سنور گلاویژ، عضو شورای رهبری کژار در مورد آخرین اظهارات بسه هوزات رئیس مشترک شورای رهبری ک‌ج‌ک درباره تلاش‌های دولت ترکیه برای معامله با انزوای رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان، لشکرکشی و اشغالگری دولت ترکیه به خاک باشور کوردستان و همچنین خیانت و همراهی خانواده بارزانی و پ‌د‌ک در این اشغالگری با خبرگزاری فرات گفتگو کرد.

ارزیابی سنور گلاویژ عضو شورای رهبری کژار به شرح زیر است:

«همانطور که می‌دانیم، چند سالی است که اجازه هیچ ملاقاتی با رهبری ما داده نشده است. رفیق بسه رئیس مشترک شورای رهبری ک‌ج‌ک در مورد وضعیت انزوا در امرالی اظهاراتی داشته است. رهبری به عنوان تنها یک فرد در زندان نیست؛ برای همه جهان آشکار است که موجودیت یک خلق، موجودیت همه زنان، موجودیت آزادی، وجود هویت و موجودیت زبان در شخصیت رهبری منزوی شده است. اما اینها هم برای دشمن کافی نیست و به انواع روش‌های شکنجه و انزوا روی آورده است. او می‌خواهد در شخص رهبری، خلق کورد و آزادی زنان را از بین ببرد و هویت زن در جامعه را بنا بر منفعت و خواست خود تعریف کند.

از سال ۱۹۹۹ و پس از توطئه بین المللی، دشمن می‌خواهد سیاست انکار و نابودی خلق کورد را در شخص رهبری به پیش ببرد و اینگونه می‌خواهد به هدف خود برسد. اما نتوانست به هیچ‌کدام از اهداف خود برسد. در هر چهار بخش کوردستان و هر کجا که کوردها زندگی می‌کنند، به ویژه با پیشاهنگی زنان، صیانتی یکپارچه و مقاومتی بزرگ برای تضمین آزادی جسمانی رهبری وجود داشته است. به عنوان نمونه‌ای از این واقعیت در روژهلات کوردستان، باکور کوردستان، باشور کوردستان، روژاوای کوردستان، خارج از وطن توسط خلق‌های دمکرات، احزاب دموکراتیک و نیروهای انترناسیونالیست، کمپین آزادی جسمانی رهبر آپو به صورت گسترده و با مشارکت توده‌ها انجام شده است.

معامله با وضعیت رهبری پذیرفتنی نیست

در اظهارات رفیق بسه، برای همه دنیا مشخص شد که می‌خواهند یک معامله سیاسی پلید بر سر رهبری انجام دهند. این چیزی نیست که بتوانیم بپذیریم. من معتقدم که خلق ما، به ویژه زنان، می‌توانند به خوبی درک کنند که جمهوری فاشیستی ترکیه می‌خواهد از طریق معاملات سیاسی و چانه زنی روی شرایط رهبر آپو به منافع و اهداف خود دست یابد. بنابراین همانطور که خلق ما در باکور، در نوروز، در ۸ مارس، در ۴ آوریل، در انتخابات محلی و در وان، با صدا و اراده خود از موجودیت خود صیانت کردند، اکنون نیز زمان صیانت از رهبر آپو است.

زندان‌های ترکیه اکنون مملو از خلق کورد و سیاستمداران کورد است؛ روژهلات کوردستان هم همین وضعیت را دارد. به ویژه در باکور کوردستان، هر سیاستمدار، بازاری، هنرمند، موسیقی‌دان و حتی کودک کوردی که پرچم آزادی را بلند می‌کند تا از هویت خود صیانت و آزادی رهبری را تضمین کند با عنوان فاسد معرفی می‌شود؛ می‌خواهند در شخص رهبر آپو، همه خلق کورد را نابود کنند. عملیات‌های انجام شده در مناطق حفاظتی مدیا مؤید همین واقعیت است؛ به ویژه در باشور کوردستان، عملیاتی که با حمایت و هدایت پ‌دک انجام می‌گیرد در همین راستاست. رژیم فاشیستی آ‌ک‌پ-م‌ه‌پ در همه جای کوردستان به موجودیت کوردها حمله می‌کند و با هر گونه ابراز وجود خلق کورد برای آزادی مخالف است؛ اما هیچ نتیجه‌ای به دست نیاورده است. الان پ‌دک نوکر و خائن در واقع پرچم داعش را برداشته و می‌خواهد اراده خلق کورد را در هم بشکند.

