آمد شاهو از اعضای شورای حزب حیات آزاد کوردستان (پژاک) در گفتگوی اختصاصی با برنامه لاپاره در رادیو ده‌نگی گه‌ل (Radyo Dengê Gel) به ارزیابی سالگرد میلاد رهبر آپو و تاسیس پژاک پرداخت و گفت: ۴ آوریل برای خلق کورد به معنی جشن دوباره زیستن و تولدی دوباره است. احیای امیدها و آرزوهای سرکوب شده است. با تولد رهبر آپو، تاریخ معاصر خلق کورد زنده می‌شود. زنان بار دیگر اراده‌مند و صاحب وجود و تصمیمات خود می‌شوند. جوانان دوباره با توان و اراده می‌شوند و به پیشاهنگان مبارزه مبدل می‌شوند. خلق کورد صاحب هویت و اراده پولادین خود می‌شود.

آمد شاهو؛ عضو شورای پژاک در خصوص سالگرد تاسیس پژاک گفت: تاسیس پژاک محصول قیام سراسری خلق کوردستان در روژهلات کوردستان و ایران در سال ۱۹۹۹ بود که در ۴ آوریل ۲۰۰۴ معنامند و تاریخی شد. پژاک با تاسیس خود در برابر نسل‌کشی بین‌المللی مقاومت کرد. آنها به رهبر آپو و پ.ک.ک قول دادند که «بدون رهبر زندگی محاله» و «پ.ک.ک خلق هست و خلق نیز اینجاست» و یک مبارزه مدرن را آغاز کردند. زیرا تاسیس پژاک در ۴ آوریل به معنای یافتن حقیقت گمشده است. این ظهور پارادایمی است که در آن خلق خود را بر پایه‌های جامعه دموکراتیک، اکولوژیک و آزادی‌خواهی زنان سازماندهی می‌کنند.

* به نظر شما تولد رهبر آپو برای خلق کورد چه معنایی دارد؟

- ابتدا از طرف خودم و رفقایمان به رهبر آپو، به بستگان شهدا، به همه رفقای زندانی که در مقاومت هستند، به همه گریلاهای آزادی که در کوه‌های کوردستان هستند تبریک می‌گویم.

اساساً 4 آوریل برای خلق کورد به معنای جشن دوباره زیستن و تولدی دوباره است. احیای امیدها و آرزوهای سرکوب شده است. زیرا خلق کورد تحت سیاست نفی و پاکسازی اشغالگران قیام می‌کنند. یعنی با تولد رهبر آپو و تاسیس پ.ک.ک به ذهنیت انکارگر و چپاول و اشغال پایان داده می شود. با تولد رهبر آپو، تاریخ معاصر خلق کورد زنده می‌شود. زنان بار دیگر اراده‌مند و صاحب وجود و تصمیمات خود می‌شوند. جوانان دوباره با توان و اراده می‌شوند و به پیشاهنگان مبارزه مبدل می‌شوند. خلق کورد صاحب هویت و اراده پولادین خود می‌شود. علیرغم تلاش برای پاکسازی و نابودی خلق کورد، این ذهنیت با ظهور فلسفه زندگی و مبارزه ۴ آوریل به این ذهنیت پایان داده می‌شود و به روز دوباره زیستن و رستاخیز خلق کورد مبدل می‌شود و دوباره صاحب اراده و اندیشه دموکراتیک می‌گردد. بنابراین، مبارزه بی‌امانی برای آزادی و دموکراسی آغاز می‌گردد. با این مبارزات، آن روز، روز اتحاد شد، روز برافراشتن پرچم مبارزه و احیای اندیشه و شخصیت آزاده انسان. از سوی دیگر حاوی تعاریف تاریخی و فلسفی متعددی است که ظهور مخالفان آزادی و دموکراسی را به هراس انداخته و بخاطر روشنایی این روز نمی‌توانند چشم‌هایشان را باز کنند.

