عملیاتهای نظامی ارتش اشغالگر ترک که از ۲۳ آپریل ۲۰۲۱ به مناطق زاپ، متینا، آواشین آغاز شده بود، همچنان ادامه دارند. در این عملیاتهای نظامی سلاحهای شیمیایی علیه نیروهای مدافع خلق بکار گرفته شده و در نتیجه آن ۳۳ نفر از گریلاهای مدافع خلق جان خود را از دست دادند. همچنین غیر از این موارد، سلاحهای شیمیایی هم در منطقه مورد استفاده قرار گرفته و در نتیجه ان بسیاری از افراد ساکن در منطقه با بیماریهای مختلف روبرو شدهاند. همراه با این اقدامات، نیروهای بینالمللی در این باره سکوت کرده و پارت دمکرات کوردستان هم تلاش میکند تا این مسئله را مخفی کند.
کنگره ملی کوردستان اسناد و مدارک مرتبط به استفاده ترکیه از سلاحهای شیمیایی را به سازمانها و نهادهای ذیریط بینالمللی ارسال میکند
احمد کاراموس، ریاست مشترک کنگره ملی کوردستان در این باره طی گفتگویی با خبرگزاری مزوپوتامیا اظهار داشت که کنگره ملی کوردستان تا کنون مدارک و اسناد مرتبط با بکارگیری سلاحهای شیمیایی توسط ترکیه را به دهها مرکز و سازمان مرتبط بینالمللی ارسال کرده است. در این باره کاراموس خاطرنشان ساخت که بعد از آنکه ترکیه در گاره شکست خورد، استفاده از سلاحهای شیمیایی را آغاز کرد. طبق اطلاعاتی که ما کسب کردهایم، در این حملات که در ماههای مارس، نیسان و فوریه ۲۰۲۱ ادامه پیدا کردهاند، سلاحهای شیمیایی بکار گرفته شدهاند. طبق اطلاعات بدست آمده در مناطق کانیماسی، آواشین و متینا، ۳۲۳ بار از هوا و زمین این سلاحها بکار گرفته شدهاند. از افرادی که در نتیجه این حملات جان خود را از دست داده بودند نمونهبرداری شده است.
برخی از نیروهای بینالمللی در مناطق مورد نظر تحقیقاتی را انجام داده و نمونهبرداریهایی از افرادی که جان خود را از دست دادهاند، صورت گرفته است. در نتیجه آزمایشهای صورت گرفته بر این نمونه برداریها، ثابت شده است که دولت ترک از سلاح شیمیایی استفاده کرده است. اطلاعاتی که تا امروز به دست ما رسیده است نشان میدهد که دولت ترک با شیوههای مختلف سلاحهای شیمیایی را به کار گرفته است. این سلاحها عبارتند از گاز اعصاب که انسان را فلج میکند، و گاز Green Cross (صلیب سبز) (عامل ریوی شیمیایی جنگ جهانی اول متشکل از کلروپایکرین، فسژن و کلروفرمات تریکلرومتیل). گازهای کلروپین و گاز فلفل بودهاند. این سلاحها در مناطق مختلف مورد استفاده قرار گرفتهاند.
احمد کاراموس در بخش دیگری از سخنان خود اعلام کرد که برخی از دولتها بر اساس منافع خود با این مسئله برخورد کرده و تحقیق و تفحص در این باره تنها وظیفه کنگره ملی کوردستان نیست. در بخش دیگری از این گفتگو کاراموس اظهار داشت که تحقیق و تفحص در این باره وظیفه تمام سازمانها و نهادهای کوردی بوده و لازم است که در باره بکارگیری ترکیه از سلاحهای شیمیایی اعلام موضع کنند.
احمد کاراموس همچنین اظهار داشت که: تاریخ کورد در این باره از تجربه برخوردار است و تاکنون در این مورد، هزینههای بسیاری را داده است. سالیان درازی است که ما در این مسیر قربانی میدهیم. به همین دلیل کنگره ملی کوردستان در عرصه بینالمللی، سیاسی و دیپلماسی وارد عمل شده است و تاکنون کنگره ملی کوردستان در این باره دیدارهای بسیاری را با نهادها و مراکز بین المللی داشته است.