خیانت خانواده بارزانی سابقه طولانی دارد

در واقع خیانت خاندان بارزانی سابقه طولانی دارد. بر همگان آشکار است که این خانواده در زمان جمهوری مهاباد چه نقش خائنانه‌ای را بازی کردند و چگونه جنبش مهاباد را به پایان رساندند. از آن زمان خانواده بارزانی و حزب دمکرات کوردستان به نماد خیانتی تبدیل شدند که تا امروز هم ادامه دارد. به واقع این شرمساری  و ننگ بزرگی برای پ‌د‌ک است وقتی که تو خود کورد باشی و به کوردها خیانت کنی. در حال حاضر پ‌د‌ک به شیوه‌ای مذبوحانه و حقیرانه سیاست امحا و نابودی کوردها که خواست آ‌ک‌پ-م‌ه‌پ است را به پیش می‌برد. مدتی قبل بارزانی در بیانیه‌ای گفت که ترکیه وارد خاک کوردستان نشده است، مگر هولیر و شیلادزی که اکنون زیر چکمه‌های سربازان ترک است جزو خاک کوردستان به حساب نمی‌آیند! چگونه در خاکی که سرزمین کوردهاست رژیم فاشیستی ترکیه که در نابودی کوردها تخصص دارد می‌تواند وارد شود و پایگاه‌های نظامی ایجاد کند؟ کوردها چگونه می‌توانند در چنین شرایطی آزادانه زندگی کنند؟ آیا بارزانی هرگز این را از خود می‌پرسد؟

تاریخ خانواده بارزانی را نمی‌بخشد

رهبری در دفاعیات خود به ناسیونالیسم می‌پردازد و از آن انتقاد می‌کند. با این حال، ای کاش حزب دمکرات کوردستان همانگونه که ادعا می‌کند کمی احساسات ملی داشت؛ بدیهی است که این احساسات را ندارد و به همین دلیل خدمتگزار و راهنمای ارتش ترکیه شده است. خاندان بارزانی در خیانت و حیله متخصص هستند. زشت و عجیب است که خانواده بارزانی نمی‌فهمند این سیاست، سیاست برادرکشی است. نیروهای یژا استار و ه‌پ‌گ در مناطق زاپ، متینا، خواکورک و بادینان همواره به جهانیان نشان داده‌اند که زیر حملات جمهوری فاشیستی ترکیه از موجودیت و هویت خود صیانت کرده‌اند. خانواده بارزانی این زنان و جوانان را خوب می‌شناسند، این روحیه آپویی را به خوبی می‌شناسند. برای اینکه بتوانیم از سرزمین خود محافظت کنیم، باید فداکاری کنیم. این فداکاری اکنون در زاپ، آواشین، بادینان و خواکورک و هر جایی که لازم باشد انجام می‌شود و انجام خواهد شد، این یک وظیفه و مسئولیت تاریخی است. به راستی اگر روزی فرا برسد که خلق کورد در آرامش زندگی کنند، آیا خانواده بارزانی روی آن را خواهند داشت که سر بلند کند، به چشمان یک کورد نگاه کنند و بگویند آنها هم کورد هستند؟ قطعا نخواهند توانست چنین کنند چرا که اکنون فساد و خیانت به دست آنان انجام می‌گیرد. تاریخ خانواده بارزانی را نخواهد بخشید، جامعه کوردستان خانواده بارزانی را نخواهد بخشید، زنان خانواده بارزانی را نخواهد بخشید.

خلق کورد چنان توانی دارد که پاهای پ‌د‌ک و تمام اشغالگران را بشکند

زنان روژهلات کوردستان که با ایجاد انقلاب «ژن، ژیان، آزادی» توانستند از موجودیت خود صیانت کنند، الآن هم در شخصیت زنانی که مدافع شکوه، هستی و هویت خلق کورد در کوه‌های آزاد شده‌اند باز صیانت خواهند کرد. آنها به خانواده بارزانی نیاز ندارند و هیچ کس دیگری به خانواده بارزانی نیاز ندارد. چگونه یک خائن می‌تواند یک انسان شریف برای وطن خود شود؟ خلق کورد آگاه هستند، زنان کورد زنانی بسیار آگاه هستند؛ اگر هوشیار نبودند چگونه می‌توانستند با وجود این همه شکنجه جمهوری فاشیستی حزب عدالت و توسعه، از موجودیت خود صیانت کنند و با این کار از  آزادی فیزیکی رهبر آپو در باکور کوردستان صیانت کنند؟