از سوی دیگر این روز مصادف با سالروز تاسیس پژاک به ویژه برای خلق کورد روژهلات کوردستان است. بنابراین ۴ آوریل دو معنای مهم دارد. این بدان معناست که خلق کورد دو بار در روژهلات کوردستان متولد خواهند شد. یعنی با فلسفه‌ای جدید به دنیا می‌نگرد، با تشکیلاتی جدید وارد عرصه سیاسی می‌شود و با اراده‌ای قوی و پولادین مبارزه‌ای بی‌امان را آغاز می‌کند. زیرا این روز، روز دوباره زیستن و شکوفایی همه اقشار، طیف و جوامع و ملت‌های کوردستان به ویژه در منطقه که تا به امروز مورد ستم قرار گرفته‌اند می‌باشد، روز بیداری علیه ظلم و اشغالگری است. به عبارت دیگر، روحیه و فلسفه ۴ آوریل اندیشه‌های دموکراسی، آزادی و عدالت را در منطقه روشن کرد. جوهر واقعی این روز در ذهن و احساسات یک کودک گرفته تا یک فرد مسن می‌درخشد. زیرا خلق کورد روز ۴ آوریل را به عنوان تولد خود تعریف می‌کنند، زیرا خلق کورد دوباره متولد می‌شود. الفبای زندگی آزاد را از نو یاد می‌گیرد. سرنوشت خود را تعیین می‌کند. با اندیشه‌های آزادی‌خواهانه وارد صحنه‌ی مبارزه می‌شود. در کل ۴ آوریل مبدل به خورشیدی شده است که انرژی و امید خلق و جامعه را شکوفاتر می‌کند و رفته‌رفته بشریت به سوی آن می‌شتابند.

* اهمیت ۴ آوریل برای خلق کورد روژهلات کوردستان چیست؟

- این روز به طور کلی برای خلق کورد آنقدر مهم است که توصیف آن در چند سطر دشوار است. زیرا با ظهور آن روز، خلق کورد هویت خود را از نو پیدا کرد. اساساً تاسیس پ.ک.ک با این فلسفه به هویت جدید کوردهای آزاد در خاورمیانه تبدیل شد. بنابراین امروز خلق کورد امیدها، آرزوها و رویاهای خود را در پ.ک.ک و اندیشه و فلسفه رهبر آپو می‌یابند. به همین دلیل است که خلق کورد در هر گوشه از جهان خود را زیر این چتر و فلسفه سازماندهی کرده‌اند.

به ویژه در چارچوب ایران و روژهلات کوردستان نیز به همین شکل از اهمیت بیشتری برخوردار است. خلق کورد از سال 1999 در تلاش برای سازماندهی و یافتن اراده و موجودیت ذاتی خود در سایه اندیشه رهبر آپو بوده‌اند. یعنی به حقیقتی می‌رسد که رژیم اشغالگر ایران تا آن زمان آنرا ضبط و ربط کرده بود. هرچه به حقیقت نزدیک‌تر ‌می‌شود، قدرت سازمانی آن قوی‌تر می‌شود، نیروی دفاعی آن گسترده‌تر می‌شود. نیروهای جوانان مشتاقانه به راهپیمایی آزادی روی می‌آورند. زنان از کانون میهن با عشق و دوست‌داشتن پرچم آزادی را به اهتزاز درمی‌آورند و به صفوف مبارزه می‌پیوندند. به همین دلیل است که فلسفه شکل‌گیری ۴ آوریل حاوی آراء و پارادایم‌هایی است. این پارادایم به چراغ روشنایی برای جوامع در جامعه تبدیل شده است. به ویژه برای جوانان و زنان کورد در روژهلات کوردستان و ایران، چراغی شده است که در دنیای تاریک مدرنیته سرمایه‌داری ذهن آنها را روشن می‌کند و در پرتو آن عنوان آزادی و دموکراسی را می‌یابند. به همین دلیل دسته دسته به صفوف مبارزه پیوسته‌اند و نقش تعیین‌کننده ای در سراسر کوردستان دارند. از این رو تولد رهبر آپو این اهمیت را دارد که خلق کورد دوباره به جهان نگاه خواهند کرد و تاریخ کورد را بازنویسی خواهند کرد و تاریخی که انکار شده است به این ذهنیت انکار پایان خواهد داد هیچکس نمی تواند دوباره خلق کورد را از آن محروم کند. به همین دلیل دسته دسته به صفوف مبارزه پیوسته اند و نقش تعیین کننده ای در سراسر کوردستان دارند. از این رو تولد رهبر آپو این اهمیت را دارد که خلق کورد دوباره به جهان نگاه خواهند کرد و تاریخ کرد را بازنویسی خواهند کرد و تاریخی که انکار شده است به این ذهنیت انکار پایان خواهد داد هیچکس نمی تواند دوباره خلق کورد را از آن محروم کند. به همین دلیل دسته دسته به صفوف مبارزه پیوسته اند و نقش تعیین کننده ای در سراسر کوردستان دارند. از این رو تولد رهبر آپو این اهمیت را دارد که خلق کورد دوباره متولد شود و تاریخ کورد بازنویسی کند، تاریخی که انکار شده است و به این ذهنیت انکار پایان می‌دهد و تاریخ مدرنیته‌ی دموکراتیک را با خون خود می‌نویسد و این ارزشمندترین و مقدس‌ترین ارزش است که دیگر هیچکس نمی‌تواند خلق کورد را از آن محروم کند.