OPCW سیاسی شده است
احمد کاراموس در بخش دیگری از سخنان خود در رابطه با دیدارهایشان با سازمان منع سلاحهای شیمیایی (OPCW) اظهار داشت: با این سازمان که از سوی ۱۹۳ کشور جهان ایجاد شده و مرکز آن در هلند است دیدار کردیم. با ادله و مدارک و گزارشهای لازم با آنها دیدار کردیم. البته به کرات با آنها ملاقات داشتهایم. اما غالبا اظهار داشتهاند که در صورتیکه تیمهای آنها در تحقیق و تفحص شرکت نداشته باشند، نمیتوانند توانند بر تحقیقات صحه بگذارند. نیروهایی که در منطقه مشغول جنگ هستند، باید در مناطقی که دولت ترک در آنها از سلاح شیمیایی استفاده میکند باید درخواست تحقیق و تفحص داشته باشند. و در همین رابطه این سازمان تا کنون پاسخی به درخواست ما نداده است و خود راسا برای تحقیق به منطقه عزیمت نکرده است. البته این مسئله دلایلی هم دارد. بر اساس نگرشهای ما این سازمان سیاسی شده است. بر اساس منافع برخی از کشورها عمل میکند و در راستای منافع برخی از کشورها گام برمیدارد. سازمان ملل متحد چون ترکیه را به عنوان بخشی از کشورهای عضو ناتو میبینید، تا کنون در این باره موضعی نگرفته است. تا کنون مدارک و مستندات مرتبط به استفاده ترکیه از سلاحهای شیمیایی را با ۴۰ سازمان و نهاد بینالمللی و از جمله سازمان ملل متحد ارائه کردهایم.
احمد کاراموس در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت که دیدارهای آنان با سازمانها و نهادهای بینالمللی همچنان ادامه داشته و مدارک و مستندات مرتبط را به بسیاری از نهادها و سازمانهای بینالمللی ارسال کرده و در این باره با کمیته بینالمللی منع شکنجه اتحادیه اروپا هم دیدار کردهاند. این سازمان بر اساس ادعای خود در منطقه هم دست به تحقیقات میزند. این سازمان میخواهد که در رابطه با فرادی که در نتیجه استفاده از سلاحهای شیمیایی جان خود را از دست دادهاند، تحقیق کند. با آنها ارتباطاتی داریم. آنها در این باره تلاشها و فعالیتهایشان را ادامه میدهند. غیر از این مورد، با شورای اتحادیه اروپا هم دیدار به عمل آوردهایم. ریاست شورای اتحادیه اروپا پاسخی ارائه کرد که مایه محکومیت است. او در این رابطه گفت که تا کنون هیچ سند و مدرکی به دست ما نرسیده است که نشان بدهد ترکیه در این مناطق از سلاح شیمیایی استفاده کرده است. و این در حالی بود که ما تمام اسناد و مدارک مرتبط به استفاده ترکیه از سلاحهای شیمیایی را آماده و به آنها ارسال کرده بودیم. نه آنها با مدارک و مستندات ما متقاعد شدهاند و نه خودشان تلاش میکنند که تیمی را برای تحقیق به این منطقه اعزام کنند. اسناد و مدارک سلاحهای شیمیایی مورد استفاده به کشورهای ایتالیا، سوئیس، دانمارک و نروژ هم ارسال شدهاند. آنها خودشان هم در پارلمان اروپا این مدارک را ارزیابی کردهاند. این گزارش به ناتو هم ارسال شده است.
