عضو کمیته مرکزی حزب کارگران کوردستان (پکک)، هلین امید در برنامه ویژه تلویزیون مدیا هابر شرکت کرد و موضوعات مورد بحث را ارزیابی نمود.
هلین امید در ابتدا بیان کرد: «قبل از هر چیز به مقاومت امرالی درود میفرستم. به عنوان حزب آزادی زنان کوردستان (پاژک) ۸ مارس را به رهبر آپو تبریک میگویم. به راستی هم ما از رهبر آپو یک رفاقت سالم، با عشق و بدون منفعت خواهیم دید. بدین ترتیب بیش از هر کس حق رهبر آپو است که ۸ مارس را به او تبریک گوییم.»
هلین امید خاطر نشان ساخت که سیستم قتل عام در امرالی که بر علیه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان بنا شده است اکنون نیز ادامه دارد و گفت: «ما با حقیقت رهبری روبرو هستیم که هر روز بیشتر خود را به سطح یک رهبر جهانی میرساند. درست اینست که بگوییم حقیقت رهبر آپو از طرف خلقهای جهان فهمیده میشود. زنان، جوانان جهان از رهبر آپو بیشتر صیانت به عمل میآورند. یک ناظر میتواند مشخصا این تغییر و تحولات را ببیند. از آمریکای لاتین تا آسیا، از خاورمیانه تا آمریکا در هرجای جهان میتوان این تاثیرات را دید.»
در ادامه سخنان هلین امید یاد قربانیان قتل عام هلبچه در سال ۱۹۸۸، قتل عام محله غازی در سال ۱۹۹۶، قتل عام سال ۲۰۰۴ را با احترام گرامیداشت و گفت: «متاسفانه در جغرافیای خاورمیانه مقاومت و قتلعام های بدین صورت وجود دارند. جامعه کورد، خلق کورد بخصوص در سده اخیر با این واقعیت رودررو شد. توجه کنید، قتلعامهایی را که بدان اشاره کردیم قتلعامهایی هستند که در سده اخیر انجام شدهاند، حملات قتلعامگرانه سده اخیرند. قتلعام هلبچه هنوز هم تاثیراتش را بر ما ادامه میدهد.»
جامعه باشور کوردستان قتل عام هلبچه را تا چه اندازه درک کند و با سوالات (هدف این قتلعام چه بود؟، قصد داشتند چه کاری کنند؟) روبرو شود، به همان اندازه میتواند اراده خود را بدست آورد. اما چقدر هم از این واقعیت فرار کند و با عاملان و آمران این قتلعام که مسئول آن هستند روبرو نشود، به همان اندازه نیز از خودبودن دور خواهد شد. درست است که صدام این قتلعام را انجام داد. در قامشلو رژیم بعث اسد قتلعام دیگری را انجام داد. قتلعام محله غازی از طرف دولت ملت ترکیه بر علیه علویها و کوردها انجام شد. اما دلیل آن قتلعامها چه کسانی هستند؟ چه کسانی این نظام را بنا کردند؟ صاحبان اساسی این نظام چه کسانی هستند؟ برای همین هم جامعه کورد ناچار میشود با این موارد روبرو شود. بدین ترتیب جامعه کورد نمیتواند با مدرنیته کاپیتالیستی در سازش باشد. برای اینکه نمیتواند در این نظام جایی داشته باشد. به همین دلیل هم ناچار است که سیستم آزادی خود را بنیان بنهد. چاره دیگری نیست.
موجودیتی تحت قتلعام چیز بسیار بدی میباشد. درست اینست که هر روزحملات قتلعام و کشتار اجرا میشود. قتلعام دیگر تبدیل به تعریفی شده که روزانه آن را بکار میبریم. اما در چه حدی جدیت و سنگینی آن را احساس میکنیم؟ به همین دلیل قصد دارم از رهبر آپو مثالی بیاورم. رهبر آپو زمانیکه از فهم و درک ابتدای مبارزه را بحث میکند، در داخل ترکیه سالهای ۱۹۷۰ برای حقیقت کوردستان به دنبال تعریفی میگردد. عجبا چیزی که در این زمان جریان دارد چیست؟ رهبری در مانیفستهای خود از این هم فراتر رفته و میگوید کسانیکه در آن زمان به اسم کورد حرکت میکردند، به وضعیتی اینچنینی دچار شده بودند که با خود در تناقض و گفتگو بسر میبردند که آیا ما کوردها وجود داریم یا نه؟، میگفت، گفتگو برای هستی و یا نیستیاش موضوعی بود که بسیار بدان دچار شدند. فکر کنید؛ شما را بدین سطح رساندهاند، یعنی به مثابه یک خلق به مثابه یک جامعه... یعنی در آن زمان فاشیسم به نام کوردها چیزی را باقی نگذاشته بود. سکوتی بمانند بیصدایی گورستان، بمانند زمان خاک کردن. یعنی در زیر بتن خفه کردن. نه در کتابها پیدا میشود و نه در دیگر انتشارات از آن بحث نشده است. بمانند اکنون نبود. بله درست است اکنون با گفتن «برادران کورد من» سخنان خود را آغاز میکنند، اما در آن زمان چنین چیزی وجود نداشت. به همین دلیل رهبری گفت: «با رفیق ارجمند خود رفیق حقی بودم. من تعریف استعمارگری را بکار بردم. درگوشی و به دزدکی گفتم کوردستان مستعمره است و لیوان چایی از دست من به زمین افتاد.» رهبری قصد دارد با این مورد چه چیزی را بیان دارد؟ رهبری نشان میدهد که این تعریف تا چه اندازه جدی است، مستعمره بودن کوردستان تا چه اندازه دشوار است.