*چرا پژاک در ۴ آوریل تاسیس شد؟

- وقتی ۴ آوریل را روز تولد رهبر آپو نامگذاری شد، شامل این تعریف می‌شود که خورشید آزادی در کوردستان طلوع می‌کند و گرمای مبارزه‌اش به خاورمیانه و جهان منتشر می‌تابد. با طلوع خورشید، جهان تاریک روشن می‌شود. نشانی و مرکزی خواهد بود که در آن همه کسانی که به آزادی و دموکراسی علاقه دارند مانند گل آفتابگردان به خورشید روی خواهند می‌آورد. داشتن هویت و اراده ذاتی خود، آنان را به بزرگنمایی و گسترش خورشید آزادی متعهد و ملزم کرده است. به همین دلیل است که امروز خورشید آزادی در هر گوشه کوردستان و منطقه می‌درخشد. از این رو این روز برای خلق کورد اهمیتی ارزشمند و تاریخی دارد. زیرا فلسفه‌ای در آن انباشته شده است. یک واقعیت تاریخی در آن نهفته است. هستی و حقیقتی از آن می‌جوشد. به همین دلیل هم به عنوان جنبش روژهلات کوردستان و هم به عنوان جوان و زنان آزادی‌خواه روژهلات، پس از توطئه بین‌المللی ۱۵ فوریه جوانان و زنان با عشق از رهبر آپو صیانت بعمل آوردند و به حلقه‌ای آتشین مبدل شدند و در برابر ذهنیت قتل‌عام، ستمگری و نسل‌کشی ایستادند.

بنابراین تاسیس پژاک محصول قیام سراسری ۱۵ فوریه ۱۹۹۹ است که خلق کورد در روژهلات کوردستان و ایران ۴ آوریل ۲۰۰۴ آن را معنادار و تاریخی می‌کند. خلق کورد در آن روز بطور آگاهانه تاسیس خود را اعلام کردند. بدین ترتیب خلق کورد خط مبارزه، فلسفه زندگی و مسیر مبارزه خود را مشخص کردند. پژاک با تاسیس خود در برابر نسل‌کشی بین‌المللی مقاومت کرد. آنها به رهبر آپو و پ.ک.ک قول دادند که «بدون رهبر زندگی محاله» و «پ.ک.ک خلق هست و خلق نیز اینجاست» و یک مبارزه مدرن را آغاز کردند. زیرا تاسیس پژاک در ۴ آوریل به معنای یافتن حقیقت گمشده است. این ظهور پارادایم است که در آن خلق خود را بر پایه‌های جامعه دموکراتیک، اکولوژیک و آزادی‌خواهی زنان سازماندهی می‌کنند. خلق کورد با این فلسفه و اندیشه الگوی یک ملت دموکراتیک را توسعه می‌دهد.

