکه گلستان تارا علاقه زیادی به مطالعه و تحقیق داشت گفت: «او می‌خواست در تاریخ مردم کوردستان در هر چهار بخش و در تاریخ زنان کورد عمیق‌تر شود. به همین دلیل همیشه مطالعه می‌کرد. از نزدیک مشکلات را می‌دید و سعی در برطرف کردن آن داشت. اگر روزنامه‌نگاری در کوردستان همیشه حقیقت را دنبال کند و از آن پیروی کند، به نظر من پرتلاش‌ترین فرد در عرصه رسانه است. او با روحیه عالی در برابر نیروهای مستبد جنگید. امروز در کوردستان مبارزه بزرگی در جریان است که متکی بر مبارزه زنان است و رفیق گلستان نیز با این روحیه کار می‌کرد. او یکی از مبارزان مقاومت و مبارزان آزادی زنان بود. او در عین حال زنی با احساس بود. ما به او می‌گفتیم «گل من». در میان رفقا همه او را با این اسم می‌شناختند و اگر او را صدا می‌زدیم کسی او را نمی‌شناخت مگر اینکه او را «گل من» خطاب بکنیم. عمیقأ در دل همه رفقا جا داشت. یکی از ویژگی‌های زیبای او این بود که به همه رفقا کمک می‌کرد.»

استرک گولو ادامه داد: «در طول ۲۳ سال رفاقت، ما از گلستان تارا چیزهای زیادی یاد گرفتیم. از او یاد گرفتیم که بدون وقفه از حقیقت پیروی کنیم. رفیق گلستان در تاریخ مطبوعات آزاد مانند یک ستون بزرگ است. او زیباترین نمونه مطبوعات زنان در تاریخ مطبوعات آزاد است. بنابراین واقعاً او گل رسانه بود.»

استرک گولو خاطرنشان کرد: «زنانی مانند گلستان تارا از هیچ سختی نمی‌ترسند، به راه خود ادامه می‌دهند و به همین دلیل جایگاه بزرگی در تاریخ زنان کوردستان و خاورمیانه دارند.»

استرک گولو گفت: «در تاریخ مبارزات مردم برای آزادی، بارها قهرمانان بزرگی به پا می‌خیزند؛ این قهرمانان با جان و قلم و دوربین و قلب خود نماینده مردم خود هستند. رفیق گلستان نیز با قلب و دوربین و قلم خود، برای خلق خود مبارزه می‌کرد. به همین دلیل است که همه رفقا در مطبوعات آزاد، گلستان را در قلب خود جای داده‌اند. هر کدام از ما یک ویژگی از او را در دل خود جای داده‌ایم.»

شهادت او خشم ما را از اشغالگران افزایش داد

استرک گولو با بیان اینکه با شهادت گلستان تارا خشم او از اشغالگران بیشتر شد گفت: «رفیق گلستان و زنانی که هم اکنون در بهدینان می‌جنگند، زنانی هستند که جایگاه والایی در مبارزه دارند. این زنان آرمان ما را در مبارزه به پیش می‌برند. هرگز در مواجهه با مشکلات متوقف نمی‌شوند و به جلو حرکت می‌کنند. زنان کورد و زنان خاورمیانه جایگاه بزرگی در تاریخ دارند. این زنان از هیچ سختی نهراسیده‌اند، قدمی به عقب برنداشتند و با تمام توان ایستادند. رفیق گلستان به واقعیت مبارزه با سیاست‌های دشمن در انکار و امحا علیه خلق کورد تبدیل شد. او حقانیت مقاومت در برابر سیاست و برنامه‌هایی را نشان داد که می‌خواهد حقیقت زنان آزاد در کوردستان را نابود کند. در زمانی که همه می‌خواهند مطبوعات آزاد را ساکت کنند، او صدای حقیقت شد. او با شهادتش یک بار دیگر راه حقیقت را به ما نشان داد. زندگی را به شیوه‌ای هدفمند و معنادار زندگی کرد. او با شهادتش، زندگی پرمعنای خود را در سراسر جهان طنین انداز کرد. او برای همیشه «گل ما»ست. با شهادت او، وقتی اعتراض و خروش زنان باکور، باشور، روژاوا و اروپا را دیدیم، متوجه شدیم که او دیگر تنها «گل ما» نیست، بلکه گل تمام خلق کورد و همه جهان است. این افتخار بزرگی برای همه ما در عرصه رسانه است.»