یا آزادی یا آزادی، یا موجودیت یا موجودیت
رهبر آپو گفت، خاطرهی دومی به همان صورت در امرالی برایم پیش آمد. بیان داشت که برای تعریف کردن سیستم قتلعام با حملاتش بر کوردها این مورد را درک نموده است. برای اینکه این تعریف بسیار سنگین و دشوار میباشد. حیات تحت قتلعام به معنای تنزل از انسانیت است. بدلیل این وضعیت متناقض و قتلعامانه، آزادی ممکن نیست. نباید در اینچنین وضعیتی در تنگنا بمانیم. برای ما یا آزادی یا آزادی، راهی دیگر وجود ندارد. یا موجودیت یا موجودیت میباشد. جوابی را که به این روزهای قتلعام بدهیم، زنده گذاشتن هوش و حافظه و یاد مان میباشد. بحث از یک انتقام خشک وخالی و معمولی نمیکنم. حسابخواهی چنین است. باید از مسئولان این قتلعام ها حسابخواهی شود.
برای مثال اکنون در غزه، خلق فلسطین قتلعام میشوند. یعنی حملهای وجود دارد، حملهای قتلعامگرایانه اعمال میشود. مبارزهی به حق خلق فلسطین وجود دارد. بدون شک لازم است با این همراهی نمود. اما کسانیکه برای کوردها سکوت اختیار میکنند، حتی یک سنگ را هم پرتاب نمیکنند، به هر گونه واپسگرایی تکیه کرده و در برابر جهان بر ضد کوردها سکوت میکنند، پذیرفته نمیشوند. قتل عام و انزوایی که بر کوردها تحمیل میشود موردی بسیار متفاوت است به همین دلیل رهبر آپو گفت، «به اندازه خلق خود تنهایم»، بله ما هماکنون با مبارزه خود از این مورد گذار میکنیم. نگاه کنید در جهان دوستان خلق کورد وجود دارند. خلق بهتر شناخته میشود. هرکس بهتر میبیند که در کوردستان قتلعام، رژیمی فاشیست، نظامی جهانی که قصد دارد کوردها را نابود کند، وجود دارد. اما این اندازه کم است و کفایت نمیکند. خلق ما لازم است مبارزه خود را بهتر انجام دهد. افراد دیگری نمیآیند و برایش انجام نمیدهند. افراد دیگری نمیآیند و برای خلق کورد مبارزه موجودیت و آزادی را انجام نمیدهند، به همین دلیل لازم است تا به اندازهای که بتوانیم ما برای جهان از مبارزه آزادی خود بحث کنیم، سازماندهی خود را قدرتمند نماییم. این وظیفه ماست.»
لازم است خلق ما در این انتخابات با احساس مسئولیت برخورد کند
در ادامه سخنان خود هلین امید انتخابات محلی را ارزیابی کرد و گفت: «مسئله انتخابات محلی و وضعیت در آنجا با جنگ تفاوتی ندارد. درست است که بحث از انتخابات داغ است اما توجه کنید، در کوردستان چیزی که به اجرا درمیآید سیاستهای جنگی است. دولت ترک قصد دارد اراده خلق کورد را بشکند، آنها را تسلیم کند و بر این سیاستها اصرار میورزد. در مقابل این مورد انتخابات برای خلق کورد به روش مقاومت تبدیل میشود.
این مقاومت جامعه کورد نه به این دلیل است که در برخی مناطق شهرداریهاف وجود داشته باشند و فرصتهایی برای ما ایجاد شود. خلق کورد چنین خلقی نیست که بدنبال فرصتهای بدین شکل باشد. نه، از جنگی که بر علیهش انجام میشود آگاه است. تقریبا هر روز برای شکستن اراده خلق کورد حملات متفاوت و متنوع جنگ ویژه به اجرا در میآید. دستگیری و بازداشت وجود دارد. موقعی که فرصت ایجاد میشود، سریعا به قتلعام روی میآورند. در مقابل این موارد در انتخابات موضعگیری انجام شده است.»
عضو کمیته مرکزی پکک هلین امید اشاره نمود که خلق کورد اراده خود را در همه جا سازماندهی خواهد کرد، منفعتش هرچه که باشد حول آن حرکت خواهد کرد و گفت: «یعنی لازم است جامعه کورد براساس منافع ملی خود حرکت کند. برای اینکه به این مورد نیاز دارد. اراده خود را به تمامی به خود بازگرداند. خلق کورد جامعهای بهارانه است، اجتماعی نوروزی است. از دید من به این صورت انتخابات را متاثر میسازد.»
۵۲مین نوروز رهبری
هلین امید ابراز کرد که جشن مقاومت نوروز برای کوردها دارای گذشتهای بسیار کهن است و گفت: «زمان به ۵۲ مین نوروز رهبری نزدیک میشود. رهبری در روز نوروز این کار را آغاز کرد، مبارزه موجودیت و آزادی کوردها را شروع کرد. خلق کورد نیز خود را بدان سپارد و به خلق نوروز تبدیل شد. درست اینست که نوروز از یک جشن بیشتر به روزی متحول شد که خلق کورد تصمیم به موجودیت و آزادی خود را نشان داد. سرچشمه نوروز کورد است یعنی روزی نو است.
این را بگویم: در ابتدا خلق کورد و هر انسان آزادیخواه و دمکراسی طلب در نوروز امسال لازم است با ذهنیت نوروز خود را نو نماید و با اشتیاقی بزرگ مبارزه بر علیه فاشیسم را ارتقا بخشد. بر همین اساس هر کسی را فرامیخوانیم که در هر عرصهای در برگزاری جشن نوروز مشارکت کند. یعنی لازم است که صدای کوردها در این نوروز دوباره جهان را تحت تاثیر قرار دهد.»