از آنجا که پژاک تحت این فلسفه و پارادایم ظهور کرد، دارای ذهنیت دموکراتیک است که به مضامین وحدت ملی، عدالت، برابری، آزادی و دموکراسی معتقد است. از آنجایی که پژاک در آن روز متولد شد، معتقد به فلسفه برابری زن و مرد است که مبتنی بر نظام ریاست‌مشترک است و بر خلاف هر حزب دیگری برابری در صفوف آن برقرار است. بنابراین تاسیس پژاک در این روز به این معناست که خلق کورد در روژهلات کوردستان و ایران جامعه خود را تحت این پارادایم و فلسفه سامان دهند و افراد اراده و هویت خود را داشته باشند. پیام دیگر تاسیس پژاک در ۴ آوریل این است که پژاک با تکیه بر توان و اراده خلق و جامعه همواره در مقابل ذهنیت قدرت و دولت ایستاده است. یعنی پژاک با برجسته کردن پارادایم، ایدئولوژی، سیاست و استراتژی خود، خط سوم را مبنای مبارزه خود قرار داده و تا به امروز بر پایه‌ی سیاست دموکراتیک برای حل مسئله کورد، آزادی و دموکراسی در حال انجام مبارزه است.

*اهمیت تاسیس پژاک برای روژهلات کوردستان و ایران چیست؟

- اهمیت تاسیس پژاک در این است که در شرایط سختی که در منطقه فراگیر شده بود تاسیس شد. در زمانی که ناامیدی و بی‌اعتمادی جامعه را فراگرفته بود و نیروها و احزاب سیاسی ضعیف و ناکارآمد شده بودند، پژاک به مثابه روزنه امیدی ظاهر شد. تاسیس پژاک توانست این امیدهای سرکوب شده را زنده کند. تاسیس پژاک آفتابی بود برای خلق کورد و خلق‌های آزادی‌خواه ایران. پژاک آینه‌ای شد که همه حقیقت خود را در آن دیدند. در عین حال به جنگ‌ویژه رژیم اشغالگر ایران پایان داد و توانست سیاست انکار خلق کورد را نفی و خنثی کند و ضربه مهلکی به سیاست انکار رژیم وارد کند و عصر جدیدی از زندگی و مبارزه را آغاز کند. بویژه تاسیس پژاک توانست اتحاد بین خلق کورد در روژهلات کوردستان ضمن تمام لهجه و گویش‌هایش را برقرار کنند و باعث شد بار دیگر روحیه و فلسفه‌ی اتحاد ملی را در روژهلات کوردستان بدرخشد.

فلسفه مبارزه پژاک باعث شد که زنان و جوانان کورد مسئله کورد را از یکدیگر تفکیک نکنند و مسئله کورد را مسئله آزادی بدانند. به عبارت دیگر، پژاک با این فلسفه که حقیقت یکپارچه است و از هم جدا نیست، کوردستان یکپارچه است و از یکدیگر جدا نیست، یک جنبش جدید مبارزه ایجاد کرده است. این امر رژیم اشغالگر ایران و متحدانش را به وحشت انداخت. خصوصاً پژاک روند جدیدی از مبارزه را در عرصه توسعه اندیشه، فلسفه و پارادایم در همه عرصه‌های مبارزه به ارمغان آورد. در عین حال شکل جدیدی از سازمان اجتماعی، فعالیت‌های مدنی، اکولوژیکی، زنان و جوانان را ابداع کرد که هویت و باورها جوهری را در اراده فرد و جامعه برجسته نمود. پژاک به انقلاب فکری و وجدانی افراد اهمیت زیادی داده و با توسعه آموزش، فردی آگاه و سازمان‌یافته را وارد عرصه سیاسی کرد. به عبارت دیگر، پژاک در یک انقلاب چندین انقلاب دیگر را در جامعه ایجاد کرد. با تاسیس پژاک، انقلاب ذهنیتی، وجدانی، اخلاقی، اجتماعی، زنان، جوانان و خلق‌های ایران را پایه‌گذاری کرد. اینها البته در کل جامعه ایران خواهد درخشید و مرزهای قدرت را روز به روز تنگ خواهد کرد. بنابراین، روند تاسیس پژاک، جامعه ایران را به سمت دموکراسی‌شدن تشویق می‌کند و گام‌های تاریخی‌تری برای حل مسئله کرد که تضمین آزادی، دموکراسی و عدالت است، بردارد. با تاسیس پژاک، خلقان فکری، وظیفه شناسی، اخلاقی، اجتماعی، زنان، زیبایی و خلق ایران را پایه گذاری کرد. اینها البته در کل جامعه ایران درخشیده و مرزهای قدرت را روز به روز تنگ می‌کند. بنابراین، روند تاسیس پژاک رفته‌رفته جامعه ایران را به سمت دموکراسی‌شدن تشویق می‌کند و گام‌های تاریخی‌تری برای حل مسئله کورد که تضمین آزادی، دموکراسی و عدالت است، برمی‌دارد.