استفاده از سلاح شیمیایی در ۵۵۰ روستا
کاراموس در بخش دیگری از سخنان خود گفت که بعد از استفاده ترکیه از سلاحهای شیمیایی، تا کنون بسیاری از افراد مصدوم شده و به مراکز بیمارستانی مراجعه میکنند. کاراموس همچنین خاطرنشان ساخت که برای محاکمه ترکیه در یک دادگاه بینالمللی اقداماتی آغاز شده و در این خصوص گفت: غیر از اقدامات انجام شده فوق، اقدامات سیاسی و دیپلماتیک و حقوقی کنگره ملی کوردستان آغاز شده است و در همین رابطه به دادگاه عدالت شهر لاهه هلند هم مراجعه شده است. ما در این باره تلاش میکنیم که ترکیه را در یک دادگاه بینالمللی به پای محاکمه بکشانیم و در این باره تلاشهای ما همچنان ادامه پیدا میکنند. هیچ دولتی سلاحهای شیمیایی ممنوعه را نباید به کار گیرد. اما ما به خوبی اطلاع داریم که برخی از دولتها قوانین بینالمللی را نمیپذیرند. به همین دلیل وظیفه ماست که فشارها را بر این دولتها افزایش دهیم. برای حفظ منافع بینالمللی لازم است که با آنها مشترکا عمل کنیم. از هلبجه گرفته تا امروز هزاران نفر جان خود را از دست دادهاند. برخی از افرادی که در نتیجه استفاده از سلاحهای شیمیایی مصدوم شدهاند به دلیل عدم مسئولیتپذیری این سازمانها مصدوم شدهاند. در منطقه دهوک، زاخو و کانیماسی، در منطقهای به وسعت ۵۵۰ روستا از سلاح شیمیایی استفاه شده است و در نتیجه ان بسیاری مصدوم شدهاند و برخی از مصدومان در بیمارستانها هستند. اما متاسفانه تا کنون مصدومیت آنها با سکوت کاملی همراه بوده است. بدون شک پرداختن به ابعاد این مسئله فقط وظیفه کنگره ملی کوردستان نیست. بلکه وظیفهای ملی، اخلاقی و متوجه حکومت اقلیم کوردستان و نهادهای آنجا است. لازم است که حکومت کوردستان با حکومت عراق پروندهای را علیه ترکیه بگشایند. اما ما در این کار منتظر هیچ کس نخواهیم بود و در عرصه دیپلماسی و بینالمللی اقداماتمان را ادامه میدهیم.
غیر قابل تحمل است
احمد کاراموس در ادامه سخنان خود در خصوص حملات ترکیه به کمپ مخمور و شنگال هم گفت: دولت ترک دست از این حملات برنداشته و از طرف دیگر این حملات با سکوت مجامع منطقهای و بینالمللی مواجه شده است. سکوت بسیار بزرگی در میان نیروهای کورد هم مشاهده میشود. علیه مناطق گریلایی هم حملات بسیار وسیعی در جریان است. باید بدانیم که حملات دولت ترک به باشور و باکور کوردستان هیچ حد و مرزی ندارند. در روژاوای کوردستان هم شاهد همین مسئله هستیم. دیگر نژادپرستی دولت ترک غیر قابل تحمل شده است. در هر جایی که کوردها دستاوردی داشته باشند، دولت ترک به همانجا حمله میکند. دولت ترک در مقابل خلق کورد، جنگ نابودی همه جانبهای را در پیش گرفته است. اخیرا به عفرین، شهبا، گری سپی، سریکانی و منبج و عین عیسی هم حمله شده است. از طرف دیگر دولت ترک در مقابل کوردهایی که برای منافع خلقشان تلاش میکنند از هیچ عمل خصمانهای فروگذار نمیکند. در حملات اخیر داعش اثبات شده است که آنها تحت کنترل ترکیه هستند. منطقه در شرایط اضطراری به سر میبرد. اما بدون تردید اراده خلق کورد و اراده برای مقاومت هم وجود دارد. حضور ترکیه در این مناطق برای از میان برداشتن دستاوردهای کوردها در هر چهار بخش کوردستان تهدیدی بزرگ به شمار میرود.
فراخوان
احمد کاراموس در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت که صیانت از شنگال و مخمور وظیفه تمام کوردها بوده و افزود: در هر جایی اگر علیه دولت ترک اعتراضی وجود داشته باشد، همانجا مورد هدف قرار میگیرد. شنگال منطقهای در درون مرزهای عراق است. ساکنان آن بیشتر ایزدی هستند. چون اهداف و برنامههای دولت ترک در این منطقه محکوم میشوند، آماج حملات قرار میگیرند. از دوره عثمانیها هر روز شاهد حملاتی برای از میان برداشتن جامعه ایزدی هستیم. اقدامی که داعش به طور نیمه تمام انجام داد را اکنون دولت ترک پیگیری میکند. همان شیوه در مقابل کمپ مخمور هم در حال جریان است. جای نقد است که حکومت عراق نمیتواند شنگال و مخمور را حفظ کند. کاملا آشکار است که آنها خودشان هم در حملات سهیم هستند. زیرا در این مناطق شاهد اراده خلق هستیم. لازم است که ما از شنگال و مخمور صیانت به عمل آوریم.