استرک گولو با یادآوری اینکه دشمنان کوردها همگی در تلاش هستند تا برای نابودی خلق کورد متحد شوند و در همین زمان هر دو روزنامه‌نگار شهید شدند گفت: «در مقابل چنین دسیسه‌ای می‌خواهند مطبوعات را ساکت کنند. مقامات دولت اشغالگر ترکیه همیشه می‌گویند برای از بین بردن انقلاب کوردستان اول از همه باید زنان را که نیروی اصلی هستند نابود کرد. آنها می‌گویند: «نیروهای فدایی آنها باید از بین برود.» آنها این رویکرد را در سازمان‌های رسانه‌ای خود تبلیغ می‌کنند. حمله پهپادی اخیر در منطقه سیدصادق سلیمانیه توسط دولت اشغالگر ترکیه انجام شد، اما قطعاً این حمله در نتیجه اتحاد همه دشمنان بود؛ در نتیجه اتحاد آنکارا با حزب دمکرات کوردستان و عراق. دولت ترکیه نمی‌خواهد موقعیت استراتژیک خود را در منطقه از دست بدهد. جایگاهی که به نظر من الان تضعیف شده است. به همین دلیل است که او چنین وحشیانه به مطبوعات حمله می‌کند. اگر به باکور کوردستان نگاه کنیم هر کسی که امروز حقیقت را می‌نویسند، حتی یک کلمه می‌گوید یا فیلمی منتشر می‌کند، بلافاصله دستگیر می‌شود و به ده‌ها سال حبس محکوم می‌شود.

دولت ترکیه یکی از اصلی‌ترین کشورهایی است که از مطبوعات آزاد می‌ترسد، سعی می‌کند مطبوعات را ساکت کند و در آن آزادی مطبوعات جایگاهی ندارد. بنابراین حمله به این رفقا، یکی از برنامه‌هایی بود که در نتیجه اتحاد همه دشمنان رخ داد.»

پ‌دک تلاش می‌کند به حمله‌ای که علیه شهدا انجام شد مشروعیت ببخشد

استرک گولو با بیان اینکه رفیقشان گلستان برای ضبط یک برنامه به سلیمانیه رفت و همانطور که مصطفی خلیل مسئول شرکت رسانه‌ای چتر گفته بود با حمایت خیانت داخلی مورد هدف دولت اشغالگر ترکیه قرار گرفت تاکید کرد: «رسانه‌های حزب دمکرات کوردستان هنوز هم این رفقای ما را افراد مسلح معرفی می‌کنند. اگرچه برخی از مقامات ی‌ن‌ک و بسیاری از نهادهای مدنی، روزنامه‌نگار بودن آن‌ها را تأیید کردند، اما حزب دموکرات کوردستان همچنان همین تبلیغات مخرب را تکرار می‌کند. البته مسئولیت دولت عراق در اینجا نیز زیاد است. زیرا این هواپیماها از حریم هوایی عراق استفاده می‌کنند. اگر همچنان به این هواپیماها اجازه پرواز در حریم هوایی عراق داده شود، غیرنظامیان، زنان و روزنامه‌نگاران کشته می‌شوند. این اولین بار نیست که این اتفاق می‌افتد. پیش از این، ناگیهان آکارسل عضو آکادمی ژنئولوژی و روزنامه‌نگار نیز به شهادت رسیده بود. زن مبارز زلال زاگرس نیز هدف قرار گرفت. این حملات تنها یک هدف دارند و آن نابودی مبارزات رو به رشد زنان است. ما می‌دانیم که مبارزه زنان هر روز مورد حمله قرار خواهد گرفت. دولت اشغالگر ترکیه می‌خواهد مطبوعات آزاد را ساکت کند. دولت اشغالگر ترکیه تاکنون بارها به روزنامه‌نگاران حمله کرده است. روزنامه‌نگاران در کوهستان‌ها، در میدان انقلاب روژاوا و در بسیاری از نقاط دیگر به قتل رسیدند. با این حال، علیرغم افزایش این حملات، حوزه مطبوعات آزاد نیز گسترش می‌یابد.

هیچ حمله‌ای نمی‌تواند جلوی حقیقت را در کوردستان بگیرد

ده‌ها دانشجو در روژاوا وجود دارد که رفیق گلستان تارا آنها را آموزش داده است. این شاگردان قول دادند که هرگز از پیروی حقیقت دست برنخواهند داشت. ما با قلم و دوربین به مقاومت خود ادامه خواهیم داد. چنین واقعیتی در کوردستان وجود دارد. این واقعیت در کوردستان را نه با کشتار و نه با سیاست‌های حمله و خاموش کردن نمی‌توان متوقف کرد. از این رو دانشجویانی که با عشق و شور و اشتیاق بر خط حقیقت گام برمی‌دارند، نماینده حقیقت در کوردستان خواهند بود. این مبارزه که با غوربتلی ارسوز آغاز شد، با گلستان تارا و هیرو بهاالدین ادامه یافت و در آینده هم با حضور صدها زن در این خط ادامه می‌یابد. در کوردستان دیگر نمی‌توان این واقعیت را انکار کرد. من معتقدم که روزنامه‌نگاران زن و کارکنان مطبوعات آزاد این حقیقت را دنبال خواهند کرد. ما تلاشگران حوزه مطبوعات آزاد تا زمانی که این حقیقت را در سراسر جهان منتشر نکنیم، از این خط خارج نخواهیم شد.»