 19*سال از تاسیس پژاک می‌گذرد، دستاوردهای پژاک را برای خلق کوردستان روژهلات کوردستان و ایران در این ۱۹ سال چگونه ارزیابی می‌کنید؟

- بزرگترین دستاورد این است که کوردها در روژهلات کوردستان توانستند به خودشان تعلق یابند. خلق صاحب جامعه، سازمان، نیرو، اندیشه، فلسفه، رهبر، مبارز و گریلای آزادی شدند. تاسیس پژاک این فلسفه را در میان خلق و جامعه ترویج داد که خلق بر نیروی اصلی خود تکیه کنند. برای یافتن راه حل و راه مبارزه نباید منتظر نیروهای خارجی باشد. پژاک برای دستیابی به دستاوردهای مشروع خلق بر نیروی خود تکیه کرد و برای این منظور فرصت‌های مبارزه ایجاد کرد. پژاک اراده‌ای پولادین در میان افرادی ایجاد کرد که نمونه‌هایی از آنها مانند شهیدان نوزاد کومار، عاکیف مامو زاگرس، دلخواز بینگول، آفات، هِرش کارزان، زیلان پَپوله، چالاک جوانرو، مانی کیاکسار، رِزان جاوید، رِناس روژ و صدها شهید دلاور دیگر پایه‌گذاری کرد که مایه‌ی توسعه‌ی اتحاد و گسترش دموکراسی در روژهلات کوردستان و ایران شدند. هر یک از این شهدای قهرمان، فلسفه و مسیر جدیدی از زندگی و مبارزه را برای خلق کورد و ملت‌های آزادی‌خواه گشود. در کوردستان خط شهادت ایجاد کرد. در عین حال، پژاک تبدیل به یک حزب جوانان شد که آزادی زنان و جوانان را تضمین می‌کند. کانونی خودویژه برای توسعه هویت آزاد زنان است. زیرا این دو جامعه با اشتیاق فراوان به پژاک روی آورده و به صفوف گریلاها پیوسته‌اند. بزرگترین دستاورد جنبش روژهلات کوردستان این است که خود خلق کورد دارای نیروی بزرگی مانند یگانهای مدافع روژهلات کوردستان (ی.ر.ک) و نیروهای مدافع خلق (ه.پ.گ) هستند. زنان صاحب مدل نوینی از مبارزه به نام جامعه زنان آزاد روژهلات کوردستان (کژار) شدند. همه اقشار دیگر جامعه برای توسعه زندگی آزاد صاحب جامعه‌ی دموکراتیک و آزاد روژهلات کوردستان (کودار) شده‌اند. از طرفی جوانان صاحب سازمان جامعه جوانان روژهلات کوردستان (ک.ج.ر) شدند. این در حالی است که پژاک با توجه به خواسته و مطالبات جامعه توانسته است کانون‌های مبارزه کافی را ایجاد کند تا امیدهای خلق را زنده کند.

