یاد ۳۳ نفر از کسانی که در ۲۰ جولای ۲۰۱۵ در منطقه پرسوس رحا در نتیجه حمله انتحاری تبهکاران داعش به قتل رسیده بودند، گرامی داشته شد. دیلان کونت آیان و فرات شنیاشار نمایندگان پارلمان از حزب برابری و دموکراسی خلق‌ها (دم پارتی)، بَیجان تاشکران معاون رئیس مشترک عمومی حزب سوسیالیست فرودستان (اَس‌پ)، برفین پولات رئیس مشترک فدراسیون انجمن‌های جوانان سوسیالیست (س‌گ‌د‌ف)، اعضای پلاتفرم کار و دموکراسی رحا، ابتکار خانواده‌های پرسوس و شهرداران مشترک منطقه از دم پارتی در مراسم بزرگداشتی که در باغچه مرکز فرهنگی آمارا برگزار شد، شرکت کردند.

قبل از قرائت بیانیه، راهپیمایی از سازمان دم پارتی پرسوس به سمت مرکز فرهنگی آمارا برگزار شد. بعد از راهپیمایی هم سخنرانی‌هایی انجام شد.

برفین پولات رئیس مشترک س‌گ‌د‌ف در این مراسم یادبود گفت: «ما ۹ سال پیش از انقلاب دفاع کردیم، اکنون هم باید این میثاق را تجدید کنیم. انقلاب ما در برابر تبهکاران وحشی به پیروزی رسید. رفقای ما کوبانی را با خون خود آبیاری کردند. رفقای ما با رویاهایشان کشته شدند. ما بعد از ۹ سال دوباره اینجا هستیم. در حالیکه انقلاب را در کنارمان زنده می‌بینیم؛ می‌خواستیم انقلاب را در همه عرصه‌ها گسترش دهیم و زنان را دور هم جمع کنیم. زیرا ما آزادی خود را در انقلاب زنان روژاوا یافتیم. این انقلاب امید ما شد. ما می‌خواستیم مبارزه یکپارچه خلق کوردستان و ترکیه را گسترش دهیم. دولت جلوی قتل عام را نگرفت. این کشتار به تنهایی به دست داعش انجام نگرفت. این قتل عامی بود که با همکاری دولت ترکیه و داعش صورت گرفت.»

بَیجان تاشکران معاون رئیس مشترک اَ‌س‌پ خاطرنشان کرد ۳۳ مسافر رویاها برای رسیدن به کوبانی، برای حضور در میانه انقلاب و دیدار با زنان و کودکان کوبانی که در حال مبارزه بودند، حرکت کردند گفت: «آنها با رویاهایشان به پیش رفتند. به خیال خودشان می‌خواستند رویای جوانان را از بین ببرند. اما با وجود اینکه جنازه چند تن از رفقایمان تکه تکه شده بود، دست همدیگر را رها نکرده بودند. حتی زمانی که شهید شدند از ارزش‌های خود صیانت کردند. این یک کشتار معمولی نبود. هیچ کس نمی‌توانست بدون اجازه دولت وارد میدان شود. بازرسی شدیدی انجام می‌شد. چگونه قاتلانی که به بدن خود بمب چسبانده بودند به میدان آمدند؟ آنها می‌خواستند امید خلق به زندگی برابر را بکشند. آنها می‌خواستند جلوی قیام کوبانی را بگیرند. آیا موفق شدند؟ انقلاب از بین رفته است؟ خیر، نمی‌توان آن را نابود کرد. مبارزه خلق برای برابری به پایان نرسیده است و آنها همچنان مبارزه می‌کنند. تنها چیزی که شکست خورد رژیم فاشیستی است. ما زندگی آبرومندانه‌ای خواهیم ساخت. رویاهای رفقای ما نیمه تمام نخواهد ماند.»

میاسر کورکماز هم به نمایندگی از مادران صلح گفت که دیگر نباید قتل عامی اینگونه اتفاق بیفتد، باید صلح و آزادی ایجاد شود، بگذارید به ظلم پایان دهند.

دیلان کونت آیان نماینده دم پارتی هم در پایان سخنرانی کرد و توجه را به کشتار جوانان جلب کرد و گفت: «ما می‌خواهیم به این قتل عام‌ها پایان دهیم. می‌دانیم که چه کسی پشت این کشتار است. داعش به راحتی به مرکز فرهنگ می‌آید و جوانان را می‌کشد، همه این را دیدیم. همه دنیا هم انقلابی را دیدند که اتفاق افتاد. به جای محاکمه قاتلان، خانواده‌های جوانان تحت تعقیب قرار می‌گیرند. با این حال مبارزه ما ادامه خواهد داشت. داود اوغلو می‌خواست با این تصمیم بازی سیاسی کند، اما ما این اجازه را نمی‌دهیم.»

پس از پایان سخنرانی‌ها جمعیت به سمت محل قتل عام رفته و آنجا دسته گل قرار دادند. سپس بر سر مزار قربانیان این قتل‌عام رفتند.