تصویر

شهروندان گرمیان: اکنون کوردها نسل‌کشی می‌شوند، هولیر و دهوک را از دست می‌دهیم

شهروندان گرمیانی با بیان اینکه اشغالگری‌های دولت ظالم و فاشیست ترکیه ادامه دارد و این باعث نگرانی شهروندان و کنشگران شده است، می‌گویند: «همانگونه که قبلا کوردها بمباران شیمیایی و انفال شدند، الآن هم دوباره دارند مورد نسل‌کشی قرار می‌گیرند.»

اشغال خاک اقلیم کوردستان توسط دولت اشغالگر ترکیه ادامه دارد و احزاب سیاسی باشور کوردستان در برابر تهاجم و اشغال دولت اشغالگر ترکیه سکوت کرده و موضعی ندارند. در مورد تجاوز دولت اشغالگر ترکیه دلیر کریم  فعال حوزه نسل‌کشی و انفال و گوران رحیم با خبرگزاری فرات صحبت کردند.

اشتباهات سیاستمداران کورد ما را به جایی رسانده که داریم هولیر و دهوک را از دست می‌دهیم

دلیر کریم از فعالان عرصه انفال گفت که به عنوان یکی از نزدیکان قربانیان انفال، اشغالگری دولت اشغالگر ترکیه در خاک باشور کوردستان را محکوم می‌کند و گفت: «من اشغال کوردستان به ویژه استان دهوک را محکوم می‌کنم. این تجاوز همه اشکال نسل کشی را دارد؛ قتل عام، تعرض به محیط زیست، تغییر بافت جمعیتی منطقه و تخلیه روستاها از ساکنانشان. من همچنین ایجاد پست‌های بازرسی ارتش ترکیه را که از خلق اصیل و بومی منطقه درخواست مدارک شناسایی می‌کنند، محکوم می‌کنم. متأسفانه اشتباهات سیاستمداران کورد و مقامات کوردستان باعث شد که کرکوک و خانقین را از دست بدهیم و اکنون در آستانه از دست دادن دهوک و هولیر به دست اشغالگران ترکیه هستیم. این وضعیت ایجاب می‌کند که کوردها بیش از هر زمان دیگری متحد باشند، کنگره ملی کورد به وظیفه خود عمل کند و نیروهای کورد در هر چهار بخش کوردستان متحد شوند و در برابر اشغالگری بایستند.»

کورد هر جا باشد ارتش ترکیه به آن حمله می‌کند

دلیر کریم در ادامه سخنان خود تاکید کرد که اشغالی که ما از آن می‌ترسیم تنها اشغال یک کوه نیست و تنها بر علیه پ‌ک‌ک هم نیست بلکه علیه همه کوردها است و گفت: «هر کجا که کوردها باشند، ارتش ترکیه به آنها حمله خواهد کرد. دولت ترکیه هرگز این اشغالگری را پنهان نکرده و به آن افتخار هم می‌کند. همانطور که در روژاوا، عفرین را اشغال کرد اکنون به باشور تجاوز می‌کند و به خاک ما حمله کرده است. متأسفانه، بدیهی است که بخشی از حکومت اقلیم کوردستان به آنها کمک می‌کند و حتی از متجاوزان حمایت می‌کند. مقامات ما الآن باید به مجامع بین‌المللی می‌رفتند و بر علیه اشغالگری ترکیه شکایت می‌کردند. باید به همه دنیا نشان می‌دادند که چگونه جوانانمان را می‌کشند و سرزمینمان را به آتش کشیده‌اند. همچنین نیرویی در داخل خانه شما وجود دارد و گلوی شما را می‌فشارد. ما قبلا هم شاهد تجاوزات به طرق مختلف بوده‌ایم. حملات هواپیماهای بدون سرنشین در کلار و ترور ماموستا شمال در کفری، حملات پهپادی در سلیمانی و پنجوین؛ اما اکنون شیوه حملات تغییر کرده و مستقیماً می‌خواهد خاک ما را اشغال کند، می‌خواهد بخشی از هژمونی عثمانی را که در گذشته داشته است، مجددا به ما تحمیل کند.»

دلیر کریم در پایان سخنان خود اظهار داشت موضع خلق بر علیه اشغال، تسلیم و خیانت است، اما باید با قوت بیشتری بیان شود و گفت: «روشنفکران و نیروهای سیاسی باید متحد شوند و علیه این اشغالگری به خیابان‌ها بیایند. روشنفکران کورد خارج از وطن هم باید از روابط خود استفاده کنند و به مراکز مهم بین‌المللی شکایت ببرند. همانطور که کوردها قبلا مورد حمله شیمیایی و انفال قرار گرفتند الآن هم مورد نسل‌کشی قرار می‌گیرند. نباید اجازه داده شود که نسل کشی جدید انجام شود. اگر مسئولین این کار را نکنند ما به عنوان روشنفکر و افراد عادی جامعه می‌توانیم موضع‌گیری کنیم و تجمعات اعتراضی برگزار کنیم. در سطح بین‌المللی، نیروهای حامی اشغالگرانی که مرتکب نسل کشی می‌شوند هم باید محکوم شوند.»

چندین شهر و شهرک در خطر اشغال هستند

کارمند گوران رحیم هم گفت که دولت اشغالگر ترکیه مدت‌هاست که به خاک کوردستان حمله می‌کند و آن را اشغال کرده است و بیان داشت: «تجاوز این بار ترکیه با حملات قبلی متفاوت است زیرا هدف آن اشغال خاک باشور کوردستان است. مردم غیرنظامی مجبور به فرار از روستاها شده‌اند. سوزاندن و تخریب زمین‌های کشاورزی، مزارع، باغ‌ها و تجهیزات کشاورزان نشان می‌دهد که صدها خانواده آواره شده‌اند و چندین شهر و شهرک در خطر اشغال هستند.»

سکوت مسئولان کوردستان و دولت عراق مشکوک است

گوران رحیم گفت که دولت اقلیم کوردستان و مقامات عراقی در مورد اشغال سکوت کرده‌اند و عدم موضع آنها این گمان را ایجاد می‌کند که قبلا به توافق رسیده‌اند و گفت: «آنچه باید در برابر اشغالگری انجام شود این است که از نیروهای میهنی، نیروهای سیاسی، خلق گرمیان و نهادهای جامعه مدنی دعوت شود تا موضع میهنی و قاطع خود را در برابر اشغالگری ترکیه اعلام کنند.»

در پایان وی گفت: «این اشغال تهدیدی برای طبقه و گروه خاصی از جامعه نیست و تهدیدی برای همه ماست و روشنفکران باید قبل و جلوتر از خلق واکنش اعتراضی انجام دهند.»