مهمتر از همه، پژاک پارادایم یک جامعه دموکراتیک، اکولوژیکی و آزادی‌خواهی زنان را احیا می‌کند، که تحت آن خلق کورد مبارزه‌ای را اتخاذ کرده‌اند که جامعه را از طریق توسعه دموکراسی به سمت دموکراتیک‌شدن سوق می‌دهد. در عین حال با توسعه مبارزات اکولوژیکی و آزادی‌خواهی زنان، ذهنیت چپاولگر و استبدادی را از بین خواهد برد. این دستاوردها البته پایه‌های رژیم را متزلزل کرده است. پژاک علاوه بر فعالیت به عنوان یک جنبش ملی در چارچوب کوردستان و ایران، مبارزه خستگی‌ناپذیری برای تشکیل جبهه دموکراتیک خلق‌های ایران انجام داده است. این کار را یک گام راهبردی دانسته و از ابتدای مبارزاتش روی این جریان کار کرده است. امروز ثمره انقلاب زنان در ایران به وضوح نمایان است.

انقلاب ژن، ژیان، ئازادی، بزرگترین دستاورد پژاک در روژهلات کوردستان و ایران است. این انقلاب توانست یک نقطه عطف تاریخی و یک انقلاب فکری و اجتماعی در جامعه ایران ایجاد کند. به ویژه با ابتکار زنان و جوانان، روند جدیدی از زندگی و مبارزه در جوامع ایرانی به وجود آمده است. البته این امر امیدهای دستیابی به آزادی و دموکراسی را روشن خواهد کرد. بنابراین، پژاک بزرگترین دستاوردی است که در ۴ آوریل توسط رهبر آپو به خلق کورد روژهلات کوردستان اهدا شد. چون خلق کورد تشنه آزادی، دموکراسی و پارادایم جدیدی بودند که با تاسیس پژاک برطرف شد، سر دادن شعار ژن، ژیان، ئازادی گواه این واحقیقت است که هیچ کس نمی‌تواند آنرا انکار کند، همچنین خواست، مطالبه و پابندی خلق و جامعه به فکر و فلسفه‌ی رهبر آپو را ثابت می‌کند.

*انقلاب زنان در روژهلات کوردستان و ایران هفت ماه است که ادامه دارد، شما کجای این انقلاب هستید؟

- پژاک به عنوان یک جنبش معتقد به آزادی و دموکراسی است. زیرا خلق‌های ایران نیز به آزادی و دموکراسی اعتقاد دارند. هر جا که خورشید آزادی و دموکراسی طلوع کند، خلق به آن روی می‌آورند. از آنجایی که پژاک مانند خورشیدی است که گل آفتابگردان آزادی خلق کورد و خلق‌های آزادی‌خواه ایران به سوی آن می‌رود. پارادایم اتخاذ شده توسط پژاک توانسته احیایی در جامعه بسته و راکد ایران ایجاد کند. به ویژه در جامعه‌ای که در میان خفقان، جزم‌گرایی، لیبرالیسم و ​​تفکر خونخوار رژیم زندگی می‌کند که امید به زندگی را از بین برده است، پژاک به چراغی تبدیل شده است که به خلق امید داده است. به خصوص پارادایمی که پاسخگوی تمامی پرسش‌ها، خواسته‌ها و مطالبات جامعه باشد. به خصوص که امروز پژاک به فلسفه آزادی زنان اعتقاد دارد و در جهت گسترش آن تلاش می‌کند. با این حال، پژاک بیش از ۲۵ سال است که مبارزات دموکراتیک خستگی ناپذیری را آغاز کرده است. اما پیشینه تاریخی ۵۰ سال مبارزات رهبر آپو در کوردستان برای گسترش فلسفه آزادی زنان را دارد که در باکور کوردستان و روژاوای کوردستان شاهد بودیم و در انقلاب روژاوا که توجه جهانیان را به خود جلب کرد. پژاک امروز بار دیگر با مبارزه خستگی‌ناپذیر خود توجه جهانیان را به خود جلب کرده است. با انقلاب آزادی زنان، امیدهای بشریت دوباره درخشید. بار دیگر ضربه مهلکی به ذهنیت مردسالار و ذهنیت دولت وارد شد. به همین دلیل است که پژاک امروز خود را در مرکز این انقلاب می‌بیند. چون خود پژاک حامل این فلسفه است. برای این فلسفه هزاران شهید تقدیم کرده است. این نتیجه مجاهدت شهدایی است که امروز در ایران و روژهلات کوردستان می‌درخشند. در عین حال صدها تن از کادرهای برجسته و صدها دوست و هوادار پژاک برای این فلسفه در زندان‌ها مقاومت کرده‌اند. رفیق زینب جلالیان نمونه دیگری از مقاومت بی‌سابقه ای است که بیش از ۱۵ سال در زندان‌های ایران برای توسعه این فلسفه انجام داده است. البته خود پژاک هم بخشی از این مبارزه است. البته هیچ کس نمی‌تواند منکر تاثیر مبارزات ما شود و این حقیقتی است که امروز در خیابان‌های ایران و روژهلات کوردستان می‌درخشد و ما با گسترش این مبارزه می‌خواهیم امید خلق‌های ایران و خلق کورد در روژهلات کوردستان را زنده کنیم. به ویژه برای تحقق امیدهای بشریت و برقراری دموکراسی و آزادی در منطقه.