وقتی جمهوری فاشیستی تلاش کرد اراده خلق را در وان بشکند، خلق همگی متحد شدند و گفتند که حکومت شما را نخواهیم پذیرفت و با هم پاهای نظام فاشیست آ‌ک‌پ را شکستند. جوانان کورد، زنان کورد و خلق کورد این قدرت را دارند که زانوهای پ‌د‌ک، جمهوری فاشیستی و همه اشغالگران کوردستان را بشکنند. جوانان کورد در کوه‌های آزاد کوردستان در برابر انواع سلاح‌های ممنوعه، برای اراده می‌جنگند، برای هستی می‌جنگند، برای آزادی جسمانی رهبر آپو می‌جنگند. با روحیه عگیدها، با روحیه زیلان‌ها، با روحیە بریتان‌ها، با روحیه کمال پیرها، با روحیه حقی قرارها، اکنون از آزادی فیزیکی رهبر آپو صیانت می‌کنند، از اراده و کرامت و هویت خلق کورد صیانت می‌کنند، بگذارید همگان این را خوب بدانند. الآن در مرحله حساسی هستیم، خلق روژهلات کوردستان هم باید به مانند خلق باکور کوردستان، همانگونه که تاکنون فداکاری کرده‌اند، همانگونه که صیانت کرده‌اند، صدای رهبر آپو شده‌اند، باید از الان به بعد هم صدای رهبر آپو شوند، نباید از هیچ چیز بترسیم، دشمن نمی‌تواند ما را بترساند.

خلق باشور، خلقی نیستند که سر خم کنند

باشور کوردستان جایی است که رفیق هلمت و رفیق ویان از آن برخواستند، اگر به دورتر برگردیم زادگاه لیلا قاسم است. خلق باشور، خلقی قهرمان هستند. در سال ۲۰۰۸، زمانی که جمهوری فاشیستی به زاپ حمله کرد، خلق باشور کوردستان با روحیه قهرمانی و آپوئی خود در بامرنی مقاومت کردند. همچنین در جنگ قندیل، مادران و جوانان کورد، همانند لیلا قاسم، اسلحه به دست گرفتند و از حیثیت خود دفاع کردند. الآن هم معتقدیم که نیرویی مانند پ‌د‌ک و نیروهای جمهوری فاشیستی آ‌ک‌پ-م‌ه‌پ نمی‌توانند تاریخ قهرمانانه باشور کوردستان را پاک کنند. ما بر این باوریم که خلق باشور کوردستان بار دیگر در شهرها و روستاها به خیابان‌ها می‌آیند تا صدای خود را با اتحاد و در مقابل اشغالگری بلند کنند. از شکوه خود پاسداری کنند‌. خلق باشور کوردستان این تجربه را دارند و می‌توانند از خود صیانت کنند. یک بار دیگر لازم است به حزب دمکرات کوردستان نشان دهند که خلق باشور کوردستان، خلقی نیستند که سر تعظیم فرود بیاورند.

در روژهلات کوردستان شکنجه‌هایی بر کوردها و به ویژه زنان روا داشته می‌شود، می‌خواهند تمام سیاست‌های خود را از طریق زنان به جامعه تحمیل کنند. از این پس لازم است با یک صدا، با صدای آزادی رهبر آپو، از خودمان صیانت کنیم. این آن چیزی است که می‌تواند کمر پ‌د‌ک را بشکند، این همان نیرویی است که می‌تواند کمر فاشیست‌های آ‌ک‌پ را بشکند. همانگونه که خلق کورد با وحدت و حس کوردستانی بودن از موجودیت خود و آزادی جسمانی رهبر آپو صیانت کرده‌اند، از این به بعد هم با پیشاهنگی زنان باید موضع بگیرند و سیاست نابودگرانه جمهوری اشغالگر را متوقف کنند و فداکاری بزرگی انجام دهند.

دولت فاشیست ترکیه همه چیز را تجربه کرده است، خانواده بارزانی همه انواع خیانت‌ها را تجربه کرده است، چه سیاست‌هایی باقی مانده است که آنها باید بر علیه خلق کورد انجام دهند؟ چه نسل‌کشی و سرکوبی مانده که انجام دهند؟ جامعه کورد و زنان کورد با اراده راستین خود در مقابل همه فسادها ایستاده‌اند. من معتقدم که از این به بعد هم زنان و خلق کوردستان به دنبال آزادی خود در خیابان‌ها و روستاهای روژهلات کوردستان خواهند بود. این خلق به دنبال جامعه‌ای دموکراتیک و آزاد هستند. این خلق می‌تواند صدای آزادی فیزیکی رهبر آپو شود. ما باید با هم صدایمان را بلند کنیم و به نیروی متحد تبدیل شویم تا این سیاست‌های ویران‌گر را از میان برداریم. خلق روژهلات کوردستان با آگاهی و تجربه خود می‌دانند که چگونه حق و باطل را از هم تشخیص دهند و به دشمن نشان داده‌اند که کیستند، چه می‌خواهند و چگونه زندگی خواهند کرد. خلق کورد بر اساس فلسفه رهبر آپو خود را به جهانیان معرفی کرده‌اند. خلق کورد دیگر آن خلقی نیستند که هر که از راه آمد دستور دهد و آنها از دستورات پیروی کنند.»