*در نوزدهمین سالگرد تاسیس پژاک چه برنامه‌ها و پروژه‌هایی برای پیروزی انقلاب آزادی زنان دارید؟

-البته هیچ جنبش آزادی‌خواهی بدون برنامه و پروژه نمی‌تواند حرکت کند. پژاک خود پروژه آزادی خلق کورد و خلق‌های ایران است. به ویژه پروژه عمومی کوردها آزادی کوردستان است، بنابراین مبارزه باید تقویت و گسترش یابد. این نیز در گرو آزادی رهبر آپو است. زیرا اگر رهبر آپو از زندان آزاد نشود و از حیطه‌ی ذهنیت انکارگر خارج نشود، پروژه کلی خلق کورد بی‌نتیجه خواهد بود. بخصوص انقلابی که امروز خلق‌ها در ایران به راه انداخته‌اند به نتیجه نمی‌رسد. زیرا پیروزی این انقلاب در گرو آزادی جسمانی رهبر آپو است. البته ما به عنوان یک جنبش در کنار مبارزه خلق کوردستان در حال انجام یک مبارزه پایدار و گسترده در تمام نقاط کوردستان هستیم. به ویژه برای روژهلات کوردستان، پروژه پژاک در چارچوب تشکیل جبهه دموکراتیک خلق‌های ایران است که بر اراده اساسی جامعه و دموکراسی تکیه دارد. یعنی عاری از مداخلات خارجی و فارغ از ذهنیت مردسالار و دولتمداری است که می‌تواند امیدها و آرزوهای ملت‌ها را تضمین کند و آزادی و دموکراسی را برقرار کند. در این زمینه در روژهلات کوردستان وحدت و همبستگی بین نیروها و احزاب و جامعه کوردی هدف ما است تا بتوانیم کوردستانی آزاد و دموکراتیک را ایجاد کنیم. در عین حال برای رسیدن به این اهداف، سازماندهی همه جوامع ایران را به ویژه بر یک ذهنیت دموکراتیک و آزادیخواهانه مبنا قرار داده شده است. برای رسیدن به این هدف، آگاهی ذهنی، وجدانی و اخلاقی جامعه را ارتقا خواهیم داد. از سوی دیگر، برای حفظ هستی و حقیقت خلق کورد، دفاع ذاتی را در جامعه کوردی ترویج می‌کنیم و این را به عنوان یک بعد مبارزاتی در نظر می‌گیریم. به ویژه طرح و پروژه‌ای که سال‌هاست خلق کوردستان برای آن مبارزه می‌کنند و ما به عنوان پژاک معتقدیم که خلق کورد بدون آنها نمی‌توانند به آزادی و خواسته‌های برحق خود دست یابند. بنابراین، ما به عنوان یک جنبش در حال آمادگی‌های گسترده برای هر اتفاقی هستیم، به ویژه برای روشن نگه‌داشتن شعله انقلاب، ما به مبارزه فکری، ایدئولوژیک و پارادایمی خود و به حمایت و رهبری انقلاب زنان برای آزادی ادامه خواهیم داد.

*پیش بینی شما از آینده انقلاب زنان چیست؟

- تصمیمی که خلق به دنبال آن هستند، تصمیم برای رسیدن به آزادی و دموکراسی است. بدیهی است که برپایی این انقلاب تصمیم بسیار دشواری است که ملت‌های روژهلات کوردستان و ایران گرفته‌اند. زیرا ملت‌ها برای دستیابی به آزادی آماده‌اند فداکاری‌های زیادی کنند و نمی‌خواهند زیر سلطه این رژیم زندگی کنند. به عبارت دیگر، ملت‌ها در برابر ظلم، اشغالگری و ذهنیت منجمد رژیم که به سیاست اعدام، دستگیری، قتل‌عام، فقر، بیکاری و دیگر سیاست‌های ظالمانه پشت کرده است، مقاومت کرده‌اند. بدیهی است که شعارهای مطرح شده در خیابان‌ها پیش‌بینی‌ها را به واقعیت نزدیک می‌کند. یعنی انقلاب روشن‌تر و روشن‌تر می‌شود و جامعه را به آزادی نزدیک می‌کند. زیرا اکنون در جامعه ایران ذهنیت دموکراتیک حاکم است. چرا که پارادایم جامعه دموکراتیک، اکولوژیک و آزادی‌خواهی زنان خلق‌های ایران و روژهلات کوردستان را تحت تاثیر قرار داده است. به ویژه انقلاب فکری و وجدانی در سطح ایران فراگیرتر خواهد شد. اتحادیه ملل بدیهی است که گسترده‌تر و فراگیرتر خواهد شد. خلق قدرت اساسی خود را به دور از ذهنیت استبدادی، به دور از دخالت‌های خارجی و به دور از فلسفه خارجی‌ها استوار می‌کنند و مبارزه خود را برای رسیدن به اهدافشان تقویت می‌کنند. بنابراین خلق به تصمیمی که گرفته‌اند و به هدفی که تعیین کرده‌اند می‌رسند و برخلاف کسانی که امروز رویاهای خود را به نیروهای خارجی گره می‌زنند و می‌خواهند با مداخله خارجی به آزادی و دموکراسی دست یابند که در واقع پروژه هایی هستند که هرگز به نتیجه نمی‌رسند. در عین حال، پروژه‌ای که رژیم برای سرکوب انقلاب مجدداً در دست گرفته است، هرگز به نتیجه نمی‌رسد. زیرا خلق کورد و خلق‌های ایران مبارزه معاصری را با فلسفه ۴ آوریل آغاز کرده‌اند و این هرگز متوقف نخواهد شد. این فلسفه‌ای برخاسته از اراده پولادینی است که مقاومتی بی‌سابقه در زندان امرالی صورت می‌دهد و همزمان مقاومتی که در کوه‌های کوردستان در برابر سلاح‌های وحشیانه نیروهای ناتو و ناتو انجام می‌گیرد. البته این خلق‌هایی که در خیابان‌ها حضور دارند مکمل این مقاومت هستند که دستیابی به آزادی و دموکراسی را تضمین می‌کند. بنابراین معتقدم کسانی که از جبهه‌های مبارزه خلق جدا می‌شوند و می‌خواهند انقلاب را به انحراف بکشند به زباله‌دان تاریخ خواهند افتاد. گرمایی این انقلاب رژیم را به لبه‌ی نابودی و فروپاشی خواهد کشاند و خورشید آزادی برای احیای حیات بشر در ایران و روژهلات کوردستان طلوع خواهد کرد.